1 Pagkatapos nito, sumagot ang Diyos kay Job sa pamamagitan ng malakas na bagyo,

1 Pagkatapos nito,
sumagot ang Diyos kay Job sa pamamagitan ng malakas na bagyo,
2 "Sino kang mag-aalinlangan sa aking kaalaman?
Lalo lamang lumilitaw ang iyong kamangmangan.
3 Tumayo ka riyan at magpakalalaki,
tanong ko'y sagutin, ikaw ay magsabi.
4 Nasaan ka nang likhain ko ang mundo?
Kung talagang may alam ka, lahat ay sabihin mo.
5 Sino ang nagpasya tungkol sa lawak nito?
Sino ang sumukat, alam mo ba ito?
6 Sino ang may hawak ng mga haligi ng mundo?
Sino ang naglagay ng mga panulukang-bato?
7 Noong umagang iyon, ang mga bitui'y nag-awitan,
at mga nilalang sa langit, sa tuwa'y nagsigawan.
8 "Sino ang humarang sa agos ng dagat,
nang mula sa kalaliman ito'y sumambulat?
9 Tinakpan ko ang dagat ng ulap na makapal,
at binalutan ito ng kadiliman.
10 Ang dagat ay nilagyan ko ng hangganan,
upang ito'y manatili sa likod ng mga harang.
11 Sinabi kong sila'y hanggang doon na lang,
at huwag lalampas ang alon na naglalakihan.
12 Job, nakalikha ka ba kahit isang bukang-liwayway?
13 Ang daigdig ba ay naigawa mo ng tanglaw,
upang ang masasama'y mabulabog sa taguan?
14 Malinaw na gaya ng tatak sa putik,
nang makulayan ay tumingkad gaya ng damit.
15 Masasamang tao'y nasisilaw sa liwanag ng araw,
sa paggawa ng karahasan sila'y napipigilan.
16 "Nakapunta ka na ba sa mga bukal ng karagatan?
Ang sahig ng dagat ay iyo bang nalakaran?
17 May nakapagturo na ba sa iyo sa mga pintuan
na pasukan tungo sa madilim na daigdig ng mga patay?
18 Alam mo ba kung gaano kalaki itong mundo?
Sumagot ka kung alam mo.
19 "Alam mo ba kung saan nanggagaling ang liwanag,
at ang kadiliman, saan ba ito nagbubuhat?
20 Masasabi mo ba kung hanggang saan dapat makarating,
at mula doon sila'y iyong pabalikin?
21 Ikaw ay matanda na, baka nga iyong kaya,
pagkat nang likhain ang daigdig, ikaw ay nariyan na!
22 "Napuntahan mo na ba ang aking mga imbakan
ng niyebe at ng yelong ulan?
23 Ang mga ito'y aking inilalaan,
sa panahon ng digmaan at ng kaguluhan.
24 Nakapunta ka na ba sa sikatan ng araw,
o sa pinagmumulan ng hanging silangan?
25 "Sino nga ba ang humukay ng daanan ng baha?
Ang landas ng kulog ay sino ang gumawa?
26 Sino ang nagbibigay ng ulan sa disyerto,
kahit na doo'y wala namang nakatirang tao?
27 Sino ang dumidilig sa tigang na lupa,
upang dito'y tumubo ang damong sariwa?
28 Ang ulan ba o ang hamog ay mayroong ama?
29 Ang yelong malamig, mayroon bang ina?
Sino nga kaya ang nagsilang sa kanila?
30 Sa labis na lamig, tubig ay tumitigas,
nagiging parang bato ang ibabaw ng dagat.
31 "Ang Pleyades ba'y iyong matatalian,
o ang Orion kaya'y iyong makakalagan?
32 Mapapatnubayan mo ba ang mga bituin,
o maituturo ang daan ng malaki't maliit na diper?
33 Alam mo ba ang mga batas sa langit,
ito ba'y maiaangkop mo sa daigdig?
34 "Ang mga ulap ba'y iyong mauutusan
upang sa lupa ay magbuhos ng malakas na ulan?
35 Mauutusan mo ba ang kidlat na ito'y kumislap,
sumunod naman kaya sa iyong mga atas?
36 Sino ang nagsasabi sa ibong Ibis kung kailan tataas ang Ilog Nilo,
at sino ang nagpapabatid sa tandang
upang ibadya ang pagdating ng bukang-liwayway?
37 Sinong makakabilang sa ulap na makapal,
o makakapagtaob nito upang bumuhos ang ulan?
38 Ang ulan na sa alabok ay babasa,
kapag iyon ay natuyo, magiging matigas na lupa.
39 "Maihahanap mo ba ng pagkain ang mga leon,
upang mapawi ang kanilang gutom?
40 Habang sila'y naroon sa kanilang taguan,
at wari bang pagkai'y kanilang hinihintay?
41 Sino ang nagbibigay ng pagkain sa mga ibon,
sino ang bumubusog sa kanilang inakay na nagugutom?

Mula ng ikaw at ako ay ipinanganak,
nagkaroon tayo ng isang pare-pareho agos ng mga pahiwatig o palatandaan na nagpaparamdam sa isa pang mundo na nasa loob ng ating sarili. Hindi ka ba nahuhulog sa isang sandali ng kababalaghan at himala? Ang ganitong mga sandali ay maaaring dumating sa presensya ng magandang musika, o sa pagtingin sa natural na kagandahan na nagdadala ng panginginig sa ating gulugod.

O kaya maaaring napa-tingin ka sa gilid ng iyong mata at nakita mo ang isang bagay na pamilyar-ang liwanag ng araw, isang punong sumasayaw sa hangin, ang mukha ng taong minamahal mo habang siya ay natutulog - sa sandaling iyon ang buhay ay higit na nahahayag kaysa sa nakikita lamang.

Hindi mabilang na mga palatandaan ang dumarating sa iyong daanan, subalit hindi napapansin dahil hindi ito nabubuo sa isang malinaw na mensahe. May mga nakilala akong mga taong may mga kahanga-hangang espirituwal na karanasan: Tulad ng tayo’y mga bata pa, nakikita nilang umaalis ang kaluluwa ng kanilang lola sa sandali ng kanyang kamatayan, nakasaksi  ng kakaibang nilalang mula sa liwanag na nakapalibot sa isang petsa ng kapanganakan, naglalakbay lampas sa kanilang pisikal na katawan, o umuwi mula sa paaralan upang makita ang isang minamahal na miyembro ng isang patay ng kapamilya na nasa pasilyo, kahit na ang tao’y kamamatay lamang sa isang kahila-hilakbot na aksidente.

Milyun-milyong mga tao-ang nagpapatotoo-na nakakita sa kanilang mga sarili minsan na napapalibutan ng isang lumiliwanag na puting liwanag. O kaya nakakarinig ng isang mahiwagang boses na ang pagkaalam nila ay galing mula sa mataas na espiritu. O kaya nagkaroon sila ng hindi nakikitang tagapag-alaga sa pagkabata, isang lihim na kaibigan na nagpoprotekta sa kanila habang natutulog.

Sa paglaon, ito ay naging malinaw sa akin na mas maraming mga tao ang nagkaroon ng naturang mga karanasan-tunay na lihim na paglalakbay sa isang katotohanan na hiwalay mula sa isang manipis na belo ng kawalang-paniwala. Ang paghiwalay sa tabing na belo ay nangangahulugan ng pagbabago sa iyong sariling pang-unawa.

Ito ay personal, pansarili, totoong paglipat.
Saan ka magsisimulang lutasin ang isang misteryo na nasa lahat ng dako, gayunpaman ito ay hindi kailanman nabubuo sa isang buong mensahe? Isang bagay na hindi kilala na gustong magpakilala.
Isang misteryo na hindi nais na ma-kilala ay nananatiling umuurong habang lumalapit ka sa kanya. Ang misteryo ng buhay ay hindi kumilos sa ganoong paraan: ang kanyang lihim ay nagsisiwalat agad kung alam mo kung saan ka dapat tumitingin.  Ngunit saan ba dapat?     

# 1 Lihim: Ang Hiwaga ng Buhay ay totoo
Ang karunungan na iyong binubuhay

1. Mayroon kang isang mas mataas na layunin
2. Ikaw ay nakikipag-isa sa iyong buong buhay
3. Ang iyong kamalayan ay laging bukas upang baguhin. Mula sa sandali ng bawat sandali, nararamdaman ito sa lahat ng iyong kapaligiran
4. Nakakaramdam ka ng pagtanggap sa iba bilang iyong katumbas, nang walang paghatol o kasiraan.
5. Sinasakop mo ang bawat sandali ng may mga pagbabagong pagkamalikhain, hindi nakakapit sa luma at wala na sa panahon.
6. Ang iyong pagkatao ay dumuduyan sa indayog ng uniberso. Nararamdaman mo ang kaligtasan at pag-aalaga.
7. Ang iyong ideya ng kakayahan ay upang pabayaan ang daloy ng buhay na dalhin sa iyo kung ano ang kailangan mo. Ang pwersa, kontrol, at pakikibaka ay hindi ang iyong paraan. 8. Nararamdam mo ang pakiramdam ng pagkakaroon ng koneksyon sa iyong pinagmulan.
9. Ikaw ay nagtitiwala sa pagbibigay bilang pinagmulan ng lahat ng kasaganaan.

Nakikita mo ang lahat ng pagbabago, kasama ang iyong kapanganakan at kamatayan, laban sa pondo ng imortalidad. Anumang hindi nagbabago ay totoo sa iyo.

Dinadaya natin ang karunungan ng ating katawan, at mas masahol pa, hindi natin pinapansin ang modelo ng isang perpektong espirituwal na buhay na nasa loob ng ating sarili.

Tatanggapin ba ng mga selula ng ating katawan ang talunang lohika? Kung ang kalagayan mo sa ngayon ay hindi maganda, ang pag-ibig at pagpapagaling at ang Diyos ay mananatiling malayo magpakailanman upang maabot.

• Ang unang sikreto ay pabayaang ang karunungan ng iyong katawan ang magturo ng daan. Ang bawat sikretong itinuturo ng sagradong aklat na ito ay napupunta pabalik sa pagkakaroon ng isang hindi nakikitang katalinuhan na nagpapatakbo sa ilalim ng mga nakikita sa ibabaw ng buhay.

Lihim # 2: Ang Mundo ay nasa iyo
• Upang malutas ang misteryo ng buhay nangangailangan lamang ng isang utos: mabuhay tulad ng isang selula.

• ... ang eksakto, kumpleto, at halos perpektong karunungan na sinusunod ng ating mga katawan.

• ... bilang nakakukumbinsngi hitsura ng material na mundo ... walang sinuman ang makakagawang patunayan na ito ay totoo.

 • Ang bawat tao'y ay isang manlilikha
• Ang debate sa kung paano matatapos ang digmaan, halimbawa, ay di-napatutunayang lubos na walang saysay dahil sa sandaling makita ko ang aking sarili bilang isang nakahiwalay na indibidwal, haharapin ko "sila," ang hindi mabilang na iba pang mga indibidwal na gusto kung ano ang gusto ko.

Ang karahasan ay nabubuo sa oposisyon sa atin laban sa kanila. "Sila" ay hindi umaalis at "sila" ay hindi sumuko. Sila ay palaging lalaban upang maprotektahan ang kanilang premyo sa mundo. Hangga't ikaw at ako ay may hiwalay na premyo sa mundo, ang ikot ng karahasan ay mananatiling permanente.

• ... ang karahasan ... ay batay sa maling konsepto ... walang lunas ang maaaring makamit kung walang pagwawasto sa mga maling konsepto.

•Ang pagkuha ng seryosong pagtatapos sa karahasan ay nangangahulugan ng pagbibigay sa personal na premyo mula sa mundo.

• Upang ipagtanggol ang anumang bagay, pera, ari-arian, o katayuan sa buhay-ay nagkakaroon ng saysay lamang kung ang mga bagay ay mahalaga. Ngunit ang material na mundo ay lumilipas. Walang halaga ang mga ito. Ang tanging personal na premyong nagkakaroon ng halaga  ay ang pagkakaroon ng kakayahang lumikha ng malaya, ng may ganap na kamalayan ng kung paano gumagana ang katotohanan.

 • Ang pagiging isang taga-likha ay mas mahalaga kaysa sa buong mundo.
• Lahat ng nararanasan ko ay sumasalamin sa aking sarili

• Ang aking buhay ay bahagi ng bawat iba pang mga buhay: ang aking mga koneksyon sa lahat ng nabubuhay na bagay ay ginagawang imposible kapag mayroon akong kaaway. Wala akong pakiramdam upang tumutol, lumaban, lumupig, o manira.

• Hindi ko na kailangan mag-kontrol ng sinuman o anumang bagay: maaari kong maapektuhan ang pagbabago sa pamamagitan ng pagtatransporm ang tanging bagay na ako ay nagkaroon ng kontrol, kung saan ito ang aking sarili.

• ... posibleng suriin ang personal na espasyo ng isang tao ng eksakto ng may katarungan aninawin kung ang taong iyon ay nasisiyahan o hindi nasisiyahan sa kanyang buhay, kung may matatag o mahinang pakiramdam sa personal niyang pagkakakilanlan, isang konpormista o hindi konpormista, nagpapa halaga sa kaayusan kaysa sa kaguluhan, umaasa sa mabuti o nawawalan ng pag-asa.

Lihim # 3: Apat na landas patungo sa pagkakaisa

• Lahat ng mga espirituwal na mga sikreto ay mula sa puntong ito, na nangangahulugang ang karamihan, ay naka-depende sa iyong pagtanggap sa pagkakaroon ng isang katotohanan.
• ... isang kapwa tagalikha sa kalikasan
• ... ang utak ... ay isang kuwantum na makinarya.

• ... sa pamamagitan ng madyik ng kamalayan ... ang iyong utak ay nagpapadala ng isang senyal sa pinagmulan ng natural na batas. Ang pinakasimpleng kahulugan ng kamalayan ay ang pagkabatid; ang dalawang mga kasingkahulugan.

• "Ang kamalayan ay ang potensyal para sa lahat ng paglikha."
• Mas maraming kamalayan na mayroon ka, mas maraming potensyal ang maaari mong likhain. Ang purong kamalayan, dahil sumasailalim ito sa lahat ng bagay, ang dalisay na potensyal.

• Depende sa kamalayan: ang pagiging malikhain, ang pagiging malapit sa natural na batas, malapit sa pinagmulan, natutunaw ang mga hangganan, ang mga intensyon ay nagkakaroon ng resulta, lagpas sa oras at espasyo.

• "Sino ako sino ang gumagawa ng lahat ng pag-iisip na ito?" Iyan ang katanungan na humahantong sa purong kamalayan ... kung aalisan ng laman ang utak mo ng lahat ng mga pag-iisip (tulad ng nasa isang estado ng meditasyon), ang kamalayan ay lumalabas na hindi bakante, walang bisa, at maluwag sa loob.

Lampas sa mga limitasyon ng oras at espasyo, isang proseso-at tanging isa-ay nagaganap. Ang paglikha ay lumilikha mismo ng kaniyang sarili, ginagamit ang kamalayan bilang nagmomoldeng putik nito. Ang kamalayan ay nagiging bagay sa objektibong mundo, sa mga karanasan ng pansariling mundo.

• ... ang utak ng tao ay hindi dapat tumayo sa labas ng proseso ng pagiging malikhain. Sa pamamagitan ng pagbibigay atensyon at pagkakaroon ng pagnanais, masisindihan mo ang suwits sa paglikha.

• Ang kaluwalhatian ng espirituwal na paglalakbay ay kapareho ng kabalintunaan nito: nakakakuha ka ng ganap na kapangyarihan sa pamamagitan ng pagtatanto na ikaw ay gumagamit ng kapangyarihan na kasama ang pagsalungat sa iyong sarili.

• Kahit na ang karunungan ay nakamit at mapagtanto mo na ang iyong sariling utak ay gumagawa ng lahat ng bagay sa paligid mo, ang paghahanap ng kontrol suwits sa paglikha ay mailap. Subalit mayroong paraan. Sa likod ng anumang karanasan ay isang nakakaranas na nakakaalam kung ano ang nangyayari.

• Ang pagpunta doon ay isang proseso na magsisimula dito at ngayon.
• damdamin
Ang sentido na ang lahat ay mabuti, na ako ay namamahay sa mundo.
Isang pakiramdam ng kumpletong kapayapaan.

• Ang pag-iisip
"Mas marami akong nalalaman higit sa palagay kong kaya kong gawin.
"Kailangan kong malaman kung sino talaga ako."

• Mga aksyon o pagkilos
Bigla kong naramdaman na ang aking mga aksyon ay hindi akin lamang.
Nararamdaman ko ang dakilang kapangyarihan na kumikilos sa pamamagitan ko.
Ang aking mga pagkilos ay sumagisag kung sino ako at kung bakit ako nandito.
Ako ay kumikilos mula sa kumpletong integridad.

Sinuko ko ang pagkontrol at kung ano ang gusto ko ay simpleng dumarating sa akin.
Sinuko ko ang pakikipagbaka, at sa halip na bumabagsak pababa, ang mga bagay at mga pangyayari ay nagiging mabuti. Ang aking mga aksyon ay bahagi ng isang plano na maaari kong bahagyang masulyapan, ngunit alam ko dapat itong umiiral.

• Ang pagkakalikha
Napag-alaman ko na ang aking buhay ay may layunin, na ako ay mahalaga.
Naramdaman ko na ang sapalarang mga kaganapan ay hindi ala-suwerte ngunit nabubuo sa banayad na disenyo.
Nakikita ko na ako ay natatangi.
Napagtanto ko ng may paghanga na ang buhay ay walang katapusang kahalagahan.

• Ang aking buong buhay ay naging ligtas mula noong ako ay ipinanganak: Ako ay ligtas.
• Upang maging dalubhasa sa purong kamalayan, kailangan mong malaman kung paano mabuhay kasama nito.
• ... ang kasabihang ikaw ang estranghero - ang iyong karanasan ay sumasama sa kanya.
• ... ito ang biglaang paglawak na mahalaga.

• Walang iba ... ang makakakita ng tunay na kahalagahan ng iyong mga pribadong katauhan.
• Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng mapagmahal na Diyos
• Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng walang pag-iimbot na aksyon
• Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng kaalaman

·         Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng pagninilay at pagtalikod

·          ... ang meditasyon ay lumalampas sa iba pang mga landas

·          Ang iyong meditasyon ay pumupunta nang direkta sa esensiya ng iyong pagkatao. Ang esensiyang iyon ay ang pag-ibig ng Diyos, hindi makasariling aksyon, at kaalaman na sinusubukan maabot.

·          ... ang pagkakaisa ay lihim na  naroon sa bawat sandali ng araw-araw na buhay.

·          ... walang  nasasayang o pinipiling kosmikong disenyo.

• Ang Apat na landas
1. Ang pakiramdam ... Ang matinding pagnanasa ng puso upang hanapin ang tunay na kapayapaan sa pamamagitan ng pakikipagkaisa sa puso ng paglikha
2. Ang pag-iisip
3. Ang Aksyon ... ang Karma ay nagbibigay ng Dharma o kaliwanagan. Sa madaling salita, ang personal na pagkakakabit sa iyong sariling mga aksyon ay nagiging mga hindi pagkakakabit sa pamamagitan ng pagsasagawa ng mga pagkilos ng Diyos. Ang daan na ito ay umaabot sa katuparan nito kapag ang iyong pagsuko ay para ma-kumpleto na ang Dios ang nagpapatakbo ng lahat ng bagay na ginagawa mo.

4. Ang katauhan
• panloob, isang mahalagang desisyon ay nagawa na: ako ay magsisimula muli.
• Kapag sumasakit ang ating puso dahil sa karahasan at pagkakahati sa mundo, ang pagsisimula uli ay ang tanging pagpipilian.

Tumigil ka sa pagtingin sa mga repleksyon at  sa halip sa pinagmulan. Ang uniberso, tulad ng anumang salamin, ay neutral. Ipinapakita nito pabalik ang anong nasa harap nito, nang walang paghatol o distorsyon. Kung maaari kang magtiwala, kung gayon nakuha mo na ang mahalagang hakbang ng pagtatakwil.

Tinakwil mo ang paniniwala na ang mga panlabas na mundo ay may kapangyarihan sa iyo. Tulad ng lahat ng iba pa pang bagay sa daan patungo sa pagkakaisa, ang mabuhay sa katotohanang ito ang gagawa upang maging totoo ang mga ito.

• Ang pagbabago ng iyong realidad upang mapaglaanan ang Ikatlong Lihim
-Pag-ibig
-Ang pagtanggap -Para mapaunlad ang kapayapaan ay mas mahusay kaysa ikalat ang galit at karahasan.
-ang walang paghuhusga

1 Corinto 13: 1-13

Ang Pag-ibig

               1 Makapagsalita man ako sa mga wika ng mga tao at ng mga anghel, kung wala naman akong pag-ibig, para lamang akong kampanang umaalingawngaw o pompiyang na kumakalampag. 2 Kung ako man ay may kakayahang magpahayag ng salita ng Diyos at umunawa sa lahat ng hiwaga, kung mayroon man ako ng lahat ng kaalaman at ng malaking pananampalataya na anupa't nakakapagpalipat ako ng mga bundok, ngunit kung wala naman akong pag-ibig, wala akong kabuluhan. 3 At kung ipamigay ko man ang lahat ng aking mga ari-arian at ialay ang aking katawan upang sunugin, a ngunit wala naman akong pag-ibig, wala rin akong mapapala!
               4 Ang pag-ibig ay matiyaga at magandang-loob, hindi maiinggitin, hindi mayabang ni mapagmataas man, 5 hindi magaspang ang pag-uugali, hindi makasarili, hindi magagalitin, o mapagtanim sa kapwa. 6 Hindi niya ikinatutuwa ang gawaing masama, ngunit ikinagagalak ang katotohanan. 7 Ang pag-ibig ay mapagpatawad, mapagtiwala, puno ng pag-asa, at mapagtiis hanggang wakas.
               8 Matatapos ang kakayahang magpahayag ng salita ng Diyos, titigil rin ang kakayahang magsalita sa iba't ibang mga wika, mawawala ang kaalaman, ngunit ang pag-ibig ay walang hanggan. 9 Hindi pa lubos ang ating kaalaman at ang kakayahan nating magpahayag ng mensaheng mula sa Diyos, 10 ngunit pagdating ng ganap, mawawala na ang di-ganap.
               11 Noong ako'y bata pa, ako'y nagsasalita, nag-iisip at nangangatwirang tulad ng bata. Ngayong ako'y mayroon nang sapat na gulang, iniwanan ko na ang mga asal ng bata. 12 Sa kasalukuyan, tila malabong larawan ang nakikita natin sa salamin, ngunit darating ang araw na harapan nating makikilala ang Diyos. Bahagya lamang ang nalalaman ko ngayon, ngunit darating ang araw na malulubos ang kaalamang ito, tulad ng lubos na pagkakilala niya sa akin.
               13 Kaya't ang tatlong ito'y nananatili: ang pananampalataya, pag-asa, at pag-ibig, ngunit ang pinakadakila sa mga ito ay ang pag-ibig.

• Kung hahayaan mo ang iyong sarili na maramdaman ito, ang mas mahusay na panig ng bawat karanasan ay naglalagay sa isip ng kagaanan, nababawasan ang stress, at nagre-resulta sa mas mababang balisa sa  pag-iisip at mas mababang presyon sa emosyonal na antas. Ang banayad na karanasan ay tahimik at maayos. Mararamdaman mo ang kapanatagan; hindi ka sumasalungat kaninuman. Walang umiihip na drama o kahit anumang pangangailangan para dito.

• ... Kung pinahahalagahan mo ito, ito ay lumalago. Kung pabor sa iyo ang mga matataas na antas, ang mundo ay magpapakita ng iyong pang-unawa pabalik sa iyo: ito ay palaging mananatiling nahahati, nakakagambala, nakababahala, at nagbabala. Ang pagpili ay nasa iyo upang gumawa sa antas ng kamalayan dahil, sa mga walang katapusang pagkakaiba-iba ng pagkakalikha, ang bawat pang-unawa ay nagbibigay sa pagtaas sa isang mundo na sumasalamin nito.

Lihim # 4: Kung ano hinahanap mo, iyun ang matutupad

• ... ang paghahanap ay isa pang salita para sa paghabol sa isang bagay.
• Ang lihim na espirituwal na nalalapat dito ay ito: kung ano ang hinahanap mo, iyun ang matutupad. Ang iyong kamalayan ang pinagmulan ng pagkakaisa. Sa halip na naghahanap sa labas ng iyong sarili, pumunta sa pinagmulan at alamin kung sino ka.

• Ang problema ay ang paghahanap ay nagsisimula sa isang maling palagay.
•Ang paghahanap ay tiyak na mapapahamak sapagkat ito ay isang paghahabol sa labas ng iyong sarili.
• Hindi mo alam kung saan ka pupunta. Ang ispirituwal na paglago ay kusang-loob.
• Huwag magpumilit makapunta doon ... ito ang espirituwal na paglalahad.

Mateo 7:

Humingi, Humanap, Kumatok (Lucas 11:9-13)

               7 "Humingi kayo at kayo'y bibigyan; humanap kayo at kayo'y makakatagpo; kumatok kayo at kayo'y pagbubuksan. 8 Sapagkat ang bawat humihingi ay tatanggap; ang bawat humahanap ay makakatagpo; at ang bawat kumakatok ay pagbubuksan. 9 Bibigyan ba ninyo ng bato ang inyong anak kapag siya'y humihingi ng tinapay? 10 Bibigyan ba ninyo siya ng ahas kapag siya'y humihingi ng isda? 11 Kung kayong masasama ay marunong magbigay ng mabubuting bagay sa inyong mga anak, gaano pa kaya ang inyong Ama na nasa langit? Bibigyan niya ng mabubuting bagay ang sinumang humihingi sa kanya!
               12 "Gawin ninyo sa inyong kapwa ang nais ninyong gawin nila sa inyo. Ito ang buod ng Kautusan at ng mga isinulat ng mga propeta."

• Huwag sundan ang mapa ng ibang tao ... Nakapakong paraan, kahit na ang mga nakatuon sa espiritu, ay hindi katulad ng pagiging malaya. Dapat kang makakuha ng mga aral mula sa lahat ng mga direksyon, pinapanatili ang totoo sa mga nagdadala ng progreso pero nagtitira ng pagiging bukas sa mga pagbabago sa iyong sarili.

• Huwag gawin itong isang proyektong magpapabuti ng sarili ... Ang pinalawak na kamalayan ay dumarating ng may presyo kailangang mong ibigay ang iyong mga limitasyon...

• Huwag magtakda ng talaorasan sa iyong sarili... ang disiplina ay walang dudang kinakailangan, sa pag-alala sa regular na meditasyon, upang mapanatili ang iyong pangitain sa iyong harapan.

• Huwag maghintay para sa isang himala.
• Ang iyong ego ay gumawa sa iyo ng isang kahila-hilakbot na paglilingkod sa pamamagitan ng pagtapon sa iyo sa isang mundo ng kasalungatan. Ang salungatan ay laging may hindi pagkakasundo-iyon ang tanging paraang alam nila-at mararamdaman mo ito sa iyong bahay sa gitna ng isang pag-aaway? Ang Kamalayan ay nag-aalok ng isang alternatibo na lagpas sa away.

• ... kung hindi ikaw ang totoong nasa loob ng iyong ulo, ikaw ay napalaya na, tulad ng kamalayan mismo. Ang Kalayaang ito ay walang hangganan. Maaari kang lumikha ng anumang bagay dahil ikaw ay bawat atom ng paglikha.
• ... lubos na malinaw: lahat ng ito ay iisang bagay.

• Sundin ang mga daloy:
... ano mang nagdadala sa-isang tao sa pinakamalalim na kagalakan ay isang maaasahang gabay upang sundan sa hinaharap.
... Ang ninanais at layunin ay magka-ugnay-kung susundin mo ang iyong ninanais, ang layunin ay magpapakita.
• Huwag labanan kung ano ang nangyayari:
Huwag labanan ang pagbabago-inaalis mo ang mga bitag ng ego at lumilipat sa isang bagong pakiramdam ng sarili.

• Buksan ang iyong sarili sa hindi nalalaman:
Ang hindi nalalaman ay nasa labas ng balot, at upang makaharap ito, kailangan mong maging handa upang maligayang tanggapin ang pagdating nito.
• Huwag suriin ito o tanggihan kung ano ang nararamdaman mo:
Ang kalsada sa kalayaan ay hindi sa pamamagitan ng magandang pakiramdam; ito ay sa pamamagitan ng makatotohanang pakiramdam sa iyong sarili.

• Ang layunin ng pag-aalis sa emosyonal na utang ay upang mahanap ang iyong lugar sa kasalukuyan.
• Maabot ng lampas ang iyong sarili
• Maging totoo:
... Ang katotohanan ay may kapangyarihan upang itabi kung ano ang kasinungalingan, at ang pag-gawa nito ay maaaring magtakda sa atin ng kalayaan.

• Sa mahalagang sandali, ang katotohanan ay nagsasalita sa atin; ito ay nagsasabi sa atin kung ano talaga ang mga bagay ... sa sandaling ito habang tayo ay nag-iisa. Ang simbuyong ito ay dapat na pinararangalan kung nais mong makawala at maging malaya.

• ... ang tahimik na saksi ay ang antas kung saan kilala mo ang iyong sarili, nang walang pagmasid sa kung ano ang tingin at iniisip ng iba.
• Hayaang ang sentro ang iyong tirahan:
Sa kabalintunaan, ang sentro ay nasa lahat ng dako.

Sa halip ng pag-iisip ng iyong sentro bilang isang tinukoy na lugar ... maging nasa gitna ng karanasan. Ang karanasan ay hindi isang lugar; ito ay isang pokus ng atensyon. Maaari kang mabuhay doon, sa isang hindi gumagalaw na dako paikot na kung saan umiikot ang lahat ng mga bagay. Upang masarado sa sentro ay ang maligaw sa pokus, upang tumingin palayo mula sa karanasan ay harangan ito.

• Kapag nakita ko ang sarili kong nalilimliman ng anumang bagay, maaari akong bumalik isang ilang mga simpleng hakbang na ito:
- sasabihin ko sa sarili ko, "Ang sitwasyon na ito ay maaaring makaalog sa akin, ngunit ako ay higit sa anumang sitwasyon."

-Hihinga ako ng malalim at ipinopokus ang aking atensyon sa kahit anong nararamdaman ng aking katawan.
-Humahakbang ako ng pabalik at tinitingnan ko ang aking sarili kung paano ako nakikita ng ibang tao.
-Napagtanto ko na ang aking emosyon ay hindi maaasahang mga gabay sa kung ano ang permanente at tunay.
- ... lumalakad akong palayo.

• Ang iyong tunay sa sarili ay may mga katangian na iyong nararanasan araw-araw. Katalinuhan, pagka-alisto, naka pokus, may kaalaman...

Lihim # 5: Ang dahilan ng paghihirap ay hindi makatotohanan
• Ang paghihirap ay sakit na hinahawakan natin. Nagmumula ito sa mahiwagang kalikasan sa ating kaisipan ukol sa mga paniniwala na ang kalungkutan ay mabuti, o hindi ito maaaring takasan, o na ang tao ay karapat-dapat lamang para rito. Kung wala ang mga ito ngayon, ang paghihirap ay hindi umiiral.

• ... ang mga hakbang na humahantong sa paghihirap:
- hindi tinatanaw ang aktwal na mga katotohanan
... Harapin ang pinagmulan ng mga paghihirap, ang unang hakbang ay ang pagtingin kung ano ang aktwal na nangyayari.
- Paghango sa isang negatibong pandama
Ang Katotohanan ay isang persepsyon, at ang paghihirap ng isang tao ay nakukuha sa pagkakabitag sa pamamagitan ng mga negatibong persepsyon ng kanyang sariling paglikha.

Ang panloob na pagkalito at salungatan ay dahilan kung bakit ang isip ay nahihirapang gamutin ang sarili nito, sa kabila ng lahat ng kapangyarihan na hawak nito.
- Palakasin ang persepsyon sa pamamagitan ng matinding pag-iisip, sa pag gamit ng mga sagradong aklat, orasyon at mga ritwals.
Ang Katotohanan ay ang anumang kinikilala mo.

Saanman kapag ang buhay ay masakit naisarado natin ang ating sarili sa ilang mga uri ng maling pagkakakilanlan, pribado nating sinasabi sa ating sarili, hindi nahahamong mga kuwento tungkol sa kung sino tayo. Ang lunas ... ay sikwatin ang kalso sa pagitan ng "ako" at ang malakas na lihim na pagkakakilanlan
- Naliligaw dahil sa sakit nang hindi naghahanap para sa isang paraan makalabas
... Ang Kirot ay may pansariling sangkap at ang paraan masuri natin ang sakit ay ganap sa bawat indibidwal.

Sa katotohanan, ang paghihirap ay nagpatuloy lamang sa lawak na pinapayagan natin sa ating sarili upang manatiling nawawala sa ating sariling pagkakalikha
- Paghahambing ng ating sarili sa iba
Ang ating ego ay nagnanais na laging nauuna.