PAANO ANG MAGSALARAWAN SA ISIPAN O MAGVISUALISE

PAANO ANG MAGSALARAWAN SA ISIPAN O MAGVISUALISE

      Ang lumang kasabihang “kung ano ang isipin ng tao ay yun siya”' ay napaka-totoo. Dapat ito mangyari sa iyong isipan at emosyon bago pa man ito pisikal na mangyari. Ang Visualisation o pagsasalarawan sa ating isipan ay isang intensyonal na kakayahan. Inilalarawan mo sa iyong isipan nang malinaw kung ano ang gusto mo at pinipiling mangyari. Kinokontrol mo ang mga resulta, at samakatuwid ang iyong kapalaran.
     
Ang Visualisation ay maaaring gawin sa dalawang paraan: external at internal.

 Ang External  Visualization ay kapag inilarawan mo ang na nasa isang gawain o isang palaro. Nakikita mo ang iyong sarili na dumadaan sa karanasan na iyon, na oobserbahan ang mga pagkakamali na ginagawa mo, at nagtatagumpay. Ito ay hindi talaga isang epektibong teknik dahil ito ay halos simpleng katuparan ng kahilingan at ito ay nagbibigay ng maliit na halaga sa mga pagpoprograma ng iyong sarili upang mas humusay pa.

      Ang Internal Visualization ay mas malinaw, detalyado, nakadirekta at tumpak. Ito gumagamit ng  lahat ng iyong mga Senses. Ikaw mismo na nasa loob ng iyong katawan ay gumagawa ng lahat ng tamang galaw. Ikaw mismo ang nakakakita sa iyong imahinasyon na ginagawa mo ito, nakikita mo ang iyong sarili sa mata ng iyong isip na pinagdadaanan ang lahat ng kinakailangang hakbang at aktwal na nakakamit ang kung ano mang nais mo. Upang makakuha ng pinakamahusay na mga resulta,
sundin ang mga hakbang na ibinibigay sa ibaba. Ang layunin ay upang lumikha ng isang intensyonal, siguradong kakayahan na maaasahan sa anumang oras.

      Sa una, maaaring kinakailangan para sa iyo ang magsalarawan ng sarado ang iyong mga mata . Sa sandaling ikaw ay mahusay na sa visualization at ang kapangyarihan ng iyong purong pagpopokus ay malakas na, maaari mong makita ang mga imahe sa mata ng iyong isipan kahit na bukas ang iyong mga mata. Ang positibong pagsasalarawan sa isipan ay isang kumbinasyon ng mga sumusunod na mahalagang hakbang at prinsipyo:

1.      Ang iyong isip ay dapat na kalmado at ang iyong katawan ay ganap na nakarelaks.
Ito ay ang pangunahing dahilan upang matukoy ang iyong kakayahan upang tumutok, samakatuwid ang iyong antas ng tagumpay. Ang isang tensyonadong isip at katawan ay humantong sa pagkabigo. Magsimula sa isang pagsasanay upang irelaks at ikalma ang iyong isip at katawan. Umupo ng kumportable o tumayo ng tuwid, at manatiling alerto sa panahon ng pagsasanay. Ang layunin ay ang isentro ang iyong sarili sa pamamagitan ng pagdidirekta ng iyong mga enerhiya papaloob at ang pagtuon ng iyong pokus sa gawaing nasa kasalukuyang sandali. Ito ay tumutulong upang ilipat sa isang alpha / theta (isang estado ng meditasyon) at upang ma-access ang kanang bahagi ng iyong  utak, na kung saan ay responsable para sa visualization.

2.      Maging tiyak, malinaw at eksakto tungkol sa kung ano kailangan mong gawin o nais na makamit. Kailangan mong idirekta ang iyong isip sa isang tiyak na direksyon upang gumana sa iyo sa isang tiyak na paraan. maging makatotohanan sa iyong mga layunin. Sa mata ng iyong isip, daanan mo ang bawat isa at bawat hakbang na  kinakailangan.

3.      Ang Imahe ay dapat na malinaw; isama ang lahat ng iyong pandama
Lumikha ng isang masigla at detalyadong mga larawang-diwa na parang ito ay totoo na. Upang makamit ito dapat magdagdag ng mga kulay, damdamin, mahusay na detalye, at gawin itong mas malaki kaysa sa tunay na buhay. Sa mata ng iyong isipan, tingnan ito nang maliwanag, puno ng kulay at lubhang malaki, malapit sa iyo.  Dinggin ito, tingnan ito, damhin, tikman ito at amoyin ito. Ilagay ang hulihan ng larawan sa harapan ng iyong isipan, ito ay makakatulong sa iyo upang makapag-pokus. Sa kabilang banda, isang malamlam at malayong layunin sa isang lugar sa iyong isipan ay hindi magkakaroon ng kinakailangang epekto para magtagumpay.

4.       Isama ang positibong pakikipag-usap sa sarili at emosyon. Ang positibong deklarasyon ay isang nakasulat na reseta na iyong babasahin o sasabihin sa iyong sarili. Ito ay isang panata na nagtatakda ng iyong isip at katawan sa pagkilos. Maaari itong irecord sa audio tape at pakinggan habang nagpapahinga, naglalakad o nagsasanay. Ito ay isang napaka-epektibong paraan upang ipasok ito sa iyong isipan.

Ang ilang mga halimbawa ng pagpapahayag nito ay:
• Ako ay kalmado at relaks.
• Maraming ngiti, maraming benta.
• Naaakit ko sa aking sarili ang mga taong kailangan ko.
• Ang Aking katawan ay natural na pinapagaling at inaayos ang kanyang sarili.
Isulat ang iyong sariling pagpapahayag. Tiyakin na isinulat mo ito na parang nangyari na.
Alisin ang lahat ng mga bagay na hahantong sa pagkabigo, tulad ng masamang gawi, mga kamalian, mga negatibong damdamin o saloobin, pagdududa sa sarili, takot at kakulangan ng pagtitiwala sa sarili. Ang mga awtomatikong suhestyon ay nararapat na nasa pagpapahayag na may pagtitiwala. Halimbawa, dapat ito mangyari, “ako” sa halip na 'Umaasa ako' o 'dapat kong'.

Tiyakin na ang mensahe ay hindi magkakasalungatan, tulad ng 'Ako’y tulog' (kapag ikaw ay hindi naman). Sa halip subukan ang, 'ako ay makakatulog.' Ang pormula ay dapat hindi lamang isang bagay na inuulit natin sa ating isip. Dapat ulit-ulitin ito nang maraming beses sa pamamagitan ng ating bibig, maaring ito ay naririnig o sub-vocal , ito ay ang paggalaw ng iyong labi nang hindi gumagawa ng anumang panlabas na tunog.

Ang mga sumusunod na alituntunin ay mahalaga upang ang iyong mga sesyon sa visualization ay maging produktibo:

·          Ang maiikling sesyon na tatagal ng tatlo hanggang limang minuto sa bawat isa, gawin sa hindi bababa sa limang beses araw-araw ay makakapagbigay ng mas mahusay na resulta. Ang isa sa madaling paraan upang matandaang gawin ang iyong pagsasanay sa visualization
ay ang maglaan ng ilang minuto sa paggawa nito bago ka kumain. Siyempre, dapat mo ring gawin ang pagsasanay sa visualization bago paman sumapit ang mismong kaganapan. Tingnan lamang ito sa mata ng iyong isipan, o maaari mong magdagdag ng mga deskripsyon, na nagbibigay tagubilin sa ang iyong sarili sa pamamagitan ng pagsasalarawan sa bawat hakbang, at bawat detalye.

·          Huwag isagawa ang pagsasanay sa visualization kapag pagod, gutom o nang direkta pagkatapos kumain. Bigyan ang iyong isip ng lahat ng suporta na kailangan nito upang ito ay mangyari.

·         Kung kinakailangan, magpanggap ka na ibang tao kapag ikaw ay nagvivisualise. Isalarawan ang iyong sarili bilang isang partikular na taong matagumpay na nakamit na kung ano ang iyong nais  makamit. Isipin mo na ikaw ang taong iyon. Kung kinakailangan, baguhin mo ang iyong nakaraan o kasalukuyang sitwasyon; mag-imbento ng bago, dahil mahalaga na maramdaman mo, at makita mo na ikaw ay isang matagumpay.

        Ang mga miyembro ng koponan ay maaaring maikonekta sa paggamit ng teknik ng visualization.  Ito ay nagagawa sa pamamagitan ng magsalarawan sa iyong imahinasyon  ng isang kurdong pilak na nagsasama-sama sa lahat ng kasalukuyang miyembro. Ipagdugtong-dugtong ang lahat maging sa mental, pisikal at damdamin sa pamamagitan ng pagkakaroon ng bawat tao na isalarawan na sila ay tumutulong sa bawat isa upang makamit ang kanilang mga layunin.

      Bilang karagdagan, ang mga teknik ng visualization ay maaaring gamitin mapatalas iyong memorya. Subukan ito at ikaw ay masusurpresa kung gaano ito kabisa. Itinuro ko na ang teknik na ito sa aking mga seminar ng pagsasanay sa maraming bilang na ng taon at ito ay kamangha-manghang gumagana. Para sa pagpapatalas ng memorya, magsimula sa Hakbang 4 (tingnan sa itaas) at pagkatapos ay magpatuloy sa Hakbang 1, 2 at 3. sa madaling salita, sabihin muna ng positibo sa iyong sarili na maalala mo ang impormasyon at pagkatapos ay magpatuloy na kalmado at relaks ang iyong sarili. Maging tumpak  tungkol sa kung ano ang nais mong tandaan at gamitin mo ang lahat ng iyong pandama upang isalarawan mo ito sa iyong isip. Dapat kong idiin na ang Hakbang 3 ay ang pinakamahalaga at maaari itong gamitin nang nag-iisa. Ang susi ay ang paggamit ng visualization upang mapatalas ang iyong memorya sa isang masayang paraan, nakakatawa o mapangahas na pagsasanay. Mas, mapangahas, mas madali mong matandaan ang impormasyon. Halimbawa, kung ikaw ay nabasa ng ikaw ay lumabas habang umuulan, marahil ay hindi mo matandaan ito dahil wala namang kakaiba rito ito ay ordinary at wala ring nakakatawang nangyari sayo. Ngunit kung habang umuulan may mga palaka at isdang pumapatak sa iyong ulo, matatandaan mo habang buhay ang bawat detalye tungkol sa sandaling iyon.

        Kapag nakikita mo ang mga ito sa mata ng iyong isipan nauna mo na ring nakita ang tagumpay. Kapag mahusay ka na sa mga ito, maaari mong sanayin ang iyong sarili upang makita ang higit pa sa katapusan.  Ang Makita ito sa mata ng iyong isipan habang nagpopokus, ay tutulong sa iyo upang pahalagahan ang kahulugan ng buhay na iyong kinakailangan para sundin ang iyong Dharma, ang iyong halaga.

      Ito nagbibigay ng enerhiya at kalinisan sa iyong buong pokus, at nagiging mahalaga sa iyong kamalayan. Habang nagpapatuloy kang  mag-focus, ang iyong kahusayan at interes ay higit pang tumaas, at ito ay nagpapatatag ng iyong pagpopokus, at lumilikha ng isang paikot na positibong pagtugon. Ito ng lumilikha ng sobrang kahusayan para sa iyong napiling pagpunyagian. Para sa mga atleta maaaring ang medalyang ginto sa Olympics ang siyang nagpapamanhid ng lahat ng mga sakit sa mahirap na mga pagsasanay, inaalis ang lahat ng temtasyon at pinapanataling ang isip at katawan ay may mabuting disiplina.

      Sa katunayan, kapag ang mga sandali ng positibong visualization ay tapos na, ang inspirasyon, impression o solusyon sa pangkalahatan nagtatanghal ng mismong parehong hindi inaasahang at mamaya, minsan araw pagkatapos. Huwag sobrang asahan ang anumang, hayaan ang solusyon sa sarili nitong pamamaraan. kaya nitong dumating sa anumang sandali, kahit na ng pagsasagawa ng iba't ibang aktibidad. Kaya kailangan mo maging patuloy na handa, relaks at naka-ugnay sa iyong sarili sa lahat ng oras, sa gayon ay maaari kang makinig ng handa sa iyong isip-katawan. Ito ay para sa kadahilanang pinapayo ko na payagan ang iyong sarili sa pagbabago sa pamamagitan ng mungkahi na ibinigay sa aklat na ito. Aking pag-asa para sa iyo ay na ang estado ng intensyonal focus ay magiging bahagi ng iyong pang-araw-araw na buhay, makatulong sayo na ipagpatuloy ang iyong mga tunay na kalikasan, o sa halip, ayon sa Zen guro Shunryu Suzuki, ang iyong tunay na likas na katangian ay ipagpatuloy ng kusa.

Kapag sanay at bihasa ka na sa paggamit ng intensyonal focus, ang iyong mga enerhiya ay maidirekta palabas, paloob o pataas. Panlabas na nakadirektang mga enerhiya ay ginagamit sa pagsasagawa ng isang pagkilos, obserbahan ng mga natural na mga bagay tulad ng mga ibon o isda, o sa pag-aaral ng isang paksa. Paloob na nakadirektang enerhiya ay ginagamit upang matulungan tayong magkaroon ng kaalaman at pag-aralan ang ating mga saloobin at mga kagustuhan. Ang mata ng kaisipan ay nakadirekta patungo sa pag oobserba sa paksa ng gunita. Pataas na nakadirektang enerhiya ay nagagamit kapag ikaw ay idirekta sa iyong sentro ng kamalayan patungo sa mas mataas, at sobrang kamalayan na proseso. Ito ay nangangailangan ng panloob na gawain ng pagninilay at ng pagpapanatili ng isang estado ng pagmumuni-muni. Ang Mata ng kaisipan ay nakatutok pataas, naghahanap para sa kung ano na natuklasan sa isang mas mataas na antas kaysa sa ordinaryong malay at kaisipan.

      'Nakikita ito sa mata ng iyong isip' nagtatapos ang ating FOCUS formula. Alam mo na ngayong ang hakbang upang tumutok. Gamitin ito. kapag ginamit sa isang epektibong antas sa pamamagitan ng laging paggamit, ang formula ay magiging mas malakas na sa bawat oras na gamitin mo ito. Kaya panatilihin ang paggamit nito!

Ipinapakilala ang Superfocus

      Ang mga sumusunod na kabanata ay nagbibigay ng mas detalyado at karagdagang mga pagsasanay upang mapahusay ang unibersal na F.O.CU.S. formula na iyong pinag-aralan. Kapag ang mga bahaging ito ay nauunawaan at isinagawa, ating malampasan ang pagtuon sa darating sa Superfocus, isang estado ng 'paggawa nang hindi ginagawa' kung saan ang mga mahirap at hinihingi na mga gawain ay nagagawa nang walang kahirap-hirap. Mga bahagi na bumubuo Superfocus ay isinalarawan sa diagram sa ibaba.

Atensyon, konsentrasyon at intensyonal focus

      Atensyon, konsentrasyon at focus ay may mahalagang tungkulin sa pag-unlad ng
pag-uugali ng tao, pagganap at potensyal. Itong tatlong natatanging estado ng isip-katawan ay nagamit ng salitan sa nakaraan, walang gaanong itinuro tungkol sa kanilang mga mas malalim na kahulugan at applikasyon sa totoong-buhay na mga sitwasyon. Kahit na ang focus ay nagsasangkot ng parehong atensyon at konsentrasyon, ang tatlong estado ay may iba't ibang mgatungkulin at applikasyon. at habang bawat isa ay hiwalay na, bawat isa din ay bahagi ng isang kabuuan na umaasa sa bawat isa. Itong kalagayan na ito ay magkaroon ng mga natatanging yugto ng paggana at transisyon, at kanilang manipestasyon sa iba't ibang anyo, samakatuwid susuriin ko ang bawat estado, nagbibigay-diin ng kanilang mga grado ng siyensiya at kalakasan. Sa buod:                                                          

ISANG ISIP NA FOCUS

Balangkas bilang 2

Superfocus: Gawin ng walang ginagawa

 ATENSYON

KONSENTRASYON

 FOCUS

...

INTENSYONAL

FOCUS

ENERHIYA

TEKNOLOHIKAL

'ANG PAG-GAWA NG WALANG GINAGAWA'

SUPERFOCUS

BUONG

ISIP

FOCUS 

Atensyon ay isang tungkulin ng isip at katawan. Ang pagbibigay ng pansin ay nagsasangkot ng nagkataon aplikasyon ng enerhiya.
 Ang Konsentrasyon ay banayad na ehersisyo at pagpapanatili ng gamit nito. Ito ay tatag na kinakailangang tirahan ng isang gawain at magawa ang isang bagay para sa isang tiyak ngunit limitadong panahon ng oras. Kapag walang konsentrasyon ang ating paghatol ay mabilis magiging malabo, at maaari nating makitang mahirap matukoy ang bagay-bagay, malutas ang mga problema o magtatag ng kakalabasan.

Intensyonal na focus ay isang pagtindi ng konsentrasyon ng atensyon sa pamamagitan ng mga pagtipon ng isip, katawan at iba pang mga banayad na enerhiya sa aktibidad. Intensyonal pokus ay naiiba sa konsentrasyon, ito ay higit sa konsentrasyon, subalit ito ay nagsasangkot sa pag lapit, pagsikip at pagtatag ng kasanayan sa konsentrasyon, upang tayo ay nakatuon sa isang tukoy na kapaguran. Ang sinoman ay hindi maaaring tumutok para sa limang taon upang maging isang engineer, ngunit maaari tumuon sa pagiging isang engineer. Intensyonal focus ay isang mas mataas at superior-na pagunlad ng atensyon at konsentrasyon.

            Upang maabot sa estado ng Superfocus, iba't ibang aspeto ng ating sistema ng enerhiya at teknolohiya ng sarili nito ay nagagamit. Kapag nangyari ito, kusang-loob at bihasa tayong makakapasok sa isang estado kung saan dalawang natatanging estado ay naroon, nag-iisa man o sabay-sabay. Isa dito ay ang solong kaisipan na pokus, na kung saan ay nakatuon sa sagad na kalakasan sa maliit na larawan, sa sandal ng solong kaisipan na pokus. Ang iba pa ay ang buong pag-iisip na pokus, na nararanasan ng malaking larawan. Mamaya ay ipapakita ko ang iba't ibang mga pagsasanay upang makatulong na pangasiwaan ang dalawang nasabing estado.

            Habang ang mga indibidwal na elemento ay itinatanghal sa balangkas ay naiiba, sila ay nagtutulungan bilang isang koponan, sa pinatibay na resulta. Mas konte na lakas ng proseso ng atensyon at konsentrasyon ay nag-aambag sa pag-gana ng Superfocus, na nagpapahintulot sa pagdating nito. Upang maabot ang Superfocus, kailangan nating patalasin ang ating kakayahan na may pagsasaalang-alang sa bawat aspeto na tumutulong sa kanyang pagkakasakatuparan. Sa puntong napagaralan na natin ang intensyonal na pokus sa mga nakaraang kabanata.

Atensyon
Ang pagbibigay ng atensyon ay ang unang hakbang sa pagtuklas sa Superfocus.
'Maaari ko bang kunin ang iyong atensyon?' ay isang kahilingan madalas ginawa ng maraming mga tao, ngunit nakukuha ba nila ang ating buong atensyon? Tingin ko hindi. Madalas, hindi natin binibigay ang ating atensyon, ito ay sa katunayan sa ibang lugar. Pagbibigay ng atensyon ay nangangailangan na iapply ang ating sarili. Ang pagbibigay ng ating atensyon ay isang kaswal na applikasyon ng ating myembro ng samahan, na maaaring humantong sa mga hindi nais na kahihinatnan. Madalas ako magtaka kung bakit di tayo tinatanong ng, 'Maaari ko bang makuha ang iyong konsentrasyon? '​​, o di kaya' Maaari ko bang makuha ang iyong buong pokus? Ito ay kung nagiging halata nang hindi tayo nagbibigay ng sapat na atensyon, o di kaya ay naguguluhan o wala sa sarili, na hihingin naming tumutok.

      Bihirang-bihira sa atin na masabihan na ibigay ang ating kumpletong pokus sa isang bagay. Sa kabutihang-palad maaaring  tayo ay natanong na ibigay ang 'ating hindi hating atensyon'. Kung mapansin natin na ang bagay ay maging seryoso o mahalaga, mas malamang na magsisimula tayong tumutok.
Sa pang-araw-araw na pamumuhay, karaniwang hinahati natin ang pansin sa mga bagay-bagay, bilang resulta ang kalakasan ng ating atensyon ay mababa. Habang ang ilang mga tao ay maaaring hatiin ang kanilang atensyon ng matagumpay, ang iba ay hirap na gawin ito.

      Halimbawa, isang sanay na operator ng telephone-switchboard ay maaaring magsagawa ng maramihang gawain nang sabay-sabay, samantalang ang iba ay gumaganap ng natutunan
na gawain, tulad ng pagmamaneho ng kotse, ay maaaring magkaroon aksidente. Sa katunayan, ang hindi pag-iintindi ng driver ay ang pangunahing sanhi ng aksidente ng kotse sa mga kalsada. Ito ay isang pulos paalala ng kung gaano kadalas magsagawa ng di kaaya aya kapag sinusubukan ang ilang gawain nang sabay-sabay, tulad ng pagkain, pakikipag-usap, nakikinig sa radyo o pakikipag-usap sa isang mobile na telepono habang din sa pagmamaneho ng kotse.

      Kapag ako ay nagmamaneho, sinusubukan kong maging maingat sa lahat ng oras. Minsan iba pang mga bagay ay makakagambala. Kung! nagkaroon ng matrabahong araw at hindi magkaroon ng oras upang kumain ng tanghalian, pagkatapos ay pinilit kumain habang nagmamaneho sa aming training center. Ito ay hindi sa pamamagitan ng kawalan ng pag-iingat na kumain ako habang nagmamaneho. Alam ko na sa kawalan ng pagkain, hindi ako makakapagturo sa tindi na kinakailangan ko sa aking sarili. Kaya ako paminsan-minsan ay kumain ng prutas o makapal salad na tinapay sa kotse.
     
      At depende sa kung ano ang priority, tulad ng pagpadulas ng tinapay sa lalagyan nito, ang atensyon na ibinigay sa pagmamaneho ng sasakyan ay lubos na pinaliit, minsan di-umiiral na. Maaari kong hatiin ang aking pansin nang hindi nawawala ang focus, ngunit kung may nag-cut sa harap ng aking sasakyan, o kung nahulog ang tinapay sa aking hita, at ang aking focus ay agad nawala. Bilang kahalili, kung! ako ay magbibigay ng aking pansin sa pagmamaneho at may nag cut sa harap ko, makakatanggap ako ng isang adrenalin. awtomatikong lilipat sa isang mas matalas na antas ng konsentrasyon.

      Mula sa halimbawang ito, maaari nating makita na talaga namang sumasagupa sa mga gawain nang magkakasunod sa halip na sabay-sabay, iyon ay, ang operator ng switch-board ay sumasagot ng maraming tawag isa pagkatapos ng isa, sa halip na sa parehong oras. Binibigay natin ang ating pansin sa isang bagay muna bago ung pangalawa, hindi magagawang ganap na tutok sa mga unang bagay na habang ginagawa ang ikalawa. Kaya sinasabi namin na ang ating panahon ng atensyon ay limitado. Ang limitasyon ay nag-iiba-iba mula sa bawat sandali at hindi talaga natin masasabi kung gaano ang atensyon na kinakailangan maliban kung maglaan ng buo at tamang atensyon.

Isang limitadong paggamit
Atensyon ay isang limitadong paggamit, sa kamalayan na kung binibigay ito sa isang bagay, dapat mong kailanganing dalhin ito palayo mula sa isa pa, kahit sa isang saglit. Karaniwan ding pinaniniwalaan na ang isang tao ay dapat mag-alis ng atensyon mula sa ilang bagay upang harapin higit pang epektibo ang iba. Gayunpaman, masyado tayong lalayo kung ganap nating isasara ang ating sarili sa lahat. ito ay maaaring gawin tayong 'sarado', kawalan ng emosyon at kamalayan.
Maaari rin itong maging sanhi sa atin upang mawalan ng kagustuhan o pagtitiwala sa sarili na hindi ginagawa ng intuwisyon sa atin.

      Kapag ang pagtrato sa isang isyu, ang seryoso, kumpletong atensyon na ginagamit ay magiging konsentrasyon. Sa abot ng makakaya nito, mas mataas na konsentrasyon ay nagiging mas malakas na tapat na pokus. Ito 'pagsara sa mundo' ay maaaring kinakailangan sa ilang pangyayari, ngunit hindi lahat. Ang bisor ng koponan o coach ng isang football club ay nangangailangan ng isang malawak na atensyon sa kanyang mga gawain sa lahat ng oras. Samakatuwid siya ay kinakailangan upang gamitin ang diskarte ng pokus na kilala bilang buong-iisip na tumutuon, sa ilalim ng tangkilik kung saan umiiral ang solong kaisipang naka pokus. Habang ang naliwanagang coach o bisor ay alam nya na kailangan nyang isinasaalang-alang ang kapakanan ng buong koponan, buong pag-iisip na pagpokus ay nangingibabaw. Ito ay ginawang posible sa pamamagitan ng pataas mula sa atensyon papunta sa konsentrasyon, pagkatapos pataas sa dalisay na pokus.

Piling Atensyon
Dr. Harold Levinson ay sumulat na parehong 'piling atensyon' at 'piling intensyon' ay dalawa ang gamit mahalaga sa konsentrasyon. Pinaliwanag niya na piling atensyon ay kapag 'tayo ay tumugon sa mga kapaki-pakinabang na impormasyon habang isinasawalang bahala ang di tugmang detalye. Ginagamit sa pang-araw-araw na gawain tulad ng panonood ng telebisyon habang pakikinig sa musika, ito ay nagbibigay sa atin ng dalawang kakayahan na nagbibigay-daan sa atin upang tumutok sa mga bagay na interesado tayo habang sa parehong oras pagbalewala, o pag-sala, kung ano ang hinditayo interesado. Sa pamamagitan ng kaibahan, piling intensyon ay isang seryosong pagsangkot. Ito ay may malay-tao, niloob na aktibidad na may kahalagahang gamit. Ito ay ang pagpaplano ng maaga na tumutulong sa atin na matukoy ang kakalabasan ng ating mga aktibidad sa pamamagitan ng pagpili sa pinakamahusay na paraan upang maisagawa ang mga gawain.

      Ang pagpili ng impormasyon o mga insentibo na gusto natin ay tumutulong upang maiwasan ang distractions. Ito nagsasangkot ng isang pro-aktibong proseso sa ating parte. Isang bagay na nagawa natin sa partido ay makinig at aktibong lumahok sa isang pakikipag-usap habang binabalewala ang iba pang mga nag-uusap sa paligid natin, hindi alintana ng kung gaano sila kalakas. Ito ay isang halimbawa ng kung paano natin piliin o salain ang impormasyon. Ngunit talaga bang ganap tayong pumipili? Isa pang nakakaintriga pangyayari ay kapag madali nating marinig ang ating pangalan kapag may nagbanggit nito, bagaman hindi tayo kasangkot sa pag-uusap at maaaring kahit na naging abala sa pagtuon sa mga iba pa. Kung ang isa ay natututo mag pokus ng buong pagpapahalaga, iisang pag-iisip at buong pag-iisip na focus ay maaaring magamit ng maayos.

      Ito ay nangangahulugan na tayo ay nagpapamalas ng pagpili tungkol sa parehong halaga at tindi ng insentibo na naabot natin. Kaya nating kontrolin ang halaga ng atensyong ating ibinigay. Mas maraming atensyon ang ating binigay, mas mahirap nating gagawin, na kung saan ay nangangahulugan na tayo ay gumagamit ng mas maraming limitadong enerhiya.

      At habang tayo ay nagbibigay atensyon, tayo ay kumikilos sa mataas na antas ng konsentrasyon. sa estado na ito, kaya nating matiyak ang ating pagiging epektibo sa pagganap ng ating pangunahing gawain. Nililimitahan natin ang mga gumagambala sa pamamagitan ng pag limita ng impormasyon at pagbalewala o di pagtanggap ng mga walang kaugnayang insentibo.

PAG-PUKAW

      Ang halaga at kalakasan  ng atensyon na ibinigay ay depende sa antas ng pag-pukaw na ibinigay.
Mas maraming enerhiya at paglahok ang nangyayari kapag mataas ang pag-gising. Kapag gising, nakakaranas tayo ng pagtaas ng tibok ng pulso, ang ating balintataw (pupil in the eye) ay lalaki at tataas ang koryente ng ating balat.

      Ang pag-pukaw ay hindi lamang sumangguni sa pisikal at pangkatawan na pagpapasigla tulad ng sakit, pagkagutom o sekswal na pagkasabik. Mental, emosyonal at espirituwal na pag-gising, ito ay pambubuyo at inspirasyon-malinaw naman nakakaapekto sa atensyon, konsentrasyon at pokus na binibigay natin.

      Pag-pukaw ay depende sa kung ang kaganapan o gawain ay mahalaga sa atin. Kaibahan sa kagalakan ng manonood na naghihintay para sa baril ng starter upang simulan ang pagtakbo ng isang daang metrong karera, ang kainipan ng isang klerk ng opisina na hindi naniniwala ang kanyang gawain ay mahalaga. Malinaw na ang ganung tao ay hindi gumanap sa kanyang mga pinakamabuting kalagayan kahusayan.

      Ang pag-pukaw din ay depende sa kung ang mga pagsisikap na kinakailangan ay mahalaga, kahit na ang gawain ay maaaring simpleng lamang. Ang pagsisikap at pagpapagod na sangkot sa paglilipat ng isang malaki at mabigat na sako ng lupa mula sa likod ng iyong kotse patungo sa iyong garahe-na isang simpleng gawain-ay naguutos ng tiyak na antas ng pagkagising sapagkat ang may alam tungkol sa pagsisikap na puro ay kinakailangan upang matupad ng maayos ang isang gawain.

      Isa sa mga pinakalumang batas ng sikolohiya, ang Batas ng Dtef, na iminungkahi ng mga matatandang masters ng Dtef, ay nagkaroon ng malalim na impluwensiya sa paraan na ating isipin ang tungkol sa mga pinakamabuting kalagayan pagganap ngayon. Dinedeklara ng batas na naisasagawa natin ang gawain sa pinakamahusay kapag Katamtamang ang ating pagkagising, na hindi tayo ganoong pursigido na gawin nang maayos kung bahagya ang ating pagkagising, at kung tayo ay maging lubos na gising, gumagawa tayo ng di-wastong dahil sa kasamang pagkapagod. Kamakailang mga pag-aaral na nakumpirma na ang isang mataas na estado ng pagkagising ay maaaring magkaroon ng negatibong kahihinatnan. Isang atleta na sobrang gising ay maaaring maging masyadong nerbyos sa mental at pisikal na estado, at ang kanyang pokus ay maaaring hindi sinasadyang malipat mula sa pagkamit ng kanyang mga layunin sa gisingin ang kanyang sarili ng higit pa.

      Samga Sagradong Aklat ay nagsabi na kapag tayo ay lubos na gising, ang ating diskriminasyon sa pagtuon sa mga may-katuturang pahiwatig ay nabawasan. Bilang isang resulta, tayo ay nagsasagawa ng mga kumplikadong gawain ng hindi mahusay dahil tayo ay kinakailangan tumugon sa isang iba't ibang mga pahiwatig. Idinagdag pa niya na ang isang paglimita ng atensyon ay nangyayari sa sitwasyong ito kapag tayo ay higit na pumipili. Bukod dito, ang kakayahan ng ating pagpili ay malamang na bumaba kung ang pagpilian ay nangangailangan ng maayos na kaibhan.

      Kinumpirma din ng mga Dtef masters na humahantong ang isang mababang estado ng kamalayan sa hindi pagtupad ng mga tao upang gampanan ang kanilang mga gawain, pati na rin sa pagkabigo upang suriin ang sarili para sa sapat na pagbabago sa kanilang kapasidad sa mga pangangailangan ng gawain. Sa kabilang banda, pagiging sobrang-gising ay maaaring humantong sa iba't-ibang uri ng diin sa sakit. Ito kalaunan ang mga nagiging resulta sa sakit ng katawan at, sa isang kapaligiran sa trabaho, pagiging hindi produktibo, kawalan ng kasiyahan sa trabaho at pagkawala ng kita para sa parehong mga empleyado at employer. Malinaw na ang isang balanse sa antas ng pagising ay kinakailangan kung ang kamalayan ay magamit bilang isang kasangkapan.

      Kaya parehong nasa ilalim ng pagkagising at sobrang-pagkagising ay may nakapipinsalang epekto sa iyong isip at katawan. Ito ay maaaring ipaliwanag kung bakit ang ilang mga tao ay makisig at mahusay na sinanay upang magtagumpay sa isang partikular na gawain, kung saan ang kapantay nila ay alam ng mas maaga na sila ay magiging maayos, masisira at mabibigo sa araw na iyun, kahit na sila ay sagad na kundisyon upang magtagumpay.

      Gusto kong humingi sa iyo ng isang tanong sa puntong ito. Mangyaring maglaan ng ilang minuto upang makapag-isip. Ang buhay o trabaho mo ba ay pumapalyang gisingin ka ng sapat? o ikaw ba ay sobrang nagigising?

At, kung ikaw ay nasa negosyo, maaari mo ring i-isaalang-alang ang: nagigising mo ba ang iyong kustomer na sapat para sila ay magustuhang makipag-negosyo sa iyo?