Ang Ispiritual na tagumpay sa buhay ay maaaring
maipaliwanag bilang patuloy na pagpapalawak ng kaligayahan
at ang progresibong
pagsasakatuparan
ng mga karapat-dapat na mga layunin. Ang ispiritual naTagumpay ay ang kakayahan
nating matupad ang mga kagustuhan, ang
mga pangarap at ang mga inaasahan.
Gayunman, ang espirituwal na Tagumpay, kabilang ang
paglikha ng kayamanang
panlupa, ay palaging itinuturing
na isang proseso na
nangangailangan ng matinding pagsusumikap. Kailangan natin ang isang mas malawak
na espirituwal na diskarte upang mag-tagumpay at maging masagana, ang masaganang pag-daloy ng lahat ng mabuting bagay sa ating buhay. Gamit ang kaalaman at kasanayan ng
espirituwal na batas,
inilalagay natin ang ating sarili sa
pagkakatugma sa kalikasan at lumikha ng may pag-iingat, kasiyahan at pag-ibig.
Maraming mga
aspeto sa tagumpay; ang kayamanan sa materyal
ay isang bahagi lamang.
Bukod dito, ang pagtatagumpay ay isang paglalakbay, at hindi isang destinasyon. Ang materyal na kasaganaan ay isa lamang sa mga bagay na nagpapaligaya sa ating
paglalakbay.
Ngunit ang tagumpay Kasama rin dito ang magandang kalusugan, magandang enerhiya at sigasig para sa buhay, pagtupad sa tamang relasyon, malikhaing kalayaan, pandamdamin at
sikolohikal na katatagan, isang pakiramdam ng kagalingan, at kapayapaan ng pag-isip.
Ngunit ang tagumpay Kasama rin dito ang magandang kalusugan, magandang enerhiya at sigasig para sa buhay, pagtupad sa tamang relasyon, malikhaing kalayaan, pandamdamin at
sikolohikal na katatagan, isang pakiramdam ng kagalingan, at kapayapaan ng pag-isip.
Kahit na may karanasan tayo
sa lahat ng mga bagay na ito, tayo ay mananatiling hindi
kumpleto maliban kung ating
aalagaan at papalakihin ang
binhi ng dibinidad na nasa loob ng ating pagkatao. Sa katotohanan,tayo ay may nakakubling dibinidad, at ang embrayo ng ating pagiging imahe ng Diyos na nasa ating pagkatao ay naghahangad ng ganap na pag-litaw at matupad ang tunay na kapangyarihan at kaganapan.
binhi ng dibinidad na nasa loob ng ating pagkatao. Sa katotohanan,tayo ay may nakakubling dibinidad, at ang embrayo ng ating pagiging imahe ng Diyos na nasa ating pagkatao ay naghahangad ng ganap na pag-litaw at matupad ang tunay na kapangyarihan at kaganapan.
Ang totoong ispirituwal na tagumpay ay ang pagkakaroon
ng karanasan sa mga himala.
Ito ang pagkakaalis ng tiklop ng dibinidad sa loob ng ating pagkatao. Ito ang pagkaunawa ng ating dibinidad
kahit saan tayo mapunta, sa anumang
pang-unawa. Sa mga
mata man ng isang bata, sa kagandahan ng isang
bulaklak, o sa paglipad at
paglalakbay ng isang ibon. Kapag nasimulan nating maranasan sa ating buhay ang
pagpapahayag ng mapaghimalang dibinidad,
hindi paminsan-minsan lamang , ngunit sa lahat ng oras. Sa panahong iyon ay ating
malalaman ang totoong kahulugan
ng ispirituwal na tagumpay.
Bago natin pag-aralan ang mga batas sa ispirituwal dapat nating maunawaan ang konsepto ng ispituwal na batas.
Ang ispituwal na batas
ay isang proseso na kung saan ang hindi nakikita ay
makikita, na kung saan ang hindi mapatunayan ay napapatunayan; ito ang proseso na
kung saan ang nagmamatyag ang siyang
minamatyagan; na kung saan
ang tumatanaw ang
magiging tanawin; ito ang proseso na kung
saan ang taong
nangangarap ay matutupad ang kaniyang pinangarap.
Para matupad ang mga pinapangarap kinakailangan ang matindi at napalakas
na panalangin at pag gamit ng ibat ibang orasyon.
Paano ba napapagana ang mga makapangyarihang orasyon? Unang una dapat
kilalanin mo ang tunay mong pagka-tao, sino ka ba? Ikaw ba ang tunay mong
pangalan? Ano ka ba? Ang mga kaalaman mo ba at paniniwala ay galing sa iyung
mga ninuno, sa mga magulang, mga kamag-anak sa mga kaibigan. Nagkaroon ba ng
impluensiya sa pagkatao mo ang iyung pinanggalingan, ang iyung kapaligiran at ang
iyung pinag-aralan?
Upang mapagana mo ang mga kapangyarihan ng mga orasyon kailangan munang
makilala mo kung sino ka at ano ang bumubuo para maging ganyan ang iyung
paniniwala at principyo.
Alam mo ba paano ang tamang panalangin, ang tamang meditasyon, meron ka bang tamang ritwals na ginagawa, may pinakamataas na pokus ka na ba? (Sagradong Aklat 30) Kung saan pumupunta ang pukos, ang enerhiya ay dumadaloy.
Ng pinaka mataas na konsentrayon?
Ng pinaka-mataas na meditasyon? (Sagradong Aklat 27) ) Alam mo ba ang tunay na
original name ng guardian angel mo? (Sagradong Aklat 9 with efod and pendant).
Ano ang ibig sabihin ng buhay mo? Ano ang magiging kontribusyon mo sa
sandaigdigan? Ilan lamang iyan sa mga sikretong kaalaman na dapat mong masagot
upang mapagana ang makapangyarihang orasyon.
Ang lahat ng paglikha sa
sangkatauhan at kalawakan, lahat ng
nakikita sa pisikal na mundo, ay resulta ng
mga bagay na hindi nakikita at nagbabagong anyo para makita.
Lahat ng ating nakikita ay galing sa kawalan at hindi dating nakikita Ang ating pisikal na katawan, ang pisikal na sandaigdigan at lahat ng mga bagay na maaari nating mawatasan sa pamamagitan ng ating mga pandama ay ang pagbabagong anyong transpormasyon mula sa hindi nakikita, mula sa lihim, mula sa hindi maipahayag patungo sa nakikita, sa pagkakilala at sa pagiging hayag.
Lahat ng ating nakikita ay galing sa kawalan at hindi dating nakikita Ang ating pisikal na katawan, ang pisikal na sandaigdigan at lahat ng mga bagay na maaari nating mawatasan sa pamamagitan ng ating mga pandama ay ang pagbabagong anyong transpormasyon mula sa hindi nakikita, mula sa lihim, mula sa hindi maipahayag patungo sa nakikita, sa pagkakilala at sa pagiging hayag.
Ang pisikal na sandaigdigan ay walang iba kung hindi ang sariling
pagkurba pabalik sa kanyang sarili para maranasan sa sarili nito ang pagiging espiritu, isipan, at
pisikal na kalagayan. Sa ibang salita,
ang lahat ng
mga proseso ng
paglikha ay proseso na kung saan
ang Sarili o
pagka- dibinidad ay naipapahayag.
Ang kumikilos na kamalayan ay nagpapahayag ng sarili nito bilang
mga bagay ng sandaigdigan sa walang hanggang paggalaw ng buhay.
Ang pinagmulan ng lahat ng paglikha ay ang dibinidad (o ang espiritu), ang proseso ng paglikha ay ang paggalaw ng dibinidad (o ang isip), at ang mga bagay ng paglikha ay ang pisikal na sandaigdigan (kasama ang pisikal na katawan).
mga bagay ng sandaigdigan sa walang hanggang paggalaw ng buhay.
Ang pinagmulan ng lahat ng paglikha ay ang dibinidad (o ang espiritu), ang proseso ng paglikha ay ang paggalaw ng dibinidad (o ang isip), at ang mga bagay ng paglikha ay ang pisikal na sandaigdigan (kasama ang pisikal na katawan).
Tapang, pagkamalikhain, simbuyo ng
damdamin at ang lubos na
kaligayahan.
Ano ba ang konseptong
ng kamalayan o ng diwa? Ano ang
ibig sabihin kapag lahat tayo ay
biglang may malay-tao? Alamin natin ito sa isang bagong antas ang ibig sabihin ba nito ay tayong lahat ay
naliwanagan. O ito lamang ang simula
ng pagkalabit ng gatilyo upang masimulan ang ating pinanggalingan.
Ano ang ibig sabihin
ng kamalayan? Isang
tanong na kailangang
masagot sa dalawa
at maraming iba't
ibang paraan dahil ang implikasyon ng
kung ano ito ay
nangangahulugang mauunawaan natin kung ano ang
kamalayan at dahil dito maaari mo
na itong direktang maranasan. Ito ang malalim na espirituwal
sa gitna ng implikasyon ng ebolusyon
para sa ating lahat.
Ito ang lugar para mag-simula
at mapagtanto na
ang kamalayan ay
ang saligan ng
lahat ng pagkatao na
nangangahulugagn ito ang saligan ng lahat ng ating
karanasan sa bawat sandali, kahit
alam natin ang katotohanang ito o hindi. Kapag walang kamalayan andoon ang
kamatayan.
kaya ang lahat
ng ating nararanasan
ay nagaganap sa loob ng isang batawan o isang lugar.. kung tayo ay magtutuon sa likas na katangian ng batawan kaysa sa mga
bagay na talagang lumilitaw dito at
simulan nating
pakiramdaman na ng may higit pang atensyon
sa mga ito
ay magsisimula nating mapansin na ang batawan ay sandigan ng ating karanasan
sa bawat sandali hindi
mahalaga kung ano ang lumilitaw na nangyayari
at kung bibigyan
natin ng higit pang pansin ang likas na
katangian ng batawan dito natin
mapapagtanto na ang
batawan ay ang pinaka-matalik na
karanasan ng kung ano ang ibig sabihin ng pangingibabaw
ng kung ano ang ating sarili sa bawat sandali kaya ang kamalayan
ay ang sandigan
ng lahat ng pagkatao ito ang
sandigan ng lahat ng ating mga karanasan sa
bawat solong sandali at ito ang tunay nating pagka-tao.
Isa sa mga bagay na kawili-wiling mapansin at maunawaan tungkol
sa kamalayan ay maraming mga tao sa kanyang buong buhay
ay hindi pumansin sa sarili niyang kamalayan dahil ang kanyang
atensyon ay palaging nasa mga bagay ang
pagtaas ng kamalayan
at hindi kailanman sa saligan na nasa
batawan na kung
saan siya ay lumabas dahil maaari
tayong mabuhay at hindi natin Makita at malaman ang tunay nating pagkatao kaya ito
ay dapat maging isang pangunahing
kahulugan kung ano ang ating kamalayan ito ang dapat maging
sandigan ng lahat ng tao pero may isa pang elemento ang kamalayan
ito ay tinatawag nating malikhaing
inspirasyon ang rebolusyon
ng malikhaing inspirasyon sa
ebolusyon na nagpapatawat
gumigiit na dapat tayong maging kalmado
kapag may
dumating mula sa kawalan kagaya ng nilikha ng Diyos ang sanlibutan.
dumating mula sa kawalan kagaya ng nilikha ng Diyos ang sanlibutan.
Kung maaari nating
tawagin na ang Diyos
ang enerhiya at ang katalinuhan na pinag-simulan ng
malikhaing proseso, ito na ang mga palaso upang matulak ang lakas ng loob at magkaroon ng malikhaing inspirasyon
ito ang pinakamaganda at ang
pinakamahusay na bahagi
ng bawat isa sa bawat sandali at ang
isa pang aspeto ng
kamalayan ay ang
malikhaing aspeto ang bahagi na nasa atin
upang lumikha ng isang
mas mahusay na mundo at ito ang pinaka ulirang mapusok na espiritwal
na damdamin na lumalakas at lahat tayo sa ating pinakamahusay na kaisipan na may kagustuhang Makita natin ang mas
mahusay na paraan na likas sa ating pagiging malikhain.
Ang kamalayan ay
isang kosmikong karanasan.
Tayo ang mga mata
at ang mga
tainga ng sansinukob. Tayo ang tinig ng
uniberso at kapag tayo ay
tumitingin sa pamamagitan ng
ating mga mata ang
uniberso ay tumitingin sa
kanyang sarili sa pamamagitan ng mga
mata kung talagang maranasan natin ng lubos ang
ating kamalayan ang
ibang pagdama, persepsyon, ibang
katalusan ang iba't ibang pakiramdam
ang ibang kalooban ang ibang pag-uugali
ang ibang mga sosyal na pakikipag-ugnayan sa
ibang personal na relasyon ng ibang Paraan ng kahayagan ng kapaligiran ng
iba't ibang pwersa
ng kalikasan dahil ang ating kamalayan ay ang saligan ng pagkatao na magpapakita ng pagkakaiba sa lahat ng
bagay na tinatawag nating katotohanan.
Kung
ating malilikha itong kritikal na pagkilos na ito para makatulong sa mga tao.
Makagawa ng serbisyo para sa lipunan at tayo ay magsama-sama para maabot ang
punto sa mundo maaari nating mapahinto ang pangunahing sakuna na mangyayari sa
ating sangkatauhan.
Anumang nangyayari sa ating isip
ay nangyayari sa ating utak. Anumang nangyayari sa ating utak ay
nangyayari sa ating katawan. At ang ating katawan ay
magkasala-salabid. ang ating mga isip ay magkasa-salabid. At ngayon
dumating na tayo sa
mas malalim na antas, higit pa sa isip at
katawan, ang mahusay na espirituwal na mga
tradisyon na tinatawag
na ang kaluluwa
o ang kaibuturan
ng ating kamalayan, na lampas an
sa ating isip at katawan.
Ang kaibuturan ng kamalayan ay ang
pagkabatid at pagka-alam. Andoon na siya, ng
ikaw ay isang sanggol,
ng ikaw ay isang bata, ng ikaw ay lumaki na hanggang ngayon andoon siya sa iyo.At hindi ito nako-kondisyon
ng mga karakter,
ng mga pagsusuri, na,, kung gaano karaming pera mayroon ka. At ito ang tinatawag sa espirituwal na mga
tradisyon bilang kaluluwa.
At ang kamalayang
ito dahil sa hindi ma kondisyon, ay isang lugar ng pagiging malikhain,
may pananaw, may mabuting pasiya, imahinasyon,
may tamang pagpili, kalayaan, mga
posibilidad, at kawalan
ng katiyakan.
Dahil
sa paglaganap ng kawalan ng katiyakan, mayroong isang patuloy na proseso ng
pagiging malikhain.
At ang mga mahusay na tradisyon ng karunungan ang nagsabi, na kung panghahawakan mo ito, makikita mo na ito - ang iyong tiket sa kalayaan.
At ang mga mahusay na tradisyon ng karunungan ang nagsabi, na kung panghahawakan mo ito, makikita mo na ito - ang iyong tiket sa kalayaan.
Ang kamalayan ay batawan ng ating
buhay,na iiba sa lahat
ng bagay na tinatawag nating katotohanan,
maging ito man ay sa personal na relasyon
o panlipunan pakikipag-ugnayan
o pagdama o katalusan
o kapaligiran o
kalagayan ng kaisipan at emosyon. At Kung makuha
natin ang isang ideya ng lugar na
ito ng kalayaan, tayo ay sabay-sabay na
eepekto sa lahat ng bagay.
May tatlong bahagi ng tunay na buhay. Ang espiritu, kaisipan, at katawan,
o ang tagamasid, ang proseso ng pagmamasid at ang minamasid. Lahat sila ay pareho
pareho lamang. Lahat sila ay may isa lamang na pinagmulan:
ang batawan ng dalisay
na posibilidad na busilak ang hindi nya pa pagpapahayag.
Ang mga pisikal na batas ng sandaigdigan ay
ang aktwal na kabuuang proseso ng dibinidad na paggalaw, o ang kamalayan sa paggalaw. Kapag
naiintindihan natin ang mga batas na ito at ilapat ang mga
ito sa ating buhay, ang anumang gustohin natin ay maaaring malikha, dahil ang parehong mga batas
na ginamit ng kalikasan upang lumikha ng
isang gubat, o ng isang kalawakan,
o ng isang bituin, o ng katawan ng isang tao ay maaari magdala sa atin na matupad pagtupad ang ating mga pinakamalalim na kagustuhan at mga pangarap.
o ng isang bituin, o ng katawan ng isang tao ay maaari magdala sa atin na matupad pagtupad ang ating mga pinakamalalim na kagustuhan at mga pangarap.
Ngayon pag-aralan naman natin ang mga espiritwal na batas ng
pagtatagumpay at Makita natin kung paano, ilalapat ito sa ating mga buhay.
Ang
batas ng nakatagong lakas.
Ang pinagmulan ng lahat ng paglikha ay purong kamalayan, dalisay na posibilidad na naghahanap ng pagpapahayag mula sa hindi nakikita patungo sa mga nakikita..
At kapag Napagtanto natin na ang ating tunay na sarili ay isang dalisay na posibilidad na may nakatagong lakas at kapangyarihan, tayo ay hahanay sa kapangyarihan na maghahayag ng lahat ng mga bagay sa sandaigdigan.
Ang pinagmulan ng lahat ng paglikha ay purong kamalayan, dalisay na posibilidad na naghahanap ng pagpapahayag mula sa hindi nakikita patungo sa mga nakikita..
At kapag Napagtanto natin na ang ating tunay na sarili ay isang dalisay na posibilidad na may nakatagong lakas at kapangyarihan, tayo ay hahanay sa kapangyarihan na maghahayag ng lahat ng mga bagay sa sandaigdigan.
Ng pasimula, walang pagkakaroon
o ng di-pagkakaroon, ang sandaigidigan ay walang
maipahayag o maipakitang enerhiya…ang isang hininga o kawalan ng hininga, sa
pamamagitan ng sarili nitong kapangyarihan walang sinuman ang andoon.
Awit ng pagkakalikha…..
Awit ng pagkakalikha…..
Ang batas ng espirituwal na tagumpay
ay ang Batas
ng Purong posibilidad.
Ang batas na ito ay
batay sa katotohanan na ang tunay
nating estado ay ang purong kamalayan. Ang purong kamalayan ay ang purong
posibilidad., ito ay ang patlang ng lahat ng posibilidad
at walang katapusang pagkamalikhain.Ang purong kamalayan ay ang ating
mga espirituwal na pinakadiwa.
Ang pagiging walang katapusan at walang hanggan, ito rin ay purong kagalakan.
Ang iba pang mga katangian ng kamalayan ay ang purong kaalaman,
walang katapusang katahimikan, perpektong balanse, ang
kakayahan upang hindi magapi, ang pagiging payak, at ang lubos na pagiging masayahin. Ito ang ating mahalagang kalikasan.
Ang ating mahalagang kalikasan ay ang
dalisay posibilidad at ang nakatagong
lakas.
Kapag natuklasan mo ang iyong mahalagang
kalikasan at alam mo ang tunay
mong pagkatao, sa pagkakaalam mo lamang at sa tunay na pagkakakilala mo sa
iyong sarili ay ang abilidad na matupad mo ang anumang
pangarap na mayroon
ka, dahil ikaw ay may walang hanggan posibilidad, ang
napakadakilang potensyal na ikaw ang dati, ang ngayon at ang iyung ninanais.
napakadakilang potensyal na ikaw ang dati, ang ngayon at ang iyung ninanais.
Ang Batas ng Purong posibilidad ay maaari ring tawaging batas ng
kaisahan, dahil ang pinagbabatayan ng walang
katapusang pagkakaiba-iba ng buhay ay ang pagkakaisa
ng isang malaganap na espiritu. Walang paghihiwalay sa
pagitan mo at patlang sa batawan
ng enerhiya. Ang batawan ng dalisay
na posibilidad ay ang iyong Sarili. At
habang nararanasan mo ang tunay mong kalikasan, lalo kang napapalapit sa
batawan ng purong posibilidad.
Ang karanasan ng Sarili, o ang pagsangguni sa sarili,. ay
nangangahulugan na ang ating
panloob na punto ng reperensiya ay ang ating sariling
espiritu, at hindi ang mga bagay ng ating karanasan.
Ang kabaligtaran ng pagsasangguni sa
sarili ay ang pagsasagguni sa bagay.
Sa pagsasagguni sa bagay tayo ay naiimpluwensyahan sa pamamagitan ng mga bagay sa labas ng ating Sarili, ito ay kinabibilangan ng mga sitwasyon, ng mga
pangyayari, ng mga tao, at ng mga bagay. Sa pagsasagguni sa bagay tayo lagi nating hinihingi ang pag-apruba ngiba. Ang ating pag-iisip at ang ating pag-uugali ay palaging sa umaasa sa kanilang tugon. Samakatuwid ito ay naka batay sa takot.
Sa pagsasagguni sa bagay tayo ay naiimpluwensyahan sa pamamagitan ng mga bagay sa labas ng ating Sarili, ito ay kinabibilangan ng mga sitwasyon, ng mga
pangyayari, ng mga tao, at ng mga bagay. Sa pagsasagguni sa bagay tayo lagi nating hinihingi ang pag-apruba ngiba. Ang ating pag-iisip at ang ating pag-uugali ay palaging sa umaasa sa kanilang tugon. Samakatuwid ito ay naka batay sa takot.
Sa pagsasagguni sa bagay nakakaramdam tayo ng matinding pangangailangan upang kontrolin ang mga
bagay. Dama natin ang isang matinding pangangailangan
para sa
panlabas na pagsang-ayon.. Ang pangangailangan para sa pagsang-ayon, ang pangangailangan upang kontrolin ang mga bagay, at ang pangangailangan para sa mga panlabas na kapangyarihan ang mga pangangailangang ito ay na naka-base sa takot. Ang ganitong uri ng kapangyarihan ay hindi ang kapangyarihang dalisay ng purong posibilidad,o ang kapangyarihan ng Sarili, o tunay na kapangyarihan.
panlabas na pagsang-ayon.. Ang pangangailangan para sa pagsang-ayon, ang pangangailangan upang kontrolin ang mga bagay, at ang pangangailangan para sa mga panlabas na kapangyarihan ang mga pangangailangang ito ay na naka-base sa takot. Ang ganitong uri ng kapangyarihan ay hindi ang kapangyarihang dalisay ng purong posibilidad,o ang kapangyarihan ng Sarili, o tunay na kapangyarihan.
Kapag narararanasan natin ang kapangyarihan ng
Sarili, tayo ay walang takot, walang pamimilit upang
makontrol, at walang pakikibaka para sa pagsang-ayon o panlabas na kapangyarihan.
Sa pagsasagguni sa bagay, ang iyong sinasangunian ay ang iyong pagkamakaako (ego). Ang Pagkamakaako, gayunpaman, ay hindi ang totoo mong sarili.
Ang Pagkamakaako ay ang iyong sariling-imahe, ito ay ang iyong maskarang sosyal, ito ang papel na iyung ginagampanan.
Sa pagsasagguni sa bagay, ang iyong sinasangunian ay ang iyong pagkamakaako (ego). Ang Pagkamakaako, gayunpaman, ay hindi ang totoo mong sarili.
Ang Pagkamakaako ay ang iyong sariling-imahe, ito ay ang iyong maskarang sosyal, ito ang papel na iyung ginagampanan.
Ang iyong maskarang
sosyal ay tumutubo sa pamamagitan ng kapangyarihan,
dahil
nakatira ito sa takot.
Ang iyong tunay na sarili, na ang iyong espiritu, ang iyong kaluluwa, ay ganap na Malaya sa ng mga bagay na ito. Ito ay hindi tinatablan ng mga pintas, ito ay walang takot sa anumang hamon, at ito ay hindi nagpapailalim kaninuman.
Gayon pa man, ito ay mapagpakumbaba at hindi nagpaparamdam ng pagmamataas kahit kanino man, dahil kinikilala nito na ang lahat ay ang parehong Sarili, ang parehong diwa sa iba't ibang balatkayo.
Iyan ang mahalagang pagkakaiba sa pagitan pagsasanguni sa bagay at pagsasanguni sa sarili. Sa pagsasanguni sa sarili , mararanaan mo ang iyong tunay na pagkatao, ang pagkataong hindi natatakot sa anumang hamon, may paggalang sa lahat ng mga tao, at hindi nagpapa ilalim kanino man.Ang Sariling-kapangyarihan samakatuwid ay ang tunay na kapangyarihan.
Ang kapangyarihang pagsasaguni sa bagay, gayunpaman, ay maling kapangyarihan. Sa pagiging pagkamakaako-(ego) nakabatay ang kapangyarihan ito, tumatagal lamang hangga't ang bagay ng sanggunian ay hindi pa lumilipas. Tulad halimbawa ng pagiging president ng isang bansa o ng isang korporasyon o kung mayroon kang maraming pera, ang kasiyahan mo ay nakaakibat sa titulo, ng trabaho, ng pera.
Ang pagkamakaako-ay nakabatay sa kapangyarihan na nananatili habang andiyan pa ang pamagat, kapag nawala na ang trabaho at naubos na ang pera kasamang nawawala ang kapangyarihan.
Ang pansariling-kapangyarihan, sa kabilang banda, ay permanente, dahil ito ay batay sa kaalaman sa Sarili. At may mga katangian ang pansariling-kapangyarihan.
Ito ay nakakapag-anyaya ng mga tao sa iyo, at ito din ang kumukuha ng mga bagay na gusto mo sa iyo. Ito ay umaakit ng mga tao,ng sitwasyon, at mga pangyayari upang suportahan ang iyong mga kagustuhan at mga hinahangad.
nakatira ito sa takot.
Ang iyong tunay na sarili, na ang iyong espiritu, ang iyong kaluluwa, ay ganap na Malaya sa ng mga bagay na ito. Ito ay hindi tinatablan ng mga pintas, ito ay walang takot sa anumang hamon, at ito ay hindi nagpapailalim kaninuman.
Gayon pa man, ito ay mapagpakumbaba at hindi nagpaparamdam ng pagmamataas kahit kanino man, dahil kinikilala nito na ang lahat ay ang parehong Sarili, ang parehong diwa sa iba't ibang balatkayo.
Iyan ang mahalagang pagkakaiba sa pagitan pagsasanguni sa bagay at pagsasanguni sa sarili. Sa pagsasanguni sa sarili , mararanaan mo ang iyong tunay na pagkatao, ang pagkataong hindi natatakot sa anumang hamon, may paggalang sa lahat ng mga tao, at hindi nagpapa ilalim kanino man.Ang Sariling-kapangyarihan samakatuwid ay ang tunay na kapangyarihan.
Ang kapangyarihang pagsasaguni sa bagay, gayunpaman, ay maling kapangyarihan. Sa pagiging pagkamakaako-(ego) nakabatay ang kapangyarihan ito, tumatagal lamang hangga't ang bagay ng sanggunian ay hindi pa lumilipas. Tulad halimbawa ng pagiging president ng isang bansa o ng isang korporasyon o kung mayroon kang maraming pera, ang kasiyahan mo ay nakaakibat sa titulo, ng trabaho, ng pera.
Ang pagkamakaako-ay nakabatay sa kapangyarihan na nananatili habang andiyan pa ang pamagat, kapag nawala na ang trabaho at naubos na ang pera kasamang nawawala ang kapangyarihan.
Ang pansariling-kapangyarihan, sa kabilang banda, ay permanente, dahil ito ay batay sa kaalaman sa Sarili. At may mga katangian ang pansariling-kapangyarihan.
Ito ay nakakapag-anyaya ng mga tao sa iyo, at ito din ang kumukuha ng mga bagay na gusto mo sa iyo. Ito ay umaakit ng mga tao,ng sitwasyon, at mga pangyayari upang suportahan ang iyong mga kagustuhan at mga hinahangad.
Ito ay tinatawag ding suporta
mula sa mga batas
ng kalikasan. Ito ay ang suporta ng pagka-dibinidad,
ito ay ang suporta
na mula sa estado
ng biyaya. Ang iyong
kapangyarihan ay tulad
ng pagiging masiyahin na naka bigkis
sa mga tao, at mga
tao ay nasisiyahang naka bigkis sa iyo. Ang Iyong kapangyarihan ay ang pagbibigkis,
isang pagbibigkis na mula sa tunay na pag-ibig.
Paano natin
maaaring i-aplay ang Batas ng Purong posibilidad, ang
araruhan ng lahat ng posibilidad, sa ating
buhay?kung
nais mong tamasahin ang mga pakinabang ng mga batawan ng purong posibilidad, ,kung nais mong ganap na magamit ng iyong pagkamalikhain na likas na taglay sa purong kamalayan, kung gayon dapat kang magkaroon ng daanan papunta sa purong kamalayan.
nais mong tamasahin ang mga pakinabang ng mga batawan ng purong posibilidad, ,kung nais mong ganap na magamit ng iyong pagkamalikhain na likas na taglay sa purong kamalayan, kung gayon dapat kang magkaroon ng daanan papunta sa purong kamalayan.
Ang isang paraan upang magkaroon ng daanan sa batawan ay
sa pamamagitan ng
araw-araw na pagsasanay sa katahimikan, meditasyon, at magkaroon ng ugaling walang paghuhusga . Magpalipas ng iyung oras
sa kalikasan para mabigyan ka ng daan sa mga katangian na likas sa batawan:
walang hanggang pagkamalikhain, kalayaan,
at lubos na kaligayahan.
Ang pagsasanay ng katahimikan ay nangangahulugan ng paggawa ng isang pangako sa isang tiyak na oras sa simpleng pagiging ikaw lang mag-isa.
Ang pagkaranas ng katahimikan ay nangangahulugang umiiwas mula sa aktibidad ng pananalita.
Ang pagsasanay ng katahimikan ay nangangahulugan ng paggawa ng isang pangako sa isang tiyak na oras sa simpleng pagiging ikaw lang mag-isa.
Ang pagkaranas ng katahimikan ay nangangahulugang umiiwas mula sa aktibidad ng pananalita.
Nangangahulugan din itong panaka-nakang pag-iwas mula
sa naturang mga
gawain tulad ng panonood sa telebisyon, pakikinig sa
radyo,o pagbabasa ng isang libro. Kung hindi
mo bibigyan ang
iyong sarili upang maranasan ang katahimikan,
ito ay lilikha ng ligalig sa iyong panloob na
pag-iisip.
Magtabi ng kaunting oras sa bawat pagkakataon upang makaranas ng katahimikan. O gumawa ng isang pangako
upang mapanatili ang katahimikan para sa isang tiyak na
tagal ng panahon sa bawat araw. Maaari mong gawin ito
loob ng dalawang oras,
o kung sobra ito para sa iyo, gawin itong isang oras na tagal
ng panahon. At
gumawa ng isang katahimikan
bilang karanasan para sa isang pinalawig na tagal ng panahon, tulad ng isang buong araw,
o ng dalawang araw,
o kahit isang
buong linggo.
Ano ang mangyayari kapag pumunta ka sa
karanasang ito ng katahimikan? Sa umpisa ang
iyong panloob na kaisipan
ay magiging mas magulo. Magkakaroon ka ng isang
malakas na saloobin upang sabihin ang mga bagay-bagay. Na parang kabaliwan lang lahat ng mga ito sa unang araw o ika-lawang araw kapag nagpasya kang gawing ang pagpapalawig sa tagal ng katahimikan.
Pero kapag nanatili ka sa karanasang ito, ang panloob na kaisipan ay
nag-uumpisang maging tahimik. At sa
lalong madaling panahon ang katahimikan ay magiging malalim.
Ito ay dahil pagkatapos ng karanasan ang kaisipan
ay susuko; napagtanto
nito na walang punto sa
pag-ikot-ikot sa paligid at kung ikaw ay ang sarili, ang espiritu, ang pumipili
at hindi magsasalita.
Sa oras na iyun, ang panloob na kaisipan ay tatahimik, mag-uumpisa kang makaranas ng katahimikan sa batawan ng dalisay sa purong posibilidad.
Sa oras na iyun, ang panloob na kaisipan ay tatahimik, mag-uumpisa kang makaranas ng katahimikan sa batawan ng dalisay sa purong posibilidad.
Ang panaka-nakang pagsasanay ng katahimikan kung kalian maginhawang gawin ito para sa iyo ay
isang paraan upang makaranas ng Batas
ng Purong posibilidad. Ang magpalipas ng oras
sa bawat araw sa
pag-ninilay-nilay ay mabuti. Dapat kang magnilay
kahit tatlumpung minuto sa umaga,
at tatlumpung minuto
sa gabi.
Sa pamamagitan ng meditasyon matututunan mong maranasan ang batawan ng
purong katahimikan at purong kamalayan.
Sa batawan na iyon ng dalisay na katahimikan
ay ang batawan ng walang hangganang
ugnayan, ang batawan
ng walang hangganang-aayos ng kapangyarihan, ang tunay na
saligan ng paglikha na kung saan ang lahat ay konektado sa lahat ng iba pang bagay.
saligan ng paglikha na kung saan ang lahat ay konektado sa lahat ng iba pang bagay.
Ang ikalimang espirituwal na batas, ay ang batas ng intensyon at pagnanais, makikita mo kung paanong maaari mong ipakilala ang isang hindi maipaliwanag na salpok ng intensyon sa patlang na ito, at ang paglikha ng iyong mga kagustuhan ay darating ng kusa. Ngunit una, dapat kang makaranas ng katahimikan. Ang Katahimikan ay ang unang kinakailangan para mahayag ang iyong mga kagustuhan, dahil sa katahimikan namamalagi ang iyong koneksyon sa batawan ng dalisay na posibilidad na maaaring magbigay ng walang hanggang mga detalye para sa iyo.
Isipin mong bumabato ka ng maliliit na bato sa isang lawa at
mapapanuod mo ang pag-galaw ng maliliit na alon. Pagkatapos, matapos maubos ang maliit na alon , marahil magtatapon ka uli ng isa pang maliliit na
bato. Iyan ang eksakto
mong ginagawa kapag ikaw ay pumupunta sa batawan ng purong
katahimikan at ipakilala
ang iyong intensyon.
Sa katahimikang ito,
kahit na ang pinakamalabong intensyon
ay lilikha ng maliliit na alon mula sa magkabilang panig
ang ilalim na saligan ng unibersal na kamalayan, na konektado
sa lahat lahat.
Subalit, kung hindi ka makaranas
ng katahimikan sa
kamalayan,kung ang iyong isip ay tulad ng magulong
karagatan, maaari mong itapon ang isang buong gusali rito, at wala kang mapapansin kahit ano.
Sa Biblia ang ekpresyon,. Maging tahimik, at alam mong ako ang Diyos ... Ito ay maaari lamang tuparin sa pamamagitan ng pagninilay.
Sa Biblia ang ekpresyon,. Maging tahimik, at alam mong ako ang Diyos ... Ito ay maaari lamang tuparin sa pamamagitan ng pagninilay.
Ang isa pang paraan upang makapunta sa batawan ng dalisay na posibilidad ay sa pamamagitan ng pagsasanay ng walang-paghatol.Ang paghatol ay ang patuloy na pagsusuri ng
mga bagay bilang
tama o mali, mabuti
o masama. Kapag
ikaw ay nag-papatuloy sa pagsusuri,
sa pag uuri uri, paglalagay ng label, pagsusuri, lumikha ka ng
maraming ng kaguluhan sa iyong panloob na dialogo. Kaguluhan ito nagpapasikip
ng daloy ng
enerhiya sa pagitan mo at sa larangan
ng dalisay kalamangang mangyari. Literal
mong pisilin ang
agwat sa pagitan ng mga saloobin.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento