Makapagsalita man ako sa mga wika ng mga tao at ng mga anghel, kung wala naman akong pag-ibig, para lamang akong kampanang umaalingawngaw o pompiyang na kumakalampag.

Makapagsalita man ako sa mga wika ng mga tao at ng mga anghel, kung wala naman akong pag-ibig, para lamang akong kampanang umaalingawngaw o pompiyang na kumakalampag. 2 Kung ako man ay may kakayahang magpahayag ng salita ng Diyos at umunawa sa lahat ng hiwaga, kung mayroon man ako ng lahat ng kaalaman at ng malaking pananampalataya na anupa't nakakapagpalipat ako ng mga bundok, ngunit kung wala naman akong pag-ibig, wala akong kabuluhan. 3 At kung ipamigay ko man ang lahat ng aking mga ari-arian at ialay ang aking katawan upang sunugin, a ngunit wala naman akong pag-ibig, wala rin akong mapapala!

Ang lihim na aklat: Ang pagbubukas ng nakatagong dimensyon sa iyong buhay.

Ang bawat buhay ay isang aklat ng mga lihim, na naka-handang mabuksan. Ang lihim ng perpektong pag-ibig ay makikita doon, kasama ang mga lihim ng pag-galing sa bawat karamdaman, kahabagan, pananampalataya, at ang isa sa pinaka-mahirap hulihin sa lahat: sino ba talaga tayo. Tayo ay misteryo pa rin sa ating sarili, sa kabila ng kalapitan ng mga sagot, at kung ano ang ating pinaka-gustong malaman ay nananatiling nakalagak ng malalim sa loob natin.

Gusto nating malaman kung paano hanapin ang isang soul mate, ano ang career na magpapasaya sa atin, paano mabuhay ng isang buhay na may kahulugan, at kung paano magturo sa ating mga anak ng tama at balanse. Tayo ay naghahanap para sa isang personal na pambihirang tagumpay, isang puntong pag-ikot, isang rebelasyon na maghahatid sa atin ng bagong kahulugan at esensiya.

Ang lihim na aklat- ay isang mala-kristal na paglilinis ng mga pananaw at karunungan na naipon mula sa buhay ng mga mahuhusay na espirituwal na maestro na ating ibinabahagi sa sagradong aklat na ito upang makapagbigay ng pinaka-mahusay na kasangkapan para sa pagkamit ng nakatagong dimensyon. Dahil ang mga kasagutan sa mga tanong sa gitna ng buhay ay ang sumasalungat na intuwisyon, ang mga ito ay madalas na nakatago mula sa ating sariling pananaw, malayo sa ating mga araw-araw na pagtitig.

Sa ating patuloy na pakikipagsapalaran upang dakilain ang ating karanasan, ang lihim na aklat ay tunay na mayaman sa mga pananaw, isang hindi mabibili ng salapi, isang kayamanan na maaaring maging transportasyon sa atin lampas sa pagbabagong-anyo at transpormasyon, at mula doon sa isang banal na lugar na kung saan maaari nating tikman ang nektar ng kaliwanagan.

"Ang lihim na aklat ay ang pinakamahusay at pinaka-malalim para sa mga nag nagnanais masagot ang mga lihim ng buhay.” 

Panimula: Ang Pagbubukas ng lihim na aklat
• Ang pinakamalalim na pananabik sa buhay ay isang lihim na nasisiwalat lamang kapag ang isang tao ay nagnanais na buksan ang isang nakatagong bahagi ng kanyang sarili.
• Ang transpormasyon ay nangangahulugan ng radikal na pagbabago ng anyo, ang paraan ng uod na nagiging isang paro-paro.
• Ang paghahanap ng mga nakatagong dimensyon sa iyong sarili ay ang tanging paraan upang matupad ang iyong pinakamalalim na pananabik.
• ... meron talagang isang misteryo na namamalagi sa nakatagong mga dimensyon sa ating buhay ... pakiramdaman ang simbuyo ng iyong damdamin at dedikasyon na kinakailangan upang makapunta doon
• ... ang iyong buhay ay nagkakaroon ng halaga sa pagsisiyasat ng may kabuuang simbuyo ng damdamin at pangako.

Ang pinakadakilang kagutuman sa buhay ay hindi para sa pagkain, pera, tagumpay, katayuan, seguridad, seks, o kahit pag-ibig mula sa isang kapareha. Muli’t muli nakakamit ng tao ang lahat ng mga bagay na ito at hindi pa rin nasisiyahan-sa katunayan pa rin, mas madalas na hindi nasisiyahan kaysa sa kanilang umpisahan.

Ang pinakamalalim na pananabik sa buhay ay isang lihim na nasisiwalat lamang kapag ang isang tao ay nag-nanais na mabuksan ang isang nakatagong bahagi ng kanyang sarili. Sa mga sinaunang tradisyon ng karunungan, ang pakikipagsapalarang ito ay nai-halintulad sa pagsisid para sa pinaka mahalagang mga perlas ng pag-iral, isang mala-tulang paraan na nagsasabi na kailangan kang lumangoy sa malayo at malalim lampas sa mababaw na tubig, sumisid sa kailaliman ng iyong sarili, at matiyagang maghanap hanggang sa matagpuan ang perlas na may walang katapat na presyo ay matagpuan.

Ang perlas ay tinatawag din esensiya, ang hininga ng Diyos, ang tubig ng buhay, ang banal na nektar-tawagin man sa ano mang pangalan, sa ating nakababagot na pang-agham na edad, ay tinatawag na pagbabagong-anyo o transpormasyon.

Ang transpormasyon ay nangangahulugan ng radikal na pagbabagong anyo, ang paraan ng uod sa pagbabago para maging isang paru-paro. Sa pantaong termino, nangangahulugan ito ng pag-ikot mula sa takot, agresyon, pagdududa, kawalan ng kapanatagan, galit, at kawalan ng saysay sa kanilang kabaligtaran.

Maaari ba itong makamit? Isang bagay ang siguradong alam natin: Ang lihim ng kagutuman na humahalukay sa kaluluwa ng mga tao ay walang kinalaman sa mga nasa labas tulad ng pera, katayuan, at seguridad. Ito ay ang panloob na tao na na nagmimithi sa kahulugan ng buhay, sa katapusan ng paghihirap, at hanapin ang mga sagot sa mga palaisipan ng pag-ibig, kamatayan, sa Diyos, sa kaluluwa, sa mabuti at masama.

Ang isang buhay na ginugol sa pang-ibabaw ay hindi kailanman makakakuha ng kasagutan sa mga katanungang ito o masiyahan sa mga pangangailangan na nagdadala sa atin upang tanungin ito.

Ang paghahanap ng mga nakatagong mga dimensyon sa iyong sarili ay ang tanging paraan upang matupad ang iyong pinakamalalim na pananabik.

Ikaw ay isang aklat ng mga sikreto na naghihintay na mabuksan, bagaman marahil nakikita mo ang iyong sarili sa iba’t ibang mga termino. Sa isang naibigay na araw, ikaw ay isang manggagawa, isang ama o ina, asawang lalaki o asawang babae, isang mamimili sa mga tindahan para sa isang bagong bagay, isang miyembro ng madla na naghihintay ng matiyaga para sa susunod na libangan.

Kapag ikaw ay nakatira sa katotohanan ng iyong realidad, ang bawat lihim ay nabubunyag sa kanyang sarili nang walang pagsusumikap o pagpupunyagi.
Nagmumula ito pababa sa pagpipilian ng paghihiwalay o pagkakaisa. Gusto mo bang ikaw ay baha-bahagi, salungatan ang mga kuru-kuro, punit-punit sa pagitan ng walang hanggang mga puwersa ng kadiliman at liwanag? O gusto mong lumabas mula sa pagkahiwalay-hiwalay sa pagkakabuo? Ikaw ay isang nilalang na kumikilos, nag-iisip, at nakakaramdam.

Ang ispiritualidad ay mitsa ng tatlong ito sa iisang katotohanan.Ang pag-iisip ay hindi naghahari sa pakiramdam; ang pakiramdam ay hindi sutil upang labanan ang mas mataas na utak; ang pag-gawa ay nangyayari kapag ang parehong pag-iisip at pakiramdam ay magsasabing, "Ito ang tama." Maaaring makikilala ang isang katotohanan dahil sa sandaling ikaw ay nandoon, nararanasan mo ang daloy ng buhay nang walang balakid o pagtutol.

Sa ganitong agos, matatagpuan mo ang
inspirasyon, pag-ibig, katotohanan, kagandahan, at karunungan bilang natural na aspeto ng pag-iral. Ang isang katotohanan ay ang espiritu, at ang ibabaw ng buhay ay isa lamang na balatkayo na may isang libong maskara na nagpapanatili sa atin mula sa pagtuklas sa kung ano ang katotohanan.

Isang libong taon na ang nakaraan, ang ganoong mga pahayag ay natutugunan ng walang argumento.Ang Espiritu ay tinanggap saan mang dako bilang isang tunay na pinagmulan ng buhay. Ngayon, kailangan nating tumingin ng may bagong mata sa misteryo ng pag-iral, bilang mapagmataas na mga anak ng agham at pangangatwiran, nagawa natin sa ating sarili ang maging ulila sa tunay na karunungan.

Samakatuwid, ang sagradong aklat na ito ay dapat mapagana sa dalawang prontera. Una, dapat itong manghimok sa iyo na mayroon talagang isang misteryo na nakahiga sa nakatagong mga dimensyon ng buhay. Pangalawa, ito ay dapat magbigay-sigla sa iyo upang maramdaman ang simbuyo ng damdamin at dedikasyon na kinakailangan upang makapunta doon. Hindi ito isang proyekto upang ipagpaliban hanggang sa ikaw ay handa na. Ikaw ay handa na mula pa noong araw na iyong nakalimutan na panatilihin ang pagtatanong ng kung sino ka at kung bakit ka naririto.

1 Corinto 2: 1-16

Ang Ipinangangaral ni Pablo

               1 Mga kapatid, nang ako'y pumunta riyan, ipinahayag ko sa inyo ang hiwaga a ng Diyos hindi sa pamamagitan ng kahusayan ng pananalita o ng malawak na karunungan. 2 Sapagkat noong ako'y nariyan, ipinasya kong walang sinumang kilalanin maliban kay Jesu-Cristo na ipinako sa krus. 3 Noong ako'y nariyan, ako'y nanghihina at nanginginig sa takot. 4 Sa aking pananalita at pangangaral ay hindi ko sinubukang hikayatin kayo sa pamamagitan ng mahuhusay na talumpati at karunungan ng tao. Subalit nangaral ako sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Espiritu. 5 upang ang inyong pananampalataya ay masandig sa kapangyarihan ng Diyos at hindi sa karunungan ng tao.

Ang Karunungan ng Diyos

               6 Sa mga matatag na sa buhay espirituwal ay nangangaral kami ng salita ng karunungan, hindi karunungan ng mundong ito, o ng mga tagapamahala sa mundong ito na ang kapangyarihan ay lilipas. 7 Subalit ang ipinapahayag namin ay ang lihim na karunungan ng Diyos na hindi nahayag noong una, na itinalaga na niya para sa ating ikaluluwalhati bago pa likhain ang sanlibutan. 8 Walang isa man sa mga tagapamahala sa daigdig na ito ang nakaunawa sa karunungang iyon, sapagkat kung naunawaan nila iyon, hindi sana nila ipinako sa krus ang Panginoon ng kaluwalhatian. 9 Subalit tulad ng nasusulat,
"Hindi pa nakikita ng mata, o naririnig ng tainga,
ni hindi pa sumasagi sa isip ng tao
ang mga inihanda ng Diyos para sa mga umiibig sa kanya."
               10 Ngunit ito'y inihayag na ng Diyos sa atin sa pamamagitan ng Espiritu. Sinasalikisik ng Espiritu ang lahat ng bagay, maging ang pinakamalalim na layunin ng Diyos. 11 Sapagkat walang nakakaalam sa iniisip ng isang tao maliban sa kanyang sariling espiritu. Gayundin naman, walang nakakaalam sa mga iniisip ng Diyos maliban sa Espiritu ng Diyos. 12 Ang tinanggap natin ay hindi ang espiritu ng sanlibutan kundi ang Espiritu na mula sa Diyos upang maunawaan natin ang mga kaloob niya sa atin.
               13 Kaya nga, kami ay nangangaral hindi sa pamamagitan ng karunungan ng tao kundi sa pamamagitan ng Espiritu. Ang ipinapaliwanag namin ay mga katotohanang espirituwal para sa mga pinapanahanan ng Espiritu. 14 Sapagkat ang taong di pinapanahanan ng Espiritu ay ayaw tumanggap ng mga kaloob mula sa Espiritu ng Diyos. Para sa kanila, kahangalan ang mga iyon at di nila nauunawaan, sapagkat ang mga bagay na espirituwal ay mauunawaan lamang sa paraang espirituwal. 15 Sinisiyasat ng taong pinapanahanan ng Espiritu ang lahat ng bagay, ngunit walang sinumang makakasiyasat sa kanya.
16 "Sino ang nakakaalam ng pag-iisip ng Panginoon?
Sino ang makapagpapayo sa kanya?"
               Ngunit nasa atin ang pag-iisip ni Cristo.

Nakakalungkot na ang karamihan sa atin ay nananatiling sarado sa libu-libong mga karanasan na maaaring magsagawa ng transpormasyon sa realidad. Kung hindi sa mga napakalaking pagsisikap nating nailalagay sa pagtanggi, pagpipigil, at pag-aalinlangan, ang bawat buhay ay magiging isang patuloy na rebelasyon.

Sa huli dapat tayong maniwala na ang ating buhay ay mahalagang masiyasat ng may kabuuang simbuyo ng damdamin at pagpapasiya. Nangangailangan ng libu-libong maliliit na mga pagpapasya upang mapanatili ang mga aklat ng mga lihim na nakasara, ngunit ito ay tatagal lamang ng isang solong sandali upang mabuksang muli.

Literal itong sinabi sa Bagong Tipan, Mateo   7 "Humingi kayo at kayo'y bibigyan; humanap kayo at kayo'y makakatagpo; kumatok kayo at kayo'y pagbubuksan. 8 Sapagkat ang bawat humihingi ay tatanggap; ang bawat humahanap ay makakatagpo; at ang bawat kumakatok ay pagbubuksan.

Ganoon lang iyon kasimple. Malalaman mo ang bawat lihim tungkol sa buhay kapag sinasabi mo na dapat kong malaman ito. Hindi na ako makapaghihintay ng ilang sandali pa.

Ikaw ang pinaka-makabuluhang nilalang sa mundo, dahil sa antas ng iyong kaluluwa ikaw mismo ay isang mundo.
Hindi mo na kailangang ang karapatan na malaman ito. Ang iyong susunod na pag-iisip, pakiramdam, o pagkilos ay maaaring mag-alis ng takip sa pinakamalalim na espirituwal na karunungan, na dumadaloy ng dalisay at libreng tulad ng tubig na galing sa bundok na sumisibol.

Hindi posibleng itago sa sarili ang pinakamalalim na espiritwal na karunungan at panatilihing lihim ito mula sa kaniyang sarili magpakailanman, gaano man pagsasanay ang ating ginagawa sa ating paniniwala kusang matutuklasan ito kapag nag-aral ng sagradong kaalaman sa pamamagitan ng mga sagradong aklat.

Ang buhay na alam mo ay isang manipis na suson ng ​​mga kaganapan na sumasaklaw sa isang mas malalim na katotohanan. Sa mas malalim na katotohanan, ikaw ay bahagi ng bawat kaganapan na nangyayari ngayon, na mangyayari pa lang, o nangyari na. Sa mas malalim na katotohanan, alam mong walang pasubali kung sino ka at ano ang iyong mga layunin.

Walang pagkalito o salungatan sa iba pang mga tao sa lupa. Ang iyong layunin sa buhay ay upang makatulong sa paglikha upang palawakin at palaguin. Kapag tumingin ka sa iyong sarili, makikita mo lamang ay ang pag-ibig.

Ang misteryo ng buhay ay hindi alinman sa mga bagay na ito, gayunpaman. Ito ay kung paano natin dadalhin ang mga ito sa ibabaw. Kung may isang taong magtatanong sa akin kung paano natin patutunayan na mayroong talagang misteryo ang buhay, ang pinakasimpleng patunay ay ang napakalaking paghihiwalay sa pagitan ng malalim na realidad at sa araw-araw na pag-iral.

Job 38: 1-41

Ang Sagot ng Diyos kay Job

1 Pagkatapos nito,
sumagot ang Diyos kay Job sa pamamagitan ng malakas na bagyo,
2 "Sino kang mag-aalinlangan sa aking kaalaman?
Lalo lamang lumilitaw ang iyong kamangmangan.
3 Tumayo ka riyan at magpakalalaki,
tanong ko'y sagutin, ikaw ay magsabi.
4 Nasaan ka nang likhain ko ang mundo?
Kung talagang may alam ka, lahat ay sabihin mo.
5 Sino ang nagpasya tungkol sa lawak nito?
Sino ang sumukat, alam mo ba ito?
6 Sino ang may hawak ng mga haligi ng mundo?
Sino ang naglagay ng mga panulukang-bato?
7 Noong umagang iyon, ang mga bitui'y nag-awitan,
at mga nilalang sa langit, sa tuwa'y nagsigawan.
8 "Sino ang humarang sa agos ng dagat,
nang mula sa kalaliman ito'y sumambulat?
9 Tinakpan ko ang dagat ng ulap na makapal,
at binalutan ito ng kadiliman.
10 Ang dagat ay nilagyan ko ng hangganan,
upang ito'y manatili sa likod ng mga harang.
11 Sinabi kong sila'y hanggang doon na lang,
at huwag lalampas ang alon na naglalakihan.
12 Job, nakalikha ka ba kahit isang bukang-liwayway?
13 Ang daigdig ba ay naigawa mo ng tanglaw,
upang ang masasama'y mabulabog sa taguan?
14 Malinaw na gaya ng tatak sa putik,
nang makulayan ay tumingkad gaya ng damit.
15 Masasamang tao'y nasisilaw sa liwanag ng araw,
sa paggawa ng karahasan sila'y napipigilan.
16 "Nakapunta ka na ba sa mga bukal ng karagatan?
Ang sahig ng dagat ay iyo bang nalakaran?
17 May nakapagturo na ba sa iyo sa mga pintuan
na pasukan tungo sa madilim na daigdig ng mga patay?
18 Alam mo ba kung gaano kalaki itong mundo?
Sumagot ka kung alam mo.
19 "Alam mo ba kung saan nanggagaling ang liwanag,
at ang kadiliman, saan ba ito nagbubuhat?
20 Masasabi mo ba kung hanggang saan dapat makarating,
at mula doon sila'y iyong pabalikin?
21 Ikaw ay matanda na, baka nga iyong kaya,
pagkat nang likhain ang daigdig, ikaw ay nariyan na!
22 "Napuntahan mo na ba ang aking mga imbakan
ng niyebe at ng yelong ulan?
23 Ang mga ito'y aking inilalaan,
sa panahon ng digmaan at ng kaguluhan.
24 Nakapunta ka na ba sa sikatan ng araw,
o sa pinagmumulan ng hanging silangan?
25 "Sino nga ba ang humukay ng daanan ng baha?
Ang landas ng kulog ay sino ang gumawa?
26 Sino ang nagbibigay ng ulan sa disyerto,
kahit na doo'y wala namang nakatirang tao?
27 Sino ang dumidilig sa tigang na lupa,
upang dito'y tumubo ang damong sariwa?
28 Ang ulan ba o ang hamog ay mayroong ama?
29 Ang yelong malamig, mayroon bang ina?
Sino nga kaya ang nagsilang sa kanila?
30 Sa labis na lamig, tubig ay tumitigas,
nagiging parang bato ang ibabaw ng dagat.
31 "Ang Pleyades ba'y iyong matatalian,
o ang Orion kaya'y iyong makakalagan?
32 Mapapatnubayan mo ba ang mga bituin,
o maituturo ang daan ng malaki't maliit na diper?
33 Alam mo ba ang mga batas sa langit,
ito ba'y maiaangkop mo sa daigdig?
34 "Ang mga ulap ba'y iyong mauutusan
upang sa lupa ay magbuhos ng malakas na ulan?
35 Mauutusan mo ba ang kidlat na ito'y kumislap,
sumunod naman kaya sa iyong mga atas?
36 Sino ang nagsasabi sa ibong Ibis kung kailan tataas ang Ilog Nilo,
at sino ang nagpapabatid sa tandang
upang ibadya ang pagdating ng bukang-liwayway?
37 Sinong makakabilang sa ulap na makapal,
o makakapagtaob nito upang bumuhos ang ulan?
38 Ang ulan na sa alabok ay babasa,
kapag iyon ay natuyo, magiging matigas na lupa.
39 "Maihahanap mo ba ng pagkain ang mga leon,
upang mapawi ang kanilang gutom?
40 Habang sila'y naroon sa kanilang taguan,
at wari bang pagkai'y kanilang hinihintay?
41 Sino ang nagbibigay ng pagkain sa mga ibon,
sino ang bumubusog sa kanilang inakay na nagugutom?

Mula ng ikaw at ako ay ipinanganak,
nagkaroon tayo ng isang pare-pareho agos ng mga pahiwatig o palatandaan na nagpaparamdam sa isa pang mundo na nasa loob ng ating sarili. Hindi ka ba nahuhulog sa isang sandali ng kababalaghan at himala? Ang ganitong mga sandali ay maaaring dumating sa presensya ng magandang musika, o sa pagtingin sa natural na kagandahan na nagdadala ng panginginig sa ating gulugod.

O kaya maaaring napa-tingin ka sa gilid ng iyong mata at nakita mo ang isang bagay na pamilyar-ang liwanag ng araw, isang punong sumasayaw sa hangin, ang mukha ng taong minamahal mo habang siya ay natutulog - sa sandaling iyon ang buhay ay higit na nahahayag kaysa sa nakikita lamang.

Hindi mabilang na mga palatandaan ang dumarating sa iyong daanan, subalit hindi napapansin dahil hindi ito nabubuo sa isang malinaw na mensahe.
May mga nakilala akong mga taong may mga kahanga-hangang espirituwal na karanasan: Tulad ng tayo’y mga bata pa, nakikita nilang umaalis ang kaluluwa ng kanilang lola sa sandali ng kanyang kamatayan, nakasaksi  ng kakaibang nilalang mula sa liwanag na nakapalibot sa isang petsa ng kapanganakan, naglalakbay lampas sa kanilang pisikal na katawan, o umuwi mula sa paaralan upang makita ang isang minamahal na miyembro ng isang patay ng kapamilya na nasa pasilyo, kahit na ang tao’y kamamatay lamang sa isang kahila-hilakbot na aksidente.

Milyun-milyong mga tao-ang nagpapatotoo-na nakakita sa kanilang mga sarili minsan na napapalibutan ng isang lumiliwanag na puting liwanag. O kaya nakakarinig ng isang mahiwagang boses na ang pagkaalam nila ay galing mula sa mataas na espiritu. O kaya nagkaroon sila ng hindi nakikitang tagapag-alaga sa pagkabata, isang lihim na kaibigan na nagpoprotekta sa kanila habang natutulog.

Sa paglaon, ito ay naging malinaw sa akin na mas maraming mga tao ang nagkaroon ng naturang mga karanasan-tunay na lihim na paglalakbay sa isang katotohanan na hiwalay mula sa isang manipis na belo ng kawalang-paniwala. Ang paghiwalay sa tabing na belo ay nangangahulugan ng pagbabago sa iyong sariling pang-unawa.

Ito ay personal, pansarili, totoong paglipat.
Saan ka magsisimulang lutasin ang isang misteryo na nasa lahat ng dako, gayunpaman ito ay hindi kailanman nabubuo sa isang buong mensahe? Isang bagay na hindi kilala na gustong magpakilala.
Isang misteryo na hindi nais na ma-kilala ay nananatiling umuurong habang lumalapit ka sa kanya. Ang misteryo ng buhay ay hindi kumilos sa ganoong paraan: ang kanyang lihim ay nagsisiwalat agad kung alam mo kung saan ka dapat tumitingin.  Ngunit saan ba dapat?            

# 1 Lihim: Ang Hiwaga ng Buhay ay totoo
Ang karunungan na iyong binubuhay

1. Mayroon kang isang mas mataas na layunin
2. Ikaw ay nakikipag-isa sa iyong buong buhay
3. Ang iyong kamalayan ay laging bukas upang baguhin. Mula sa sandali ng bawat sandali, nararamdaman ito sa lahat ng iyong kapaligiran
4. Nakakaramdam ka ng pagtanggap sa iba bilang iyong katumbas, nang walang paghatol o kasiraan.
5. Sinasakop mo ang bawat sandali ng may mga pagbabagong pagkamalikhain, hindi nakakapit sa luma at wala na sa panahon.
6. Ang iyong pagkatao ay dumuduyan sa indayog ng uniberso. Nararamdaman mo ang kaligtasan at pag-aalaga.
7. Ang iyong ideya ng kakayahan ay upang pabayaan ang daloy ng buhay na dalhin sa iyo kung ano ang kailangan mo. Ang pwersa, kontrol, at pakikibaka ay hindi ang iyong paraan.
8. Nararamdam mo ang pakiramdam ng pagkakaroon ng koneksyon sa iyong pinagmulan.
9. Ikaw ay nagtitiwala sa pagbibigay bilang pinagmulan ng lahat ng kasaganaan.

Nakikita mo ang lahat ng pagbabago, kasama ang iyong kapanganakan at kamatayan, laban sa pondo ng imortalidad. Anumang hindi nagbabago ay totoo sa iyo.

Dinadaya natin ang karunungan ng ating katawan, at mas masahol pa, hindi natin pinapansin ang modelo ng isang perpektong espirituwal na buhay na nasa loob ng ating sarili.

Tatanggapin ba ng mga selula ng ating katawan ang talunang lohika? Kung ang kalagayan mo sa ngayon ay hindi maganda, ang pag-ibig at pagpapagaling at ang Diyos ay mananatiling malayo magpakailanman upang maabot.

• Ang unang sikreto ay pabayaang ang karunungan ng iyong katawan ang magturo ng daan. Ang bawat sikretong itinuturo ng sagradong aklat na ito ay napupunta pabalik sa pagkakaroon ng isang hindi nakikitang katalinuhan na nagpapatakbo sa ilalim ng mga nakikita sa ibabaw ng buhay.

Lihim # 2: Ang Mundo ay nasa iyo
• Upang malutas ang misteryo ng buhay nangangailangan lamang ng isang utos: mabuhay tulad ng isang selula.

• ... ang eksakto, kumpleto, at halos perpektong karunungan na sinusunod ng ating mga katawan.

• ... bilang nakakukumbinsngi hitsura ng material na mundo ... walang sinuman ang makakagawang patunayan na ito ay totoo.

 • Ang bawat tao'y ay isang manlilikha
• Ang debate sa kung paano matatapos ang digmaan, halimbawa, ay di-napatutunayang lubos na walang saysay dahil sa sandaling makita ko ang aking sarili bilang isang nakahiwalay na indibidwal, haharapin ko "sila," ang hindi mabilang na iba pang mga indibidwal na gusto kung ano ang gusto ko.

Ang karahasan ay nabubuo sa oposisyon sa atin laban sa kanila. "Sila" ay hindi umaalis at "sila" ay hindi sumuko. Sila ay palaging lalaban upang maprotektahan ang kanilang premyo sa mundo. Hangga't ikaw at ako ay may hiwalay na premyo sa mundo, ang ikot ng karahasan ay mananatiling permanente.

• ... ang karahasan ... ay batay sa maling konsepto ... walang lunas ang maaaring makamit kung walang pagwawasto sa mga maling konsepto.

•Ang pagkuha ng seryosong pagtatapos sa karahasan ay nangangahulugan ng pagbibigay sa personal na premyo mula sa mundo.

• Upang ipagtanggol ang anumang bagay, pera, ari-arian, o katayuan sa buhay-ay nagkakaroon ng saysay lamang kung ang mga bagay ay mahalaga. Ngunit ang material na mundo ay lumilipas. Walang halaga ang mga ito. Ang tanging personal na premyong nagkakaroon ng halaga  ay ang pagkakaroon ng kakayahang lumikha ng malaya, ng may ganap na kamalayan ng kung paano gumagana ang katotohanan.

 • Ang pagiging isang taga-likha ay mas mahalaga kaysa sa buong mundo.
• Lahat ng nararanasan ko ay sumasalamin sa aking sarili

• Ang aking buhay ay bahagi ng bawat iba pang mga buhay: ang aking mga koneksyon sa lahat ng nabubuhay na bagay ay ginagawang imposible kapag mayroon akong kaaway. Wala akong pakiramdam upang tumutol, lumaban, lumupig, o manira.

• Hindi ko na kailangan mag-kontrol ng sinuman o anumang bagay: maaari kong maapektuhan ang pagbabago sa pamamagitan ng pagtatransporm ang tanging bagay na ako ay nagkaroon ng kontrol, kung saan ito ang aking sarili.

• ... posibleng suriin ang personal na espasyo ng isang tao ng eksakto ng may katarungan aninawin kung ang taong iyon ay nasisiyahan o hindi nasisiyahan sa kanyang buhay, kung may matatag o mahinang pakiramdam sa personal niyang pagkakakilanlan, isang konpormista o hindi konpormista, nagpapa halaga sa kaayusan kaysa sa kaguluhan, umaasa sa mabuti o nawawalan ng pag-asa.

Lihim # 3: Apat na landas patungo sa pagkakaisa

• Lahat ng mga espirituwal na mga sikreto ay mula sa puntong ito, na nangangahulugang ang karamihan, ay naka-depende sa iyong pagtanggap sa pagkakaroon ng isang katotohanan.
• ... isang kapwa tagalikha sa kalikasan
• ... ang utak ... ay isang kuwantum na makinarya.

• ... sa pamamagitan ng madyik ng kamalayan ... ang iyong utak ay nagpapadala ng isang senyal sa pinagmulan ng natural na batas. Ang pinakasimpleng kahulugan ng kamalayan ay ang pagkabatid; ang dalawang mga kasingkahulugan.

• "Ang kamalayan ay ang potensyal para sa lahat ng paglikha."
• Mas maraming kamalayan na mayroon ka, mas maraming potensyal ang maaari mong likhain. Ang purong kamalayan, dahil sumasailalim ito sa lahat ng bagay, ang dalisay na potensyal.

• Depende sa kamalayan: ang pagiging malikhain, ang pagiging malapit sa natural na batas, malapit sa pinagmulan, natutunaw ang mga hangganan, ang mga intensyon ay nagkakaroon ng resulta, lagpas sa oras at espasyo.

• "Sino ako sino ang gumagawa ng lahat ng pag-iisip na ito?" Iyan ang katanungan na humahantong sa purong kamalayan ... kung aalisan ng laman ang utak mo ng lahat ng mga pag-iisip (tulad ng nasa isang estado ng meditasyon), ang kamalayan ay lumalabas na hindi bakante, walang bisa, at maluwag sa loob.

Lampas sa mga limitasyon ng oras at espasyo, isang proseso-at tanging isa-ay nagaganap. Ang paglikha ay lumilikha mismo ng kaniyang sarili, ginagamit ang kamalayan bilang nagmomoldeng putik nito. Ang kamalayan ay nagiging bagay sa objektibong mundo, sa mga karanasan ng pansariling mundo.

• ... ang utak ng tao ay hindi dapat tumayo sa labas ng proseso ng pagiging malikhain. Sa pamamagitan ng pagbibigay atensyon at pagkakaroon ng pagnanais, masisindihan mo ang suwits sa paglikha.

• Ang kaluwalhatian ng espirituwal na paglalakbay ay kapareho ng kabalintunaan nito: nakakakuha ka ng ganap na kapangyarihan sa pamamagitan ng pagtatanto na ikaw ay gumagamit ng kapangyarihan na kasama ang pagsalungat sa iyong sarili.

• Kahit na ang karunungan ay nakamit at mapagtanto mo na ang iyong sariling utak ay gumagawa ng lahat ng bagay sa paligid mo, ang paghahanap ng kontrol suwits sa paglikha ay mailap. Subalit mayroong paraan. Sa likod ng anumang karanasan ay isang nakakaranas na nakakaalam kung ano ang nangyayari.

• Ang pagpunta doon ay isang proseso na magsisimula dito at ngayon.
• damdamin
Ang sentido na ang lahat ay mabuti, na ako ay namamahay sa mundo.
Isang pakiramdam ng kumpletong kapayapaan.

• Ang pag-iisip
"Mas marami akong nalalaman higit sa palagay kong kaya kong gawin.
"Kailangan kong malaman kung sino talaga ako."

• Mga aksyon o pagkilos
Bigla kong naramdaman na ang aking mga aksyon ay hindi akin lamang.
Nararamdaman ko ang dakilang kapangyarihan na kumikilos sa pamamagitan ko.
Ang aking mga pagkilos ay sumagisag kung sino ako at kung bakit ako nandito.
Ako ay kumikilos mula sa kumpletong integridad.

Sinuko ko ang pagkontrol at kung ano ang gusto ko ay simpleng dumarating sa akin.
Sinuko ko ang pakikipagbaka, at sa halip na bumabagsak pababa, ang mga bagay at mga pangyayari ay nagiging mabuti. Ang aking mga aksyon ay bahagi ng isang plano na maaari kong bahagyang masulyapan, ngunit alam ko dapat itong umiiral.

• Ang pagkakalikha
Napag-alaman ko na ang aking buhay ay may layunin, na ako ay mahalaga.
Naramdaman ko na ang sapalarang mga kaganapan ay hindi ala-suwerte ngunit nabubuo sa banayad na disenyo.
Nakikita ko na ako ay natatangi.
Napagtanto ko ng may paghanga na ang buhay ay walang katapusang kahalagahan.

• Ang aking buong buhay ay naging ligtas mula noong ako ay ipinanganak: Ako ay ligtas.
• Upang maging dalubhasa sa purong kamalayan, kailangan mong malaman kung paano mabuhay kasama nito.
• ... ang kasabihang ikaw ang estranghero - ang iyong karanasan ay sumasama sa kanya.
• ... ito ang biglaang paglawak na mahalaga.

• Walang iba ... ang makakakita ng tunay na kahalagahan ng iyong mga pribadong katauhan.
• Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng mapagmahal na Diyos
• Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng walang pag-iimbot na aksyon
• Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng kaalaman

·         Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng pagninilay at pagtalikod

·          ... ang meditasyon ay lumalampas sa iba pang mga landas

·          Ang iyong meditasyon ay pumupunta nang direkta sa esensiya ng iyong pagkatao. Ang esensiyang iyon ay ang pag-ibig ng Diyos, hindi makasariling aksyon, at kaalaman na sinusubukang maabot.

·          ... ang pagkakaisa ay lihim na  naroon sa bawat sandali ng araw-araw na buhay.

·          ... walang nasasayang o pinipiling kosmikong disenyo.

• Ang Apat na landas
1. Ang pakiramdam ... Ang matinding pagnanasa ng puso upang hanapin ang tunay na kapayapaan sa pamamagitan ng pakikipagkaisa sa puso ng paglikha
2. Ang pag-iisip
3. Ang Aksyon ... ang Karma ay nagbibigay ng Dharma o kaliwanagan. Sa madaling salita, ang personal na pagkakakabit sa iyong sariling mga aksyon ay nagiging mga hindi pagkakakabit sa pamamagitan ng pagsasagawa ng mga pagkilos ng Diyos. Ang daan na ito ay umaabot sa katuparan nito kapag ang iyong pagsuko ay para ma-kumpleto na ang Dios ang nagpapatakbo ng lahat ng bagay na ginagawa mo.

4. Ang katauhan
• panloob, isang mahalagang desisyon ay nagawa na: ako ay magsisimula muli.
• Kapag sumasakit ang ating puso dahil sa karahasan at pagkakahati sa mundo, ang pagsisimula uli ay ang tanging pagpipilian.

Tumigil ka sa pagtingin sa mga repleksyon at  sa halip sa pinagmulan. Ang uniberso, tulad ng anumang salamin, ay neutral. Ipinapakita nito pabalik ang anong nasa harap nito, nang walang paghatol o distorsyon. Kung maaari kang magtiwala, kung gayon nakuha mo na ang mahalagang hakbang ng pagtatakwil.

Tinakwil mo ang paniniwala na ang mga panlabas na mundo ay may kapangyarihan sa iyo. Tulad ng lahat ng iba pa pang bagay sa daan patungo sa pagkakaisa, ang mabuhay sa katotohanang ito ang gagawa upang maging totoo ang mga ito.

• Ang pagbabago ng iyong realidad upang mapaglaanan ang Ikatlong Lihim
-Pag-ibig
-Ang pagtanggap
-Para mapaunlad ang kapayapaan ay mas mahusay kaysa ikalat ang galit at karahasan.
-ang walang paghuhusga

1 Corinto 13: 1-13

Ang Pag-ibig

               1 Makapagsalita man ako sa mga wika ng mga tao at ng mga anghel, kung wala naman akong pag-ibig, para lamang akong kampanang umaalingawngaw o pompiyang na kumakalampag. 2 Kung ako man ay may kakayahang magpahayag ng salita ng Diyos at umunawa sa lahat ng hiwaga, kung mayroon man ako ng lahat ng kaalaman at ng malaking pananampalataya na anupa't nakakapagpalipat ako ng mga bundok, ngunit kung wala naman akong pag-ibig, wala akong kabuluhan. 3 At kung ipamigay ko man ang lahat ng aking mga ari-arian at ialay ang aking katawan upang sunugin, a ngunit wala naman akong pag-ibig, wala rin akong mapapala!
               4 Ang pag-ibig ay matiyaga at magandang-loob, hindi maiinggitin, hindi mayabang ni mapagmataas man, 5 hindi magaspang ang pag-uugali, hindi makasarili, hindi magagalitin, o mapagtanim sa kapwa. 6 Hindi niya ikinatutuwa ang gawaing masama, ngunit ikinagagalak ang katotohanan. 7 Ang pag-ibig ay mapagpatawad, mapagtiwala, puno ng pag-asa, at mapagtiis hanggang wakas.
               8 Matatapos ang kakayahang magpahayag ng salita ng Diyos, titigil rin ang kakayahang magsalita sa iba't ibang mga wika, mawawala ang kaalaman, ngunit ang pag-ibig ay walang hanggan. 9 Hindi pa lubos ang ating kaalaman at ang kakayahan nating magpahayag ng mensaheng mula sa Diyos, 10 ngunit pagdating ng ganap, mawawala na ang di-ganap.
               11 Noong ako'y bata pa, ako'y nagsasalita, nag-iisip at nangangatwirang tulad ng bata. Ngayong ako'y mayroon nang sapat na gulang, iniwanan ko na ang mga asal ng bata. 12 Sa kasalukuyan, tila malabong larawan ang nakikita natin sa salamin, ngunit darating ang araw na harapan nating makikilala ang Diyos. Bahagya lamang ang nalalaman ko ngayon, ngunit darating ang araw na malulubos ang kaalamang ito, tulad ng lubos na pagkakilala niya sa akin.

               13 Kaya't ang tatlong ito'y nananatili: ang pananampalataya, pag-asa, at pag-ibig, ngunit ang pinakadakila sa mga ito ay ang pag-ibig.