Sagradong aklat ng akasha, ang koneksyong
divino.
“Ang isang taong tumitingin sa labas ay nananaginip, at ang isang taong tumitingin sa loob ay gising”.
“Ang isang taong tumitingin sa labas ay nananaginip, at ang isang taong tumitingin sa loob ay gising”.
Kung binabasa mo ngayon ang
nilalaman ng sagradong aklat na ito. Ikaw ay isang tao sa iyong pamilya, Sa
iyong lugar ng trabaho, sa lupon ng iyong mga kaibigan. Ikaw ay isang taong na
laging pinag- iisipang medyo kakaiba ang pag-iisip at pagkilos. Hindi isang
taong masama pero kakaiba. Ito ay dahil iba kang tumingin sa mga bagay-bagay.
Malalim ang iyong pananaw. Alam mo ang lihim na kaalaman na nasa mga sagradong aklat.
Meron kang ibang paraan sa
pagtingin sa mga situwasyon at sa mundo. Kaya minsan tayo’y pinagtatawanan. Pero
alam natin na sa ating pamilya, sa ating mga katrabaho, sa ating mga kaibigan,
kapag ang buhay nila ay nagkakaroon ng mga mabibigat na problema. Kapag ang
kanilang perpektong pagsasama ay biglang nasira. At kapag ang kanilang karera o
trabaho ay nawala, at kapag sila ay nagkasakit sa iyo sila tumatakbo upang
humingi ng payo at tulong.
Ito ay dahil may tapang ka upang
tingnan ang mundo sa ibang paraan. Meron kang lakas para mabuhay sa ibang
paraan. At ito ay napaka-importante sa kaligtasan ng buhay.
Galugarin nating mabuti ang mga
sikretong kaalaman at malalim na katalinuhan. May salita at wika na naririnig
ng kalawakan na nasa patlang. May nakatagong kasukalan na humahawak sa ating
lahat. Merong bukirin ng kapangyarihan na dapat nating gamitin.
Hindi lahat ng nakikita ay dapat
paniwalaan at ang lahat ng iniisip ay magiging posibilidad dahil may hindi
nakikitang napakalakas na pwersa sa sandaigdigan na hindi kayang ipaliwanag ng
agham at ng katalinuhan ng tao.
Tuklasin ang iyong personal na
alamat. Ito ang mga pangarap mong nais makamit.Iyan ang mahalaga mong
obligasyon. Alamin ang iyong sariling misteryosong pwersa at misyon sa mundo.
Halukayin ang magandang ideyang makaka-pagpabago sa takbo ng iyong buhay.
Ihanda ang iyung espiritu at kagustuhan.
Dahil
mayroong isang dakilang katotohanan sa mundong
ito maging sino ka man o kahit ano man ang gawain mo kapag gusto mo talaga ang isang bagay ito ay dahil sa pagnanais
mo na nagmula sa nag-iisang
uniberso at ito ay ang iyong misyon
sa lupa.
Ang
kaluluwa ng mundo ay nabibigyan ng sustansiya sa pamamagitan ng kaligayahan ng tao at sa pamamagitan din ng kanilang kalungkutan, inggit at
paninibugho.
Upang
mapagtanto ang sariling personal na alamat ay
ang tunay na obligasyon ng isang tao.
Lahat ng mga bagay
ay iisa. at kapag
gusto mo ang isang bagay
lahat ng uniberso ay magtutulong-tulong sa pagtulong sa iyo upang makamit ito.
lahat ng uniberso ay magtutulong-tulong sa pagtulong sa iyo upang makamit ito.
Ang buhay, ang kalayaan at
ang pagtugis sa kaligayahan.
Nabubuhay tayo upang sikaping makuha ang kaligayahan na nasa labas na
parang isang kalakal. Tayo ay naging alipin sa ating sariling kagustuhan at sa labis na pananabik.
Ang Kaligayahan
ay hindi isang
bagay na maaaring sugurin o bilhin tulad ng isang
murang terno. Ito
ay ilusyon, ang walang katapusang
pag-lalaro ng mga
anyo. O ang walang katapusang
pagpapaulit-ulit ng pagtitiis na napapanatili dahil sa labis na pagmimithi ng kasiyahan at pag-ayaw
sa kalungkutan at sa sama ng kalooban.
Ito ang tunatawag na "prinsipyo
ng kasiyahan." Lahat ng ating
ginagawa ay isang pagsisikap upang lumikha ng kaligayahan, upang makuha ng isang bagay na gusto natin, o upang itulak palayo ng isang bagay na
ay hindi kanais-nais at hindi natin gusto.
Tayo
ay libreng mag-isip, at
iyon ay ang puso
ng problema. Ito ay ang pag-iisip tungkol sa kung
ano ang ating gusto na nawalan na ng kontrol.
Ang
mahirap na kalagayan ng modernong
lipunan ay ang paghahangad nating
maunawaan ang mundo,
hindi sa tuntunin ng arkayko sa panloob na kamalayan,
ngunit sa pamamagitan ng pagbibilang at baguhin
kung ano ang mahiwatigan natin sa panlabas na mundo
sa pamamagitan ng paggamit ng agham na paraan at
pag-iisip.
Ang pag-iisip
ay humantong sa higit
pang mga pag-iisip at higit pang mga tanong. Hinahanap natin na matuklasan ang
pinakaloob na pwersa na lumikha ng mundo
at gabayan ito sa
kanyang daraanan.
Ngunit
ina-akala natin na ang pinaka-esensiya ay nasa labas ng ating sarili, hindi bilang isang buhay na bagay, na tunay
sa ating sariling kalikasan. Kaya nasasabing “Ang isang taong tumitingin sa
labas ay nananaginip, at ang isang taong tumitingin sa loob ay gising”.
Hindi
mali sa pagnanais
na maging gising, upang maging masaya. Ang mali ay ang hanapin ang kaligayahan sa labas
kahit maaari lamang itong matatagpuan sa loob.
Sa
mga oras ng katahimikang panloob ng pagmuni-muni sa ating mga
puso ay maaaring masabi sa atin na
mayroong pang higit sa buhay kaysa sa ating kasalukuyan
realidad, na tayo ay nakatira sa mundo ng
gutom na ispiritu.
Ito ay ang
pagkawala ng ating koneksyon sa ating panloob na
mundo na nakalikha ng pagkawala ng timbang sa ating planeta.
Ang sinaunang mensahe na "Kilalanin mo ang iyong sarili” " ay napalitan ng pagnanais na maranasan ang mga panlabas na porma ng mundo.
Ang sinaunang mensahe na "Kilalanin mo ang iyong sarili” " ay napalitan ng pagnanais na maranasan ang mga panlabas na porma ng mundo.
Ang pagsagot
sa tanong na "sino
ako?" ay hindi lamang isang bagay na
naglalarawan ng kung
ano ang nasa iyong pangalan.
Hindi ikaw ang nilalaman ng iyong kamalayan.
Hindi ikaw ang nilalaman ng iyong kamalayan.
Ikaw ay
hindi lamang isang koleksyon ng mga
kaisipan o mga
ideya dahil sa likod ng mga
kaisipan ay ang isa
sa saksi ng kaisipan.
Ang
mensaheng”KIlalanin mo ang iyong sarili” ", ay isang hindi masasagot
na bugtong.
Sa paglaon, ang kaisipan ay mapapagod sa pagsubok hanapin ang kasagutan.
Sa paglaon, ang kaisipan ay mapapagod sa pagsubok hanapin ang kasagutan.
Ang
katotohanan ng kung
sino ka ay hindi nangangailangan
ng kasagutan dahil ang lahat ng mga katanungan ay nilikha sa pamamagitan ng mga maka-sariling
kaisipan.
Hindi ikaw ang iyong kaisipan.
Ang katotohanan ay namamalagi hindi sa higit pang mga sagot, ngunit sa mas kakaunting mga katanungan.
Hindi ikaw ang iyong kaisipan.
Ang katotohanan ay namamalagi hindi sa higit pang mga sagot, ngunit sa mas kakaunting mga katanungan.
Sinabi nga ng isang Dtef Master na,
"Hindi ako naniniwala na ang tao ay naghahanap para sa kahulugan ng buhay, sila ay naghahanap ng mga karanasan ng pagiging buhay."
Itutuloy………
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento