Narito ang pag-aaral tungkol sa mga nakatagong kaalaman at sikretong karunungang itinago sa maraming panahon, maging sa mga ordinaryong sangkatauhan

            Narito ang pag-aaral tungkol sa mga nakatagong kaalaman at sikretong karunungang itinago sa maraming panahon, maging sa mga ordinaryong sangkatauhan. Matutunan ang makapangyarihang pang-gagamot, ang pinansyal na kaginhawahan, ang matibay na pag-mamahal sa pamilya man at mga kaibigan.

            Matutunan ang paggamit ng “Kapangyarihan ng mas mataas na antas ng sarili, at ang mas mataas na antas ng kamalayan, na mayroon sa bawat nabubuhay na nilalang kung saan binibigyang daan sila upang mamuhay ng perpekto.”

            Sa pamamagitan ng patuloy na pananalangin at pagsasagawa ng mga disiplinang ito, makakabuo tayo ng isang kapansin pansing walang hanggang kapangyarihan.

            Isang kapangyarihang higit pa sa ating kamalayan at katawan,  maging ang kakayahang at kapangyarihan mas mataas upang mapasunod ang ibang tao para sa kanyang ikabubuti. Gamit ang kapangyarihang ito mailalagay natin ang ating sarili at ang ibang tao sa estado kung saan magkakaroon tayo ng perpektong husay, kalusugan, pagkakasunduan, kaligayahan at kapayapaan sa ibang at alagaan ang mga katangiang ito na sa panahon ngayon ay tinatawag nating “tagumpay.”

            Ang sikreto ay ang tumingin sa kaloob looban. Dapat nating isaisip na ang ating katawan ay isang templo kung saan naninirahan an ating Panginoong Diyos. Naniniwala kami na ang kabanalan ay nasa bawat isa sa atin, at ang Diyos ay nasa ating mga sarili, kung kaya’t kahit saan man tayo pumunta dapat kasama natin ang Diyos sa kaibuturan ng ating buong pagkatao.

            Mayroon tayong pilosopiya na nagpapahalaga sa buhay at nagtuturo sa mga tao kung paano nila mapapalakas ang kanilang potensyal upang pigilan ang karamdaman, sakit, pighati, kalungkutan, at ang hindi mabilang na kundisyon na hindi naman kinakailangan sa ating buhay, kung susundin lamang natin ang Divinong daan patungo sa kabanalan.

            Ang aming banal na pilosopiya ay nagtuturo sa mga tao kung paano nila kokontrolin ang sarili nilang buhay, kung paano irespeto at alagaan ang kanilang katawan at kung paano mararating at mapapanatili ang kumpletong estado ng kalusugan at balanse, nang sa gayon gaya ng ating mga ninuno, magagawa nating magsaya sa mas mataas na antas ng ating pagkatao.

            Isa itong banal na pilosopiya na pangkalahatan, kung saan ang sansinukob, ang mundo at ang sangkatauhan ay magkakaugnay at dumedepende sa isa’t isa, kung saan ang ating kalusugan ay dumedepende sa iba at gayon din kung paano ang iba ay dumedepende sa atin.

            Ang mga sinaunang tao ay nagturo sa atin kung paano tayo mamumuhay na magkakatugma sa pamamagitan ng magkakaibang level ng ating di matukoy na enerhiya, kasama na ang kapangyarihan at pwersa ng mundo, sansinukob at ibang tao.

            Sa pamamagitan ng pag-eensayo ng mga banal na pilosopiya, matutuklasan natin na ang malakas na kapangyarihan ay nasa loob ng bawat nilalang, at ang ating isip at katawan ay nagtataglay ng sariling natural na kapangyarihan, isang kapangyarihang kayang lumagpas at humamon, gumamot ng karamdaman at rumesolba sa mga sitwasyong kinalalagyan ng mga tao.

            Matutuklasan natin ang daan patungo sa kabang-yaman kung saan ang lahat ng solusyon sa ating problema ay naka-imbak, kung saan ang pinakamalalim na tanong ay mabibigyang kasagutan. 

            Ito ay isang pinagmumulan ng impormasyon na nangagaling sa atin mismong kaloob looban, isang boses na galing sa mas mataas na antas ng ating sarili na nakikipag-usap sa atin.       

            Madidiskubre din natin na habang ineensayo natin ang mga sining na ito at nilalakbay ang ating daan, ay mararating ang isang tiyak na punto kung saan wala nang iba pang posibleng pag-unlad kundi ang gamitin natin ang ating karanasan upang makinabang ang ibang tao at ibahagi ang sikretong kaalaman sa kanila para sa ikabubuti ng kanilang pamumuhay.

            Kung kaya’t dapat nating ilaan ang ating sarili upang turuan ang iba na mayroong matinding pagnanais na marating ang banal na daan. 

            Ang aming mga estudyante ay tinuturuan din na ipamahagi ang karunungan, upang ang buong sangkatauhan ay makinabang.

            Sinasabing ang ilang nangungunang  matandang kaluluwa ay pinukaw upang mag-bahagi at magturo ng mga nakatagong aral at kaalaman na kinakailangan ng kanilang kapwa lalake at babae sa isang partikular na oras sa kanilang kasaysayan.  Ito ang pumukaw sa mga indibidwal kung saan ang kanilang kaluluwa ay bumalik sa matataas na antas ng pag-unlad mula sa mataas na antas ng kakayahan, upang magdala ng mensahe at magbigay ng serbisyo doon sa mga may mas mababang antas ng pag-unlad.  Sila ay namuhay para sa mga taong nasa paligid nila at sila ay nasa katauhan ng mga propeta, pari, clairvoyants at guro.

            Ang ating mga sagradong aklat ay nagtataglay ng kaalamang subok na, natatago at natagpuang tunay sa loob ng libo libong taon. Hindi nga lang lahat ay pinapayagang magkaroon ng kopya nito upang maingatan ang lihim na kaalaman at karunungan.

            Upang marating ang pinakamainam na kalusugan, ang mga sinaunang “Divine Masters” ay gumagamit ng iba’t ibang uri ng malalim na relaxation, paghinga, visualization at meditasyon, kasabay ang sagradong orasyon; ehersisyo sa kaisipan at galaw ng katawan, kasama na ang pagpapatibay ng espesyal na katangian ng kaisipan at isang kakaibang paraan ng pagpopokus.

            Ang mga pamamaraang ito ang magdadala sa atin upang makamtan ang tila “superhuman powers.” Sa mga hindi nakakaalam ng “Divine Techniques” mali nilang tinatawag ang kapangyarihang ito na “supernatural,” bagama’t ang tanging supernatural na bagay tungkol dito ay ang pagkakaiba ng pag-intindi sa realidad at kung ano ang maaring makamit, ito ay natural na paraan ng buhay at mas mataas na antas ng kamalayan na pinagsama sa napakataas na pag-unawa sa kabanalan at ang pagamit ng ating isipan, mga sikretong orasyon, ritwals at katawang laman.

            Dito ay malalaman mo kung ano ang dapat mong maging negosyo, ano ang nararapat na trabaho, ano ang dapat na kurso sa kolehiyo, sino ang back stabber o naninira sa iyo ng patalikod, kung magkakahiwalay kayo ng iyung asawa o kasintahan, kung ang dahilan ba ng pagkakahiwalay ay dahil ginamitan siya ng gayuma, kung nag sisinungaling ang isang tao, kung nararapat mong kunin ang serbisyo ng isang tao, kung ang partner mo sa negosyo ay hindi magbabago kapag lumaki na ang inyong negosyo at marami pang iba na nakasulat sa sagradong aklat 1.

            Natuklasan ng ating mga Divine Masters na ang buhay ay maaring pahabain, maiwasan, mapigilan ang mga sakit at malagpasan ang mga pagsubok.  Ang ating teknik ay naging paraan na ng pamumuhay, naging isa sa bumubuo ng basehan upang magkaroon ng isang buong pormula para maging matagumpay. Ang ating kaalaman para magtagumpay sa iyung ninanais sa buhay ay ipapalaalam  at ibubunyag sa iyo sa pamamagitan ng mga sagradong aklat.

            Ang ating mga teknik ay subok at napatunayan na.  Ang tuloy tuloy na pagamit ng mga paraang ito ay sagisag ng aming pagiging mabisa. Ang mga solusyon sa iba’t ibang problema na hinaharap natin ngayon ay nakahimlay sa ating mga sarili.

            Ating muling diskubrehin ang karunungan ng ating mga divine masters at matuto mula sa kanila. 

            Ibinunyag nila na posible para sa ating lahat na makamit ang mas maraming bagay sa mas mataas na antas na pamantayan, sa mas maikling oras at hindi kinakailangang magdulot pa ng stress, sapagkat tayong lahat ay isang makapangyarihang nilalang na nagtataglay ng natural na kapangyarihan na walang hangganan kung saan magagawa nating matagpuan ang mundong ating hinahanap.

            Ang tunay na “Divino Member” ay isang nilalang na natututo ng sikreto kung paano paikutin ang araw-araw na may maganda man o pangit na sitwasyon, para sa kanilang benepisyo. 

            Ang sikretong ito ay ang kapangyarihang magpokus sa iyong intensyon o tinatawag na “power of intentional divine focus.”

            Habang binabasa mo ang mga pahina ng mga sagradong aklat , umaasa akong gagamitin mo ang katalinuhang ito sa pang-araw araw na buhay. 

            Para sa iyong pangmatagalang tagumpay, ang susi ay ang araw-araw na pagamit nito.  Ang magiging pangkalahatang resulta ay ang kasiyahan sa pagawa ng mas maraming bagay sa mas maikling oras, mas kaunting pagsisikap at ang pagkakamit ng mas magandang resulta.    

            Nagkaroon ka nang malinaw na desisyon at pagsisikap upang umpisahang basahin ang mga sagradong aklat , ako ay nasasabik at binigyan mo ako ng pribilehiyo upang ituro sa iyo ang pinakamahusay mula sa aking mga natutunan.  Walang anumang bagay ang nagkataon lamang; ito ay itinadhana, kung kaya’t sundan mo ang agos nito.

Ang Pangkalahatang Pangangailangan Sa “Divine Focusing”

 Ang lahat ng tao ay nangangailangan ng pokus, ang nanay, tatay at mga anak, ang mga estudyante, ehekutibo, mga may bahay, ang mga nagretiro na, ang lahat ng mga nilalang na ito ay kailangan mag pokus.  Habang ang karamihan sa pagpopokus ay hindi sinasadyang napupunta sa isang negatibong pagpopokus. 

Kakaunting tao lamang ang nakakayang magpokus ng may intensyon.  Kahit na ang mga taong may karanasan na sa pagpopokus sa isa o iba pang paraan, sa kabuuan ay wala silang magandang pag-intindi sa konsepto.    Ang ilan ay hindi kayang kopyahin ang kanilang pagpopokus upang maisagawa ang kanilang nais, at inaasa na lamang sa kanilang kapangyarihan.  Sapagkat ang personal na tagumpay ay isang paraan para makamit ang pandaigdigang tagumpay, kung ang isang nilalang ay maraming personal na tagumpay, sa negosyo man o sa iba pang organisasyon magkakaroon siya ng kakayahang ipamahagi sa iba ang tagumpay na iyon.  Ang lahat na ito nararapat magsimula sa isang nilalang na nagtataglay ng magandang lebel ng kapangyarihang dalhin ang sarili, kalusugan at pagkatao.  Ito rin ay kusang aagos upang ang mga negosyo at organisasyon ay mapabuti.  At ang resulta nito ay ang benepisyo sa buong daigdig, ngunit ang lahat ng ito ay nakasalalay sa kakayahan ng isang tao na mag pokus sa kaniyang intensyon ng mabilis at sa paraang kanilang nais.  Ang tagumpay ng komunidad ay dumedepende sa abilidad nang pagpopokus.

 Ang Pinanggalingan Ng Mga Inpormasyon

 Ang nilalaman ng aklat na ito ay nagmula sa malawak na uri ng personal at propesyonal na karanasan.  Ginamit ko rin ang kaalamang ipinasa sa akin ng napakaraming divine teachers.  Dahil sa ang Divine teachings ay nauna pa sa pagsusulat ng mga kasaysayan, karamihan sa mga pagtuturong ito ay ipinasa sa akin mula sa salita ng mga guro patungo sa mga estudyante, sa napakahaba nang panahon.  At dahil bukas ang aking ikatlong mata ay na veverify ko ang tamang orasyon at kapangyarihan na eksakto para sa isang problema at situwasyon.

 Sa tradisyong ito, kakaunti lamang sa mga estudyante ang napili bilang nararapat na maturuan ng katalinuhan at kasanayang ito.  Ang karunungang natanggap ko ay pinatibay pa nang aking malawak na panaliksik sa paksang ito.  Nagsagawa rin ako ng maraming pakikipanayam, pagtalakay at personal na obserbasyon kasama ang mga taong may iba’t iba ring karanasan at pinangalingan, propesyon at lebel ng kasanayan.  Ang personal na karanasan ng mga tao ay inihabi sa mga sagradong aklat na ito.

 Ang nilalaman ng aklat na ito ay personal ko nang nasubukan at nagamit maging ang mga teknik at konsepto na itinuturo dito. Ang lahat ng ito ay nag-ambag sa aking personal na kapakanan.  Nakaya kong lampasan nang matagumpay ang maraming pagsubok sa pamamagitan ng pagamit ng Divine focusing techniques.  At ang naging resulta nito, ang aking pagiging mapagpakumbaba at mapagpasalamat ay tuloy-tuloy na nagpatibay sa akin at habang buhay na itong magpapatuloy.

 At ang mga karunungan nakatago rito ay nagamit at nasubukan na epektibo ng mga miembro na doctors, attorneys, mga malalaking negosyante, mga mag asawa, estudyante, inhinyero, mga politico, mga nag oopisina at maging ng mga ordinaryong tao.

 Ang malalim na karunungan at malawak na karanasan na nakamit ko gamit ang natural na panggamot ay naging direktang resulta nang pagamit ng kapangyarihang magpokus.  Gamitin mo ang mga teknik na nasa aklat na ito at ikaw din mismo ay makikinabang.

Ang Super lihim na kaalaman ay hango sa karunungan ng mga taga silangan at kanluran, maging ng sinaunang divinong manggagamot. 

PART 2

Ang kabanata isa ng aklat na ito ay nagpapaliwanag kung ano ang kahulugan ng “pokus,” ipinaliliwanag dito kung paanong ang pagpopokus ay mas higit pa sa aksyon ng kapangyarihan ng ating utak higit sa isang bagay. Sa pamamagitan ng pag pokus sa paggamit ng mga orasyon at pagsasagawa ng ritwal ay natutupad ang kahilingan ng isang nag didivino.

Ang kabanata dalawa hanggang tatlo ay nagpapakita kung paano mapapagana ang focus, ritwal at orasyon maging ang mga maaring makahadlang dito, kaakibat ang pwersa ng Yin at Yang o IHV na nagmula sa sinaunang natural na pilosopiya ng mga guro, masters at makapangyarihang tagapag turo. Tinatalakay rin ang natatagong kapangyarihan at kahalagahan ng iyong determinasyon, Ito ang pundasyon kung saan ang magaling na pagpopokus pag gamit ng mga orasyon at ritwal ay nabubuo, at ang kabanatang ito ay nagtuturo rin ng mga ideya kung paano mo pa ito mapapabuti.

Ang kabanata apat hanggang siyam ay nagtuturo kung paano magpokus na may kasamang intension, orasyon at ritwal sa pamamagitan ng paggamit ng isang kakaibang pormula ng pagpopokus, isang stratehiya na maaring gamitin sa anumang situwasyon. Nag-aalok din ito ng iba’t ibang pagsasanay upang maging bihasa sa mga pormulang ito. Ito ang unang hakbang upang marating ang “superfocusing.”

Ang kabanata sampu hanggang labing apat ay sumusuri kung paano makakatungo sa ‘Superfocusing,’ isang estado na tinatawag ng mga sinaunang Masters na “doing without doing.” Ito ang ningning, ang mahika na natatago sa ‘Supersuccess.’ Ito ay isang estado kung saan ang isang nilalang ay makakagawa ng isang tungkulin o gawain sa pamamagitan ng perpektong balanse at pagkakasunduan, ng hindi gumagamit ng paghihirap at tensyon. Ang kabanata sa seksyon na ito ay nagpapaliwanag nang pagkakaiba ng atensyon at konsentrasyon, at kung paano pa natin ito mapapabuti. Binunyag rin dito ang enerhiya, teknolohiya at espiritual na aspeto na kinakailangan upang maging posible ang pagsasagawa ng superfocusing. Idinagdag pa rito ang iba’t ibang uri ng pagsasanay upang ipakita kung paano ilipat ang isang karaniwang paraan ng pagbibigay ng atensyon sa mas matinding paraan ng konsentrasyon, at ang pagtungo pa sa mas mataas na antas na kasanayan sa pagpopokus.

Ang aklat na ito ay magwawakas sa isang pagsusuri at pagpapatibay ng iba’t ibang aspeto ng focusing. Ang konklusyon na pinapakita sa aklat na ito ay ang pinagsama-samang ideya, kung paano ginamit ang mga teknik at ang mga katangian na nakatulong magtagumpay ang mga matagumpay na tao.

Ang bawat kabanata rito ay nagpapakita kung ano ba talaga ang ibig sabihin ng disiplina, isang uri ng sining. Upang matamo ang benepisyo ng pagiging disiplinado, ang isang tao ay nararapat lamang na maging isang disipolo na nag-aaral, sumusunod, nag sasagawa at bumubuhay sa ibinigay sa kaniyang karunungan, mga lihim na kaalaman at mga makapangyarihang orasyon, Ang dagdag na benepisyo ng pagiging disiplinadong tao ay ang kakayahang umagos sa iba pang bahagi ng buhay. Dagdag pa dito, ang mga pagsasanay na pinapakita rito ay nababagay sa bata man, mga estudyante at matatanda.

Ang mga benepisyo na makukuha sa aklat na ito

Hindi lamang ang pagpopokus sa sarili ang layunin ng aklat na ito. Ito ay isang paglalakbay na espirituwal, ang pagsasaliksik ng kapangyarihang nangagaling sa kaloob looban, isang kasangkapan upang makamit ang mas mataas na lebel ng kamalayan, kapayapaan at pagkakasunduan. Bagamat kaya mo nang gamitin ang matinding konsentrasyon kahit kalian mo man naisin, ikaw pa rin ay magbebenipisyo sa makukuhang impormasyon na nilalaman ng aklat na ito.

Ang mga kagila-gilalas na resulta ay makakamit kung ang focusing, at mga orasyon ay aktibo, may pagkukusa at gumagamit ng paraang may pakay o dahilan. Ang tagumpay ay maaring isagawa sa anuman at saan man. Maari kang mas maging mahusay, mas mapapataas ang antas ng pagiging produktibo at makakakuha ng mas mataas na lebel ng kasiyahan at kaluguran sa araw-araw na pamumuhay. Ang relasyon mo sa ibang tao ay mas magiging maganda at ikaw rin ay makakapagpataas ng husay at mekanismo ng pangagamot sa iyong sarili, maging sa kapwa tao. At sa sandaling nagsimula ka na magkaroon ng intensyon na magpokus sa iyong gawain, ang produkto ng iyong pagsisikap ay hindi lamang mas
magiging mahusay kundi makakamit mo ito sa mas mataas na kalidad sa mas maikling oras. Ikaw ay magagalak sa tagumpay na hindi lamang mas marami kundi mas nakakapagpaligaya!

Kung gagamitin mo ang mga teknik na itinuro sa aklat na ito, magkakaroon ka ng bago, mas maganda at mas matagumpay na buhay. Upang makamtan ang ganitong resulta, kinakailangang isagawa mo ang mga pagasasanay na nasasaad rito nang may galak at masigasig na interes. Upang maging dalubhasa sa “intentional focus” at “superfocus” kinakailangan nito ang oras at sipag sa pagsasanay. Mga tiyak na gantimpala sa anyo ng mas malawak na abilidad ay mapapansin habang ipinagpapatuloy mo ang pag aaply ng mga teknik na ito. Sa simula pa lamang dapat nang makakaramdam ng nakakaaliw na tiwala sa sarili kasabay nito ang pagranas ng mas malinaw na pag-iisip at paghatol.

Ang aklat na ito ay nagbibigay ng oportunidad upang ikaw ay matuto at mas umunlad, mas mabatid mo kung paano pahuhusayin ang isipan sa pamamagitan ng kapangyarihang magpokus. Tinuturo nito kung paano mapapakinabangan ang kapangyarihang ito at kung paano mo malalamang kung paano ito gamitin nang hindi mo masosobrahan ang iyong sarili.

Habang ikaw ay mas nagkakamalay sa iba’t ibang aspeto ng atensyon, konsentrasyon, pagpopokus ng may intensyon at superfocusing, maging sa tamang pag gamit ng mga orasyon at ritwals ikaw ay mas magiging handa sa mga tungkulin at makakayang mo itong isagawa ng mas mabilis at sa mas mataas na kalidad, nang hindi dumaranas ng stress.

Habang pinapataas mo ang kapangyarihan ng iyong isipan, ang Superfocusing sa mga orasyon at ritwals ay mas magpapadali na kusang ibahin ang iyong sarili sa estado na may sobrang kahusayan, kasabay nito ang pagbibigay sa iyo ng bagong kamalayan tungkol sa iyong sarili at sa buhay. Ang aklat na ito ay isang inbitasyon upang magsaliksik, paunlarin, at gamitin ang kapangyarihan ng iyong isipan na minamaneho at pinadalubhasa ng pagamit ng Superfocus sa mga orasyon at ritwals.

Ano ang Focus?

Ang Focus ay hindi lamang ang pagsasanay ng isipan higit sa isang bagay. Ito ay ang pagiging dalubhasa ng laman ng isipan at gawa sa pamamagitan ng pagtotono at pagpapatalas ng buong kaisipan, katawan, emosyon at espirito. Sa pamamagitan nito nadaragdagan natin ang personal nating kakayahan kung kaya’t nakukuha natin kung ano man ang gusto nating tuparin.

Ang pagiging pokus sa ritwals at orasyon ay ang tugatog ng pagkontrol sa sarili, at ang paghawak natin sa control ng ating kamalayan. Kapag tayo ay nasa pokus kaya nating ilagay ang ating atensyon upang makumpleto natin nang matagumpay ang ating tungkulin gaano man ito katagal.

Kapag walang pokus, para tayong isang bata sa loob ng tindahan ng lollipop. Karamihan satin nakakaranas at nagdurusa sa ‘magulong isipan’ na walang disiplina at walang pagpipigil na asal. Nagpupunta ito sa kung saan saang direksyon maliban sa kung ano ang kailangan natin, gusto natin o dapat sundin. Nagiging mapag-alala tayo sa hindi mahahalagang bagay, mga bagay na nag-aaksaya sa mahalaga nating oras at lakas. Ang ganitong klase ng pag-iisip ay madaling maabala, nagreresulta sa pangit na memorya, at mahinang kapangyarihan upang magkaroon ng konsentrasyon. Dahil diyan, napupunta tayo sa isang daan kung saan tayo ay nagiging negatibo, humihina ang ating produksyon, tayo ay nabibigo at nagkakaroon ng posibilidad na masira ang sarili. At ang ilan sa atin ay kadalasang nahahadlangan ng kakila-kilabot na kundisyon na ito.

Sa kabilang dako, ang kakayahang magpokus sa mga orasyon at ritwals ay nakakatulong sa isang tao na maging palagay at magkaroon ng komunikasyon sa sarili, sa ibang tao, sa mga hayop, halaman at sa lahat ng nasa nakapaligid sa kanya.

Ang pagpopokus sa pag gamit ng mga orasyon at ritwals ay mahalaga sa maraming bagay. Sa isang sitwasyon kung saan kailangang gumanap, gaya ng mga atleta o musician, ayaw nilang maabala ng takot o pagkabalisa, dahil sa ibang tao o bagay na nakapaligid sa kanila, kung hindi ay magiging magulo at walang kamalayan sa kanilang ginagawa sa ganoong mga pangyayari. Kung siya ay magpopokus sa kaniyang tungkulin magiging walang hanggan ang kaniyang potensyal. Walang anuman ang makakapigil sa kaniya kung siya ay buong buo ang pagpopokus. Walang makakahadlang sa kaniya.

Isipin mo nalang ang mga makakagambala sa isang grand final game kung saan ang mga manlalaro ay nakahanda na para sa huling pagtutuos. Ang ibang manglalaro ay lumalakas dahil sa pagkasabik at tensyon sa gayon ang kanilang pagganap ay nagiging mas magaling. Ang kakayahang makapag pokus sa pag usal ng mga orasyon ay magbibigay ng daan upang mapahusay pa ang kanilang emosyon, sa paraang magagamit nila ito para mas maging positibo at para sa sarili nilang pakinabang. Kaya nilang hindi pansinin at maapektohan ng napakalaking kasabikan at kaba mula sa lahat ng nakapaligid sa kanila kasama na ang mga taong manonood. Kung hahayaan nila ang sarili nilang maapektohan nang mga ito, ang laro ay maaring magresulta sa pagkatalo.

Ang pagpopokus sa pag gamit ng mga orasyon at ritwals ay nagagamit rin sa mundo ng pagnenegosyo. Ang bawat negosyo ay nararapat na mayroong sentro ng pagpopokus sa mga orasyon at ritwals at ang bawat empleyado ay dapat rin magkaroon ng kaniya kaniyang bahagi sa sentro ng pokus na iyon, upang sila ay maging parte na magkakaroon ng kontribusyon sa kabuuan ng operasyon. Kung ang bawat isang indibiduwal na empleyado ay matuturuan kung paano magpokus sa pag gamit ng mga orasyon at ritwals sa bawat sariling layunin, maging ang layunin ng buong kompanya, ang pagsasanib pwersang ito ay makakapagpalago sa negosyo.

Sa isang aklat na pinamagatang Making it in America nasasaad doon ang ‘ten paths to business success’ kung saan nakapaloob ang malawak na pagsasaliksik, ang pagsusuri sa mahigit dalawang daang storya ng tagumpay at pakikipanayam sa mga pinaka matataas na ehekutibo sa America, sinabi nila na ang isang daan na mayroon sila ay ang ‘kalugin ang organisasyon’. Ipinaliwanag nila na ang isa sa kritikal na sangkap upang maging posible ang lahat ng ito ay ang maging pokus sa pamamagitan nang pagkilatis sa mga problema at kung saan talaga nararapat magpokus ang kumpanya. Natuklasan nila na ang mga kumpanyang may malinaw na stratehiya ng pagpopokus ay mayroong natatanging kalamangan at nagkakamit ng matayog na tagumpay.

Ang mga tunay na kampyon ay ang mga taong nagpopokus sa pag gamit ng mga orasyon at pag riritwal, ang mga taong tumutungo nang lagpas pa sa ordinaryong konsentrasyon. Sila ay may partikular na presensya, isang mabuting aura ang mararamdaman sa mga taong ito at kaya nilang magbigay ng positibong impluwensya kahit sa mga hindi nakakaalam nang kanilang kahusayan. Katulad sila ng mga tunay na kampyong atleta na nagpapakita ng kagitingan sa isang pastulan kahit na kakaunti lamang ang nanonood sa kanila.

May mga taong natural na may talento sa kanilang trabaho o sports na nakakahanap ng mas madaling paraan upang makapagpokus kumpara sa iba. Ito ay sumasalamin sa batas na anuman ang tungkulin, ay maaring makamit ang layunin nang mas mabilis, magaling at mas nakakapag-bigay ligaya kapag ang isang tao ay ginagawa ang alam niyang pinakamahusay na paraan, kapag ang isa ay sumusunod kung ano ang tama, ay nagiging masunurin rin ang layunin.

Ang pag-unawa sa pokus

            Ang pagpopokus ay hindi lamang ang pagbibigay ng atensyon dito o ang kakayahang magkaroon ng konsentrasyon. Ito ay higit pa rito. Ang atensyon ay nagsasaad kung paano ang isang indibiduwal ay nagagawang iaply ang kaniyang sarili sa isang layunin, ang konsentrasyon naman ay nagpapahiwatig ng tibay na isagawa ang isang bagay sa sandali man o mahabang oras. Ang kaibahan ng pagpopokus ay ang pagpapatindi ng kakayahan ng ating sarili sa pamamagitan ng pagpapakita ng kombinasyon ng ating isipan, katawan at ang iba pang mahiwagang enerhiya ng iyong pagkatao upang maging isang aktibidad. Ang pagpopokus ay kakaibang paraan ng pagpapagana ng ating mental, pisikal at iba pang enerhiya. Tayong lahat ay gumagawa sa iba’t ibang paraan na sumasalamin sa maraming uri nang pagpapahayag ng enerhiya. Kapag tayo ay nagpopokus kadalasang tayo ay nagpapalit palit ng pamamaraan. Halimbawa ang bawat isa sa mga estudyante ay gagampanan ang ibang karakter o papel ang kanilang pokus ay lilipat o magbabago. Ang hindi magpalit ng kanilang pokus ay ang mga estudyanteng hindi buo ang paganap at pagpokus sa kanilang pagsasanay. Ang ganitong karakter ay nakikita rin sa ilang mga pinuno, tagapagsanay at mga guro na nahihirapang itama ang kanilang pokus ng mabilis at nang tama, upang sila ay makapagpokus nang buo sa kanilang mga tungkulin.

            Habang isinasagawa ang pagpopokus, ang tindi ng inyong pagpopokus ay lalong nabubuo habang ito ay pinagsasanayan. Sa mga ehersisyo gaya ng pagtakbo, paglangoy o paglalakad, mayroon itong epekto sa pagbabago ng ating puso kapag isasagawa ang warm-up o cool down. At ang mga araw ng pagpapahinga sa pag-eehersisyo ay pumipigil sa pagkakaroon ng pinsala sa katawan. Kung kaya ito ay ginagamitan rin ng pokus.

Ang warm-up ay kapag nagsimula ka nang magbigay ng atensyon at konsentrasyon. Kapag ikaw ay nakapokus ang iyong buong isipan at katawan ay siya na ring mismo ang ‘aktibidad’ na iyong ginagawa.

Ang cool-down ay isang yugto kung saan ikaw ay nakakaramdam na ng kasiyahan at sigla habang ang iyong pisikal at mental na kapasidad ay bumabalik na sa kasalukuyang sandali. Ito ay kagaya ng saya na nararamdaman matapos ang magandang ehersisyo. Maari mo rin maranasan ang pakiramdam na parang ikaw lang ang nilalang sa mundo at wala lahat ng nakapaligid sa iyo. Ang mga araw naman ng pahinga gaya sa ehersisyo ay ang panahong buong buo kang makakapagpahinga at hayaang gabayan ka ng iyong mas mataas na enerhiya.

Kapag ikaw ay nasa estado ng pagpopokus, mararanasan mo na ang iyong mga pakiramdam ay lalong nagiging sensitibo at malakas. Mas marami kang makikita, mararamdaman at maiisip kumpara sa simpleng pagamit mo ng konsentrasyon.

Ang konsentrasyon ay maaring lamang mapunta sa malawak na pag-iisip, samantalang ang pokus ay higit pa sa pagpapakitid mo ng daan upang makuha ang iyong inaasinta. Ang una ay ang pagpapasikip mo ng daan upang mahanap ang iyong aasintahin, at pag ito ay natagpuan mo na, makikita mo ito ng mas malaki at ang iyong pagtingin tungkol sa inaasinta mo ay mas malinaw ang bawat sulok nito. Ang pagkakayari, kulay at pagkakabuhol ng mga detalye nito ay iyong mapapansin. Ikaw ay magiging parte ng iyong tinitignan at ang lahat ng bahagi nito ay makikita mo. Ang iyong isip, katawan at ang iba pang kakaibang enerhiya ay malulugod sa pakikipagsapalarang ito. Ang katawan ay hindi mapapagod at ang saya habang isinasagawa ito ay mararanasan. Maari itong maghatid sa iyo sa mas mataas na kaalaman.

Ang pokus ay isang matalinong paraan upang iaply ang enerhiya na nagmumula sa loob. Sinabi ng Kung Fu master na si Steeve Kiat, na kapag siya ay buo ang pokus habang isinasagawa ang isang matinding paganap siya ay, hindi ang kaniyang sarili.
Sinasabi niyang ang kanyang isipan at katawan ay wala sa loob ng kanyang pisikal na sarili, na siya ay nasa loob ng kanyang ginagawa, sa isang malayong lugar kung saan ang buo niyang sarili ay nalalango sa isang paraiso. Ang enerhiya mula sa kaniyang konsentrasyon ay nagbibigay sa kanya ng katulad na ng karanasan ng isang wala sa sariling katawan. Habang isinasagawa ang paganap madalas niyang maranasan ang kumpletong pagdidilim ng lahat ng nakapaligid sa kaniya, kung saan halos hindi na niya alam ang kaniyang ginagawa sa mga oras na iyon. Ang kanyang pokus ay nagreresulta sa walang hanggan pakiramdam.

Upang makapagpokus ng tama, kailangang may kakayahan kang ibukas o isara ito, kapag masasabi mong natapos mo na ang isang bagay na ginagamitan mo ng pokus, pansamantala mo itong itatabi at dapat alam mo kung kailan mo ito gagawin muli, at kinakailangan kaya mong makabalik muli sa buong pagpopokus sa kung ano man ang nais mong makamit.

Ang pagpopokus para sa ilang tao ay ang pagsasaayos ng isang lente upang mas mapalinaw ang isang imahe o larawan. Ngunit imbes na ang mata ang ating isaayos, ang ating isipan ang ating inaayos. Gaya lang ng pagkuha ng larawan kapag tayo ay nasa tahanan, ang lenteng ating ginagamit na katulad ng ating mga mata ay kusang nagpopokus upang makakuha ng malinaw na litrato. Sa kabilang banda, ang isang propesyonal na litrastista o katumbas ng ating isipan, ay gumagamit ng mas mahusay na kamera katumbas ng ating kakaibang enerhiya, na may mano manong adjustment sa lente gaya ng ating mata at buong katawan, upang makagawa ng isang litrato na may kaakit-akit na komposisyon.

Tayo ay nag-aadjust o nagpapalit ng ating pokus maya’t maya, kadalasang pinagpapalit palit ang ating atensyon at konsentrasyon sa susunod pang lebel at inaaply ang ating pokus sa mga bagay na mas kinakailangan natin agad agad, gaya ng pagkain at tirahan. Kapag mayroon na tayo ng mga ito, nililipat naman natin ang ating pokus sa ibang bagay. Ang hinaharap ay tunay at tiyak sa isang taong nakapokus, ‘tunay’ sa paraang ang taong ito ay karaniwang nakakamit ang kaniyang bagay na pinopokus. Ang pagpopokus sa isang negatibong bagay at hindi mahahalaga ay nagbibigay ng hindi magandang resulta, samantalang ang pagpopokus sa mga positibong bagay ay nagbibigay ng positibong resulta.

May iba’t ibang tindi at bilis ang pagpopokus. Ang ating pokus ay maaring lumakas o humina depende sa mga nakakaimpluwensya sa labas kasama na dito ang ating pisikal at mental na kalusugan. May mga sandaling nais nating ibahagi ang ating pokus at inilalagay nating ang malaking bahagi nito sa isang bagay, halimbawa na sa pagkukuhanan ng pera o sa ano mang bagay na tayo ay interesado. At may mga oras na tayo ay hindi handang ibahagi ang ating pokus at konsentrasyon ito ay nilalagay lamang natin sa iisang bagay upang tayo ay hindi magambala o lumihis sa ating layunin.

"Ang kalooban ng tao, ang puwersang hindi nakikita, ang supling ng isang walang kamatayang kaluluwa, ay kayang pumutol ng paraan sa anumang layunin,

"Ang kalooban ng tao, ang puwersang hindi nakikita, ang supling ng isang walang kamatayang kaluluwa, ay kayang pumutol ng paraan sa anumang layunin,
Kahit na harangan ng mga pader ng granayt.
"Huwag maiinip sa mga pagkaantala Matutong maghintay tulad ng isang nakakaunawa; Kapag ang espiritu ay pumailang-ilang at nag-utos kahit ang mga anghel ay handang sumunod.”

Ang talinghagang "Kung ano ang iniisip ng isang tao na nasa kanyang puso ay kung ano siya," hindi lamang yumayakap sa kabuuan ng kanyang pagkatao, ngunit ito ay komprehensibo upang maabot ang bawat kondisyon at kalagayan ng kanyang buhay. Ang isang tao ay literal na kung ano ang kanyang iniisip, ang kanyang karakter ang pagiging kumpletong kabuuan ng lahat ng kanyang mga saloobin.
Kung paanong ang isang halaman ay sumisibol, at hindi maaaring maging wala, ang binhi, kung gayon ang bawat aksyon ng isang tao ay mula sa nakatagong binhi ng kanyang kaisipan, at hindi lilitaw kung wala ito. Nalalapat ito nang pantay-pantay sa mga pagkilos na tinatawag na "kusang-loob" at "hindi inihanda" kontra doon sa sadyang sinasadya at ginagawa.
Ang pag-aksyon ay ang pamumulaklak ng kaisipan, kagalakan at paghihirap ay ang bunga nito; kaya ang isang tao ay umaani sa matamis at mapait ng prutas ng kanyang sariling pagsasaka.
"Ang pag-iisip sa ating kaisipan ang gumawa sa atin, kung ano tayo, Sa pamamagitan ng pag-iisip ay napapanday at naitatayo. Kung ang isip ng tao ay masasamang kaisipan, ang hapdi ay pumupunta.
Ang gulong ng baka sa kanyang likuran ....
Kung .. ang isa ay nagtitiis
Sa kadalisayan ng pag-iisip, kagalakan ay sumusunod sa kanya.
Tulad ng kanyang sariling anino-ito ay beripikado. "
Ang tao ay isang pag-unlad sa pamamagitan ng batas, at hindi isang paglikha ng pakana, o sanhi at epekto ay hindi mapag-aalinlanganan at hindi maililihis sa nakatagong kaharian ng pag-iisip sa mundo ng nakikita at materyal na bagay. Ang isang marangal at tulad ng divinong karacter ay hindi isang bagay ng pagtatangi o pagkakataon, ngunit ito ay ang natural na resulta ng patuloy na pagsisikap sa tamang pag-iisip, ang epekto ng pang-tangi na may kaugnayan tulad ng divinong saloobin. Isang walang puri at makahayop na karacter, sa pamamagitan ng parehong proseso, ay ang resulta ng patuloy na pag-iipon ng magaspang na saloobin.
Ang Tao ay nabubuo o hindi nabubuo sa pamamagitan ng kanyang sarili; sa taguan ng mga armas ng kaisipan niya ay napapanday ang mga armas na kung saan maaaring makasira ng kanyang sarili; siya rin ang humuhugis ng mga kagamitan na kung saan siya ay nagbubuo sa kanyang sarili ng mala-paraisong tahanan ng kagalakan, lakas at kapayapaan. Sa pamamagitan ng tamang pagpipilian at tunay na applikasyon ng pag-iisip, ang tao ay umaakyat sa pagiging pagka-perpekto ng pagka-divino; sa pamamagitan ng pag-aabuso at maling applikasyon ng pag-iisip, siya bumababa sa ilalim ng antas ng mga hayop. Sa pagitan ng mga dalawang kasukdulan ang lahat ng mga grado ng mga karakter, ang tao ang gumawa at maestro. 
Ang lahat ng mga magagandang katotohanan tungkol sa kaluluwa na naibabalik at dinadala sa liwanag sa panahong ito, wala ng mas nakakatuwa o nagbubunga ng banal na pangako at pagtitiwala kaysa rito-na ang tao ay ang panginoon ng kanyang kaisipan, ang tagapagmolde ng kanyang mga karakter, at ang gumagawa at humuhugis ng kanyang kondisyon, kapaligiran, at kapalaran.
Efeso 1:
Mga Pagpapalang Espirituwal sa Pamamagitan ni Cristo
3 Purihin ang Diyos at Ama ng ating Panginoong Jesu-Cristo! Pinagkalooban niya tayo ng lahat ng pagpapalang espirituwal at makalangit dahil sa ating pakikipag-isa kay Cristo. 4 Bago pa likhain ang sanlibutan, pinili na niya tayo upang maging kanya sa pamamagitan ng ating pakikipag-isa kay Cristo, upang tayo'y maging banal at walang kapintasan sa harap niya. Dahil sa pag-ibig ng Diyos, 5 tayo'y kanyang pinili upang maging anak niya sa pamamagitan ni Jesu-Cristo. Iyan ang kanyang layunin at kalooban. 6 Purihin natin siya dahil sa kanyang kahanga-hangang pagkalinga sa atin sa pamamagitan ng kanyang minamahal na Anak! 7 Tinubos tayo ni Cristo sa pamamagitan ng kanyang dugo, at sa gayon ay pinatawad na ang ating mga kasalanan. Ganoon kadakila ang kanyang kagandahang-loob 8 na ibinigay sa atin. Sa pamamagitan ng kanyang karunungan at kaalaman, 9 ipinaunawa sa atin ng Diyos ang hiwaga ng kanyang kalooban na isasakatuparan sa pamamagitan ni Cristo 10 pagdating ng takdang panahon. Layunin niyang tipunin ang lahat ng nilikha sa langit at sa lupa, at ipasailalim ang mga ito kay Cristo.
11 Dahil kay Cristo, tayo rin ay naging pag-aari ng Diyos na siyang nagsagawa ng lahat ng bagay ayon sa layunin ng kanyang kalooban. 12 Tayong mga unang umasa sa kanya ay pinili niya upang parangalan ang kanyang kaluwalhatian.
13 Kayo man ay naging bayan ng Diyos matapos ninyong marinig ang salita ng katotohanan, ang Magandang Balita na nagdudulot ng kaligtasan. Sumampalataya kayo kay Cristo, kaya't ipinagkaloob sa inyo ang Espiritu Santo na ipinangako ng Diyos bilang tatak ng pagkahirang sa inyo. 14 Ang Espiritu ang katibayan na makakamit natin ang mga pangako ng Diyos para sa atin, hanggang sa makamtan natin ang lubos na kaligtasan. Purihin natin ang kanyang kaluwalhatian!
Ang Panalangin ni Pablo
15 Kaya nga, mula nang mabalitaan ko ang tungkol sa inyong pananalig sa Panginoong Jesus at ang inyong pag-ibig sa lahat ng kanyang mga banal, 16 walang tigil ang pasasalamat ko sa Diyos para sa inyo tuwing ipinapanalangin ko kayo. 17 Hinihiling ko sa Diyos ng ating Panginoong Jesu-Cristo, ang maluwalhating Ama, na ipagkaloob niya sa inyo ang Espiritu na nagbibigay ng karunungan at nagpapahayag tungkol sa Diyos upang lubos ninyo siyang makilala. 18 Nawa'y liwanagan ng Diyos ang inyong isip upang malaman ninyo kung ano ang inyong inaasahan sa kanyang pagkatawag sa inyo, kung gaano kasagana ang pagpapalang inilaan niya para sa kanyang mga banal, 19 at kung ano ang di-masukat na kapangyarihang kaloob niya sa atin na mga nananalig sa kanya. Ang kapangyarihan ding iyon 20 ang muling bumuhay kay Cristo at nag-upo sa kanya sa kanan ng Diyos sa kalangitan. 21 Kaya't nasa ilalim ng kapangyarihan ni Cristo ang lahat ng paghahari, kapamahalaan, kapangyarihan, at pamunuan sa kalangitan. Higit na dakila ang kanyang pangalan kaysa sa lahat, hindi lamang sa panahong ito kundi maging sa darating. 22 Ipinailalim ng Diyos sa paa ni Cristo ang lahat ng bagay, at ginawa siyang ulo ng lahat ng bagay para sa iglesya. 23 Ang iglesya ang katawan at kapuspusan ni Cristo, na siya namang pumupuno sa lahat ng bagay.
Bilang isang nilikha sa kapangyarihan, sa katalinuhan, at sa pag-ibig, at ang panginoon ng kanyang sariling mga saloobin, ang tao ay humahawak ng susi sa bawat sitwasyon, at naglalaman sa loob ng kanyang sarili ng pagbabago at nagbabagong-buhay sa pamamagitan ng ahensiya na maaaring siya ang gumawa sa kanyang sarili kung ano ang kanyang ninanais.

Ang tao ay palaging ang maestro, kahit sa kanyang kahinaan at pinaka abandunang estado; ngunit sa kanyang kahinaan at kawalang dangal na kalagayan siya ay ang hangal na panginoon na namamala sa maling paraan ng kanyang "sambahayan."

Kapag siya ay nagsisimulang makaaninag sa kanyang kalagayan, at hanaping masigasig ang Batas na kung saan ang kanyang pagkatao ay itinatag, siya pagkatapos ay magiging matalinong maestro ng kanyang kapalaran, nagdidirekta ng kanyang enerhiya ng may katalinuhan, at hugisin ang kanyang mga saloobin sa mga mabungang isyu. Tulad ng maestrong may kamalayan, at ang tao ay maaari lamang maging ayon sa kanyang ninanais sa pamamagitan ng pagtuklas sa loob ng kanyang sarili ang mga batas ng pag-iisip; na ang pagtuklas ay talagang isang bagay ng aplikasyon, sariling pagsusuri, at karanasan.

Tanging sa pamamagitan ng paghahanap at pagmimina, ang ginto at diamante ay nakukuha, at ang tao ay makakahanap ng katotohanan na konektado sa kanyang pagkalikha, kung siya ay huhukay ng malalim sa mga minahan ng kanyang kaluluwa; at siya ang gumagawa ng kanyang katangian, ang tagapagmolde ng kanyang buhay, at ang taga-buo ng kanyang kapalaran, maaaring siyang magpatunay na hindi siya nagkakamali, kung siya ay mag-oobserba, magkokontrol, at babaguhin ang kanyang mga saloobin, inaaninag ang mga epekto sa kanyang sarili, at sa iba, sa kanyang buhay at sa mga nangyayari, inu-ugnay ang sanhi at epekto ng may matiyagang mga kasanayan ng pagsisiyasat, at pag-gamit sa kanyang bawat karanasan, kahit sa pinaka-walang kuwentang araw-araw na pangyayari, bilang isang paraan ng pagkuha ng kaalaman para sa kanyang sarili ito ay ang unawa, katalinuhan, at kapangyarihan.

Sa ganitong direksyon, tulad ng sa walang iba pang mga batas ay ang ganap na "Siya na naghahanap at makakatagpo; at sa kanya na kumakatok at pinag-bubuksan;" dahil sa pamamagitan ng pasensya, kasanayan, at walang humpay na pagsisikap maaaring makapasok ang isang tao sa Pintuan ng Templo ng Kaalaman.
Mateo 7:

Humingi, Humanap, Kumatok
(Lucas 11:9-13)
7 "Humingi kayo at kayo'y bibigyan; humanap kayo at kayo'y makakatagpo; kumatok kayo at kayo'y pagbubuksan. 8 Sapagkat ang bawat humihingi ay tatanggap; ang bawat humahanap ay makakatagpo; at ang bawat kumakatok ay pagbubuksan. 9 Bibigyan ba ninyo ng bato ang inyong anak kapag siya'y humihingi ng tinapay? 10 Bibigyan ba ninyo siya ng ahas kapag siya'y humihingi ng isda? 11 Kung kayong masasama ay marunong magbigay ng mabubuting bagay sa inyong mga anak, gaano pa kaya ang inyong Ama na nasa langit? Bibigyan niya ng mabubuting bagay ang sinumang humihingi sa kanya! 
12 "Gawin ninyo sa inyong kapwa ang nais ninyong gawin nila sa inyo. Ito ang buod ng Kautusan at ng mga isinulat ng mga propeta." 
Ang epekto ng kaisipan sa pagkakataon.

Ang kaisipan ng tao ay maaaring itulad sa isang hardin, na maaaring linangin ng may katalinuhan o payagang mapatakbo ng may kaguluhan; ngunit kung nilinang o napapabayaan, ito ay tiyak, na magdadala ng resulta. Kung walang kapaki-pakinabang na binhi ang inilagay rito, magkagayon ay isang kasagsagan ng walang halagang mga damo ang mahuhulog rito, at patuloy na magbibigay ng kanilang mga kauri.

Tulad ng isang hardinero na nagsasaka sa kanyang lupa, pinanatili itong ligtas mula sa mga damo, at nagpapalaki ng mga bulaklak at prutas na kung saan siya ay mangangailangan, kaya maaari din sa isang tao na mag-alaga sa hardin ng kanyang kaisipan, ang lahat ng mga mali ay inaalis, ang mga walang silbi, at marumi saloobin, at paglinang patungo sa pagiging perpekto ng mga bulaklak at prutas ng karapatan, kapaki-pakinabang, at purong saloobin.

Sa pamamagitan ng pagsisikap sa prosesong ito, ang tao ay mas maagang makakatuklas na siya ay ang maestrong-hardinero ng kanyang kaluluwa, ang director ng kanyang buhay. Siya rin ang makakatuklas, sa loob ng kanyang sarili, ng mga batas ng pag-iisip, at mauunawaan, ng may tumataas na ganap na kawastuan, kung paanong ang pwersa ng pag-iisip at ang element ng kaisipan ay nagpapatakbo ng mga humuhugis sa kanyang karakter, pangyayari, at kapalaran.

Ang pag-iisip at karacter ay iisa, at dahil ang karacter ay maaari lamang mahayag at tumuklas sa kanyang sarili sa pamamagitan ng kapaligiran at kalagayan, ang mga panlabas na mga kalagayan sa buhay ng isang tao ay palaging matatagpuan na magkatugma na may kaugnayan sa kanyang mga panloob na estado.

Hindi ito nangangahulugan na ang kalagayan ng tao sa anumang naibigay na oras ay isang pahiwatig ng kanyang buong pagkatao, ngunit ang mga kalagayan ay magkasundong konektado sa ilang mga mahahalagang elemento ng pag-iisip sa loob ng kanyang sarili na, pansamantala, ang mga ito ay lubhang kailangan para sa kanyang pag-unlad.

Ang bawat tao ay nasa kanyang kalagayan dahil sa batas ng kanyang pagkatao; ang mga kaisipan na kanyang itinayo sa kanyang karakter ang nagdala sa kanya doon, at sa pag-aayos ng kanyang buhay ay walang elemento ng kapalaran, ngunit ang lahat ay resulta ng isang batas na hindi maaaring magkamali. Ito ay sadyang tunay sa mga taong ang pakiramdam ay "labas sa pagkakatugma” sa kanilang paligid kumpara sa mga taong nasisiyahan sa kanilang paligid.
Bilang isang umuunlad at nag-eebolusyon na nilikha, ang tao ay kung saan siya andoon para malaman niya na siya ay maaaring lumago; at habang natututohan ang espirituwal na aralin alinman sa pangyayari na kung saan ay naglalaman ng para sa kanya, ito ay lumilipas at nagbibigay ng lugar sa iba pang mga pangyayari.
Ang Tao ay nasasampal sa pamamagitan ng kanyang kalagayan kaya hangga't siya ay naniniwala na ang kanyang sarili ay isang nilalang sa labas ng mga kondisyon, ngunit kapag napagtanto niya na siya ay isang may malikhaing kapangyarihan, at maaaring siyang mag-utos sa nakatagong lupa at binhi ng kanyang pagkatao mula doon lumalabas ang paglago ng mga kalagayan, pagkatapos siya ay nagiging nararapat na maestro ng kanyang sarili.
Ang mga kalagayan ay lumalago mula sa pag-iisip, ang bawat tao ay nakakaalam kung sino ang may mahabang oras ay nag-eensayo sa pagpipigil sa sarili at sa pagdalisay ng sarili, dahil mapapansin niya ang pag-iiba sa kanyang kalagayan ay naging eksakto sa proporsyon ng kanyang mga pagbabagong kondisyong pangkaisipan. Tunay na kapag ang isang tao’y seriyosong naglalapat ng kanyang sarili upang malunasan ang mga depekto sa kanyang karakter, at gumawa ng madali at markadong pag-unlad, siya ay makakapasa ng mabilis sa pamamagitan ng isang pagkakasunud-sunod ng may malaking pagbabago.
Ang kaluluwa ay kusang umaakit sa kung ano ang lihim niyang kinukupkop; kung alin ang kanyang minamahal, at saka kung saan ito natatakot; umabot ito sa taas ng kanyang itinatanging aspirasyon; ito ay bumaba sa antas ng kanyang napaparusahang pagnanais, at ang kalagayan ay ang paraan kung saan ang kaluluwa ay makatatanggap ng para sa sarili nito.
Ang bawat binhi ng kaisipang itinatanim o pinapayagang mahulog sa kaisipan, at nagkaroon ng ugat doon, ay magdudulot ng para sa sarili niya, mamumulaklak ng maaga o huli sa kaniyang ginagawa, at nadadala ng sarili nitong prutas ng pagkakataon at kalagayan. Ang mabuting kaisipan ay mabuti ang ibinubunga, ang masamang kaisipan ay masama ang ibinubunga.
Ang mga panlabas na mundo ng kalagayan ay humuhugis sa kanyang sarili sa panloob na mundo ng kaisipan, at parehong ang kaaya-aya at hindi kasiya-siyang mga panlabas na kundisyon ang mga kadahilanan, na gumawa para sa tunay na mabuti para sa isang indibidwal. Habang ang mang-aani ng kanyang sariling pag-aani, ang tao ay natututo sa parehong paghihirap at sa lubos na kaligayahan.
Ang pagsunod sa kaibuturan ng pagnanais, aspirasyon, mga pananaw, sa pamamagitan ng kung saan siya ay nagbibigay-daan sa kanyang sarili na ma-dominado, (gawin ang kalooban-o'-katiting na ng maduming guni-guni o matatag na maglakad sa highway ng malakas at may mataas na pagpupunyagi), ang isang tao sa wakas ay nakarating sa kaniyang pamumunga at katuparan sa panlabas na mga kalagayan sa kanyang buhay. Ang batas ng pag-unlad at pag-aayos sa lahat ng dako ay makukuha. 
Ang isang tao ay hindi dumating sa bahay na limusan o sa bilangguan sa pamamagitan ng paniniil ng kapalaran o ng kalagayan, ngunit sa pamamagitan ng ang daanan ng hinuhukay na saloobin at batayang kanyang ginugusto. At hindi maaaring ang isang wagas na pag-iisip ng tao ay biglang mahuhulog sa krimen sa pamamagitan ng istress ng anumang panlabas na puwersa; ang kriminal na pag-iisip ay matagal ng lihim na kinakandili sa puso, at ang oras ng pagkakataon ay masisiwalat ang naipong kapangyarihan.
Ang kalagayan ay hindi gumagawa ng tao; ito ay nagpapakita sa kanya para sa kanyang sarili. Walang ganitong kondisyon ang maaaring umiral bilang pababa sa masamang pinagkabihasnan at ang nag-aalaga ay nagpapakahirap bukod sa may pagkahilig sa bisyo, o pataas sa kabutihan at dalisay nitong kaligayahan kung wala sa patuloy na paglilinang ng walang bahid na dungis sa aspirasyon; at ang tao, samakatuwid, ay ang panginoon at maestero ng kanyang pag-iisip, ay ang tagagawa ng kanyang sarili ang humuhugis at may-akda ng kanyang kapaligiran.
Kahit sa kapanganakan ang kaluluwa ay pumupunta sa kanyang sarili at sa pamamagitan ng bawat hakbang sa lupa ng peregrinasyon ito ay aakit ng mga kumbinasyon ng mga kondisyon na magbubunyag ng sarili nito, na kung saan ay ang mga repleksyon ng sarili nitong kadalisayan at, karumihan, ang kanyang lakas at kahinaan.
Ang tao ay hindi nakakaakit ng kung ano ang gusto nila, ngunit ng kung ano sila. Ang kanilang kapritso, ang kinahuhumalingan, at ambisyon ay nahahadlangan sa bawat hakbang, ngunit ang kanilang kaloob-loobang kaisipan at kagustuhan ay mapakain ang kanilang sariling mga pagkain, maging ito napakarumi o malinis. Ang "pagka-divino na humuhugis ng ating mga sarili; ito ay ang ating pinaka-sarili.

Tanging ang kanyang sarili ang tanikala ng isang tao: pag-iisip at pagkilos ay ang mga tagapiit ng kapalaran nila-sila ay napiit, ang pagiging hindi makawala; sila rin ang mga anghel ng kalayaan-sila’y nagpapakawala, at nagiging marangal. Hindi kung ano ang kanyang kagustuhan at ipinanalangin nakakakuha ang isang tao, ngunit kung ano ang tamang pinaghirapan. Ang kanyang kagustuhan at panalangin ay tanging makalulugod at sinasagot kapag sila ay nailagay sa armonya kasama ang kanyang mga saloobin at mga pagkilos.
Sa kaliwanagan ng katotohanang ito, ano ang kahulugan ng "paglaban kontra sa kalagayan?" Ito ay nangangahulugan na ang isang tao ay patuloy na naghihimagsik laban sa epekto, habang ang lahat ng oras siya ay nagpapalusog at iniingatan ng mga dahilan ng kanyang puso. Ang mga dahilan ay maaaring nasa porma ng kamalayan o ng walang kamalayan; ngunit anuman ito ay mahigpit na magpapatagal sa pagsisikap ng nag-iingat, at sa gayon ay humihingi ng malakas na tawag para sa lunas.
Ang tao ay sabik upang mapabuti ang kanilang mga kalagayan, ngunit hindi gustong pagbutihin ang kanilang mga sarili; sila samakatuwid ay mananatiling nakatali. Ang mga taong hindi umuurong mula sa sariling-pagkakapako sa krus ay hindi kailanman maaaring mabigo upang makamit ang mga bagay na kung saan ang kanyang puso ay nakatakda. Ito ay tunay sa mundo maging sa makalangit na mga bagay-bagay. Kahit na ang mga tao na ang tanging layunin ay upang makakuha ng mga kayamanan ay dapat na maging handa upang gumawa ng dakilang mga personal na sakripisyo bago makamit niya ang kanyang mga ninanais; at kung gaano ang higit pa kaya kung sino ang nakapagtanto ng isang malakas at matatag na buhay?
Narito ang isang taong ubod ng hirap. Siya ay lubhang nababahala sa kanyang kapaligiran at tahanan ang kaginhawahan ay dapat na mapabuti, gayon pa man sa lahat ng oras siya ay pabaya sa kanyang trabaho, at ipinapalagay niya na siya ay may karapatang linlangin ang kanyang employer sa dahilang kulang ang kanyang sinusuweldo. Ang ganitong tao ay hindi nakakaunawa ng pinakasimpleng simulain ng mga prinsipyo na kung saan ay ang batayan ng tunay na kasaganaan, at hindi lamang talagang hindi karapatan dapat tumaas mula sa kanyang pagkahamak, ngunit siya ay talagang nag-aakit sa kanyang sarili ng isang mas malalim pa rin pagkahamak sa pamamagitan ng pagtira sa ganoong kaisipan, at kumikilos ng may katigasan, mapanlinlang, at parang hindi makatao ang saloobin.
Narito ang isang mayamang tao na biktima ng isang masakit at paulit-ulit na sakit bilang resulta ng katakawan sa pagkain. Siya ay handang magbigay ng malaking halaga ng pera upang makakuha ng makakapagpaalis nito, ngunit hindi niya isakripisyo ang kanyang katakawan sa kanyang ninanais. Gusto niyang bigyang-kasiyahan ang kanyang panlasa para sa mayaman at masasarap na pagkain at magkaroon din ng mabuting kalusugan. Ang ganoong tao ay lubos na walang kakayahan upang magkaroon ng mabuting kalusugan, dahil hindi niya pa natutunan ang unang prinsipyo ng isang malusog na buhay.
Heto ang isang tagapag-empleyo ng mga manggagawa na nag-aangkin ng baluktot na mga hakbang upang maiwasan ang pagbabayad ng mga pasahod ayon sa tamang regulasyon, at, sa pag-asa ng ng mas malaking kita, binabawasan ang sahod ng kanyang mga manggagawa. Ang ganoong tao ay hindi na-aangkop para sa kasaganaan, at kapag nakita niya ang kaniyang sarili sa pagkalugi, sa kanyang reputasyon at kayamanan, sinisisi niya ang pangyayari, hindi niya alam na siya ang nag-iisang may-akda ng kanyang kalagayan.

Ipinakilala natin ang tatlong kaso para maipakita ang mga katotohanan na ang tao ay ang dahilan (bagaman halos palaging wala sa kamalayan) ng kanyang kalagayan, at habang ang pinupuntirya ay ang magandang kapalaran, patuloy na siya ay nabibigo sa katuparan nito sa pamamagitan ng paghikayat sa mga saloobin at kagustuhan na hindi maaaring posibleng ilagay sa armonya. Ang ganitong mga kaso ay dumadami at iba-iba halos pero walang katapusan. Kaya kung lulunasan, sundan ang ikinikilos ng mga batas ng pag-iisip sa kanyang sariling isip at buhay, at hanggang ito ay hindi ginagawa, ang mga panlabas na katotohanan ay hindi maaaring magsilbi bilang isang batayan ng pagdadahilan.
Ang kalagayan, gayunpaman, ay kumplikado, ang kaisipan ay malalim na naka-ugat, at ang mga kondisyon ng kaligayahan ay magkakaiba sa bawat indibiduwal, na ang buong pagkokondisyon sa kaluluwa ng isang tao (bagaman maaari itong kilala ng kanyang sarili) ay hindi maaaring hinuhusgahan ng iba mula sa panlabas na aspeto ng kanyang buhay nang nag-iisa.
Ang isang tao ay maaaring maging tapat sa ilang mga direksyon, pero nagdurusa sa pa rin sa kagipitan sa mga pangangailangan; ang isang tao ay maaaring maging hindi tapat sa ilang mga direksyon, pero nakukuhang yumaman;ngunit ang konklusyon na karaniwang nabubuo na ang isang tao ay nabibigo dahil sa kanyang partikular na katapatan, at ang iba pa ay yumayaman dahil sa kanyang partikular na panlilinlang, ay ang resulta ng isang mababaw na paghuhusga, na kung saan ipinagpapalagay na ang mga hindi tapat na tao ay halos ganap na korupt, at ang matapat na tao halos ay ganap na mabuti.
Sa liwanag ng isang mas malalim na kaalaman at mas malawak na karanasan ang ganoong paghuhusga ay nakitang mali. Ang hindi tapat na tao ay maaaring magkaroon ng ilang mga kahanga-hangang katangian, na hindi tinataglay ng iba; at ang matapat na tao ay may nakakapoot na masamang hilig na kung saan ay wala sa iba. Ang matapat na tao ay umaani ng magandang resulta ng kanyang matapat na mga saloobin at mga gawa; siya rin ay nagdudulot sa kanyang sarili ng paghihirap, na nabubuo galing sa masasamang hilig. Ang hindi tapat na tao gayon din naman ay nagtatamo ng kanyang sariling paghihirap at kaligayahan.
Ito ay kasiya-siya sa pantaong kapalaluan upang maniwala na ang isa ay naghihirap dahil sa kanyang kabutihan; ngunit hanggang hindi nalilipol ng isang tao ang bawat masasakit, mapait, at hindi malinis na pag-iisip mula sa kanyang kaisipan, at hugasan ang bawat kasalanan na naka- mantsa mula sa kanyang kaluluwa, maaari ba siyang maka- posisyon upang malaman at ipahayag na ang kanyang paghihirap ay ang mga resulta ng kanyang kabutihan, at hindi ng kanyang masamang katangian; at sa mga paraan upang, matagal pa bago niya maabot, ang kataas-taasang pagiging perpekto, siya ay makatuklas, na magtrabaho sa kanyang kaisipan at buhay, ang dakilang batas na kung saan ay ganap na may katarungan, at na hindi maaaring, samakatuwid, magbigay ng kabutihan para sa kasamaan, at kasamaan para sa kabutihan.
Ang pagkakaroon ng nasabing kaalaman, siya pagkatapos ay makakaalam na, paglingon niya sa kanyang nakaraan ang kamangmangan at pagkabulag, sa kanyang buhay ay, at palaging , may makatarungang nakaaayos, na ang lahat ng kanyang nakaraang mga karanasan, mabuti at masama, ay patas na nagtatrabaho sa kanyang pag-unlad, ngunit hindi pa nag eevolve ang kanyang sarili.. 
Ang magandang pag-iisip at pagkilos ay hindi kailanman maaaring magdulot ng masamang resulta; ang masamang saloobin at mga aksyon ay hindi kailanman maaaring magdulot ng mabuting resulta. Parang sinasabi nating alang pang-gagalingan ang mais kung hindi sa mais, walang mula sa kamatis kung hindi mula sa kamatis. Nauunawaan ng mga tao ito mula sa batas ng likas na mundo, at nagtatrabaho kasama niya; ngunit kakaunti ang nakakaintindi nito na sa mental at moral na mundo (bagaman ang operasyon ay simple at hindi lumilihis), at sila, samakatuwid, ay hindi nakikipagtulungan sa mga ito.
Ang paghihirap ay palaging epekto ng maling pag-iisip sa ilang mga direksyon. Ito ay isang pahiwatig na ang mga indibidwal na wala sa pagkakaisa, sa armonya, sa kanyang sarili, sa Batas ng kanyang pagkatao. Ang nag-iisa at kataas-taasang pag-gamit ng mga paghihirap ay upang maging dalisay, upang masunog ang lahat ng walang silbi at hindi malinis. Ang paghihirap ay humihinto para sa kanya na naging dalisay. Walang dahilan para sunugin ang ginto kung naalis na ang mga dumi nito, at naging isang perpekto, dalisay at ang na liwanagang pagkatao ay hindi na magdurusa.
Ang mga pangyayari, na natatagpuan ng isang tao ng may paghihirap, ay ang mga resulta ng kanyang sariling kaisipan sa armonya. Ang mga pangyayari, na ang isang tao ay nakatatagpo ng may kaligayahan, ay ang resulta ng kanyang sariling kaisipan sa armonya. Ang kaligayahan, hindi ang materyal na ari-arian, ay ang sukatan ng tamang kaisipan; ang pagkapahamak, hindi ang kakulangan sa ari-ariang materyal, ay ang sukatan ng maling kaisipan.
Ang isang tao ay maaaring isinumpa at yumaman; maaaring siya ay pinagpala at naghihirap. Ang kaligayahan at kayamanan ay nagkakasama sama kapag ang mga kayamanan ay makatarungan at matalinong ginagamit; at ang mahirap na tao lamang ang bumababa sa pagkahamak kapag siya ay nagpalagay ng kanyang kapalaran bilang isang pasaning hindi makatarungang nakapataw.
Ang karukhaan at pagpapakalabis ay ang dalawang sukdulan ng pagka-pahamak. Sila ay parehong mga hindi likas at resulta ng mental na kaguluhan. Ang isang tao ay hindi tama ang kondisyon hanggang sa siya ay maging masaya, malusog, at mayamang tao; at ang kaligayahan, kalusugan, at kasaganaan ay ang mga resulta ng isang maayos na pag-sasaayos ng panloob kasama ang panlabas, ng tao sa kanyang paligid.
Ang isang tao ay nagsisimulang maging isang tao kapag siya ay tumigil sa kanyang pag-angal at pang-lalait, at mag-umpisang maghanap sa mga nakatagong katarungan na mag-aayos sa kanyang buhay. At habang inaangkop niya ang kanyang kaisipan sa ipinaguutos na kadahilanan, siya ay tumitigil sa pag-aakusa sa iba na sila ang sanhi ng kanyang kondisyon, at binubuo ang kanyang sarili hanggang sa lumakas at magkaroon ng marangal na saloobin; tinitigilan ang pagsipa sa nga pangyayari, kung hindi nagsisimulang gamitin ang mga ito bilang mga pantulong sa kanyang mas mabilis na pag-unlad, at bilang isang paraan ng pagtuklas ng mga nakatagong mga kapangyarihan at mga posibilidad sa loob ng kanyang sarili.
Batas, hindi pagkalito, ay ang nangingibabaw na prinsipyo sa uniberso; katarungan, hindi kawalan ng katarungan, ay ang kaluluwa at diwa ng buhay; ang katuwiran, hindi katiwalian, ang humuhubog at ang gumagalaw na puwersa sa espirituwal na pamahalaan ng mundo. Ang pagiging gayon, ang tao ay dapat magtama sa kanyang sarili upang makita na ang uniberso ay tama; at sa panahon ng proseso ng paglalagay ng kanyang sarili sa tama makikita niya na habang binabago niya ang kanyang mga saloobin sa mga bagay at sa iba pang mga tao, ang mga bagay at ang ibang mga tao ay magbabago sa paligid niya.
Ang patunay ng katotohanang ito ay nasa bawat tao, at ito samakatuwid ay kumikilala ng madaling pagsisiyasat sa pamamagitan ng sistematikong pagsisiyasat ng sarili at sa sariling analisis. Hayaan ang tao sa isang radikal na pagbabago ng kanyang mga saloobin, at siya ay mamamangha sa mabilis na pagbabagong-anyo nito epekto sa materyal na kundisyon ng kanyang buhay. Iniisip ng tao na ang pag-iisip ay maaaring pinananatiling lihim, ngunit hindi ito maaari; ito ay mabilis na nagpapalinaw sa ugali, at ang ugali ang nagbubuo sa kalagayan.
Ang mga makahayop na saloobin ay nagpapalinaw sa mga gawi ng paglalasing at sa hilig ng laman, na nagbubuo sa kalagayan ng paghihikahos at sakit: ang maruming saloobin ng bawat uri ay lumilinaw sa mahina at nakakalitong mga ugali, na nagbubuo ng pagka-istorbo at salungat sa pangyayari: ang kaisipan ng takot, pag-aalinlangan, pag-aatubili ay lumilinaw sa mahina , parang hindi lalaki, at walang matibay na pasya at ugali, na nagbubuo sa pagkakataon ng pagkabigo, pagdaralita, at inaarugang alipin: ang tamad na saloobin ay lumilinaw sa mga ugali ng kadumihan at panlilinlang, na nagpbubuo sa pagkakataon ng pagka-madumi at kadukhaan: ang poot at pagtuligsang saloobin ay lumilinaw sa mga ugali ng akusasyon at karahasan , na nagbubuo sa pagkakataon ng pinsala at pag-uusig: ang makasariling saloobin ng lahat ng uri ay lumilinaw sa mga ugali ng pagkamakasarili, na nagbubuo sa kalagayan nang higit pa o mas mababang pagkakabalisa.
Sa kabilang banda, ang magandang saloobin ang lahat ng uri ay lumilinaw sa ugali ng biyaya at kabaitan, na tumitigas sa magiliw at maaliwalas na pangyayari: ang purong saloobin ay lumilinaw sa ugali ng pagtitimpi at pagpipigil sa sarili, na nagbubuo sa kalagayan ng pagpapahinga at kapayapaan: ang saloobin sa tapang , pag-asa sa sarili, at desisyon ay lumilinaw sa tunay na ugali, na nagbubuo sa pagkakataon ng tagumpay, kasaganahan, at kalayaan: ang masigasig na saloobin ay lumilinaw sa ugali ng kalinisan at kasipagan, na nagbubuo sa kalagayan ng pagkawili: pagkamaamo ang pagpapatawad ay nagpapalinaw sa mga ugali ng pagka-magiliw , na nagbubuo sa proteksiyon at pang-preserba sa mga pangyayari: ang pagmamahal at mabait na saloobin ay nagpapalinaw sa ugali ng pagiging malilimutin para sa ibang tao at bagay, na nagbubuo sa pagkakataon ng kasiguruhan, katibayan, kasaganaan at sa tunay na kayamanan.
Isang partikular na pagsasanay sa kaisipan ay naninindigan, maging ito ay mabuti o masama, at hindi maaaring mabigo upang makabuo ng mga resulta sa karacter at pangyayari. Ang tao ay hindi maaaring direktang pumili ng kanyang kalagayan, ngunit maaari niyang piliing ang kanyang mga saloobin at iniisip, sigurado, huhugis sa kanyang kalagayan. 
Ang kalikasan ay tumutulong sa bawat tao para sa kaluguran ng mga saloobin, na siya niyang pinaka-hihikayat, at ang mga pagkakataon ay ipapakita na kung saan ay mabilis na darating pareho sa mabuti at masamang saloobin.
Hayaan ang tao na tigilan ang kanyang makasalanang pag-iisip, at ang mundo ay lalambot sa kanya, at magiging handa upang makatulong sa kanya; hayaan siyang isaisantabi ang kanyang mahina at masakiting pananaw, at pagmasdan, ang mga pagkakataon ay sumisibol sa bawat kamay upang tulungan ang kanyang malakas at matatag na paninindigan; hayaan siyang humikayat ng magagandang pananaw, at walang mahirap na kapalaran ang dapat sumailalim sa kanya pababa sa pagkapahamak at kahihiyan. Ang mundo ay ang iyong kaleydoskopo, at ang iba't ibang mga kumbinasyon ng kulay, na sa bawat sumusunod na sandali ito ay nagpapakita sa iyo ng mga katangi tanging naisasaayos na mga larawan ng iyong palaging gumagalaw na mga kaisipan.
"Kaya Ikaw ay magiging kung ano ang iyong naisin;
Hayaan ang pagkabigo na maghanap sa kanyang maling nilalaman
Sa mahihirap na salitang, 'kapaligiran,'
Subalit ang espiritu ay tumatanggi rito, at ito ay malaya.
"Ito ang maestro ng oras, ito ay sumasakop sa mga espasyo;
Ito ay nananakot sa mayayabang, manloloko, at sa pagkakataon,
At nagpaparusa sa malupit na pangyayari. Nagtatanggal ng korona, at nagpupuno sa lugar ng tagapaglingkod.

Support the products and services of our Dtef business owners and have a great discount and commissions.

Support the products and services of our Dtef business owners and have a great discount and commissions.Cute Mascot For Your Kiddie Parties And Events.. - Offered Philippines - 73262893,https://www.facebook.com/coolcaricatureNmascot.ric19… Antonio construction and builders, https://www.facebook.com/pages/Ng-Tong-Motorcycle-Parts/800434383411456?__mref=message_bubble St Ambros funeral, sales and investments in Australian properties, and Max int'l. 
ANG PAGTATAGUMPAY AT ANG KASAGANAHAN.

Ang paglikha ng kasaganaan upang makatulong sa mga nangangailangan at pag-tupad sa mas mataas na layunin sa buhay.
Ano ang estado ng kamalayan ang impormasyon sa estado ng enerhiya na nagbigay, sa karanasan ng kayamanan sa ating buhay?
Ano ang mga hakbang sa paglikha ng kasaganaan?
Roma 11:

Papuri sa Diyos
33 Lubhang napakasagana ng kayamanan ng Diyos! Di matarok ang kanyang karunungan at kaalaman! Sino ang makakapagpaliwanag ng kanyang mga kapasyahan? Sino ang makakaunawa ng kanyang mga pamamaraan? Gaya ng nasusulat,
34 "Sino ang nakakaalam sa pag-iisip ng Panginoon?
Sino ang maaaring maging tagapayo niya?
35 Sino ang nakapagbigay ng anuman sa kanya na dapat niyang bayaran?"
36 Sapagkat ang lahat ng bagay ay mula sa kanya, sa pamamagitan niya, at pag-aari niya. Sa kanya ang karangalan magpakailanman! Amen.
2 Corinto 8:
Sinasabi ko lamang sa inyo ang ginagawang pagtulong ng iba upang masubok ang katapatan ng inyong pag-ibig. 9 Hindi kaila sa inyo ang kagandahang-loob ng ating Panginoong Jesu-Cristo, kahit na mayaman, naging mahirap siya upang mapayaman kayo sa pamamagitan ng kanyang pagiging mahirap.
10 Kaya ito ang payo ko, ipagpatuloy ninyo ang inyong pag-iipon ng kaloob na sinimulan ninyo noon pang isang taon. Kayo ang nanguna, hindi lamang sa pagsasagawa nito kundi maging sa pagpapanukala. 11 Kaya't ituloy na ninyo ito! Ang kasigasigang ipinakita ninyo noon ay ipagpatuloy ninyo hanggang sa matapos; magbigay kayo ayon sa inyong makakaya. 12 Sapagkat kung bukal sa kalooban ang pagbibigay, tatanggapin ng Diyos ang inyong nakayanan; hindi niya hinihintay na magbigay kayo nang hindi ninyo kaya.
13 Hindi sa ibig kong guminhawa ang iba at mabigatan naman kayo, kundi upang matulungan ninyo ang isa't isa. 14 Masagana kayo ngayon; marapat lamang na tulungan ninyo ang mga nangangailangan. Kung kayo naman ang mangailangan at sila'y sumagana, sila naman ang tutulong sa inyo. Sa gayon, pareho kayong nakatulong sa isa't isa. 15 Tulad ng nasusulat,
"Ang kumuha ng marami ay hindi lumabis,
at ang kumuha ng kaunti ay hindi naman kinulang."
Kawikaan 11:
24 Ang taong mapagbigay ay lalong yumayaman,ngunit naghihirap ang tikom na mga kamay.
25 Ang taong matulungin, sasagana ang pamumuhay, at ang marunong tumulong ay tiyak na tutulungan.
26 Sinusumpa ng lahat ang nagkakait ng butil, ngunit pinupuri ang nagbibigay ng pagkain.
28 Malalantang tila dahon ang nagtitiwala sa kanyang yaman, ngunit ang matuwid ay giginhawa, tulad ng sariwang halaman.
Job 29:
12 Sapagkat tinulungan ko ang dukha sa kanilang pangangailangan,
dinamayan ko ang mga ulilang wala nang mapuntahan.
16 Nagsilbi akong ama ng mga mahihirap,kahit di ko kilala ay aking nililingap.
Job 30:
25 Di ba ako ay dumamay sa mga nangangailangan, at nagmalasakit din sa mahirap ang kabuhayan?
Upang matupad ang kayamanan, hindi kinakailangan na sinasadyang pagsanayan ang mga saloobin na ating tinatalakay sa sagradong aklat na ito.
Ang paggamit ng pagpipilit maisagawa ang isang saloobin o ang linangin ang isang kondisyon ay hindi kinakailangan.Dahil maaari itong maging sanhi ng stress at pagod. Ang mahalaga lamang ay malaman natin kung ano ang saloobin, kuro-kuro at orasyon na kinakailanagan para sa kasaganahan. Na alam natin kung ano-ano ang mga hakbang para magkaroon ng kasaganahan.
Upang mabatid natin ang nakatagong kaalaman. Habang natutunan at nababatid natin ang mga sikretong kaalaman sa kasaganahan. Mas maraming estruktura ng kaalamang ito ang makukuha ng nakaayos sa ating katauhan at kamalayan.
At pagkatapos ay mas malamang na ang ating mga saloobin at pag-uugali ay kusang-loob na mabago nang walang anumang pagsisikap sa ating panig.
Deuteronomio 8: 1-20
Ang Masaganang Lupain
1 "Sundin ninyong mabuti ang mga batas na ito na ibinigay ko sa inyo ngayon upang humaba ang inyong buhay, dumami ang inyong lahi, at kayo'y makarating sa lupaing ipinangako ni Yahweh sa inyong mga ninuno. 2 Alalahanin ninyo kung paano niya kayo pinatnubayan sa ilang sa loob ng apatnapung taon upang matuto kayong magpakumbaba. Sinubok niya kayo kung susundin ninyo siya. 3 Tinuruan nga kayong magpakumbaba; ginutom niya kayo bago binigyan ng manna, isang pagkaing hindi ninyo kilala ni ng inyong mga ninuno. Ginawa niya ito upang ipaunawa sa inyo na ang tao'y hindi lamang sa tinapay nabubuhay kundi sa bawat salitang nagmumula sa bibig ni Yahweh. 4 Sa loob ng apatnapung taon, hindi nasira ang inyong kasuotan ni hindi namaga ang inyong mga paa sa kalalakad. 5 Itanim ninyo sa inyong isipan na kayo'y dinidisiplina ni Yahweh na inyong Diyos gaya ng pagdidisiplina ng isang ama sa kanyang anak. 6 Kaya, matakot kayo sa kanya at sundin ang kanyang mga utos, 7 sapagkat kayo'y dadalhin niya sa isang mainam na lupain, lupaing sagana sa tubig, maraming batis at bukal na umaagos sa mga burol at mga kapatagan. 8 Sagana rin doon sa trigo, sebada, ubas, igos, bunga ng punong granada, olibo at pulot. 9 Doon ay hindi kayo magkukulang ng pagkain o anumang pangangailangan. Ang mga bato roon ay makukunan ng bakal at makukunan ng mga tanso ang mga burol. 10 Mabubusog kayo roon at pupurihin ninyo si Yahweh na inyong Diyos dahil sa masaganang lupaing ibinigay niya sa inyo.
Babala Laban sa Pagtalikod kay Yahweh
11 "Huwag ninyong kalilimutan si Yahweh na inyong Diyos. Sundin ninyo ang kanyang mga utos at mga tuntunin. 12 Kung kayo'y namumuhay na nang sagana, nakatira na sa magagandang bahay, 13 at marami nang alagang hayop, at marami nang naipong pilak at ginto, 14 huwag kayong magmamalaki. Huwag ninyong kalilimutan si Yahweh na nagpalaya sa inyo mula sa pagkaalipin sa bansang Egipto. 15 Siya ang pumatnubay sa inyo sa inyong paglalakbay sa malawak at nakakatakot na ilang na puno ng makamandag na mga ahas at alakdan. Nang wala kayong mainom, nagpabukal siya ng tubig mula sa isang malaking bato. 16 Kayo'y pinakain niya roon ng manna, isang pagkaing hindi ninyo kilala. Pinaranas niya kayo ng hirap para kayo'y subukin, at turuang magpakumbaba; ang lahat ng iyo'y sa ikabubuti rin ninyo. 17 Kaya, huwag na huwag ninyong iisipin na ang kayamanan ninyo'y bunga ng sariling lakas at kakayahan. 18 Subalit alalahanin ninyong si Yahweh na inyong Diyos ang nagbibigay sa inyo ng lakas upang yumaman kayo. Ginagawa niya ito bilang pagtupad niya sa kanyang pangako sa inyong mga ninuno. 19 Kapag siya'y tinalikuran ninyo at sumamba kayo sa diyus-diyosan, ngayon pa'y binabalaan ko na kayo na malilipol kayo. 20 Kung hindi ninyo papakinggan ang kanyang tinig, malilipol kayo tulad ng nangyari sa mga bansang ipinalipol sa inyo ni Yahweh.
Ang kaalaman ay bumubuo ng matatag na kapangyarihan. Likas na taglay nya ang mga ito. Sapat at simpleng malaman ito, upang malaman ang mga prinsipyo.
Ang Kaalaman ay mapo-proseso at nanamnamin ng ating mga kaisipan at ang mga resulta ay likas at kusang-loob. Ang mga resulta ay hindi mangyayari ng magdamag lamang ngunit magsisimulang magkaroon ng manipesto dahan-dahan sa loob ng ilang panahon at ng ilang oras.
Kung magtatanong ka sa mga taong nagtagumpay kung paano nila nakuha ang kanilang nakuhang tagumpay laging sinasabi nila na sinuwerte lang ako o nangyari lang sa tamang lugar at sa tamang oras, o Pinagpala kasi ako ng Diyos ay sa o nagkataon lang na sinuwerte.
1 Hari 10:
Ang mga Kayamanan ni Solomon
(2 Cronica 9:13-29)
14 Ang gintong dumarating kay Solomon taun-taon ay umaabot sa 23,310 kilo. 15 Hindi pa kabilang dito ang buwis na galing sa mgamangangalakal, ang tubo sa pangangalakal mula sa labas ng bansa, at ang buwis b na galing sa mga hari ng Arabia at sa mga gobernador ng mga lalawigan. 
16 Nagpagawa si Haring Solomon ng 200 malalaking kalasag na balot ng ginto. Umabot sa labinlimang librang ginto ang nagamit na pambalot sa bawat isa. 17 Nagpagawa pa siya ng 300 maliliit na kalasag na may balot ding ginto. Halos apat na librang ginto ang nagamit na pambalot sa bawat isa. Ipinalagay ng hari ang mga nasabing kalasag sa palasyo, sa bulwagang tinatawag na Gubat ng Lebanon. 
18 Nagpagawa rin siya ng isang malaking tronong yari sa garing ng elepante na may mga balot ding gintong lantay. 19 Anim na baytang ang paakyat sa trono. May ulo ng bisirong baka ang ulunan ng trono, at may patungan ng bisig sa dalawang tagiliran. May dalawang leon na nakatayo sa tabi nito, 20 at labindalawa naman sa magkabilang dulo ng mga baytang. Kailanma'y wala pang ginawang trono na tulad nito sa alinmang kaharian. 
21 Gintong lahat ang mga inuman ng Haring Solomon, at gayundin ang mga kasangkapan sa bulwagang tinatawag na Gubat ng Lebanon. Walang kagamitang pilak dahil hindi pa ito pinahahalagahan noong panahon ni Solomon. 22 May mga malalaking barko siya sa karagatan, kasama ng mga barko ni Hiram, at tuwing ikatlong taon ay dumarating ang mga barkong ito na may dalang ginto, pilak, garing, mga unggoy at pabo real. 
23 Si Haring Solomon ang pinakamarunong at pinakamayaman sa lahat ng mga hari sa buong mundo. 24 Dinadayo siya ng mga tao mula sa lahat ng panig ng daigdig upang marinig ang karunungang ibinigay sa kanya ng Diyos. 25 At ang bawat isa'y may dalang regalo sa kanya: mga sisidlang ginto at pilak, mga damit at mga sandata, mga pabango, mga kabayo, at mola. At nagpatuloy ito sa loob ng maraming taon. 
Mga Sasakyan ni Solomon
26 Nagtatag si Haring Solomon ng isang malaking hukbo na binubuo ng 1,400 karwahe at 12,000 mangangabayo. Ang mga ito'y inilagay niya sa mga bayang himpilan ng mga karwahe at sa Jerusalem upang bantayan ang hari. 27 Sa Jerusalem, ang pilak ay naging parang bato sa dami, at ang sedaray naging kasindami ng sikamoro sa kapatagan. 28 Galing pa sa Musri at Cilicia ang mga kabayo ni Solomon. May mga mangangalakal siyang tagapamili doon sa tiyak na halaga. 29 Bumibili din sila ng mga karwahe sa Egipto sa halagang 600 pirasong pilak bawat isa at sa 150 piraso naman ang bawat kabayo. Ang mga ito'y ipinagbibili ng mga mangangalakal ni Solomon sa mga haring Heteo at Arameo. 
Sa bawat sandali ng ating buhay, mayroon tayong kakayahang umangkop, makibagay at maging malikhain.
At ang mga taong tinatawag nating masuwerte ay ang mga taong nakaka-alam pag ito na ang tamang pagkakataon at siya ay nakapag-handa na, iyan ang taong swerte.
Ang tradisyon ng mga relihiyon ay tinatawag itong estado ng biyaya na kung saan tila ikaw ay konektado sa ilang malikhaing kapangyarihan na bumubuhay sa iyong intensyon o ang likas na pagkakaroon ng katuparan ng iyong mga pangarap. At alam mo na nakikinig ang Diyos sa iyong mga intensyon at umaalalay sa katuparan ng mga ito.
Pananalig sa Diyos
(Mateo 6:25-34)

Lucas 12:29-31 - Kaya't huwag kayong labis na mag-isip kung saan kayo kukuha ng kakainin at iinumin. Huwag na kayong mangamba. Ang mga bagay na ito ang pinagkakaabalahan ng mga taong di nananalig sa Diyos. Alam ng inyong Ama na kailangan ninyo ang lahat ng iyan. Subalit, pagsikapan muna nang higit sa lahat na kayo'y pagharian ng Diyos, at ibibigay niya sa inyo ang lahat ng inyong pangangailangan." 
22 Sinabi pa ni Jesus sa kanyang mga alagad, "Kaya't sinasabi ko sa inyo: huwag kayong mabalisa tungkol sa inyong pagkain para mabuhay o tungkol sa damit na ibibihis sa inyong katawan, 23 sapagkat ang buhay ay higit na mahalaga kaysa pagkain at ang katawan kaysa damit. 24 Tingnan ninyo ang mga uwak, hindi sila nagtatanim ni umaani man; wala rin silang bodega o kamalig; ngunit pinapakain sila ng Diyos. Higit kayong mahalaga kaysa mga ibon! 25 Sino sa inyo ang makakapagpahaba ng kanyang buhay nang kahit isang oras sa pamamagitan ng pangangamba? 26 Kung hindi ninyo magawa ang ganoong kaliit na bagay, bakit kayo nangangamba tungkol sa ibang mga bagay? 27 Tingnan ninyo ang mga bulaklak sa parang at unawain kung paano sila lumalago. Hindi sila nagtatrabaho ni humahabi man. Ngunit sinasabi ko sa inyo, kahit si Solomon, sa kabila ng kanyang kayamanan, ay hindi nakapagdamit ng kasingganda ng isa sa kanila. 28 Kung dinaramtan ng Diyos ang mga damo sa parang na buhay ngayon at kinabukasa'y iginagatong sa kalan, kayo pa kaya? Kay liit ng inyong pananampalataya sa kanya! 29 Kaya't huwag kayong labis na mag-isip kung saan kayo kukuha ng kakainin at iinumin. Huwag na kayong mangamba. 30 Ang mga bagay na ito ang pinagkakaabalahan ng mga taong di nananalig sa Diyos. Alam ng inyong Ama na kailangan ninyo ang lahat ng iyan. 31 Subalit, pagsikapan muna nang higit sa lahat na kayo'y pagharian ng Diyos, at ibibigay niya sa inyo ang lahat ng inyong pangangailangan." 
Mas madalas itong nangyayari sa ilang mga tao dahil ito ay depende sa iyong kamalayan o ang iyong pagkabukas sa posibilidad.
kung ikaw ay isang uri ng tao na napaka kitid ng kamalayan palaging nababahala at laging nag-aalala tungkol sa kung ano ang maaaring magkamali o umaasa lamang sa mga tugon o sobrang magtrabaho habang nagpaplano.
Kung malayo ang isip sa kasalukuyang panahon at palaging nag-aalala tungkol sa kinabukasan o sa nakaraan. kung gayon malamang na mahirapan kang maabot ang kasaganahan dahil hindi mo mapapansin kung ano ang nangyayari sa paligid mo. Ang kasaganahan ay nangangailangan ng isang uri ng kasalukuyang kamalayan.
Pangalawa, ito ay nangangailangan ng pakikipag-ugnay sa iyong kaluluwa.
Ang iyong kaluluwa ay na bahagi ng iyong sarili. At ito ay konektado sa lahat ng bagay.
Iyan ang bahagi na nasa ating lahat na tinatawag nating kaluluwa ay talagang napaka maalam tungkol sa lahat ng umiiral. Ito ay ang tunay at kataas-taasang henyo at ang salamin ng karunungan ng uniberso.
Ito ay ginagawa nya dahil alam nya kung paano ito gawin.
2 Corinto 9: 1-15
Tulong sa mga Kapatid na Nangangailangan
2 Alam kong handa na kayong tumulong, kaya't, at dahil dito'y lalo silang sumigla sa pagtulong. 3 Kaya't pinauna ko riyan ang mga kapatid na ito upang hindi kami mapahiya sa aming pagmamalaki tungkol sa inyo, at nang maihanda na ninyo ang inyong tulong, gaya ng sinabi ko. 4 Baka kami mapahiya, huwag nang sabihing pati kayo, at makita nilang hindi pala kayo handa. 5 Kaya't pinakiusapan ko ang mga kapatid na mauna riyan, upang maihanda ang tulong na ipinangako ninyo. Sa gayon, makikita na talagang kusang-loob ang pagbibigay ninyo at hindi sapilitan.
6 Tandaan ninyo ito: ang nagtatanim ng kakaunti ay aani ng kakaunti, at ang nagtatanim naman ng marami ay aani ng marami. 7 Ang bawat isa'y dapat magbigay ayon sa sariling pasya, maluwag sa loob at di napipilitan lamang, sapagkat iniibig ng Diyos ang kusang nagbibigay nang may kagalakan. 8 Magagawa ng Diyos na pasaganain kayo sa lahat ng bagay, at higit pa sa inyong pangangailangan, upang may magamit kayo sa pagkakawanggawa. 9 Tulad ng nasusulat,
"Siya'y nagbibigay nang libre sa mga dukha;
ang kanyang katuwiran ay walang hanggan."
10 Ang Diyos na nagbibigay ng binhing itatanim at tinapay na makakain, ang siya ring magbibigay sa inyo ng binhi, at magpapalago nito upang magbunga nang sagana ang inyong kabutihang-loob. 11 Pasasaganain niya kayo sa lahat ng bagay upang mas marami ang inyong matulungan. Sa gayon, lalong darami ang magpapasalamat sa Diyos dahil sa inyong tulong na dadalhin namin sa kanila. 12 Ang pagtulong ninyong ito sa mga kapatid ay hindi lamang makakatugon sa kanilang pangangailangan, kundi magiging dahilan pa ng walang hanggang pagpapasalamat nila sa Diyos. 13 Ang bukas-palad ninyong pagbibigay sa kanila at sa lahat ang siyang magpapatunay na matapat ninyong sinusunod ang Magandang Balita ni Cristo. Dahil diyan, magpupuri sila sa Diyos. 14 Kaya't buong pagmamahal nila kayong ipapanalangin, dahil sa dakilang kaloob ng Diyos sa inyo. 15 Salamat sa Diyos dahil sa kanyang kaloob na walang kapantay!
Ang katunayan na ang karamihan sa atin ay naka-kandado sa panlabas na kaalaman na hindi tayo nakikipag-ugnay sa ating sariling intuwisyon, ang malikhaing bahagi ng ating sarili.
Lahat ng ating mga pananaw, ang ating intensyon, ang ating imahinasyon, ang ating inspirasyon, ang ating pagkamalikhain, ang ating kahulugan, ang ating mga layunin, ang ating pagkakaunawa, ang ating paggawa ng desisyon, ang ating malayang kalooban ay mga aspeto ng isang mas malalim na bahagi ng ating sarili ito ay hindi lamang ang kaisipan na mas malalim at masiglang lakas ng buhay na nag-aayos ng ating buhay higit pa sa alam natin.
Ang ating mga kaisipan at mga pananaw ay bahagi ng mga magkakakabit sa uniberso. Ang ating mga kaisipan ay hindi lamang nasa loob ng ating ulo. Ang mga ito ay ang ating mga intensyon. Ito ay bahagi ng mga magkakapulupot at hindi kayang paghiwa-hiwalayin ng lahat ng mga bagay na umiiral.
Ngayon, maaari tayong masarado kapag sinimulan natin mag- alala, kapag ang ating sariling personalidad ay nasa daraanan, at ang ating galit o init ng ulo. Kapag tayo ay galit naisa-sarado natin ang ating kaisipan.
Efeso 4: 1-32
Ang Pagkakaisa sa Espiritu
1 Kaya't ako, na isang bilanggo dahil sa Panginoon, ay nakikiusap sa inyo na mamuhay kayo gaya ng nararapat sa mga tinawag ng Diyos. 2 Kayo'y maging mapagpakumbaba, mahinahon at matiyaga. Magmahalan kayo at magpasensiya sa isa't isa. 3 Sikapin ninyong mapanatili ang pagkakaisa na kaloob ng Espiritu, sa pamamagitan ng kapayapaang nagbubuklod sa inyo. 4 May iisang katawan at iisang Espiritu, tulad ng may iisang pag-asa nang kayo'y tawagin ng Diyos. 5 Tayo'y may iisang Panginoon, iisang pananampalataya at iisang bautismo, 6 iisang Diyos at Ama nating lahat. Siya ay higit sa lahat, kumikilos sa lahat, at nananatili sa lahat.
13 hanggang makamtan natin ang iisang pananampalataya at pagkakilala sa Anak ng Diyos, at maging ganap ang ating pagkatao ayon sa pagiging-ganap ni Cristo. 14 Nang sa gayon, hindi na tayo magiging tulad sa mga batang madaling matangay ng sari-saring aral. Hindi na tayo maililigaw ng mga taong ang hangad ay dalhin tayo sa kamalian sa pamamagitan ng kanilang katusuhan at panlilinlang. 15 Sa halip, sa pamamagitan ng pagsasalita ng katotohanan sa diwa ng pag-ibig, tayo'y dapat maging lubos na katulad ni Cristo na siyang ulo nating lahat. 16 Sa pamamagitan niya, ang mga bahaging pinag-ugnay-ugnay ng kasukasuan ay magiging isang katawan; at kung maayos na gumaganap ng tungkulin ang bawat bahagi, ang buong katawan ay lalaki at lalakas sa pamamagitan ng pag-ibig.
Ang Bagong Buhay kay Cristo
17 Sa pangalan ng Panginoon, ito ang sinasabi ko sa inyo: huwag na kayong mamuhay tulad ng pamumuhay ng mga walang pananampalataya sa Diyos. Walang kabuluhan ang kanilang iniisip, 18 at wala silang pang-unawa. Dahil sa kanilang kamangmangan at katigasan ng ulo, wala silang bahagi sa buhay na kaloob ng Diyos. 19 Sila'y naging alipin ng kahalayan, at wala na silang kahihiyan kaunti man lamang. Wala na silang inaatupag kundi pawang kalaswaan.
20 Hindi ganyan ang natutuhan ninyo tungkol kay Cristo. 21 Napakinggan na ninyo ang aral ni Jesus at natutuhan na ninyo ang katotohanang nasa kanya. 22 Iwanan na ninyo ang dating pamumuhay. Hubarin na ninyo ang inyong dating pagkatao na napapahamak dahil sa masasamang pagnanasa. 23 Magbago na kayo ng diwa at pag-iisip; 24 at ang dapat ninyong isuot ay ang bagong pagkatao na nilikhang kalarawan ng Diyos, at nahahayag sa matuwid at banal na pamumuhay ayon sa katotohanan.
25 Dahil dito, itakwil na natin ang pagsisinungaling at tayong lahat ay magsabi ng totoo sa isa't isa, sapagkat tayo'y bahagi ng iisang katawan. 26 Kung magagalit man kayo, iwasan ninyo ang kayo'y magkasala. Huwag ninyong hayaang lumubog ang araw na galit pa rin kayo. 27 Huwag ninyong bigyan ng pagkakataon ang diyablo. 28 Ang magnanakaw ay huwag nang magnakaw; sa halip, maghanap siya ng marangal na ikabubuhay para makatulong sa mga nangangailangan. 29 Huwag kayong gumamit ng masasamang salita; lagi ninyong sikapin na ang pangungusap ninyo'y makakabuti at angkop sa pagkakataon upang pakinabangan ng mga makakarinig. 30 At huwag na ninyong saktan ang kalooban ng Espiritu Santo ng Diyos, sapagkat siya ang tatak ng Diyos sa inyo, ang katibayan na kayo'y tutubusin pagdating ng takdang araw. 31 Alisin na ninyo ang lahat ng sama ng loob, poot at galit; huwag na kayong mambubulyaw, manlalait at mananakit ng damdamin ng kapwa. 32 Sa halip, maging mabait kayo at maawain; magpatawad kayo sa isa't isa tulad ng pagpapatawad sa inyo ng Diyos dahil kay Cristo.
Tuwing nagkakaroon tayo ng magulong emosyon, tuwing tayo ay nagagalit, pagnagkakaroon tayo ng poot, ng sama ng loob, ng mga reklamo, ng pagkabalisa, ng takot o pagkakasala, ng depresyon pag- ganoon naisasarado mo ang bahagi ng iyong sarili na konektado sa lahat ng bagay.
Kaya kapag hindi ka makaako at kapag hindi ka naghahanap para sa pag-apruba o di-pag-apruba ng ibang tao na
kung saan hindi mo iniisip ang iyong sarili bilang mahina o napakahusay. Doon mo lang maririnig na umaawit ang iyong puso, gumagaan ang iyong kalooban at naka-angkla sa kasaluyang panahon.
Sa oras na iyon, malamang na mangyari ang ninanais mo. kapag ikaw ay naka-upo lamang at hinahayaan ang mga kaganapan sa pangkalahatan, natutupad ang mga bagay. Kaysa sa tinutulak mong mangyari o pinipilit. at hindi ibig sabihing noon na hindi na tayo dapat maghanda ng ating sarili para sa mga bagay.
Ang sinasabi natin ay diligan mo ang mga binhi at pagkatapos ito ay kusang lumalaki hindi mo kinakailangang laging suriin ito sa lupa at tingnan kung ano ang mangyayari. Hayaang ang mga kaganapan na mamukadkad para sa iyo magtiwala sa Lumikha dahil ang iyong pag-unawa ay nasa labas ng kawalan.
Kaya narito ang mga hakbang. Uulitin natin na sapat ng basahin ang listahan na ito at basahin ang mga ito nang isang beses sa isang araw. At pagkatapos magkakaroon ng patuloy na pagbabago sa iyong buhay. At ito ay hindi mahirap, ito ay madali lang at walang hirap na kung sa saan ang kaginhawahan, kayamanan at kasaganaan ay darating sa iyong buhay.
Ang kasaganaan ay posible para sa lahat.Huwag isipin na pera lamang ang makalulutas ng lahat ng iyong mga problema. Dapat mong isipin ang mga tuntunin ng kakayahan mo upang gawin kung ano ang iyong ninanais. Ngunit kung masyado mong iniisip ay pera lamang ang kailangan. Masyadong kang nag-alala tungkol sa pera makikita mo na mananatili kang mahirap. Ngunit kapag sinabi mong, gusto kong magkaroon ng abilidad at kakayahang mapakain ko ang aking pamilya, mapakain ko ang ibang tao, pangangalagaan ang sitwasyong ito, upang makabili ng bahay para sa aking mga mahal sa buhay. Saka mo makikita na magkakaroon ng daloy ng enerhiya. Ngunit kung iniisip mo at nag-aalala ka tungkol sa pera ito ang maninigurado sa iyo na hindi ka magkakaroon ng sapat nito.
Sa katunayan maraming mga tao ang may sapat na pera ngunit nag-alala pa rin sila at patuloy na nararamdamang kulang at wala pa sila nito. May mga tao na kahit maraming ng pera ay nalulumbay pa rin.. At sila ay hindi masaya. Hindi ang Pera ang magpapasaya sa iyo dapat ka ng Masaya bago pa man sila makuha. Dapat ay mayroon kang ganoong pundasyon.
May isang katalinuhan na nasa likod ng lahat ng mga ito na tutulong sa atin para makakuha at matupad ang mga bagay na ito. Kaya kailangan nating makilahok sa mas mataas na katalinuhan iyon ang Diyos. kaya kung walang tulong ng unibersal na katalinuhan walang posible. Dapat nating matutunan paano kaming upang malaman kung paano kumatok sa kanya. Dapat sa isang punto makapunta tayo sa ganoong kaibuturan.
Kaya atin ng simulan ang pag-aaral. Ang lahat ng mga posibilidad, kapangyarihan,
ang hindi mapag-aalinlanganan, ang kasaganaan, ang kaginhawahan. Ang tunay na likas na katangian ng ating estado sa lupa at ang sandaigdigan ay isang bukirin ng lahat ng mga posibilidad. Sa ating pinaka- simulang anyo o pinag-galingan, tayo ay nagmula sa lopalop ng lahat ng mga posibilidad. Mula sa antas na ito ay posible nating malikha ang kahit anong bagay.
Ang lupalop na ito ay ang ating mahalagang sariling kalikasan.
Ito ay ang ating panloob na sarili, ito ay tinatawag na walang limitasyon at ito ay ang tunay na awtoridad. Tunay at totoong masagana dahil nagbibigay ito sa pagtaas ng walang katapusang pagkakaiba-iba ng kasaganahan sa sansinukob.
Para sa mas mahusay at pinakamahusay.
Ang ebolusyon ay nagpapahiwatig ng mas mahusay sa lahat ng paraan, sa panahon ng pagkuha para sa ating sarili ng pinakamahusay sa lahat ng bagay. Ang taong may kaisipan ng kaginhawaan at kasaganahan kayamanan ay namamalagi lamang sa pinakamahusay na tinatawag din na ang punong-guro ng pinakamataas na pangunguna.
Ang Mataas na layunin ang tahakin atang sansinikob ay tutugon sa pamamagitan ng pagbibigay sa iyo ng pinakamahusay na pagkakataon.
Ang malayang pag-aalaga at kawanggawa.
Kahit may bilyong pesos ka sa bangko pag wala kang karanasan sa pag-aalaga at kawanggawa ito ay isang estado ng kahirapan. Ang kamalayan sa kasaganahan sa pamamagitan ng kahulugan nito ay isang estado ng kaisipan. Kung patuloy na nag-aalala ka tungkol sa kung magkano ang pera na kailangan mo.
Kung gayon kahit na ano pa man ang aktwal na halaga ng pera na mayroon ka sa iyong bangko ikaw ay talagang mahirap.
Ang malayang pag-aalaga ay awtomatikong humahantong sa kawanggawa at pagbibigay dahil ang pinagmulan mula sa kung saan ang lahat ng ito nanggagaling ay walang katapusan, walang hanggan, at hindi maaaring ubusin.