Ang Aklat Espirituwal ng pagtatagumpay sa buhay gamit ang makapangyarihang orasyon, ritwals, panalangin at mga sikretong kaalaman, ang bubuo sa tunay na pag aaral na ating ituturo sa aklat na ito.

Ang Aklat  Espirituwal ng pagtatagumpay sa buhay gamit ang makapangyarihang orasyon, ritwals, panalangin at mga sikretong kaalaman, ang bubuo sa tunay na pag aaral na ating ituturo sa aklat na ito.

Kapag ang kaalamang ito ay isinama sa iyong kamalayan, ito ay magbibigay sa iyo ng kakayahan upang lumikha ng walang limitasyong kayamanang ispiritual, kayamanang panlupa, kapayapaang ng pag-iisip, kaligayan ng pamilya, matagumpay na kalagayan sa buhay at marami pang iba. Magagawa mo ito ng hindi ganoon kahirap, at upang makaranas ng tagumpay sa bawat pagpupunyagi.

Ang Ispiritual na Tagumpay sa buhay ay maaaring maipaliwanag bilang patuloy na pagpapalawak ng kaligayahan at ang progresibong pagsasakatuparan ng mga karapat-dapat na mga layunin. Ang ispiritual naTagumpay ay ang kakayahan nating matupad ang mga kagustuhan, ang mga pangarap at ang mga inaasahan.

Gayunman, ang espirituwal na Tagumpay, kabilang ang paglikha ng kayamanang panlupa, ay palaging itinuturing na isang proseso na nangangailangan ng matinding pagsusumikap. Kailangan natin ang isang
mas malawak na espirituwal na diskarte upang mag-tagumpay at maging masagana, ang masaganang pag-daloy ng lahat ng mabuting bagay sa ating buhay. Gamit ang kaalaman at kasanayan ng espirituwal na batas, inilalagay natin ang ating sarili sa pagkakatugma sa kalikasan at lumikha ng may pag-iingat, kasiyahan at pag-ibig.

Maraming mga aspeto sa tagumpay; ang kayamanan sa materyal ay isang bahagi lamang.

Bukod dito, ang pagtatagumpay ay isang paglalakbay, at hindi isang destinasyon. Ang materyal na kasaganaan ay isa lamang sa mga bagay na nagpapaligaya sa ating paglalakbay.
Ngunit ang tagumpay Kasama rin dito ang magandang kalusugan, magandang enerhiya at sigasig para sa buhay, pagtupad sa tamang relasyon, malikhaing kalayaan, pandamdamin at
sikolohikal na katatagan, isang pakiramdam ng kagalingan, at kapayapaan ng pag-isip.

Kahit na may karanasan tayo sa lahat ng mga bagay na ito, tayo ay mananatiling hindi kumpleto maliban kung ating aalagaan at papalakihin ang
binhi ng dibinidad na nasa loob ng ating pagkatao. Sa katotohanan,tayo ay may nakakubling dibinidad, at ang embrayo ng ating pagiging imahe ng Diyos na nasa ating pagkatao ay naghahangad ng ganap na pag-litaw at matupad ang tunay na kapangyarihan at kaganapan.

Ang totoong  ispirituwal na tagumpay ay ang pagkakaroon ng karanasan sa mga himala. Ito ang pagkakaalis ng tiklop ng dibinidad sa loob ng ating pagkatao. Ito ang pagkaunawa ng ating dibinidad kahit saan tayo mapunta, sa anumang pang-unawa. Sa mga mata man ng isang bata, sa kagandahan ng isang bulaklak, o sa paglipad at paglalakbay ng isang ibon. Kapag nasimulan nating maranasan sa ating buhay ang pagpapahayag ng mapaghimalang dibinidad, hindi paminsan-minsan lamang , ngunit sa lahat ng oras. Sa panahong iyon ay ating malalaman ang totoong kahulugan ng ispirituwal na tagumpay.

Bago natin pag-aralan ang mga batas sa ispirituwal dapat nating maunawaan ang konsepto ng ispituwal na batas.

Ang ispituwal na batas ay isang proseso na kung saan ang hindi nakikita ay makikita, na kung saan ang hindi mapatunayan ay napapatunayan; ito ang proseso na kung saan ang nagmamatyag ang siyang minamatyagan; na kung saan ang tumatanaw ang magiging tanawin; ito ang proseso na kung saan ang taong nangangarap ay matutupad ang kaniyang pinangarap.

Para matupad ang mga pinapangarap kinakailangan ang matindi at napalakas na panalangin at pag gamit ng ibat ibang orasyon.

Paano ba napapagana ang mga makapangyarihang orasyon? Unang una dapat kilalanin mo ang tunay mong pagka-tao, sino ka ba? Ikaw ba ang tunay mong pangalan? Ano ka ba? Ang mga kaalaman mo ba at paniniwala ay galing sa iyung mga ninuno, sa mga magulang, mga kamag-anak sa mga kaibigan. Nagkaroon ba ng impluensiya sa pagkatao mo ang iyung pinanggalingan, ang iyung kapaligiran at ang iyung pinag-aralan?

Upang mapagana mo ang mga kapangyarihan ng mga orasyon kailangan munang makilala mo kung sino ka at ano ang bumubuo para maging ganyan ang iyung paniniwala at principyo.

Alam mo ba paano ang tamang panalangin, ang tamang meditasyon, meron ka bang tamang ritwals na ginagawa, may pinakamataas na pokus ka na ba? (Sagradong Aklat 30) Kung saan pumupunta ang pukos, ang enerhiya ay dumadaloy.

 Ng pinaka mataas na konsentrayon? Ng pinaka-mataas na meditasyon? (Sagradong Aklat 27) ) Alam mo ba ang tunay na original name ng guardian angel mo? (Sagradong Aklat 9 with efod and pendant). Ano ang ibig sabihin ng buhay mo? Ano ang magiging kontribusyon mo sa sandaigdigan? Ilan lamang iyan sa mga sikretong kaalaman na dapat mong masagot upang mapagana ang makapangyarihang orasyon.

Ang lahat ng paglikha sa sangkatauhan at kalawakan, lahat ng nakikita sa pisikal na mundo, ay resulta ng mga bagay na hindi nakikita at nagbabagong anyo para makita.
Lahat   ng ating nakikita ay galing sa kawalan at hindi dating nakikita Ang ating pisikal na katawan, ang pisikal na sandaigdigan at lahat ng mga bagay na maaari nating mawatasan sa pamamagitan ng ating mga pandama ay ang pagbabagong anyong transpormasyon mula sa hindi nakikita, mula sa lihim, mula sa hindi maipahayag patungo sa nakikita, sa pagkakilala at sa pagiging hayag.

Ang pisikal na sandaigdigan ay walang iba kung hindi ang sariling pagkurba pabalik sa kanyang sarili para maranasan sa sarili nito ang pagiging espiritu, isipan, at pisikal na kalagayan. Sa ibang salita, ang lahat ng mga proseso ng paglikha ay proseso na kung saan ang Sarili o pagka- dibinidad ay naipapahayag.

Ang kumikilos na kamalayan ay nagpapahayag ng sarili nito bilang
mga bagay ng sandaigdigan sa walang hanggang paggalaw ng buhay.
Ang pinagmulan ng lahat ng paglikha ay ang dibinidad (o ang espiritu), ang proseso ng paglikha ay ang paggalaw ng dibinidad (o ang isip), at ang mga bagay ng paglikha ay ang pisikal na sandaigdigan (kasama ang
pisikal na katawan).

Tapang, pagkamalikhain, simbuyo ng damdamin at ang lubos na kaligayahan.

Ano ba ang konseptong ng kamalayan o ng diwa?  Ano ang ibig sabihin kapag lahat tayo ay biglang may malay-tao? Alamin natin ito sa isang bagong antas ang ibig sabihin ba nito ay tayong lahat ay naliwanagan. O ito lamang ang simula ng pagkalabit ng gatilyo upang masimulan ang ating pinanggalingan.

Ano ang ibig sabihin ng kamalayan? Isang tanong na kailangang masagot sa dalawa at maraming iba't ibang paraan dahil ang implikasyon ng kung ano ito ay nangangahulugang mauunawaan natin kung ano ang kamalayan at dahil dito  maaari mo na itong direktang maranasan.  Ito ang malalim na espirituwal sa gitna ng implikasyon ng ebolusyon para sa ating lahat. Ito ang lugar para mag-simula at mapagtanto na ang kamalayan ay ang saligan ng lahat ng pagkatao na nangangahulugagn ito  ang saligan ng lahat ng ating karanasan sa bawat sandali, kahit alam natin ang katotohanang ito o hindi. Kapag walang kamalayan andoon ang kamatayan.

kaya  ang lahat ng ating nararanasan  ay nagaganap sa loob ng isang batawan o isang lugar.. kung tayo ay magtutuon sa likas na katangian ng batawan kaysa  sa mga bagay na talagang lumilitaw  dito at simulan nating  pakiramdaman na  ng  may higit pang atensyon sa mga ito ay magsisimula nating mapansin  na ang batawan ay sandigan  ng ating karanasan sa bawat sandali hindi mahalaga kung ano ang lumilitaw na nangyayari at kung bibigyan natin ng higit pang pansin ang likas na katangian ng batawan dito natin mapapagtanto na ang batawan ay ang pinaka-matalik na karanasan  ng kung ano ang ibig sabihin ng pangingibabaw ng kung ano ang ating sarili  sa bawat  sandali kaya ang kamalayan ay ang sandigan ng lahat ng pagkatao ito ang sandigan ng lahat ng ating mga karanasan sa bawat solong sandali at ito ang tunay nating pagka-tao.

Isa sa mga bagay na  kawili-wiling  mapansin at maunawaan tungkol sa kamalayan ay maraming mga tao sa kanyang buong buhay ay hindi pumansin sa sarili niyang kamalayan  dahil ang kanyang atensyon  ay palaging  nasa mga bagay ang pagtaas ng kamalayan at hindi kailanman sa saligan na nasa batawan  na kung saan siya  ay lumabas dahil maaari tayong mabuhay at hindi natin Makita at malaman ang tunay nating pagkatao  kaya ito ay  dapat maging isang pangunahing kahulugan kung ano ang ating kamalayan  ito  ang dapat maging sandigan  ng lahat ng tao pero may isa pang elemento ang kamalayan ito ay tinatawag nating malikhaing inspirasyon ang  rebolusyon ng malikhaing inspirasyon sa ebolusyon na  nagpapatawat gumigiit na dapat tayong maging kalmado kapag may
 dumating mula sa kawalan kagaya ng nilikha ng Diyos ang sanlibutan.

Kung maaari nating tawagin na ang Diyos ang enerhiya at  ang katalinuhan na pinag-simulan ng malikhaing proseso, ito   na ang mga palaso upang matulak  ang lakas ng loob at magkaroon ng malikhaing inspirasyon ito ang pinakamaganda at ang pinakamahusay na bahagi ng  bawat  isa  sa bawat  sandali  at ang isa pang aspeto ng kamalayan ay ang malikhaing aspeto ang bahagi na nasa atin upang lumikha ng isang mas mahusay na mundo at ito ang pinaka ulirang  mapusok na espiritwal na damdamin na lumalakas at  lahat tayo  sa ating  pinakamahusay na kaisipan na may kagustuhang Makita natin ang mas mahusay na paraan na likas sa ating pagiging malikhain.

Ang kamalayan ay isang kosmikong karanasan. Tayo ang mga mata at ang mga tainga ng sansinukob. Tayo ang tinig ng uniberso at kapag tayo ay tumitingin sa pamamagitan ng  ating mga mata ang uniberso ay tumitingin sa kanyang sarili sa pamamagitan ng mga mata kung  talagang maranasan natin  ng lubos  ang ating kamalayan ang ibang pagdama, persepsyon, ibang katalusan ang iba't ibang pakiramdam ang ibang kalooban ang ibang pag-uugali ang ibang mga sosyal na pakikipag-ugnayan sa ibang personal na relasyon ng ibang Paraan ng kahayagan ng kapaligiran ng iba't ibang pwersa ng kalikasan dahil ang ating kamalayan ay ang saligan  ng pagkatao  na magpapakita ng pagkakaiba sa lahat ng bagay na tinatawag nating katotohanan.

Kung ating malilikha itong kritikal na pagkilos na ito para makatulong sa mga tao. Makagawa ng serbisyo para sa lipunan at tayo ay magsama-sama para maabot ang punto sa mundo maaari nating mapahinto ang pangunahing sakuna na mangyayari sa ating sangkatauhan.

 Anumang nangyayari sa ating isip ay nangyayari sa ating utak.  Anumang  nangyayari sa ating utak ay nangyayari sa ating  katawan. At ang ating katawan ay magkasala-salabid. ang ating mga isip ay magkasa-salabid. At ngayon dumating na tayo sa mas malalim na antas, higit pa sa isip at katawan,  ang mahusay na espirituwal na mga tradisyon na tinatawag na ang kaluluwa o ang kaibuturan ng ating kamalayan, na lampas an sa ating isip at katawan.

Ang kaibuturan ng kamalayan ay ang pagkabatid at pagka-alam. Andoon  na siya, ng  ikaw ay isang sanggol, ng ikaw ay isang bata, ng ikaw ay lumaki na hanggang ngayon andoon siya sa iyo.At hindi ito nako-kondisyon ng mga karakter, ng mga pagsusuri, na,, kung gaano karaming pera mayroon ka. At ito ang tinatawag sa espirituwal na mga tradisyon bilang kaluluwa. At ang kamalayang ito dahil sa hindi ma kondisyon, ay isang lugar ng pagiging malikhain, may pananaw, may mabuting pasiya, imahinasyon, may tamang pagpili, kalayaan, mga posibilidad, at kawalan ng katiyakan.

Dahil sa paglaganap ng kawalan ng katiyakan, mayroong isang patuloy na proseso ng pagiging malikhain.
At ang mga mahusay na tradisyon ng karunungan ang nagsabi, na kung panghahawakan mo ito, makikita mo na ito - ang iyong tiket sa kalayaan.

Ang kamalayan ay batawan ng ating buhay,na iiba sa lahat ng bagay na tinatawag nating katotohanan, maging ito man ay sa personal na relasyon o panlipunan pakikipag-ugnayan o pagdama o katalusan o kapaligiran o kalagayan ng kaisipan at emosyon. At Kung makuha natin ang isang ideya ng lugar na ito ng kalayaan, tayo ay sabay-sabay na eepekto sa lahat ng bagay.

May tatlong bahagi ng tunay na buhay. Ang espiritu, kaisipan, at katawan, o ang tagamasid, ang proseso ng pagmamasid at ang minamasid. Lahat sila ay pareho pareho lamang. Lahat sila ay may isa lamang na pinagmulan: ang batawan ng dalisay na posibilidad na busilak ang hindi nya pa pagpapahayag.

Ang mga pisikal na batas ng sandaigdigan ay ang aktwal na kabuuang proseso ng dibinidad na paggalaw, o
ang kamalayan sa paggalaw. Kapag naiintindihan natin ang mga batas na ito at ilapat ang mga ito sa ating buhay, ang anumang gustohin natin ay maaaring malikha, dahil ang parehong mga batas na ginamit ng kalikasan upang lumikha ng isang gubat, o ng isang kalawakan,
o ng isang bituin, o  ng katawan ng isang tao ay maaari magdala sa atin na matupad pagtupad ang ating mga pinakamalalim na kagustuhan at mga pangarap.

Ngayon pag-aralan naman natin ang mga espiritwal na batas ng pagtatagumpay at Makita natin kung paano, ilalapat ito sa ating mga buhay.

Ang batas ng nakatagong lakas.

Ang pinagmulan ng lahat ng paglikha ay purong kamalayan, dalisay na posibilidad na naghahanap ng pagpapahayag mula sa
ang hindi nakikita patungo sa mga nakikita..
At kapag Napagtanto natin na ang ating tunay na sarili ay isang dalisay na posibilidad na may nakatagong lakas at kapangyarihan, tayo ay hahanay sa kapangyarihan na maghahayag ng lahat ng mga bagay sa sandaigdigan.

Ng pasimula, walang pagkakaroon
o ng di-pagkakaroon, ang sandaigidigan ay walang maipahayag o maipakitang enerhiya…ang isang hininga o kawalan ng hininga, sa pamamagitan ng sarili nitong kapangyarihan walang sinuman ang andoon.
Awit ng pagkakalikha…..

Ang batas ng espirituwal na tagumpay ay ang Batas ng Purong posibilidad. Ang batas na ito ay batay sa katotohanan na ang tunay nating estado ay ang purong kamalayan. Ang purong kamalayan ay ang purong posibilidad., ito ay ang patlang ng lahat ng posibilidad at walang katapusang pagkamalikhain.Ang purong kamalayan ay ang ating mga espirituwal na pinakadiwa. Ang pagiging walang katapusan at walang hanggan, ito rin ay purong kagalakan.

Ang iba pang mga katangian ng kamalayan ay ang purong kaalaman, walang katapusang  katahimikan, perpektong balanse, ang kakayahan upang hindi magapi, ang pagiging payak, at ang lubos na pagiging masayahin. Ito ang ating mahalagang kalikasan. Ang ating mahalagang kalikasan ay ang dalisay posibilidad at ang nakatagong lakas.

Kapag natuklasan mo ang iyong mahalagang kalikasan at alam mo ang tunay mong pagkatao, sa pagkakaalam mo lamang at sa tunay na pagkakakilala mo sa iyong sarili ay ang abilidad na matupad mo  ang anumang pangarap na mayroon ka, dahil ikaw ay  may walang hanggan posibilidad, ang
napakadakilang  potensyal na ikaw ang dati, ang ngayon at ang iyung ninanais.

Ang Batas ng Purong posibilidad ay maaari ring tawaging  batas ng kaisahan, dahil ang pinagbabatayan ng walang katapusang pagkakaiba-iba ng buhay ay ang pagkakaisa ng isang malaganap na espiritu. Walang paghihiwalay sa pagitan mo at patlang sa batawan ng enerhiya. Ang batawan  ng dalisay na posibilidad ay ang iyong Sarili. At habang nararanasan mo ang tunay mong kalikasan, lalo kang napapalapit sa batawan ng purong posibilidad.

Ang karanasan ng Sarili, o ang pagsangguni sa sarili,. ay nangangahulugan na ang ating panloob na punto ng reperensiya ay ang ating sariling espiritu, at hindi ang mga bagay ng ating karanasan.

Ang kabaligtaran ng pagsasangguni sa sarili ay ang pagsasagguni sa bagay.
Sa pagsasagguni sa bagay tayo ay naiimpluwensyahan sa pamamagitan ng mga bagay sa labas ng ating Sarili, ito ay kinabibilangan ng mga sitwasyon, ng mga
pangyayari, ng mga tao, at ng mga bagay. Sa pagsasagguni sa bagay tayo lagi nating hinihingi ang pag-apruba ngiba. Ang ating pag-iisip at ang ating pag-uugali ay palaging sa umaasa sa kanilang tugon. Samakatuwid ito ay naka batay sa takot.

Sa pagsasagguni sa bagay nakakaramdam tayo ng matinding pangangailangan upang kontrolin ang mga bagay. Dama natin ang isang matinding pangangailangan para sa
panlabas na pagsang-ayon.. Ang pangangailangan para sa pagsang-ayon, ang pangangailangan upang kontrolin ang mga bagay, at ang pangangailangan para sa mga panlabas na kapangyarihan ang mga pangangailangang ito ay na naka-base sa takot. Ang ganitong uri ng kapangyarihan ay hindi ang kapangyarihang dalisay ng purong posibilidad,o ang kapangyarihan ng Sarili, o tunay na kapangyarihan.

Kapag narararanasan natin ang kapangyarihan ng Sarili, tayo ay walang takot, walang pamimilit upang makontrol, at walang pakikibaka para sa pagsang-ayon o panlabas na kapangyarihan.
Sa pagsasagguni sa bagay, ang iyong sinasangunian ay ang iyong pagkamakaako (ego). Ang Pagkamakaako, gayunpaman, ay hindi ang totoo mong sarili.
Ang Pagkamakaako ay ang iyong sariling-imahe, ito ay ang iyong maskarang sosyal, ito ang papel na iyung ginagampanan.

Ang iyong maskarang sosyal ay tumutubo sa pamamagitan ng kapangyarihan, dahil
nakatira ito sa takot.
Ang iyong tunay na sarili, na ang iyong espiritu, ang iyong kaluluwa, ay ganap na Malaya sa ng mga bagay na ito. ito ay hindi
tinatablan ng  mga pintas, ito ay walang takot sa  anumang hamon, at ito ay hindi nagpapailalim kaninuman.

Gayon pa man, ito ay mapagpakumbaba at hindi nagpaparamdam ng pagmamataas  kahit kanino man, dahil kinikilala nito na ang lahat ay ang parehong Sarili, ang parehong diwa sa iba't ibang balatkayo.
Iyan ang mahalagang pagkakaiba sa pagitan pagsasanguni sa bagay at pagsasanguni sa sarili. Sa pagsasanguni sa sarili , mararanaan mo ang iyong tunay na pagkatao, ang pagkataong  hindi natatakot sa anumang hamon, may paggalang sa lahat ng mga tao, at hindi nagpapa ilalim kanino man.Ang Sariling-kapangyarihan samakatuwid ay ang tunay na kapangyarihan.

Ang kapangyarihang pagsasaguni sa bagay, gayunpaman, ay maling kapangyarihan. Sa pagiging pagkamakaako-(ego) nakabatay ang kapangyarihan ito, tumatagal lamang hangga't ang bagay ng sanggunian ay hindi pa lumilipas. Tulad halimbawa ng pagiging president ng isang bansa o ng isang korporasyon o kung mayroon kang maraming pera, ang kasiyahan mo ay nakaakibat sa titulo, ng trabaho, ng pera.
Ang pagkamakaako-ay nakabatay sa kapangyarihan na nananatili habang andiyan pa ang pamagat, kapag nawala na ang trabaho at naubos na ang pera kasamang nawawala ang kapangyarihan.

Ang pansariling-kapangyarihan, sa kabilang banda, ay permanente, dahil ito ay batay sa kaalaman sa Sarili. At may mga katangian ang pansariling-kapangyarihan.
Ito ay nakakapag-anyaya ng mga tao sa iyo, at ito din ang kumukuha ng mga bagay na gusto mo sa iyo. Ito ay umaakit ng mga tao,ng sitwasyon, at mga pangyayari upang suportahan ang iyong mga kagustuhan at mga hinahangad.

Ito ay tinatawag ding suporta mula sa mga batas ng kalikasan. Ito ay ang suporta ng pagka-dibinidad, ito ay ang suporta na mula sa estado ng biyaya. Ang iyong kapangyarihan ay tulad ng pagiging masiyahin na naka bigkis sa mga tao, at mga tao ay nasisiyahang naka bigkis sa iyo. Ang Iyong kapangyarihan ay ang pagbibigkis, isang pagbibigkis na mula sa tunay na pag-ibig.

Paano  natin maaaring i-aplay ang Batas ng Purong posibilidad, ang araruhan ng lahat ng posibilidad, sa ating buhay?kung
nais mong tamasahin ang mga pakinabang ng mga batawan ng purong posibilidad, ,kung nais mong  ganap na magamit ng iyong pagkamalikhain na likas na taglay sa purong kamalayan, kung gayon dapat kang magkaroon ng daanan papunta sa purong kamalayan.

Ang isang paraan upang magkaroon ng daanan sa batawan ay sa pamamagitan ng araw-araw na pagsasanay sa katahimikan, meditasyon, at magkaroon ng ugaling walang paghuhusga . Magpalipas ng iyung oras sa kalikasan para mabigyan ka ng daan sa mga katangian na likas sa batawan: walang hanggang pagkamalikhain, kalayaan, at lubos na kaligayahan.
Ang pagsasanay ng katahimikan ay nangangahulugan ng paggawa ng isang pangako sa isang tiyak na oras sa simpleng pagiging ikaw lang mag-isa.
Ang pagkaranas ng katahimikan ay nangangahulugang umiiwas mula sa aktibidad ng pananalita.

Nangangahulugan din itong  panaka-nakang pag-iwas mula sa naturang mga gawain tulad ng panonood sa telebisyon, pakikinig sa radyo,o pagbabasa ng isang libro. Kung hindi mo bibigyan ang iyong sarili upang maranasan ang katahimikan, ito ay lilikha ng ligalig sa iyong panloob na pag-iisip.

Magtabi ng kaunting oras sa bawat pagkakataon upang makaranas ng katahimikan. O gumawa ng isang pangako upang mapanatili ang katahimikan para sa isang tiyak na tagal ng panahon sa bawat araw. Maaari mong gawin ito loob ng  dalawang oras, o kung sobra ito para sa iyo, gawin itong isang oras na tagal ng panahon. At gumawa ng isang katahimikan bilang karanasan para sa isang pinalawig na tagal ng panahon, tulad ng isang buong araw, o ng dalawang araw, o kahit isang buong linggo.

Ano ang mangyayari  kapag pumunta ka sa karanasang ito ng katahimikan? Sa umpisa ang iyong panloob na kaisipan ay magiging mas magulo. Magkakaroon ka ng isang malakas na saloobin upang sabihin ang mga bagay-bagay. Na parang kabaliwan lang lahat ng mga ito sa unang araw o ika-lawang araw kapag nagpasya kang gawing ang pagpapalawig sa tagal ng katahimikan. Pero kapag nanatili ka sa karanasang ito, ang panloob na kaisipan ay nag-uumpisang maging tahimik. At sa lalong madaling panahon ang katahimikan ay magiging malalim.

Ito ay dahil pagkatapos ng karanasan  ang kaisipan ay susuko;  napagtanto nito na walang punto sa pag-ikot-ikot sa paligid at
 kung ikaw ay ang sarili, ang espiritu, ang pumipili at hindi  magsasalita.
Sa oras na iyun, ang panloob na kaisipan ay tatahimik, mag-uumpisa kang makaranas ng katahimikan sa batawan ng dalisay sa purong posibilidad.

Ang panaka-nakang pagsasanay ng katahimikan kung kalian maginhawang gawin ito para sa iyo ay isang paraan upang makaranas ng Batas ng Purong posibilidad. Ang magpalipas ng oras sa bawat araw sa pag-ninilay-nilay ay mabuti.  Dapat kang magnilay kahit tatlumpung minuto sa umaga, at tatlumpung minuto sa gabi.

Sa pamamagitan ng pagninilay-nilay
 matututunan mong maranasan ang batawan ng purong katahimikan at purong kamalayan. Sa batawan na iyon ng dalisay na katahimikan ay ang batawan ng walang hangganang ugnayan, ang batawan ng walang hangganang-aayos ng kapangyarihan, ang tunay na
saligan ng paglikha na kung saan ang lahat ay konektado sa lahat ng iba pang bagay.

Ang ikalimang espirituwal na batas, ay ang batas ng intensyon at pagnanais, makikita mo kung paanong maaari mong ipakilala ang isang hindi maipaliwanag na salpok ng intensyon sa patlang na ito, at ang paglikha ng iyong mga kagustuhan ay darating ng kusa. Ngunit una, dapat kang makaranas ng katahimikan. Ang Katahimikan ay ang unang kinakailangan para mahayag ang iyong mga kagustuhan, dahil sa katahimikan namamalagi ang iyong koneksyon sa batawan ng dalisay na posibilidad  na maaaring magbigay ng walang hanggang  mga detalye para sa iyo.

Isipin mong bumabato ka  ng maliliit na bato sa isang lawa at mapapanuod mo ang pag-galaw ng  maliliit na alon. Pagkatapos, matapos maubos ang maliit na alon , marahil  magtatapon ka uli ng isa pang maliliit na bato. Iyan ang eksakto mong ginagawa kapag ikaw ay pumupunta sa batawan ng purong katahimikan at ipakilala ang iyong intensyon. Sa katahimikang ito, kahit na ang pinakamalabong intensyon ay lilikha ng maliliit na alon mula sa magkabilang panig ang ilalim na saligan ng unibersal na kamalayan, na konektado sa lahat lahat.

Subalit, kung hindi ka makaranas ng katahimikan sa kamalayan,kung ang iyong isip ay tulad ng magulong karagatan, maaari mong itapon ang isang buong gusali rito, at wala kang mapapansin kahit ano.
 Sa Biblia ang ekpresyon,. Maging tahimik, at alam mong ako ang Diyos ... Ito ay maaari lamang tuparin  sa pamamagitan ng pagninilay.

Ang isa pang paraan upang makapunta sa batawan ng dalisay na posibilidad ay sa pamamagitan ng pagsasanay ng walang-paghatol.Ang paghatol ay ang patuloy na pagsusuri ng mga bagay bilang tama o mali, mabuti o masama. Kapag ikaw ay nag-papatuloy sa pagsusuri, sa pag uuri uri, paglalagay ng label, pagsusuri, lumikha ka ng maraming ng kaguluhan sa iyong
panloob na dialogue. Kaguluhan ito nagpapasikip ng daloy ng enerhiya sa pagitan mo at sa larangan ng dalisay kalamangang mangyari. Literal mong pisilin ang agwat sa pagitan ng mga saloobin.

Matutunan ang paggamit ng “Kapangyarihan ng mas mataas na antas ng sarili, at ang mas mataas na antas ng kamalayan, na mayroon sa bawat nabubuhay na nilalang kung saan binibigyang daan sila upang mamuhay ng perpekto.”

https://www.youtube.com/watch?v=8nWcPqV3h1I

Matutunan ang paggamit ng “Kapangyarihan ng mas mataas na antas ng sarili, at ang mas mataas na antas ng kamalayan, na mayroon sa bawat nabubuhay na nilalang kung saan binibigyang daan sila upang mamuhay ng perpekto.”

            Sa pamamagitan ng patuloy na pananalangin at pagsasagawa ng mga disiplinang ito, makakabuo tayo ng isang kapansin pansing walang hanggang kapangyarihan.

            Isang kapangyarihang higit pa sa ating kamalayan at katawan,  maging ang kakayahang at kapangyarihan mas mataas upang mapasunod ang ibang tao para sa kanyang ikabubuti. Gamit ang kapangyarihang ito mailalagay natin ang ating sarili at ang ibang tao sa estado kung saan magkakaroon tayo ng perpektong husay, kalusugan, pagkakasunduan, kaligayahan at kapayapaan sa ibang at alagaan ang mga katangiang ito na sa panahon ngayon ay tinatawag nating “tagumpay.”

            Ang sikreto ay ang tumingin sa kaloob looban. Dapat nating isaisip na ang ating katawan ay isang templo kung saan naninirahan ang ating Panginoong Diyos. Naniniwala kami na ang kabanalan ay nasa bawat isa sa atin, at ang Diyos ay nasa ating mga sarili, kung kaya’t kahit saan man tayo pumunta dapat kasama natin ang Diyos sa kaibuturan ng ating buong pagkatao.

            Mayroon tayong pilosopiya na nagpapahalaga sa buhay at nagtuturo sa mga tao kung paano nila mapapalakas ang kanilang potensyal upang pigilan ang karamdaman, sakit, pighati, kalungkutan, at ang hindi mabilang na kundisyon na hindi naman kinakailangan sa ating buhay, kung susundin lamang natin ang Divinong daan patungo sa kabanalan.

            Ang aming banal na pilosopiya ay nagtuturo sa mga tao kung paano nila kokontrolin ang sarili nilang buhay, kung paano irespeto at alagaan ang kanilang katawan at kung paano mararating at mapapanatili ang kumpletong estado ng kalusugan at balanse, nang sa gayon gaya ng ating mga ninuno, magagawa nating magsaya sa mas mataas na antas ng ating pagkatao.

            Isa itong banal na pilosopiya na pangkalahatan, kung saan ang sansinukob, ang mundo at ang sangkatauhan ay magkakaugnay at dumedepende sa isa’t isa, kung saan ang ating kalusugan ay dumedepende sa iba at gayon din kung paano ang iba ay dumedepende sa atin.

            Ang mga sinaunang tao ay nagturo sa atin kung paano tayo mamumuhay na magkakatugma sa pamamagitan ng magkakaibang level ng ating di matukoy na enerhiya, kasama na ang kapangyarihan at pwersa ng mundo, sansinukob at ibang tao.

            Sa pamamagitan ng pag-eensayo ng mga banal na pilosopiya, matutuklasan natin na ang malakas na kapangyarihan ay nasa loob ng bawat nilalang, at ang ating isip at katawan ay nagtataglay ng sariling natural na kapangyarihan, isang kapangyarihang kayang lumagpas at humamon, gumamot ng karamdaman at rumesolba sa mga sitwasyong kinalalagyan ng mga tao.

            Matutuklasan natin ang daan patungo sa kabang-yaman kung saan ang lahat ng solusyon sa ating problema ay naka-imbak, kung saan ang pinakamalalim na tanong ay mabibigyang kasagutan. 

            Ito ay isang pinagmumulan ng impormasyon na nangagaling sa atin mismong kaloob looban, isang boses na galing sa mas mataas na antas ng ating sarili na nakikipag-usap sa atin.     

            Madidiskubre din natin na habang ineensayo natin ang mga sining na ito at nilalakbay ang ating daan, ay mararating ang isang tiyak na punto kung saan wala nang iba pang posibleng pag-unlad kundi ang gamitin natin ang ating karanasan upang makinabang ang ibang tao at ibahagi ang sikretong kaalaman sa kanila para sa ikabubuti ng kanilang pamumuhay.

            Kung kaya’t dapat nating ilaan ang ating sarili upang turuan ang iba na mayroong matinding pagnanais na marating ang banal na daan. 

            Ang aming mga estudyante ay tinuturuan din na ipamahagi ang karunungan, upang ang buong sangkatauhan ay makinabang.

            Sinasabing ang ilang nangungunang  matandang kaluluwa ay pinukaw upang mag-bahagi at magturo ng mga nakatagong aral at kaalaman na kinakailangan ng kanilang kapwa lalake at babae sa isang partikular na oras sa kanilang kasaysayan.  Ito ang pumukaw sa mga indibidwal kung saan ang kanilang kaluluwa ay bumalik sa matataas na antas ng pag-unlad mula sa mataas na antas ng kakayahan, upang magdala ng mensahe at magbigay ng serbisyo doon sa mga may mas mababang antas ng pag-unlad.  Sila ay namuhay para sa mga taong nasa paligid nila at sila ay nasa katauhan ng mga propeta, pari, clairvoyants at guro.

            Ang ating mga sagradong aklat ay nagtataglay ng kaalamang subok na, natatago at natagpuang tunay sa loob ng libo libong taon. Hindi nga lang lahat ay pinapayagang magkaroon ng kopya nito upang maingatan ang lihim na kaalaman at karunungan.

            Upang marating ang pinakamainam na kalusugan, ang mga sinaunang “Divine Masters” ay gumagamit ng iba’t ibang uri ng malalim na relaxation, paghinga, visualization at meditasyon, kasabay ang sagradong orasyon; ehersisyo sa kaisipan at galaw ng katawan, kasama na ang pagpapatibay ng espesyal na katangian ng kaisipan at isang kakaibang paraan ng pagpopokus.

            Ang mga pamamaraang ito ang magdadala sa atin upang makamtan ang tila “superhuman powers.” Sa mga hindi nakakaalam ng “Divine Techniques” mali nilang tinatawag ang kapangyarihang ito na “supernatural,” bagama’t ang tanging supernatural na bagay tungkol dito ay ang pagkakaiba ng pag-intindi sa realidad at kung ano ang maaring makamit, ito ay natural na paraan ng buhay at mas mataas na antas ng kamalayan na pinagsama sa napakataas na pag-unawa sa kabanalan at ang pagamit ng ating isipan, mga sikretong orasyon, ritwals at katawang laman.

            Dito ay malalaman mo kung ano ang dapat mong maging negosyo, ano ang nararapat na trabaho, ano ang dapat na kurso sa kolehiyo, sino ang back stabber o naninira sa iyo ng patalikod, kung magkakahiwalay kayo ng iyung asawa o kasintahan, kung ang dahilan ba ng pagkakahiwalay ay dahil ginamitan siya ng gayuma, kung nag sisinungaling ang isang tao, kung nararapat mong kunin ang serbisyo ng isang tao, kung ang partner mo sa negosyo ay hindi magbabago kapag lumaki na ang inyong negosyo at marami pang iba na nakasulat sa sagradong aklat 1.

            Natuklasan ng ating mga Divine Masters na ang buhay ay maaring pahabain, maiwasan, mapigilan ang mga sakit at malagpasan ang mga pagsubok.  Ang ating teknik ay naging paraan na ng pamumuhay, naging isa sa bumubuo ng basehan upang magkaroon ng isang buong pormula para maging matagumpay. Ang ating kaalaman para magtagumpay sa iyung ninanais sa buhay ay ipapalaalam  at ibubunyag sa iyo sa pamamagitan ng mga sagradong aklat.

            Ang ating mga teknik ay subok at napatunayan na.  Ang tuloy tuloy na pagamit ng mga paraang ito ay sagisag ng aming pagiging mabisa. Ang mga solusyon sa iba’t ibang problema na hinaharap natin ngayon ay nakahimlay sa ating mga sarili.

            Ating muling diskubrehin ang karunungan ng ating mga divine masters at matuto mula sa kanila. 

            Ibinunyag nila na posible para sa ating lahat na makamit ang mas maraming bagay sa mas mataas na antas na pamantayan, sa mas maikling oras at hindi kinakailangang magdulot pa ng stress, sapagkat tayong lahat ay isang makapangyarihang nilalang na nagtataglay ng natural na kapangyarihan na walang hangganan kung saan magagawa nating matagpuan ang mundong ating hinahanap.

            Ang tunay na “Divino Member” ay isang nilalang na natututo ng sikreto kung paano paikutin ang araw-araw na may maganda man o pangit na sitwasyon, para sa kanilang benepisyo. 

            Ang sikretong ito ay ang kapangyarihang magpokus sa iyong intensyon o tinatawag na “power of intentional divine focus.”

            Habang binabasa mo ang mga pahina ng mga sagradong aklat , umaasa akong gagamitin mo ang katalinuhang ito sa pang-araw araw na buhay. 

            Para sa iyong pangmatagalang tagumpay, ang susi ay ang araw-araw na pagamit nito.  Ang magiging pangkalahatang resulta ay ang kasiyahan sa pagawa ng mas maraming bagay sa mas maikling oras, mas kaunting pagsisikap at ang pagkakamit ng mas magandang resulta. 

            Nagkaroon ka nang malinaw na desisyon at pagsisikap upang umpisahang basahin ang mga sagradong aklat , ako ay nasasabik at binigyan mo ako ng pribilehiyo upang ituro sa iyo ang pinakamahusay mula sa aking mga natutunan.  Walang anumang bagay ang nagkataon lamang; ito ay itinadhana, kung kaya’t sundan mo ang agos nito.

Ang Pangkalahatang Pangangailangan Sa “Divine Focusing”

 Ang lahat ng tao ay nangangailangan ng pokus, ang nanay, tatay at mga anak, ang mga estudyante, ehekutibo, mga may bahay, ang mga nagretiro na, ang lahat ng mga nilalang na ito ay kailangan mag pokus.  Habang ang karamihan sa pagpopokus ay hindi sinasadyang napupunta sa isang negatibong pagpopokus. 

Kakaunting tao lamang ang nakakayang magpokus ng may intensyon.  Kahit na ang mga taong may karanasan na sa pagpopokus sa isa o iba pang paraan, sa kabuuan ay wala silang magandang pag-intindi sa konsepto.    Ang ilan ay hindi kayang kopyahin ang kanilang pagpopokus upang maisagawa ang kanilang nais, at inaasa na lamang sa kanilang kapangyarihan.  Sapagkat ang personal na tagumpay ay isang paraan para makamit ang pandaigdigang tagumpay, kung ang isang nilalang ay maraming personal na tagumpay, sa negosyo man o sa iba pang organisasyon magkakaroon siya ng kakayahang ipamahagi sa iba ang tagumpay na iyon.  Ang lahat na ito nararapat magsimula sa isang nilalang na nagtataglay ng magandang lebel ng kapangyarihang dalhin ang sarili, kalusugan at pagkatao.  Ito rin ay kusang aagos upang ang mga negosyo at organisasyon ay mapabuti.  At ang resulta nito ay ang benepisyo sa buong daigdig, ngunit ang lahat ng ito ay nakasalalay sa kakayahan ng isang tao na mag pokus sa kaniyang intensyon ng mabilis at sa paraang kanilang nais.  Ang tagumpay ng komunidad ay dumedepende sa abilidad nang pagpopokus.

 Ang Pinanggalingan Ng Mga Inpormasyon

 Ang nilalaman ng aklat na ito ay nagmula sa malawak na uri ng personal at propesyonal na karanasan.  Ginamit ko rin ang kaalamang ipinasa sa akin ng napakaraming divine teachers.  Dahil sa ang Divine teachings ay nauna pa sa pagsusulat ng mga kasaysayan, karamihan sa mga pagtuturong ito ay ipinasa sa akin mula sa salita ng mga guro patungo sa mga estudyante, sa napakahaba nang panahon.  At dahil bukas ang aking ikatlong mata ay na veverify ko ang tamang orasyon at kapangyarihan na eksakto para sa isang problema at situwasyon.

 Sa tradisyong ito, kakaunti lamang sa mga estudyante ang napili bilang nararapat na maturuan ng katalinuhan at kasanayang ito.  Ang karunungang natanggap ko ay pinatibay pa nang aking malawak na panaliksik sa paksang ito.  Nagsagawa rin ako ng maraming pakikipanayam, pagtalakay at personal na obserbasyon kasama ang mga taong may iba’t iba ring karanasan at pinangalingan, propesyon at lebel ng kasanayan.  Ang personal na karanasan ng mga tao ay inihabi sa mga sagradong aklat na ito.

 Ang nilalaman ng aklat na ito ay personal ko nang nasubukan at nagamit maging ang mga teknik at konsepto na itinuturo dito. Ang lahat ng ito ay nag-ambag sa aking personal na kapakanan.  Nakaya kong lampasan nang matagumpay ang maraming pagsubok sa pamamagitan ng pagamit ng Divine focusing techniques.  At ang naging resulta nito, ang aking pagiging mapagpakumbaba at mapagpasalamat ay tuloy-tuloy na nagpatibay sa akin at habang buhay na itong magpapatuloy.

 At ang mga karunungan nakatago rito ay nagamit at nasubukan na epektibo ng mga miembro na doctors, attorneys, mga malalaking negosyante, mga mag asawa, estudyante, inhinyero, mga politico, mga nag oopisina at maging ng mga ordinaryong tao.

 Ang malalim na karunungan at malawak na karanasan na nakamit ko gamit ang natural na panggamot ay naging direktang resulta nang pagamit ng kapangyarihang magpokus.  Gamitin mo ang mga teknik na nasa aklat na ito at ikaw din mismo ay makikinabang.

Ang Super lihim na kaalaman ay hango sa karunungan ng mga taga silangan at kanluran, maging ng sinaunang divinong manggagamot. 

PART 2

Ang kabanata isa ng aklat na ito ay nagpapaliwanag kung ano ang kahulugan ng “pokus,” ipinaliliwanag dito kung paanong ang pagpopokus ay mas higit pa sa aksyon ng kapangyarihan ng ating utak higit sa isang bagay. Sa pamamagitan ng pag pokus sa paggamit ng mga orasyon at pagsasagawa ng ritwal ay natutupad ang kahilingan ng isang nag didivino.

Ang kabanata dalawa hanggang tatlo ay nagpapakita kung paano mapapagana ang focus, ritwal at orasyon maging ang mga maaring makahadlang dito, kaakibat ang pwersa ng Yin at Yang o IHV na nagmula sa sinaunang natural na pilosopiya ng mga guro, masters at makapangyarihang tagapag turo. Tinatalakay rin ang natatagong kapangyarihan at kahalagahan ng iyong determinasyon, Ito ang pundasyon kung saan ang magaling na pagpopokus pag gamit ng mga orasyon at ritwal ay nabubuo, at ang kabanatang ito ay nagtuturo rin ng mga ideya kung paano mo pa ito mapapabuti.

Ang kabanata apat hanggang siyam ay nagtuturo kung paano magpokus na may kasamang intension, orasyon at ritwal sa pamamagitan ng paggamit ng isang kakaibang pormula ng pagpopokus, isang stratehiya na maaring gamitin sa anumang situwasyon. Nag-aalok din ito ng iba’t ibang pagsasanay upang maging bihasa sa mga pormulang ito. Ito ang unang hakbang upang marating ang “superfocusing.”

Ang kabanata sampu hanggang labing apat ay sumusuri kung paano makakatungo sa ‘Superfocusing,’ isang estado na tinatawag ng mga sinaunang Masters na “doing without doing.” Ito ang ningning, ang mahika na natatago sa ‘Supersuccess.’ Ito ay isang estado kung saan ang isang nilalang ay makakagawa ng isang tungkulin o gawain sa pamamagitan ng perpektong balanse at pagkakasunduan, ng hindi gumagamit ng paghihirap at tensyon. Ang kabanata sa seksyon na ito ay nagpapaliwanag nang pagkakaiba ng atensyon at konsentrasyon, at kung paano pa natin ito mapapabuti. Binunyag rin dito ang enerhiya, teknolohiya at espiritual na aspeto na kinakailangan upang maging posible ang pagsasagawa ng superfocusing. Idinagdag pa rito ang iba’t ibang uri ng pagsasanay upang ipakita kung paano ilipat ang isang karaniwang paraan ng pagbibigay ng atensyon sa mas matinding paraan ng konsentrasyon, at ang pagtungo pa sa mas mataas na antas na kasanayan sa pagpopokus.

Ang aklat na ito ay magwawakas sa isang pagsusuri at pagpapatibay ng iba’t ibang aspeto ng focusing. Ang konklusyon na pinapakita sa aklat na ito ay ang pinagsama-samang ideya, kung paano ginamit ang mga teknik at ang mga katangian na nakatulong magtagumpay ang mga matagumpay na tao.

Ang bawat kabanata rito ay nagpapakita kung ano ba talaga ang ibig sabihin ng disiplina, isang uri ng sining. Upang matamo ang benepisyo ng pagiging disiplinado, ang isang tao ay nararapat lamang na maging isang disipolo na nag-aaral, sumusunod, nag sasagawa at bumubuhay sa ibinigay sa kaniyang karunungan, mga lihim na kaalaman at mga makapangyarihang orasyon, Ang dagdag na benepisyo ng pagiging disiplinadong tao ay ang kakayahang umagos sa iba pang bahagi ng buhay. Dagdag pa dito, ang mga pagsasanay na pinapakita rito ay nababagay sa bata man, mga estudyante at matatanda.

Ang mga benepisyo na makukuha sa aklat na ito

Hindi lamang ang pagpopokus sa sarili ang layunin ng aklat na ito. Ito ay isang paglalakbay na espirituwal, ang pagsasaliksik ng kapangyarihang nangagaling sa kaloob looban, isang kasangkapan upang makamit ang mas mataas na lebel ng kamalayan, kapayapaan at pagkakasunduan. Bagamat kaya mo nang gamitin ang matinding konsentrasyon kahit kalian mo man naisin, ikaw pa rin ay magbebenipisyo sa makukuhang impormasyon na nilalaman ng aklat na ito.

Ang mga kagila-gilalas na resulta ay makakamit kung ang focusing, at mga orasyon ay aktibo, may pagkukusa at gumagamit ng paraang may pakay o dahilan. Ang tagumpay ay maaring isagawa sa anuman at saan man. Maari kang mas maging mahusay, mas mapapataas ang antas ng pagiging produktibo at makakakuha ng mas mataas na lebel ng kasiyahan at kaluguran sa araw-araw na pamumuhay. Ang relasyon mo sa ibang tao ay mas magiging maganda at ikaw rin ay makakapagpataas ng husay at mekanismo ng pangagamot sa iyong sarili, maging sa kapwa tao. At sa sandaling nagsimula ka na magkaroon ng intensyon na magpokus sa iyong gawain, ang produkto ng iyong pagsisikap ay hindi lamang mas
magiging mahusay kundi makakamit mo ito sa mas mataas na kalidad sa mas maikling oras. Ikaw ay magagalak sa tagumpay na hindi lamang mas marami kundi mas nakakapagpaligaya!

Kung gagamitin mo ang mga teknik na itinuro sa aklat na ito, magkakaroon ka ng bago, mas maganda at mas matagumpay na buhay. Upang makamtan ang ganitong resulta, kinakailangang isagawa mo ang mga pagasasanay na nasasaad rito nang may galak at masigasig na interes. Upang maging dalubhasa sa “intentional focus” at “superfocus” kinakailangan nito ang oras at sipag sa pagsasanay. Mga tiyak na gantimpala sa anyo ng mas malawak na abilidad ay mapapansin habang ipinagpapatuloy mo ang pag aaply ng mga teknik na ito. Sa simula pa lamang dapat nang makakaramdam ng nakakaaliw na tiwala sa sarili kasabay nito ang pagranas ng mas malinaw na pag-iisip at paghatol.

Ang aklat na ito ay nagbibigay ng oportunidad upang ikaw ay matuto at mas umunlad, mas mabatid mo kung paano pahuhusayin ang isipan sa pamamagitan ng kapangyarihang magpokus. Tinuturo nito kung paano mapapakinabangan ang kapangyarihang ito at kung paano mo malalamang kung paano ito gamitin nang hindi mo masosobrahan ang iyong sarili.

Habang ikaw ay mas nagkakamalay sa iba’t ibang aspeto ng atensyon, konsentrasyon, pagpopokus ng may intensyon at superfocusing, maging sa tamang pag gamit ng mga orasyon at ritwals ikaw ay mas magiging handa sa mga tungkulin at makakayang mo itong isagawa ng mas mabilis at sa mas mataas na kalidad, nang hindi dumaranas ng stress.

Habang pinapataas mo ang kapangyarihan ng iyong isipan, ang Superfocusing sa mga orasyon at ritwals ay mas magpapadali na kusang ibahin ang iyong sarili sa estado na may sobrang kahusayan, kasabay nito ang pagbibigay sa iyo ng bagong kamalayan tungkol sa iyong sarili at sa buhay. Ang aklat na ito ay isang inbitasyon upang magsaliksik, paunlarin, at gamitin ang kapangyarihan ng iyong isipan na minamaneho at pinadalubhasa ng pagamit ng Superfocus sa mga orasyon at ritwals.

Ano ang Focus?

Ang Focus ay hindi lamang ang pagsasanay ng isipan higit sa isang bagay. Ito ay ang pagiging dalubhasa ng laman ng isipan at gawa sa pamamagitan ng pagtotono at pagpapatalas ng buong kaisipan, katawan, emosyon at espirito. Sa pamamagitan nito nadaragdagan natin ang personal nating kakayahan kung kaya’t nakukuha natin kung ano man ang gusto nating tuparin.

Ang pagiging pokus sa ritwals at orasyon ay ang tugatog ng pagkontrol sa sarili, at ang paghawak natin sa control ng ating kamalayan. Kapag tayo ay nasa pokus kaya nating ilagay ang ating atensyon upang makumpleto natin nang matagumpay ang ating tungkulin gaano man ito katagal.

Kapag walang pokus, para tayong isang bata sa loob ng tindahan ng lollipop. Karamihan satin nakakaranas at nagdurusa sa ‘magulong isipan’ na walang disiplina at walang pagpipigil na asal. Nagpupunta ito sa kung saan saang direksyon maliban sa kung ano ang kailangan natin, gusto natin o dapat sundin. Nagiging mapag-alala tayo sa hindi mahahalagang bagay, mga bagay na nag-aaksaya sa mahalaga nating oras at lakas. Ang ganitong klase ng pag-iisip ay madaling maabala, nagreresulta sa pangit na memorya, at mahinang kapangyarihan upang magkaroon ng konsentrasyon. Dahil diyan, napupunta tayo sa isang daan kung saan tayo ay nagiging negatibo, humihina ang ating produksyon, tayo ay nabibigo at nagkakaroon ng posibilidad na masira ang sarili. At ang ilan sa atin ay kadalasang nahahadlangan ng kakila-kilabot na kundisyon na ito.

Sa kabilang dako, ang kakayahang magpokus sa mga orasyon at ritwals ay nakakatulong sa isang tao na maging palagay at magkaroon ng komunikasyon sa sarili, sa ibang tao, sa mga hayop, halaman at sa lahat ng nasa nakapaligid sa kanya.

Ang pagpopokus sa pag gamit ng mga orasyon at ritwals ay mahalaga sa maraming bagay. Sa isang sitwasyon kung saan kailangang gumanap, gaya ng mga atleta o musician, ayaw nilang maabala ng takot o pagkabalisa, dahil sa ibang tao o bagay na nakapaligid sa kanila, kung hindi ay magiging magulo at walang kamalayan sa kanilang ginagawa sa ganoong mga pangyayari. Kung siya ay magpopokus sa kaniyang tungkulin magiging walang hanggan ang kaniyang potensyal. Walang anuman ang makakapigil sa kaniya kung siya ay buong buo ang pagpopokus. Walang makakahadlang sa kaniya.

Isipin mo nalang ang mga makakagambala sa isang grand final game kung saan ang mga manlalaro ay nakahanda na para sa huling pagtutuos. Ang ibang manglalaro ay lumalakas dahil sa pagkasabik at tensyon sa gayon ang kanilang pagganap ay nagiging mas magaling. Ang kakayahang makapag pokus sa pag usal ng mga orasyon ay magbibigay ng daan upang mapahusay pa ang kanilang emosyon, sa paraang magagamit nila ito para mas maging positibo at para sa sarili nilang pakinabang. Kaya nilang hindi pansinin at maapektohan ng napakalaking kasabikan at kaba mula sa lahat ng nakapaligid sa kanila kasama na ang mga taong manonood. Kung hahayaan nila ang sarili nilang maapektohan nang mga ito, ang laro ay maaring magresulta sa pagkatalo.

Ang pagpopokus sa pag gamit ng mga orasyon at ritwals ay nagagamit rin sa mundo ng pagnenegosyo. Ang bawat negosyo ay nararapat na mayroong sentro ng pagpopokus sa mga orasyon at ritwals at ang bawat empleyado ay dapat rin magkaroon ng kaniya kaniyang bahagi sa sentro ng pokus na iyon, upang sila ay maging parte na magkakaroon ng kontribusyon sa kabuuan ng operasyon. Kung ang bawat isang indibiduwal na empleyado ay matuturuan kung paano magpokus sa pag gamit ng mga orasyon at ritwals sa bawat sariling layunin, maging ang layunin ng buong kompanya, ang pagsasanib pwersang ito ay makakapagpalago sa negosyo.

Sa isang aklat na pinamagatang Making it in America nasasaad doon ang ‘ten paths to business success’ kung saan nakapaloob ang malawak na pagsasaliksik, ang pagsusuri sa mahigit dalawang daang storya ng tagumpay at pakikipanayam sa mga pinaka matataas na ehekutibo sa America, sinabi nila na ang isang daan na mayroon sila ay ang ‘kalugin ang organisasyon’. Ipinaliwanag nila na ang isa sa kritikal na sangkap upang maging posible ang lahat ng ito ay ang maging pokus sa pamamagitan nang pagkilatis sa mga problema at kung saan talaga nararapat magpokus ang kumpanya. Natuklasan nila na ang mga kumpanyang may malinaw na stratehiya ng pagpopokus ay mayroong natatanging kalamangan at nagkakamit ng matayog na tagumpay.

Ang mga tunay na kampyon ay ang mga taong nagpopokus sa pag gamit ng mga orasyon at pag riritwal, ang mga taong tumutungo nang lagpas pa sa ordinaryong konsentrasyon. Sila ay may partikular na presensya, isang mabuting aura ang mararamdaman sa mga taong ito at kaya nilang magbigay ng positibong impluwensya kahit sa mga hindi nakakaalam nang kanilang kahusayan. Katulad sila ng mga tunay na kampyong atleta na nagpapakita ng kagitingan sa isang pastulan kahit na kakaunti lamang ang nanonood sa kanila.

May mga taong natural na may talento sa kanilang trabaho o sports na nakakahanap ng mas madaling paraan upang makapagpokus kumpara sa iba. Ito ay sumasalamin sa batas na anuman ang tungkulin, ay maaring makamit ang layunin nang mas mabilis, magaling at mas nakakapag-bigay ligaya kapag ang isang tao ay ginagawa ang alam niyang pinakamahusay na paraan, kapag ang isa ay sumusunod kung ano ang tama, ay nagiging masunurin rin ang layunin.

Ang pag-unawa sa pokus

            Ang pagpopokus ay hindi lamang ang pagbibigay ng atensyon dito o ang kakayahang magkaroon ng konsentrasyon. Ito ay higit pa rito. Ang atensyon ay nagsasaad kung paano ang isang indibiduwal ay nagagawang iaply ang kaniyang sarili sa isang layunin, ang konsentrasyon naman ay nagpapahiwatig ng tibay na isagawa ang isang bagay sa sandali man o mahabang oras. Ang kaibahan ng pagpopokus ay ang pagpapatindi ng kakayahan ng ating sarili sa pamamagitan ng pagpapakita ng kombinasyon ng ating isipan, katawan at ang iba pang mahiwagang enerhiya ng iyong pagkatao upang maging isang aktibidad. Ang pagpopokus ay kakaibang paraan ng pagpapagana ng ating mental, pisikal at iba pang enerhiya. Tayong lahat ay gumagawa sa iba’t ibang paraan na sumasalamin sa maraming uri nang pagpapahayag ng enerhiya. Kapag tayo ay nagpopokus kadalasang tayo ay nagpapalit palit ng pamamaraan. Halimbawa ang bawat isa sa mga estudyante ay gagampanan ang ibang karakter o papel ang kanilang pokus ay lilipat o magbabago. Ang hindi magpalit ng kanilang pokus ay ang mga estudyanteng hindi buo ang paganap at pagpokus sa kanilang pagsasanay. Ang ganitong karakter ay nakikita rin sa ilang mga pinuno, tagapagsanay at mga guro na nahihirapang itama ang kanilang pokus ng mabilis at nang tama, upang sila ay makapagpokus nang buo sa kanilang mga tungkulin.

            Habang isinasagawa ang pagpopokus, ang tindi ng inyong pagpopokus ay lalong nabubuo habang ito ay pinagsasanayan. Sa mga ehersisyo gaya ng pagtakbo, paglangoy o paglalakad, mayroon itong epekto sa pagbabago ng ating puso kapag isasagawa ang warm-up o cool down. At ang mga araw ng pagpapahinga sa pag-eehersisyo ay pumipigil sa pagkakaroon ng pinsala sa katawan. Kung kaya ito ay ginagamitan rin ng pokus.

Ang warm-up ay kapag nagsimula ka nang magbigay ng atensyon at konsentrasyon. Kapag ikaw ay nakapokus ang iyong buong isipan at katawan ay siya na ring mismo ang ‘aktibidad’ na iyong ginagawa.

Ang cool-down ay isang yugto kung saan ikaw ay nakakaramdam na ng kasiyahan at sigla habang ang iyong pisikal at mental na kapasidad ay bumabalik na sa kasalukuyang sandali. Ito ay kagaya ng saya na nararamdaman matapos ang magandang ehersisyo. Maari mo rin maranasan ang pakiramdam na parang ikaw lang ang nilalang sa mundo at wala lahat ng nakapaligid sa iyo. Ang mga araw naman ng pahinga gaya sa ehersisyo ay ang panahong buong buo kang makakapagpahinga at hayaang gabayan ka ng iyong mas mataas na enerhiya.

Kapag ikaw ay nasa estado ng pagpopokus, mararanasan mo na ang iyong mga pakiramdam ay lalong nagiging sensitibo at malakas. Mas marami kang makikita, mararamdaman at maiisip kumpara sa simpleng pagamit mo ng konsentrasyon.

Ang konsentrasyon ay maaring lamang mapunta sa malawak na pag-iisip, samantalang ang pokus ay higit pa sa pagpapakitid mo ng daan upang makuha ang iyong inaasinta. Ang una ay ang pagpapasikip mo ng daan upang mahanap ang iyong aasintahin, at pag ito ay natagpuan mo na, makikita mo ito ng mas malaki at ang iyong pagtingin tungkol sa inaasinta mo ay mas malinaw ang bawat sulok nito. Ang pagkakayari, kulay at pagkakabuhol ng mga detalye nito ay iyong mapapansin. Ikaw ay magiging parte ng iyong tinitignan at ang lahat ng bahagi nito ay makikita mo. Ang iyong isip, katawan at ang iba pang kakaibang enerhiya ay malulugod sa pakikipagsapalarang ito. Ang katawan ay hindi mapapagod at ang saya habang isinasagawa ito ay mararanasan. Maari itong maghatid sa iyo sa mas mataas na kaalaman.

Ang pokus ay isang matalinong paraan upang iaply ang enerhiya na nagmumula sa loob. Sinabi ng Kung Fu master na si Steeve Kiat, na kapag siya ay buo ang pokus habang isinasagawa ang isang matinding paganap siya ay, hindi ang kaniyang sarili.
Sinasabi niyang ang kanyang isipan at katawan ay wala sa loob ng kanyang pisikal na sarili, na siya ay nasa loob ng kanyang ginagawa, sa isang malayong lugar kung saan ang buo niyang sarili ay nalalango sa isang paraiso. Ang enerhiya mula sa kaniyang konsentrasyon ay nagbibigay sa kanya ng katulad na ng karanasan ng isang wala sa sariling katawan. Habang isinasagawa ang paganap madalas niyang maranasan ang kumpletong pagdidilim ng lahat ng nakapaligid sa kaniya, kung saan halos hindi na niya alam ang kaniyang ginagawa sa mga oras na iyon. Ang kanyang pokus ay nagreresulta sa walang hanggan pakiramdam.

Upang makapagpokus ng tama, kailangang may kakayahan kang ibukas o isara ito, kapag masasabi mong natapos mo na ang isang bagay na ginagamitan mo ng pokus, pansamantala mo itong itatabi at dapat alam mo kung kailan mo ito gagawin muli, at kinakailangan kaya mong makabalik muli sa buong pagpopokus sa kung ano man ang nais mong makamit.

Ang pagpopokus para sa ilang tao ay ang pagsasaayos ng isang lente upang mas mapalinaw ang isang imahe o larawan. Ngunit imbes na ang mata ang ating isaayos, ang ating isipan ang ating inaayos. Gaya lang ng pagkuha ng larawan kapag tayo ay nasa tahanan, ang lenteng ating ginagamit na katulad ng ating mga mata ay kusang nagpopokus upang makakuha ng malinaw na litrato. Sa kabilang banda, ang isang propesyonal na litrastista o katumbas ng ating isipan, ay gumagamit ng mas mahusay na kamera katumbas ng ating kakaibang enerhiya, na may mano manong adjustment sa lente gaya ng ating mata at buong katawan, upang makagawa ng isang litrato na may kaakit-akit na komposisyon.

Tayo ay nag-aadjust o nagpapalit ng ating pokus maya’t maya, kadalasang pinagpapalit palit ang ating atensyon at konsentrasyon sa susunod pang lebel at inaaply ang ating pokus sa mga bagay na mas kinakailangan natin agad agad, gaya ng pagkain at tirahan. Kapag mayroon na tayo ng mga ito, nililipat naman natin ang ating pokus sa ibang bagay. Ang hinaharap ay tunay at tiyak sa isang taong nakapokus, ‘tunay’ sa paraang ang taong ito ay karaniwang nakakamit ang kaniyang bagay na pinopokus. Ang pagpopokus sa isang negatibong bagay at hindi mahahalaga ay nagbibigay ng hindi magandang resulta, samantalang ang pagpopokus sa mga positibong bagay ay nagbibigay ng positibong resulta.

May iba’t ibang tindi at bilis ang pagpopokus. Ang ating pokus ay maaring lumakas o humina depende sa mga nakakaimpluwensya sa labas kasama na dito ang ating pisikal at mental na kalusugan. May mga sandaling nais nating ibahagi ang ating pokus at inilalagay nating ang malaking bahagi nito sa isang bagay, halimbawa na sa pagkukuhanan ng pera o sa ano mang bagay na tayo ay interesado. At may mga oras na tayo ay hindi handang ibahagi ang ating pokus at konsentrasyon ito ay nilalagay lamang natin sa iisang bagay upang tayo ay hindi magambala o lumihis sa ating layunin.

Dahil sa mabilis na pagpapalit palit ng ating pamumuhay, mahalagang magkaroon tayo ng matalas na talino sa pagamit ng pokus, upang tayo ay maging alerto, makita natin ang mga oportunidad at makapag desisyon kung kailangan natin itong sunggaban.

May mga bagay na hindi kayang ipahayag sa pagamit lamang ng purong katalinuhan. Minsan maiintindihan lamang natin ang mga ito kung tayo mismo ay papasok sa loob ng proseso, sa pamamagitan ng mismong pagranas nito, ito ang kaso sa pagpopokus, ito ay hindi purong pagamit lamang ng talino, ito ay isang emosyonal at praktikal na pagsasanay upang iyong malaman kailangan mo itong maranasan.

Para magkaroon ka ng panimulang ideya kung ano ang pakiramdam ng tunay na nakapokus, mag-isip ka ng isang oras sa iyong buhay kung saan ikaw ay sangkot sa isang bagay.

Iniimbitahan kita na maglaan ng ilang minuto upang alalahanin ang sandaling ikaw ay buong nakapokus sa isang bagay. Ipikit mo ang iyong mga mata at isabuhay mo ulit ang karanasang iyon. Ano ang pakiramdam? Maganda sa pakiramdam, hindi ba? Kapag ikaw ay talagang nakapokus. Ngunit gayon pa nahihirapan pa rin tayo at nagkakaroon ng hindi matagumpay na pagpopokus kapag hindi natin alam kung paano ito gawin.

Dapat ay walang hirap ang pagpasok sa mundo ng pokus, ang mundo ng natatagong talino, kapangyarihan at espirituwalidad. Bagaman importante na hindi tayo masyadong seryoso sa pagpopokus na hahantong sa sobrang tensyon at mahirapan dahil dito. Ang teknik upang mangyari ng natural ang pagpopokus ay ibibigay sa inyo habang binabasa ang aklat na ito.

Ang pagpopokus ay piniling pakikipagsapalaran patungo sa kamalayan kung saan ang isang tao ay papasok sa isang karanasan na pagiging kaisa ng buong kapaligiran. Ang pagiging ‘kaisa’ na ito ay siyang paraan upang tayo ay makapag-ugnayan sa ano man o sino mang ating gustuhin.

Higit pa rito, ang pagkakaroon ng kapangyarihan magpokus ay isang kasabik-sabik na paraan upang mabuhay, isang napakagandang pakiramdam, at ito ay nakakapagbigay ng buong kaluguran at kasiyahan.

Ang kakulangan sa pagpopokus ay madaling mapansin. Sa ating araw-araw na buhay kinakailangang tayo ay laging magbigay ng atensyon, magkaroon ng konsentrasyon, at pokus. Patuloy tayong nakikipagtuos sa mga nakakagambala sa atin, sa mga humahadlang sa ating memorya, sa pagiging wala sa sarili o kahit ang pagiging makakalimutin ay maaring magdulot ng sakuna. Ang pagkakaroon ng hangal na pagkakamali, mga kamaliang hindi mabilang bilang na maari namang mapigilan ay nakakapigil sa mapayapa nating pamumuhay. Ang nerbyos, pagod at sobrang dami ng kinain ay maari ring makapigil para tayo ay makapagpokus. Kaya ginagawa rin natin ang fasting bago gumawa ng pocus sa isang orasyon at ritwals.

Maari mong gamitin ang mga sumusunod na kumbinasyon nang alin man sa tatlong sintomas ay tutukoy kung ikaw ay may problema sa pagpopokus:

Mahinang konsentrasyon, mahinang memorya, kakulangan sa layunin, pagiging madali magambala, hindi tuloy tuloy na paganap sa tungkulin, pagiging hindi matiyaga, hindi pagtugon at pag-ayaw sa pagtanggap ng mga bagong responsibilidad ay ilan sa mga tipikal na sintomas sa kakulangan sa pagpopokus.

Palaging pag-aalala, takot, pagiging irritable, depresyon at labis na pagkabalisa ay ilan sa mga emosyonal at pangkaisipang sintomas na kaakibat ng kakulangan sa pagpopokus o kawalan ng kakayahang magpokus. Dahil sa kakulangan sa pagpopokus ay nakakapagdulot ng mga emosyonal na problema, ito ay isang ebidensya na ang pokus ay sangkot sa pagiging emosyonal natin.

Ang mga ito ay ang madaling makitang sintomas upang matukoy kung ang isang tao ay nahihirapang magkaroon ng pokus.

Ito naman ang katangian ng mga taong may mahusay na pokus:

>Nakikipag-ugnayan ng kalmado at magalang sa iba.

>Ay tunay na dalisay ang damdamin.

>Nangangasiwa mula sa kanilang puso.

>Umaahon mula sa problema at hindi humihinto sa paghahanap ng solusyon.

>Hindi natataranta.

>Sila ay relax at may tiwala sa kanilang sarili.

>Ay may mataas na motibasyon.

>Nagsasabi ng katotohanan, tinatanggap ito at nagtatrabaho kasama nito.

>May magandang karakter.

>Ay tumpak at malinaw.

>Nagtatagumpay sa kanilang mga layunin.

>Nagtatrabaho ng may mapayapang ugnayan gamit ang kanilang natural na katangian at kapaligiran.

Kapag ang mga trabahador ay mas nakakapagpokus sa kanilang ginagawa, nagkakaroon sila ng kapansin-pansing pagbabago sa ugali. Sila ay mas nagiging kapakipakinabang at humuhusay ang kakayahan. Nagkakaroon sila ng tiwala sa sarili, personal na responsibilidad at sariling husay. Sila ay mas nakakapag-ambag ng mas marami para sa kapakanan ng lahat. Nababawasan ang reklamo sa kanilang mga ginagawa. Sila ay nagiging sikat, mas nagkakaroon ng mas maraming nangangailangan sa serbisyo nila, at sila ay mas maasahan. Maari kang dumepende sa kanila. Ang mga manggawa na may pokus ay may pag-uugali na kaiba sa mga taong walang pokus. Sila ay mas may buhay, saya at sigla. Hindi sila nahihirapang kayanin na gawin ang iba’t ibang gawain ng sabay sabay. Napapangasiwaan nila ang mga nakakaantala at nakakaabala sa gawain ng mas maayos kung kaya’t hindi nasisira ang araw nila dahil sa mga ito. Sila ay patuloy lamang sa paggawa ng trabaho, gaya ng mga kampyon na gumaganap ng walang kahirap hirap. Ito ang tinatawag na ‘doing without doing’ sa sandaling ito maaring tawaging ‘working without working.’