https://www.youtube.com/watch?v=36vjVAcQZ98 Ang sikreto ay ang tumingin sa kaloob looban. Dapat nating isaisip na ang ating katawan ay isang templo

https://www.youtube.com/watch?v=36vjVAcQZ98
Ang sikreto ay ang tumingin sa kaloob looban. Dapat nating isaisip na ang ating katawan ay isang templo kung saan naninirahan ang ating Panginoong Diyos. Naniniwala kami na ang kabanalan ay nasa bawat isa sa atin, at ang Diyos ay nasa ating mga sarili, kung kaya’t kahit saan man tayo pumunta dapat kasama natin ang Diyos sa kaibuturan ng ating buong pagkatao.

            Mayroon tayong pilosopiya na nagpapahalaga sa buhay at nagtuturo sa mga tao kung paano nila mapapalakas ang kanilang potensyal upang pigilan ang karamdaman, sakit, pighati, kalungkutan, at ang hindi mabilang na kundisyon na hindi naman kinakailangan sa ating buhay, kung susundin lamang natin ang Divinong daan patungo sa kabanalan.

            Ang aming banal na pilosopiya ay nagtuturo sa mga tao kung paano nila kokontrolin ang sarili nilang buhay, kung paano irespeto at alagaan ang kanilang katawan at kung paano mararating at mapapanatili ang kumpletong estado ng kalusugan at balanse, nang sa gayon gaya ng ating mga ninuno, magagawa nating magsaya sa mas mataas na antas ng ating pagkatao.

            Isa itong banal na pilosopiya na pangkalahatan, kung saan ang sansinukob, ang mundo at ang sangkatauhan ay magkakaugnay at dumedepende sa isa’t isa, kung saan ang ating kalusugan ay dumedepende sa iba at gayon din kung paano ang iba ay dumedepende sa atin.

            Ang mga sinaunang tao ay nagturo sa atin kung paano tayo mamumuhay na magkakatugma sa pamamagitan ng magkakaibang level ng ating di matukoy na enerhiya, kasama na ang kapangyarihan at pwersa ng mundo, sansinukob at ibang tao.

            Sa pamamagitan ng pag-eensayo ng mga banal na pilosopiya, matutuklasan natin na ang malakas na kapangyarihan ay nasa loob ng bawat nilalang, at ang ating isip at katawan ay nagtataglay ng sariling natural na kapangyarihan, isang kapangyarihang kayang lumagpas at humamon, gumamot ng karamdaman at rumesolba sa mga sitwasyong kinalalagyan ng mga tao.

            Matutuklasan natin ang daan patungo sa kabang-yaman kung saan ang lahat ng solusyon sa ating problema ay naka-imbak, kung saan ang pinakamalalim na tanong ay mabibigyang kasagutan. 

            Ito ay isang pinagmumulan ng impormasyon na nangagaling sa atin mismong kaloob looban, isang boses na galing sa mas mataas na antas ng ating sarili na nakikipag-usap sa atin.     

            Madidiskubre din natin na habang ineensayo natin ang mga sining na ito at nilalakbay ang ating daan, ay mararating ang isang tiyak na punto kung saan wala nang iba pang posibleng pag-unlad kundi ang gamitin natin ang ating karanasan upang makinabang ang ibang tao at ibahagi ang sikretong kaalaman sa kanila para sa ikabubuti ng kanilang pamumuhay.

            Kung kaya’t dapat nating ilaan ang ating sarili upang turuan ang iba na mayroong matinding pagnanais na marating ang banal na daan. 

            Ang aming mga estudyante ay tinuturuan din na ipamahagi ang karunungan, upang ang buong sangkatauhan ay makinabang.

            Sinasabing ang ilang nangungunang  matandang kaluluwa ay pinukaw upang mag-bahagi at magturo ng mga nakatagong aral at kaalaman na kinakailangan ng kanilang kapwa lalake at babae sa isang partikular na oras sa kanilang kasaysayan.  Ito ang pumukaw sa mga indibidwal kung saan ang kanilang kaluluwa ay bumalik sa matataas na antas ng pag-unlad mula sa mataas na antas ng kakayahan, upang magdala ng mensahe at magbigay ng serbisyo doon sa mga may mas mababang antas ng pag-unlad.  Sila ay namuhay para sa mga taong nasa paligid nila at sila ay nasa katauhan ng mga propeta, pari, clairvoyants at guro.

            Ang ating mga sagradong aklat ay nagtataglay ng kaalamang subok na, natatago at natagpuang tunay sa loob ng libo libong taon. Hindi nga lang lahat ay pinapayagang magkaroon ng kopya nito upang maingatan ang lihim na kaalaman at karunungan.

            Upang marating ang pinakamainam na kalusugan, ang mga sinaunang “Divine Masters” ay gumagamit ng iba’t ibang uri ng malalim na relaxation, paghinga, visualization at meditasyon, kasabay ang sagradong orasyon; ehersisyo sa kaisipan at galaw ng katawan, kasama na ang pagpapatibay ng espesyal na katangian ng kaisipan at isang kakaibang paraan ng pagpopokus.

            Ang mga pamamaraang ito ang magdadala sa atin upang makamtan ang tila “superhuman powers.” Sa mga hindi nakakaalam ng “Divine Techniques” mali nilang tinatawag ang kapangyarihang ito na “supernatural,” bagama’t ang tanging supernatural na bagay tungkol dito ay ang pagkakaiba ng pag-intindi sa realidad at kung ano ang maaring makamit, ito ay natural na paraan ng buhay at mas mataas na antas ng kamalayan na pinagsama sa napakataas na pag-unawa sa kabanalan at ang pagamit ng ating isipan, mga sikretong orasyon, ritwals at katawang laman.

            Dito ay malalaman mo kung ano ang dapat mong maging negosyo, ano ang nararapat na trabaho, ano ang dapat na kurso sa kolehiyo, sino ang back stabber o naninira sa iyo ng patalikod, kung magkakahiwalay kayo ng iyung asawa o kasintahan, kung ang dahilan ba ng pagkakahiwalay ay dahil ginamitan siya ng gayuma, kung nag sisinungaling ang isang tao, kung nararapat mong kunin ang serbisyo ng isang tao, kung ang partner mo sa negosyo ay hindi magbabago kapag lumaki na ang inyong negosyo at marami pang iba na nakasulat sa sagradong aklat 1.

            Natuklasan ng ating mga Divine Masters na ang buhay ay maaring pahabain, maiwasan, mapigilan ang mga sakit at malagpasan ang mga pagsubok.  Ang ating teknik ay naging paraan na ng pamumuhay, naging isa sa bumubuo ng basehan upang magkaroon ng isang buong pormula para maging matagumpay. Ang ating kaalaman para magtagumpay sa iyung ninanais sa buhay ay ipapalaalam  at ibubunyag sa iyo sa pamamagitan ng mga sagradong aklat.

            Ang ating mga teknik ay subok at napatunayan na.  Ang tuloy tuloy na pagamit ng mga paraang ito ay sagisag ng aming pagiging mabisa. Ang mga solusyon sa iba’t ibang problema na hinaharap natin ngayon ay nakahimlay sa ating mga sarili.

            Ating muling diskubrehin ang karunungan ng ating mga divine masters at matuto mula sa kanila. 

            Ibinunyag nila na posible para sa ating lahat na makamit ang mas maraming bagay sa mas mataas na antas na pamantayan, sa mas maikling oras at hindi kinakailangang magdulot pa ng stress, sapagkat tayong lahat ay isang makapangyarihang nilalang na nagtataglay ng natural na kapangyarihan na walang hangganan kung saan magagawa nating matagpuan ang mundong ating hinahanap.

            Ang tunay na “Divino Member” ay isang nilalang na natututo ng sikreto kung paano paikutin ang araw-araw na may maganda man o pangit na sitwasyon, para sa kanilang benepisyo. 

            Ang sikretong ito ay ang kapangyarihang magpokus sa iyong intensyon o tinatawag na “power of intentional divine focus.”

            Habang binabasa mo ang mga pahina ng mga sagradong aklat , umaasa akong gagamitin mo ang katalinuhang ito sa pang-araw araw na buhay. 

            Para sa iyong pangmatagalang tagumpay, ang susi ay ang araw-araw na pagamit nito.  Ang magiging pangkalahatang resulta ay ang kasiyahan sa pagawa ng mas maraming bagay sa mas maikling oras, mas kaunting pagsisikap at ang pagkakamit ng mas magandang resulta. 

            Nagkaroon ka nang malinaw na desisyon at pagsisikap upang umpisahang basahin ang mga sagradong aklat , ako ay nasasabik at binigyan mo ako ng pribilehiyo upang ituro sa iyo ang pinakamahusay mula sa aking mga natutunan.  Walang anumang bagay ang nagkataon lamang; ito ay itinadhana, kung kaya’t sundan mo ang agos nito.

Ang Pangkalahatang Pangangailangan Sa “Divine Focusing”

 Ang lahat ng tao ay nangangailangan ng pokus, ang nanay, tatay at mga anak, ang mga estudyante, ehekutibo, mga may bahay, ang mga nagretiro na, ang lahat ng mga nilalang na ito ay kailangan mag pokus.  Habang ang karamihan sa pagpopokus ay hindi sinasadyang napupunta sa isang negatibong pagpopokus. 

Kakaunting tao lamang ang nakakayang magpokus ng may intensyon.  Kahit na ang mga taong may karanasan na sa pagpopokus sa isa o iba pang paraan, sa kabuuan ay wala silang magandang pag-intindi sa konsepto.    Ang ilan ay hindi kayang kopyahin ang kanilang pagpopokus upang maisagawa ang kanilang nais, at inaasa na lamang sa kanilang kapangyarihan.  Sapagkat ang personal na tagumpay ay isang paraan para makamit ang pandaigdigang tagumpay, kung ang isang nilalang ay maraming personal na tagumpay, sa negosyo man o sa iba pang organisasyon magkakaroon siya ng kakayahang ipamahagi sa iba ang tagumpay na iyon.  Ang lahat na ito nararapat magsimula sa isang nilalang na nagtataglay ng magandang lebel ng kapangyarihang dalhin ang sarili, kalusugan at pagkatao.  Ito rin ay kusang aagos upang ang mga negosyo at organisasyon ay mapabuti.  At ang resulta nito ay ang benepisyo sa buong daigdig, ngunit ang lahat ng ito ay nakasalalay sa kakayahan ng isang tao na mag pokus sa kaniyang intensyon ng mabilis at sa paraang kanilang nais.  Ang tagumpay ng komunidad ay dumedepende sa abilidad nang pagpopokus.

 Ang Pinanggalingan Ng Mga Inpormasyon

 Ang nilalaman ng aklat na ito ay nagmula sa malawak na uri ng personal at propesyonal na karanasan.  Ginamit ko rin ang kaalamang ipinasa sa akin ng napakaraming divine teachers.  Dahil sa ang Divine teachings ay nauna pa sa pagsusulat ng mga kasaysayan, karamihan sa mga pagtuturong ito ay ipinasa sa akin mula sa salita ng mga guro patungo sa mga estudyante, sa napakahaba nang panahon.  At dahil bukas ang aking ikatlong mata ay na veverify ko ang tamang orasyon at kapangyarihan na eksakto para sa isang problema at situwasyon.

 Sa tradisyong ito, kakaunti lamang sa mga estudyante ang napili bilang nararapat na maturuan ng katalinuhan at kasanayang ito.  Ang karunungang natanggap ko ay pinatibay pa nang aking malawak na panaliksik sa paksang ito.  Nagsagawa rin ako ng maraming pakikipanayam, pagtalakay at personal na obserbasyon kasama ang mga taong may iba’t iba ring karanasan at pinangalingan, propesyon at lebel ng kasanayan.  Ang personal na karanasan ng mga tao ay inihabi sa mga sagradong aklat na ito.

 Ang nilalaman ng aklat na ito ay personal ko nang nasubukan at nagamit maging ang mga teknik at konsepto na itinuturo dito. Ang lahat ng ito ay nag-ambag sa aking personal na kapakanan.  Nakaya kong lampasan nang matagumpay ang maraming pagsubok sa pamamagitan ng pagamit ng Divine focusing techniques.  At ang naging resulta nito, ang aking pagiging mapagpakumbaba at mapagpasalamat ay tuloy-tuloy na nagpatibay sa akin at habang buhay na itong magpapatuloy.

 At ang mga karunungan nakatago rito ay nagamit at nasubukan na epektibo ng mga miembro na doctors, attorneys, mga malalaking negosyante, mga mag asawa, estudyante, inhinyero, mga politico, mga nag oopisina at maging ng mga ordinaryong tao.

 Ang malalim na karunungan at malawak na karanasan na nakamit ko gamit ang natural na panggamot ay naging direktang resulta nang pagamit ng kapangyarihang magpokus.  Gamitin mo ang mga teknik na nasa aklat na ito at ikaw din mismo ay makikinabang.

Ang Super lihim na kaalaman ay hango sa karunungan ng mga taga silangan at kanluran, maging ng sinaunang divinong manggagamot. 

PART 2

Ang kabanata isa ng aklat na ito ay nagpapaliwanag kung ano ang kahulugan ng “pokus,” ipinaliliwanag dito kung paanong ang pagpopokus ay mas higit pa sa aksyon ng kapangyarihan ng ating utak higit sa isang bagay. Sa pamamagitan ng pag pokus sa paggamit ng mga orasyon at pagsasagawa ng ritwal ay natutupad ang kahilingan ng isang nag didivino.

Ang kabanata dalawa hanggang tatlo ay nagpapakita kung paano mapapagana ang focus, ritwal at orasyon maging ang mga maaring makahadlang dito, kaakibat ang pwersa ng Yin at Yang o IHV na nagmula sa sinaunang natural na pilosopiya ng mga guro, masters at makapangyarihang tagapag turo. Tinatalakay rin ang natatagong kapangyarihan at kahalagahan ng iyong determinasyon, Ito ang pundasyon kung saan ang magaling na pagpopokus pag gamit ng mga orasyon at ritwal ay nabubuo, at ang kabanatang ito ay nagtuturo rin ng mga ideya kung paano mo pa ito mapapabuti.

Ang kabanata apat hanggang siyam ay nagtuturo kung paano magpokus na may kasamang intension, orasyon at ritwal sa pamamagitan ng paggamit ng isang kakaibang pormula ng pagpopokus, isang stratehiya na maaring gamitin sa anumang situwasyon. Nag-aalok din ito ng iba’t ibang pagsasanay upang maging bihasa sa mga pormulang ito. Ito ang unang hakbang upang marating ang “superfocusing.”

Ang kabanata sampu hanggang labing apat ay sumusuri kung paano makakatungo sa ‘Superfocusing,’ isang estado na tinatawag ng mga sinaunang Masters na “doing without doing.” Ito ang ningning, ang mahika na natatago sa ‘Supersuccess.’ Ito ay isang estado kung saan ang isang nilalang ay makakagawa ng isang tungkulin o gawain sa pamamagitan ng perpektong balanse at pagkakasunduan, ng hindi gumagamit ng paghihirap at tensyon. Ang kabanata sa seksyon na ito ay nagpapaliwanag nang pagkakaiba ng atensyon at konsentrasyon, at kung paano pa natin ito mapapabuti. Binunyag rin dito ang enerhiya, teknolohiya at espiritual na aspeto na kinakailangan upang maging posible ang pagsasagawa ng superfocusing. Idinagdag pa rito ang iba’t ibang uri ng pagsasanay upang ipakita kung paano ilipat ang isang karaniwang paraan ng pagbibigay ng atensyon sa mas matinding paraan ng konsentrasyon, at ang pagtungo pa sa mas mataas na antas na kasanayan sa pagpopokus.

Ang aklat na ito ay magwawakas sa isang pagsusuri at pagpapatibay ng iba’t ibang aspeto ng focusing. Ang konklusyon na pinapakita sa aklat na ito ay ang pinagsama-samang ideya, kung paano ginamit ang mga teknik at ang mga katangian na nakatulong magtagumpay ang mga matagumpay na tao.

Ang bawat kabanata rito ay nagpapakita kung ano ba talaga ang ibig sabihin ng disiplina, isang uri ng sining. Upang matamo ang benepisyo ng pagiging disiplinado, ang isang tao ay nararapat lamang na maging isang disipolo na nag-aaral, sumusunod, nag sasagawa at bumubuhay sa ibinigay sa kaniyang karunungan, mga lihim na kaalaman at mga makapangyarihang orasyon, Ang dagdag na benepisyo ng pagiging disiplinadong tao ay ang kakayahang umagos sa iba pang bahagi ng buhay. Dagdag pa dito, ang mga pagsasanay na pinapakita rito ay nababagay sa bata man, mga estudyante at matatanda.

Ang mga benepisyo na makukuha sa aklat na ito

Hindi lamang ang pagpopokus sa sarili ang layunin ng aklat na ito. Ito ay isang paglalakbay na espirituwal, ang pagsasaliksik ng kapangyarihang nangagaling sa kaloob looban, isang kasangkapan upang makamit ang mas mataas na lebel ng kamalayan, kapayapaan at pagkakasunduan. Bagamat kaya mo nang gamitin ang matinding konsentrasyon kahit kalian mo man naisin, ikaw pa rin ay magbebenipisyo sa makukuhang impormasyon na nilalaman ng aklat na ito.

Ang mga kagila-gilalas na resulta ay makakamit kung ang focusing, at mga orasyon ay aktibo, may pagkukusa at gumagamit ng paraang may pakay o dahilan. Ang tagumpay ay maaring isagawa sa anuman at saan man. Maari kang mas maging mahusay, mas mapapataas ang antas ng pagiging produktibo at makakakuha ng mas mataas na lebel ng kasiyahan at kaluguran sa araw-araw na pamumuhay. Ang relasyon mo sa ibang tao ay mas magiging maganda at ikaw rin ay makakapagpataas ng husay at mekanismo ng pangagamot sa iyong sarili, maging sa kapwa tao. At sa sandaling nagsimula ka na magkaroon ng intensyon na magpokus sa iyong gawain, ang produkto ng iyong pagsisikap ay hindi lamang mas
magiging mahusay kundi makakamit mo ito sa mas mataas na kalidad sa mas maikling oras. Ikaw ay magagalak sa tagumpay na hindi lamang mas marami kundi mas nakakapagpaligaya!

Kung gagamitin mo ang mga teknik na itinuro sa aklat na ito, magkakaroon ka ng bago, mas maganda at mas matagumpay na buhay. Upang makamtan ang ganitong resulta, kinakailangang isagawa mo ang mga pagasasanay na nasasaad rito nang may galak at masigasig na interes. Upang maging dalubhasa sa “intentional focus” at “superfocus” kinakailangan nito ang oras at sipag sa pagsasanay. Mga tiyak na gantimpala sa anyo ng mas malawak na abilidad ay mapapansin habang ipinagpapatuloy mo ang pag aaply ng mga teknik na ito. Sa simula pa lamang dapat nang makakaramdam ng nakakaaliw na tiwala sa sarili kasabay nito ang pagranas ng mas malinaw na pag-iisip at paghatol.

Ang aklat na ito ay nagbibigay ng oportunidad upang ikaw ay matuto at mas umunlad, mas mabatid mo kung paano pahuhusayin ang isipan sa pamamagitan ng kapangyarihang magpokus. Tinuturo nito kung paano mapapakinabangan ang kapangyarihang ito at kung paano mo malalamang kung paano ito gamitin nang hindi mo masosobrahan ang iyong sarili.

Habang ikaw ay mas nagkakamalay sa iba’t ibang aspeto ng atensyon, konsentrasyon, pagpopokus ng may intensyon at superfocusing, maging sa tamang pag gamit ng mga orasyon at ritwals ikaw ay mas magiging handa sa mga tungkulin at makakayang mo itong isagawa ng mas mabilis at sa mas mataas na kalidad, nang hindi dumaranas ng stress.

Habang pinapataas mo ang kapangyarihan ng iyong isipan, ang Superfocusing sa mga orasyon at ritwals ay mas magpapadali na kusang ibahin ang iyong sarili sa estado na may sobrang kahusayan, kasabay nito ang pagbibigay sa iyo ng bagong kamalayan tungkol sa iyong sarili at sa buhay. Ang aklat na ito ay isang inbitasyon upang magsaliksik, paunlarin, at gamitin ang kapangyarihan ng iyong isipan na minamaneho at pinadalubhasa ng pagamit ng Superfocus sa mga orasyon at ritwals.

Ano ang Focus?

Ang Focus ay hindi lamang ang pagsasanay ng isipan higit sa isang bagay. Ito ay ang pagiging dalubhasa ng laman ng isipan at gawa sa pamamagitan ng pagtotono at pagpapatalas ng buong kaisipan, katawan, emosyon at espirito. Sa pamamagitan nito nadaragdagan natin ang personal nating kakayahan kung kaya’t nakukuha natin kung ano man ang gusto nating tuparin.

Ang pagiging pokus sa ritwals at orasyon ay ang tugatog ng pagkontrol sa sarili, at ang paghawak natin sa control ng ating kamalayan. Kapag tayo ay nasa pokus kaya nating ilagay ang ating atensyon upang makumpleto natin nang matagumpay ang ating tungkulin gaano man ito katagal.

Kapag walang pokus, para tayong isang bata sa loob ng tindahan ng lollipop. Karamihan satin nakakaranas at nagdurusa sa ‘magulong isipan’ na walang disiplina at walang pagpipigil na asal. Nagpupunta ito sa kung saan saang direksyon maliban sa kung ano ang kailangan natin, gusto natin o dapat sundin. Nagiging mapag-alala tayo sa hindi mahahalagang bagay, mga bagay na nag-aaksaya sa mahalaga nating oras at lakas. Ang ganitong klase ng pag-iisip ay madaling maabala, nagreresulta sa pangit na memorya, at mahinang kapangyarihan upang magkaroon ng konsentrasyon. Dahil diyan, napupunta tayo sa isang daan kung saan tayo ay nagiging negatibo, humihina ang ating produksyon, tayo ay nabibigo at nagkakaroon ng posibilidad na masira ang sarili. At ang ilan sa atin ay kadalasang nahahadlangan ng kakila-kilabot na kundisyon na ito.

Sa kabilang dako, ang kakayahang magpokus sa mga orasyon at ritwals ay nakakatulong sa isang tao na maging palagay at magkaroon ng komunikasyon sa sarili, sa ibang tao, sa mga hayop, halaman at sa lahat ng nasa nakapaligid sa kanya.

Ang pagpopokus sa pag gamit ng mga orasyon at ritwals ay mahalaga sa maraming bagay. Sa isang sitwasyon kung saan kailangang gumanap, gaya ng mga atleta o musician, ayaw nilang maabala ng takot o pagkabalisa, dahil sa ibang tao o bagay na nakapaligid sa kanila, kung hindi ay magiging magulo at walang kamalayan sa kanilang ginagawa sa ganoong mga pangyayari. Kung siya ay magpopokus sa kaniyang tungkulin magiging walang hanggan ang kaniyang potensyal. Walang anuman ang makakapigil sa kaniya kung siya ay buong buo ang pagpopokus. Walang makakahadlang sa kaniya.

Isipin mo nalang ang mga makakagambala sa isang grand final game kung saan ang mga manlalaro ay nakahanda na para sa huling pagtutuos. Ang ibang manglalaro ay lumalakas dahil sa pagkasabik at tensyon sa gayon ang kanilang pagganap ay nagiging mas magaling. Ang kakayahang makapag pokus sa pag usal ng mga orasyon ay magbibigay ng daan upang mapahusay pa ang kanilang emosyon, sa paraang magagamit nila ito para mas maging positibo at para sa sarili nilang pakinabang. Kaya nilang hindi pansinin at maapektohan ng napakalaking kasabikan at kaba mula sa lahat ng nakapaligid sa kanila kasama na ang mga taong manonood. Kung hahayaan nila ang sarili nilang maapektohan nang mga ito, ang laro ay maaring magresulta sa pagkatalo.

Ang pagpopokus sa pag gamit ng mga orasyon at ritwals ay nagagamit rin sa mundo ng pagnenegosyo. Ang bawat negosyo ay nararapat na mayroong sentro ng pagpopokus sa mga orasyon at ritwals at ang bawat empleyado ay dapat rin magkaroon ng kaniya kaniyang bahagi sa sentro ng pokus na iyon, upang sila ay maging parte na magkakaroon ng kontribusyon sa kabuuan ng operasyon. Kung ang bawat isang indibiduwal na empleyado ay matuturuan kung paano magpokus sa pag gamit ng mga orasyon at ritwals sa bawat sariling layunin, maging ang layunin ng buong kompanya, ang pagsasanib pwersang ito ay makakapagpalago sa negosyo.

Sa isang aklat na pinamagatang Making it in America nasasaad doon ang ‘ten paths to business success’ kung saan nakapaloob ang malawak na pagsasaliksik, ang pagsusuri sa mahigit dalawang daang storya ng tagumpay at pakikipanayam sa mga pinaka matataas na ehekutibo sa America, sinabi nila na ang isang daan na mayroon sila ay ang ‘kalugin ang organisasyon’. Ipinaliwanag nila na ang isa sa kritikal na sangkap upang maging posible ang lahat ng ito ay ang maging pokus sa pamamagitan nang pagkilatis sa mga problema at kung saan talaga nararapat magpokus ang kumpanya. Natuklasan nila na ang mga kumpanyang may malinaw na stratehiya ng pagpopokus ay mayroong natatanging kalamangan at nagkakamit ng matayog na tagumpay.

Ang mga tunay na kampyon ay ang mga taong nagpopokus sa pag gamit ng mga orasyon at pag riritwal, ang mga taong tumutungo nang lagpas pa sa ordinaryong konsentrasyon. Sila ay may partikular na presensya, isang mabuting aura ang mararamdaman sa mga taong ito at kaya nilang magbigay ng positibong impluwensya kahit sa mga hindi nakakaalam nang kanilang kahusayan. Katulad sila ng mga tunay na kampyong atleta na nagpapakita ng kagitingan sa isang pastulan kahit na kakaunti lamang ang nanonood sa kanila.

May mga taong natural na may talento sa kanilang trabaho o sports na nakakahanap ng mas madaling paraan upang makapagpokus kumpara sa iba. Ito ay sumasalamin sa batas na anuman ang tungkulin, ay maaring makamit ang layunin nang mas mabilis, magaling at mas nakakapag-bigay ligaya kapag ang isang tao ay ginagawa ang alam niyang pinakamahusay na paraan, kapag ang isa ay sumusunod kung ano ang tama, ay nagiging masunurin rin ang layunin.

Ang pag-unawa sa pokus

            Ang pagpopokus ay hindi lamang ang pagbibigay ng atensyon dito o ang kakayahang magkaroon ng konsentrasyon. Ito ay higit pa rito. Ang atensyon ay nagsasaad kung paano ang isang indibiduwal ay nagagawang iaply ang kaniyang sarili sa isang layunin, ang konsentrasyon naman ay nagpapahiwatig ng tibay na isagawa ang isang bagay sa sandali man o mahabang oras. Ang kaibahan ng pagpopokus ay ang pagpapatindi ng kakayahan ng ating sarili sa pamamagitan ng pagpapakita ng kombinasyon ng ating isipan, katawan at ang iba pang mahiwagang enerhiya ng iyong pagkatao upang maging isang aktibidad. Ang pagpopokus ay kakaibang paraan ng pagpapagana ng ating mental, pisikal at iba pang enerhiya. Tayong lahat ay gumagawa sa iba’t ibang paraan na sumasalamin sa maraming uri nang pagpapahayag ng enerhiya. Kapag tayo ay nagpopokus kadalasang tayo ay nagpapalit palit ng pamamaraan. Halimbawa ang bawat isa sa mga estudyante ay gagampanan ang ibang karakter o papel ang kanilang pokus ay lilipat o magbabago. Ang hindi magpalit ng kanilang pokus ay ang mga estudyanteng hindi buo ang paganap at pagpokus sa kanilang pagsasanay. Ang ganitong karakter ay nakikita rin sa ilang mga pinuno, tagapagsanay at mga guro na nahihirapang itama ang kanilang pokus ng mabilis at nang tama, upang sila ay makapagpokus nang buo sa kanilang mga tungkulin.

            Habang isinasagawa ang pagpopokus, ang tindi ng inyong pagpopokus ay lalong nabubuo habang ito ay pinagsasanayan. Sa mga ehersisyo gaya ng pagtakbo, paglangoy o paglalakad, mayroon itong epekto sa pagbabago ng ating puso kapag isasagawa ang warm-up o cool down. At ang mga araw ng pagpapahinga sa pag-eehersisyo ay pumipigil sa pagkakaroon ng pinsala sa katawan. Kung kaya ito ay ginagamitan rin ng pokus.

Ang warm-up ay kapag nagsimula ka nang magbigay ng atensyon at konsentrasyon. Kapag ikaw ay nakapokus ang iyong buong isipan at katawan ay siya na ring mismo ang ‘aktibidad’ na iyong ginagawa.

Ang cool-down ay isang yugto kung saan ikaw ay nakakaramdam na ng kasiyahan at sigla habang ang iyong pisikal at mental na kapasidad ay bumabalik na sa kasalukuyang sandali. Ito ay kagaya ng saya na nararamdaman matapos ang magandang ehersisyo. Maari mo rin maranasan ang pakiramdam na parang ikaw lang ang nilalang sa mundo at wala lahat ng nakapaligid sa iyo. Ang mga araw naman ng pahinga gaya sa ehersisyo ay ang panahong buong buo kang makakapagpahinga at hayaang gabayan ka ng iyong mas mataas na enerhiya.

Kapag ikaw ay nasa estado ng pagpopokus, mararanasan mo na ang iyong mga pakiramdam ay lalong nagiging sensitibo at malakas. Mas marami kang makikita, mararamdaman at maiisip kumpara sa simpleng pagamit mo ng konsentrasyon.

Ang konsentrasyon ay maaring lamang mapunta sa malawak na pag-iisip, samantalang ang pokus ay higit pa sa pagpapakitid mo ng daan upang makuha ang iyong inaasinta. Ang una ay ang pagpapasikip mo ng daan upang mahanap ang iyong aasintahin, at pag ito ay natagpuan mo na, makikita mo ito ng mas malaki at ang iyong pagtingin tungkol sa inaasinta mo ay mas malinaw ang bawat sulok nito. Ang pagkakayari, kulay at pagkakabuhol ng mga detalye nito ay iyong mapapansin. Ikaw ay magiging parte ng iyong tinitignan at ang lahat ng bahagi nito ay makikita mo. Ang iyong isip, katawan at ang iba pang kakaibang enerhiya ay malulugod sa pakikipagsapalarang ito. Ang katawan ay hindi mapapagod at ang saya habang isinasagawa ito ay mararanasan. Maari itong maghatid sa iyo sa mas mataas na kaalaman.

Ang pokus ay isang matalinong paraan upang iaply ang enerhiya na nagmumula sa loob. Sinabi ng Kung Fu master na si Steeve Kiat, na kapag siya ay buo ang pokus habang isinasagawa ang isang matinding paganap siya ay, hindi ang kaniyang sarili.
Sinasabi niyang ang kanyang isipan at katawan ay wala sa loob ng kanyang pisikal na sarili, na siya ay nasa loob ng kanyang ginagawa, sa isang malayong lugar kung saan ang buo niyang sarili ay nalalango sa isang paraiso. Ang enerhiya mula sa kaniyang konsentrasyon ay nagbibigay sa kanya ng katulad na ng karanasan ng isang wala sa sariling katawan. Habang isinasagawa ang paganap madalas niyang maranasan ang kumpletong pagdidilim ng lahat ng nakapaligid sa kaniya, kung saan halos hindi na niya alam ang kaniyang ginagawa sa mga oras na iyon. Ang kanyang pokus ay nagreresulta sa walang hanggan pakiramdam.

Upang makapagpokus ng tama, kailangang may kakayahan kang ibukas o isara ito, kapag masasabi mong natapos mo na ang isang bagay na ginagamitan mo ng pokus, pansamantala mo itong itatabi at dapat alam mo kung kailan mo ito gagawin muli, at kinakailangan kaya mong makabalik muli sa buong pagpopokus sa kung ano man ang nais mong makamit.

Ang pagpopokus para sa ilang tao ay ang pagsasaayos ng isang lente upang mas mapalinaw ang isang imahe o larawan. Ngunit imbes na ang mata ang ating isaayos, ang ating isipan ang ating inaayos. Gaya lang ng pagkuha ng larawan kapag tayo ay nasa tahanan, ang lenteng ating ginagamit na katulad ng ating mga mata ay kusang nagpopokus upang makakuha ng malinaw na litrato. Sa kabilang banda, ang isang propesyonal na litrastista o katumbas ng ating isipan, ay gumagamit ng mas mahusay na kamera katumbas ng ating kakaibang enerhiya, na may mano manong adjustment sa lente gaya ng ating mata at buong katawan, upang makagawa ng isang litrato na may kaakit-akit na komposisyon.

Tayo ay nag-aadjust o nagpapalit ng ating pokus maya’t maya, kadalasang pinagpapalit palit ang ating atensyon at konsentrasyon sa susunod pang lebel at inaaply ang ating pokus sa mga bagay na mas kinakailangan natin agad agad, gaya ng pagkain at tirahan. Kapag mayroon na tayo ng mga ito, nililipat naman natin ang ating pokus sa ibang bagay. Ang hinaharap ay tunay at tiyak sa isang taong nakapokus, ‘tunay’ sa paraang ang taong ito ay karaniwang nakakamit ang kaniyang bagay na pinopokus. Ang pagpopokus sa isang negatibong bagay at hindi mahahalaga ay nagbibigay ng hindi magandang resulta, samantalang ang pagpopokus sa mga positibong bagay ay nagbibigay ng positibong resulta.

May iba’t ibang tindi at bilis ang pagpopokus. Ang ating pokus ay maaring lumakas o humina depende sa mga nakakaimpluwensya sa labas kasama na dito ang ating pisikal at mental na kalusugan. May mga sandaling nais nating ibahagi ang ating pokus at inilalagay nating ang malaking bahagi nito sa isang bagay, halimbawa na sa pagkukuhanan ng pera o sa ano mang bagay na tayo ay interesado. At may mga oras na tayo ay hindi handang ibahagi ang ating pokus at konsentrasyon ito ay nilalagay lamang natin sa iisang bagay upang tayo ay hindi magambala o lumihis sa ating layunin.

Dahil sa mabilis na pagpapalit palit ng ating pamumuhay, mahalagang magkaroon tayo ng matalas na talino sa pagamit ng pokus, upang tayo ay maging alerto, makita natin ang mga oportunidad at makapag desisyon kung kailangan natin itong sunggaban.

May mga bagay na hindi kayang ipahayag sa pagamit lamang ng purong katalinuhan. Minsan maiintindihan lamang natin ang mga ito kung tayo mismo ay papasok sa loob ng proseso, sa pamamagitan ng mismong pagranas nito, ito ang kaso sa pagpopokus, ito ay hindi purong pagamit lamang ng talino, ito ay isang emosyonal at praktikal na pagsasanay upang iyong malaman kailangan mo itong maranasan.

Para magkaroon ka ng panimulang ideya kung ano ang pakiramdam ng tunay na nakapokus, mag-isip ka ng isang oras sa iyong buhay kung saan ikaw ay sangkot sa isang bagay.

Iniimbitahan kita na maglaan ng ilang minuto upang alalahanin ang sandaling ikaw ay buong nakapokus sa isang bagay. Ipikit mo ang iyong mga mata at isabuhay mo ulit ang karanasang iyon. Ano ang pakiramdam? Maganda sa pakiramdam, hindi ba? Kapag ikaw ay talagang nakapokus. Ngunit gayon pa nahihirapan pa rin tayo at nagkakaroon ng hindi matagumpay na pagpopokus kapag hindi natin alam kung paano ito gawin.

Dapat ay walang hirap ang pagpasok sa mundo ng pokus, ang mundo ng natatagong talino, kapangyarihan at espirituwalidad. Bagaman importante na hindi tayo masyadong seryoso sa pagpopokus na hahantong sa sobrang tensyon at mahirapan dahil dito. Ang teknik upang mangyari ng natural ang pagpopokus ay ibibigay sa inyo habang binabasa ang aklat na ito.

Ang pagpopokus ay piniling pakikipagsapalaran patungo sa kamalayan kung saan ang isang tao ay papasok sa isang karanasan na pagiging kaisa ng buong kapaligiran. Ang pagiging ‘kaisa’ na ito ay siyang paraan upang tayo ay makapag-ugnayan sa ano man o sino mang ating gustuhin.

Higit pa rito, ang pagkakaroon ng kapangyarihan magpokus ay isang kasabik-sabik na paraan upang mabuhay, isang napakagandang pakiramdam, at ito ay nakakapagbigay ng buong kaluguran at kasiyahan.

Ang kakulangan sa pagpopokus ay madaling mapansin. Sa ating araw-araw na buhay kinakailangang tayo ay laging magbigay ng atensyon, magkaroon ng konsentrasyon, at pokus. Patuloy tayong nakikipagtuos sa mga nakakagambala sa atin, sa mga humahadlang sa ating memorya, sa pagiging wala sa sarili o kahit ang pagiging makakalimutin ay maaring magdulot ng sakuna. Ang pagkakaroon ng hangal na pagkakamali, mga kamaliang hindi mabilang bilang na maari namang mapigilan ay nakakapigil sa mapayapa nating pamumuhay. Ang nerbyos, pagod at sobrang dami ng kinain ay maari ring makapigil para tayo ay makapagpokus. Kaya ginagawa rin natin ang fasting bago gumawa ng pocus sa isang orasyon at ritwals.

Maari mong gamitin ang mga sumusunod na kumbinasyon nang alin man sa tatlong sintomas ay tutukoy kung ikaw ay may problema sa pagpopokus:

https://www.youtube.com/watch?v=52XCzosn3mo Ang bawat buhay ay isang aklat ng mga lihim, na naka-handang mabuksan.

https://www.youtube.com/watch?v=52XCzosn3mo
Ang bawat buhay ay isang aklat ng mga lihim, na naka-handang mabuksan. Ang lihim ng perpektong pag-ibig ay makikita doon, kasama ang mga lihim ng pag-galing sa bawat karamdaman, kahabagan, pananampalataya, at ang isa sa pinaka-mahirap hulihin sa lahat: sino ba talaga tayo. Tayo ay misteryo pa rin sa ating sarili, sa kabila ng kalapitan ng mga sagot, at kung ano ang ating pinaka-gustong malaman ay nananatiling nakalagak ng malalim sa loob natin.

Gusto nating malaman kung paano hanapin ang isang soul mate, ano ang career na magpapasaya sa atin, paano mabuhay ng isang buhay na may kahulugan, at kung paano magturo sa ating mga anak ng tama at balanse. Tayo ay naghahanap para sa isang personal na pambihirang tagumpay, isang puntong pag-ikot, isang rebelasyon na maghahatid sa atin ng bagong kahulugan at esensiya.

Ang lihim na aklat- ay isang mala-kristal na paglilinis ng mga pananaw at karunungan na naipon mula sa buhay ng mga mahuhusay na espirituwal na maestro na ating ibinabahagi sa sagradong aklat na ito upang makapagbigay ng pinaka-mahusay na kasangkapan para sa pagkamit ng nakatagong dimensyon. Dahil ang mga kasagutan sa mga tanong sa gitna ng buhay ay ang sumasalungat na intuwisyon, ang mga ito ay madalas na nakatago mula sa ating sariling pananaw, malayo sa ating mga araw-araw na pagtitig.

Sa ating patuloy na pakikipagsapalaran upang dakilain ang ating karanasan, ang lihim na aklat ay tunay na mayaman sa mga pananaw, isang hindi mabibili ng salapi, isang kayamanan na maaaring maging transportasyon sa atin lampas sa pagbabagong-anyo at transpormasyon, at mula doon sa isang banal na lugar na kung saan maaari nating tikman ang nektar ng kaliwanagan.

"Ang lihim na aklat ay ang pinakamahusay at pinaka-malalim para sa mga nag nagnanais masagot ang mga lihim ng buhay.” 

Panimula: Ang Pagbubukas ng lihim na aklat
• Ang pinakamalalim na pananabik sa buhay ay isang lihim na nasisiwalat lamang kapag ang isang tao ay nagnanais na buksan ang isang nakatagong bahagi ng kanyang sarili.
• Ang transpormasyon ay nangangahulugan ng radikal na pagbabago ng anyo, ang paraan ng uod na nagiging isang paro-paro.
• Ang paghahanap ng mga nakatagong dimensyon sa iyong sarili ay ang tanging paraan upang matupad ang iyong pinakamalalim na pananabik.
• ... meron talagang isang misteryo na namamalagi sa nakatagong mga dimensyon sa ating buhay ... pakiramdaman ang simbuyo ng iyong damdamin at dedikasyon na kinakailangan upang makapunta doon
• ... ang iyong buhay ay nagkakaroon ng halaga sa pagsisiyasat ng may kabuuang simbuyo ng damdamin at pangako.

Ang pinakadakilang kagutuman sa buhay ay hindi para sa pagkain, pera, tagumpay, katayuan, seguridad, seks, o kahit pag-ibig mula sa isang kapareha. Muli’t muli nakakamit ng tao ang lahat ng mga bagay na ito at hindi pa rin nasisiyahan-sa katunayan pa rin, mas madalas na hindi nasisiyahan kaysa sa kanilang umpisahan.

Ang pinakamalalim na pananabik sa buhay ay isang lihim na nasisiwalat lamang kapag ang isang tao ay nag-nanais na mabuksan ang isang nakatagong bahagi ng kanyang sarili. Sa mga sinaunang tradisyon ng karunungan, ang pakikipagsapalarang ito ay nai-halintulad sa pagsisid para sa pinaka mahalagang mga perlas ng pag-iral, isang mala-tulang paraan na nagsasabi na kailangan kang lumangoy sa malayo at malalim lampas sa mababaw na tubig, sumisid sa kailaliman ng iyong sarili, at matiyagang maghanap hanggang sa matagpuan ang perlas na may walang katapat na presyo ay matagpuan.

Ang perlas ay tinatawag din esensiya, ang hininga ng Diyos, ang tubig ng buhay, ang banal na nektar-tawagin man sa ano mang pangalan, sa ating nakababagot na pang-agham na edad, ay tinatawag na pagbabagong-anyo o transpormasyon.

Ang transpormasyon ay nangangahulugan ng radikal na pagbabagong anyo, ang paraan ng uod sa pagbabago para maging isang paru-paro. Sa pantaong termino, nangangahulugan ito ng pag-ikot mula sa takot, agresyon, pagdududa, kawalan ng kapanatagan, galit, at kawalan ng saysay sa kanilang kabaligtaran.

Maaari ba itong makamit? Isang bagay ang siguradong alam natin: Ang lihim ng kagutuman na humahalukay sa kaluluwa ng mga tao ay walang kinalaman sa mga nasa labas tulad ng pera, katayuan, at seguridad. Ito ay ang panloob na tao na na nagmimithi sa kahulugan ng buhay, sa katapusan ng paghihirap, at hanapin ang mga sagot sa mga palaisipan ng pag-ibig, kamatayan, sa Diyos, sa kaluluwa, sa mabuti at masama.

Ang isang buhay na ginugol sa pang-ibabaw ay hindi kailanman makakakuha ng kasagutan sa mga katanungang ito o masiyahan sa mga pangangailangan na nagdadala sa atin upang tanungin ito.

Ang paghahanap ng mga nakatagong mga dimensyon sa iyong sarili ay ang tanging paraan upang matupad ang iyong pinakamalalim na pananabik.

Ikaw ay isang aklat ng mga sikreto na naghihintay na mabuksan, bagaman marahil nakikita mo ang iyong sarili sa iba’t ibang mga termino. Sa isang naibigay na araw, ikaw ay isang manggagawa, isang ama o ina, asawang lalaki o asawang babae, isang mamimili sa mga tindahan para sa isang bagong bagay, isang miyembro ng madla na naghihintay ng matiyaga para sa susunod na libangan.

Kapag ikaw ay nakatira sa katotohanan ng iyong realidad, ang bawat lihim ay nabubunyag sa kanyang sarili nang walang pagsusumikap o pagpupunyagi.
Nagmumula ito pababa sa pagpipilian ng paghihiwalay o pagkakaisa. Gusto mo bang ikaw ay baha-bahagi, salungatan ang mga kuru-kuro, punit-punit sa pagitan ng walang hanggang mga puwersa ng kadiliman at liwanag? O gusto mong lumabas mula sa pagkahiwalay-hiwalay sa pagkakabuo? Ikaw ay isang nilalang na kumikilos, nag-iisip, at nakakaramdam.

Ang ispiritualidad ay mitsa ng tatlong ito sa iisang katotohanan.Ang pag-iisip ay hindi naghahari sa pakiramdam; ang pakiramdam ay hindi sutil upang labanan ang mas mataas na utak; ang pag-gawa ay nangyayari kapag ang parehong pag-iisip at pakiramdam ay magsasabing, "Ito ang tama." Maaaring makikilala ang isang katotohanan dahil sa sandaling ikaw ay nandoon, nararanasan mo ang daloy ng buhay nang walang balakid o pagtutol.

Sa ganitong agos, matatagpuan mo ang
inspirasyon, pag-ibig, katotohanan, kagandahan, at karunungan bilang natural na aspeto ng pag-iral. Ang isang katotohanan ay ang espiritu, at ang ibabaw ng buhay ay isa lamang na balatkayo na may isang libong maskara na nagpapanatili sa atin mula sa pagtuklas sa kung ano ang katotohanan.

Isang libong taon na ang nakaraan, ang ganoong mga pahayag ay natutugunan ng walang argumento.Ang Espiritu ay tinanggap saan mang dako bilang isang tunay na pinagmulan ng buhay. Ngayon, kailangan nating tumingin ng may bagong mata sa misteryo ng pag-iral, bilang mapagmataas na mga anak ng agham at pangangatwiran, nagawa natin sa ating sarili ang maging ulila sa tunay na karunungan.

Samakatuwid, ang sagradong aklat na ito ay dapat mapagana sa dalawang prontera. Una, dapat itong manghimok sa iyo na mayroon talagang isang misteryo na nakahiga sa nakatagong mga dimensyon ng buhay. Pangalawa, ito ay dapat magbigay-sigla sa iyo upang maramdaman ang simbuyo ng damdamin at dedikasyon na kinakailangan upang makapunta doon. Hindi ito isang proyekto upang ipagpaliban hanggang sa ikaw ay handa na. Ikaw ay handa na mula pa noong araw na iyong nakalimutan na panatilihin ang pagtatanong ng kung sino ka at kung bakit ka naririto.

1 Corinto 2: 1-16

Ang Ipinangangaral ni Pablo

               1 Mga kapatid, nang ako'y pumunta riyan, ipinahayag ko sa inyo ang hiwaga a ng Diyos hindi sa pamamagitan ng kahusayan ng pananalita o ng malawak na karunungan. 2 Sapagkat noong ako'y nariyan, ipinasya kong walang sinumang kilalanin maliban kay Jesu-Cristo na ipinako sa krus. 3 Noong ako'y nariyan, ako'y nanghihina at nanginginig sa takot. 4 Sa aking pananalita at pangangaral ay hindi ko sinubukang hikayatin kayo sa pamamagitan ng mahuhusay na talumpati at karunungan ng tao. Subalit nangaral ako sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Espiritu. 5 upang ang inyong pananampalataya ay masandig sa kapangyarihan ng Diyos at hindi sa karunungan ng tao.

Ang Karunungan ng Diyos

               6 Sa mga matatag na sa buhay espirituwal ay nangangaral kami ng salita ng karunungan, hindi karunungan ng mundong ito, o ng mga tagapamahala sa mundong ito na ang kapangyarihan ay lilipas. 7 Subalit ang ipinapahayag namin ay ang lihim na karunungan ng Diyos na hindi nahayag noong una, na itinalaga na niya para sa ating ikaluluwalhati bago pa likhain ang sanlibutan. 8 Walang isa man sa mga tagapamahala sa daigdig na ito ang nakaunawa sa karunungang iyon, sapagkat kung naunawaan nila iyon, hindi sana nila ipinako sa krus ang Panginoon ng kaluwalhatian. 9 Subalit tulad ng nasusulat,
"Hindi pa nakikita ng mata, o naririnig ng tainga,
ni hindi pa sumasagi sa isip ng tao
ang mga inihanda ng Diyos para sa mga umiibig sa kanya."
               10 Ngunit ito'y inihayag na ng Diyos sa atin sa pamamagitan ng Espiritu. Sinasalikisik ng Espiritu ang lahat ng bagay, maging ang pinakamalalim na layunin ng Diyos. 11 Sapagkat walang nakakaalam sa iniisip ng isang tao maliban sa kanyang sariling espiritu. Gayundin naman, walang nakakaalam sa mga iniisip ng Diyos maliban sa Espiritu ng Diyos. 12 Ang tinanggap natin ay hindi ang espiritu ng sanlibutan kundi ang Espiritu na mula sa Diyos upang maunawaan natin ang mga kaloob niya sa atin.
               13 Kaya nga, kami ay nangangaral hindi sa pamamagitan ng karunungan ng tao kundi sa pamamagitan ng Espiritu. Ang ipinapaliwanag namin ay mga katotohanang espirituwal para sa mga pinapanahanan ng Espiritu. 14 Sapagkat ang taong di pinapanahanan ng Espiritu ay ayaw tumanggap ng mga kaloob mula sa Espiritu ng Diyos. Para sa kanila, kahangalan ang mga iyon at di nila nauunawaan, sapagkat ang mga bagay na espirituwal ay mauunawaan lamang sa paraang espirituwal. 15 Sinisiyasat ng taong pinapanahanan ng Espiritu ang lahat ng bagay, ngunit walang sinumang makakasiyasat sa kanya.
16 "Sino ang nakakaalam ng pag-iisip ng Panginoon?
Sino ang makapagpapayo sa kanya?"
               Ngunit nasa atin ang pag-iisip ni Cristo.

Nakakalungkot na ang karamihan sa atin ay nananatiling sarado sa libu-libong mga karanasan na maaaring magsagawa ng transpormasyon sa realidad. Kung hindi sa mga napakalaking pagsisikap nating nailalagay sa pagtanggi, pagpipigil, at pag-aalinlangan, ang bawat buhay ay magiging isang patuloy na rebelasyon.

Sa huli dapat tayong maniwala na ang ating buhay ay mahalagang masiyasat ng may kabuuang simbuyo ng damdamin at pagpapasiya. Nangangailangan ng libu-libong maliliit na mga pagpapasya upang mapanatili ang mga aklat ng mga lihim na nakasara, ngunit ito ay tatagal lamang ng isang solong sandali upang mabuksang muli.

Literal itong sinabi sa Bagong Tipan, Mateo   7 "Humingi kayo at kayo'y bibigyan; humanap kayo at kayo'y makakatagpo; kumatok kayo at kayo'y pagbubuksan. 8 Sapagkat ang bawat humihingi ay tatanggap; ang bawat humahanap ay makakatagpo; at ang bawat kumakatok ay pagbubuksan.

Ganoon lang iyon kasimple. Malalaman mo ang bawat lihim tungkol sa buhay kapag sinasabi mo na dapat kong malaman ito. Hindi na ako makapaghihintay ng ilang sandali pa.

Ikaw ang pinaka-makabuluhang nilalang sa mundo, dahil sa antas ng iyong kaluluwa ikaw mismo ay isang mundo.
Hindi mo na kailangang ang karapatan na malaman ito. Ang iyong susunod na pag-iisip, pakiramdam, o pagkilos ay maaaring mag-alis ng takip sa pinakamalalim na espirituwal na karunungan, na dumadaloy ng dalisay at libreng tulad ng tubig na galing sa bundok na sumisibol.

Hindi posibleng itago sa sarili ang pinakamalalim na espiritwal na karunungan at panatilihing lihim ito mula sa kaniyang sarili magpakailanman, gaano man pagsasanay ang ating ginagawa sa ating paniniwala kusang matutuklasan ito kapag nag-aral ng sagradong kaalaman sa pamamagitan ng mga sagradong aklat.

Ang buhay na alam mo ay isang manipis na suson ng ​​mga kaganapan na sumasaklaw sa isang mas malalim na katotohanan. Sa mas malalim na katotohanan, ikaw ay bahagi ng bawat kaganapan na nangyayari ngayon, na mangyayari pa lang, o nangyari na. Sa mas malalim na katotohanan, alam mong walang pasubali kung sino ka at ano ang iyong mga layunin.

Walang pagkalito o salungatan sa iba pang mga tao sa lupa. Ang iyong layunin sa buhay ay upang makatulong sa paglikha upang palawakin at palaguin. Kapag tumingin ka sa iyong sarili, makikita mo lamang ay ang pag-ibig.

Ang misteryo ng buhay ay hindi alinman sa mga bagay na ito, gayunpaman. Ito ay kung paano natin dadalhin ang mga ito sa ibabaw. Kung may isang taong magtatanong sa akin kung paano natin patutunayan na mayroong talagang misteryo ang buhay, ang pinakasimpleng patunay ay ang napakalaking paghihiwalay sa pagitan ng malalim na realidad at sa araw-araw na pag-iral.

Job 38: 1-41

Ang Sagot ng Diyos kay Job

1 Pagkatapos nito,
sumagot ang Diyos kay Job sa pamamagitan ng malakas na bagyo,
2 "Sino kang mag-aalinlangan sa aking kaalaman?
Lalo lamang lumilitaw ang iyong kamangmangan.
3 Tumayo ka riyan at magpakalalaki,
tanong ko'y sagutin, ikaw ay magsabi.
4 Nasaan ka nang likhain ko ang mundo?
Kung talagang may alam ka, lahat ay sabihin mo.
5 Sino ang nagpasya tungkol sa lawak nito?
Sino ang sumukat, alam mo ba ito?
6 Sino ang may hawak ng mga haligi ng mundo?
Sino ang naglagay ng mga panulukang-bato?
7 Noong umagang iyon, ang mga bitui'y nag-awitan,
at mga nilalang sa langit, sa tuwa'y nagsigawan.
8 "Sino ang humarang sa agos ng dagat,
nang mula sa kalaliman ito'y sumambulat?
9 Tinakpan ko ang dagat ng ulap na makapal,
at binalutan ito ng kadiliman.
10 Ang dagat ay nilagyan ko ng hangganan,
upang ito'y manatili sa likod ng mga harang.
11 Sinabi kong sila'y hanggang doon na lang,
at huwag lalampas ang alon na naglalakihan.
12 Job, nakalikha ka ba kahit isang bukang-liwayway?
13 Ang daigdig ba ay naigawa mo ng tanglaw,
upang ang masasama'y mabulabog sa taguan?
14 Malinaw na gaya ng tatak sa putik,
nang makulayan ay tumingkad gaya ng damit.
15 Masasamang tao'y nasisilaw sa liwanag ng araw,
sa paggawa ng karahasan sila'y napipigilan.
16 "Nakapunta ka na ba sa mga bukal ng karagatan?
Ang sahig ng dagat ay iyo bang nalakaran?
17 May nakapagturo na ba sa iyo sa mga pintuan
na pasukan tungo sa madilim na daigdig ng mga patay?
18 Alam mo ba kung gaano kalaki itong mundo?
Sumagot ka kung alam mo.
19 "Alam mo ba kung saan nanggagaling ang liwanag,
at ang kadiliman, saan ba ito nagbubuhat?
20 Masasabi mo ba kung hanggang saan dapat makarating,
at mula doon sila'y iyong pabalikin?
21 Ikaw ay matanda na, baka nga iyong kaya,
pagkat nang likhain ang daigdig, ikaw ay nariyan na!
22 "Napuntahan mo na ba ang aking mga imbakan
ng niyebe at ng yelong ulan?
23 Ang mga ito'y aking inilalaan,
sa panahon ng digmaan at ng kaguluhan.
24 Nakapunta ka na ba sa sikatan ng araw,
o sa pinagmumulan ng hanging silangan?
25 "Sino nga ba ang humukay ng daanan ng baha?
Ang landas ng kulog ay sino ang gumawa?
26 Sino ang nagbibigay ng ulan sa disyerto,
kahit na doo'y wala namang nakatirang tao?
27 Sino ang dumidilig sa tigang na lupa,
upang dito'y tumubo ang damong sariwa?
28 Ang ulan ba o ang hamog ay mayroong ama?
29 Ang yelong malamig, mayroon bang ina?
Sino nga kaya ang nagsilang sa kanila?
30 Sa labis na lamig, tubig ay tumitigas,
nagiging parang bato ang ibabaw ng dagat.
31 "Ang Pleyades ba'y iyong matatalian,
o ang Orion kaya'y iyong makakalagan?
32 Mapapatnubayan mo ba ang mga bituin,
o maituturo ang daan ng malaki't maliit na diper?
33 Alam mo ba ang mga batas sa langit,
ito ba'y maiaangkop mo sa daigdig?
34 "Ang mga ulap ba'y iyong mauutusan
upang sa lupa ay magbuhos ng malakas na ulan?
35 Mauutusan mo ba ang kidlat na ito'y kumislap,
sumunod naman kaya sa iyong mga atas?
36 Sino ang nagsasabi sa ibong Ibis kung kailan tataas ang Ilog Nilo,
at sino ang nagpapabatid sa tandang
upang ibadya ang pagdating ng bukang-liwayway?
37 Sinong makakabilang sa ulap na makapal,
o makakapagtaob nito upang bumuhos ang ulan?
38 Ang ulan na sa alabok ay babasa,
kapag iyon ay natuyo, magiging matigas na lupa.
39 "Maihahanap mo ba ng pagkain ang mga leon,
upang mapawi ang kanilang gutom?
40 Habang sila'y naroon sa kanilang taguan,
at wari bang pagkai'y kanilang hinihintay?
41 Sino ang nagbibigay ng pagkain sa mga ibon,
sino ang bumubusog sa kanilang inakay na nagugutom?

Mula ng ikaw at ako ay ipinanganak,
nagkaroon tayo ng isang pare-pareho agos ng mga pahiwatig o palatandaan na nagpaparamdam sa isa pang mundo na nasa loob ng ating sarili. Hindi ka ba nahuhulog sa isang sandali ng kababalaghan at himala? Ang ganitong mga sandali ay maaaring dumating sa presensya ng magandang musika, o sa pagtingin sa natural na kagandahan na nagdadala ng panginginig sa ating gulugod.

O kaya maaaring napa-tingin ka sa gilid ng iyong mata at nakita mo ang isang bagay na pamilyar-ang liwanag ng araw, isang punong sumasayaw sa hangin, ang mukha ng taong minamahal mo habang siya ay natutulog - sa sandaling iyon ang buhay ay higit na nahahayag kaysa sa nakikita lamang.

Hindi mabilang na mga palatandaan ang dumarating sa iyong daanan, subalit hindi napapansin dahil hindi ito nabubuo sa isang malinaw na mensahe.
May mga nakilala akong mga taong may mga kahanga-hangang espirituwal na karanasan: Tulad ng tayo’y mga bata pa, nakikita nilang umaalis ang kaluluwa ng kanilang lola sa sandali ng kanyang kamatayan, nakasaksi  ng kakaibang nilalang mula sa liwanag na nakapalibot sa isang petsa ng kapanganakan, naglalakbay lampas sa kanilang pisikal na katawan, o umuwi mula sa paaralan upang makita ang isang minamahal na miyembro ng isang patay ng kapamilya na nasa pasilyo, kahit na ang tao’y kamamatay lamang sa isang kahila-hilakbot na aksidente.

Milyun-milyong mga tao-ang nagpapatotoo-na nakakita sa kanilang mga sarili minsan na napapalibutan ng isang lumiliwanag na puting liwanag. O kaya nakakarinig ng isang mahiwagang boses na ang pagkaalam nila ay galing mula sa mataas na espiritu. O kaya nagkaroon sila ng hindi nakikitang tagapag-alaga sa pagkabata, isang lihim na kaibigan na nagpoprotekta sa kanila habang natutulog.

Sa paglaon, ito ay naging malinaw sa akin na mas maraming mga tao ang nagkaroon ng naturang mga karanasan-tunay na lihim na paglalakbay sa isang katotohanan na hiwalay mula sa isang manipis na belo ng kawalang-paniwala. Ang paghiwalay sa tabing na belo ay nangangahulugan ng pagbabago sa iyong sariling pang-unawa.

Ito ay personal, pansarili, totoong paglipat.
Saan ka magsisimulang lutasin ang isang misteryo na nasa lahat ng dako, gayunpaman ito ay hindi kailanman nabubuo sa isang buong mensahe? Isang bagay na hindi kilala na gustong magpakilala.
Isang misteryo na hindi nais na ma-kilala ay nananatiling umuurong habang lumalapit ka sa kanya. Ang misteryo ng buhay ay hindi kumilos sa ganoong paraan: ang kanyang lihim ay nagsisiwalat agad kung alam mo kung saan ka dapat tumitingin.  Ngunit saan ba dapat?          

# 1 Lihim: Ang Hiwaga ng Buhay ay totoo
Ang karunungan na iyong binubuhay

1. Mayroon kang isang mas mataas na layunin
2. Ikaw ay nakikipag-isa sa iyong buong buhay
3. Ang iyong kamalayan ay laging bukas upang baguhin. Mula sa sandali ng bawat sandali, nararamdaman ito sa lahat ng iyong kapaligiran
4. Nakakaramdam ka ng pagtanggap sa iba bilang iyong katumbas, nang walang paghatol o kasiraan.
5. Sinasakop mo ang bawat sandali ng may mga pagbabagong pagkamalikhain, hindi nakakapit sa luma at wala na sa panahon.
6. Ang iyong pagkatao ay dumuduyan sa indayog ng uniberso. Nararamdaman mo ang kaligtasan at pag-aalaga.
7. Ang iyong ideya ng kakayahan ay upang pabayaan ang daloy ng buhay na dalhin sa iyo kung ano ang kailangan mo. Ang pwersa, kontrol, at pakikibaka ay hindi ang iyong paraan.
8. Nararamdam mo ang pakiramdam ng pagkakaroon ng koneksyon sa iyong pinagmulan.
9. Ikaw ay nagtitiwala sa pagbibigay bilang pinagmulan ng lahat ng kasaganaan.

Nakikita mo ang lahat ng pagbabago, kasama ang iyong kapanganakan at kamatayan, laban sa pondo ng imortalidad. Anumang hindi nagbabago ay totoo sa iyo.

Dinadaya natin ang karunungan ng ating katawan, at mas masahol pa, hindi natin pinapansin ang modelo ng isang perpektong espirituwal na buhay na nasa loob ng ating sarili.

Tatanggapin ba ng mga selula ng ating katawan ang talunang lohika? Kung ang kalagayan mo sa ngayon ay hindi maganda, ang pag-ibig at pagpapagaling at ang Diyos ay mananatiling malayo magpakailanman upang maabot.

• Ang unang sikreto ay pabayaang ang karunungan ng iyong katawan ang magturo ng daan. Ang bawat sikretong itinuturo ng sagradong aklat na ito ay napupunta pabalik sa pagkakaroon ng isang hindi nakikitang katalinuhan na nagpapatakbo sa ilalim ng mga nakikita sa ibabaw ng buhay.

Lihim # 2: Ang Mundo ay nasa iyo
• Upang malutas ang misteryo ng buhay nangangailangan lamang ng isang utos: mabuhay tulad ng isang selula.

• ... ang eksakto, kumpleto, at halos perpektong karunungan na sinusunod ng ating mga katawan.

• ... bilang nakakukumbinsngi hitsura ng material na mundo ... walang sinuman ang makakagawang patunayan na ito ay totoo.

 • Ang bawat tao'y ay isang manlilikha
• Ang debate sa kung paano matatapos ang digmaan, halimbawa, ay di-napatutunayang lubos na walang saysay dahil sa sandaling makita ko ang aking sarili bilang isang nakahiwalay na indibidwal, haharapin ko "sila," ang hindi mabilang na iba pang mga indibidwal na gusto kung ano ang gusto ko.

Ang karahasan ay nabubuo sa oposisyon sa atin laban sa kanila. "Sila" ay hindi umaalis at "sila" ay hindi sumuko. Sila ay palaging lalaban upang maprotektahan ang kanilang premyo sa mundo. Hangga't ikaw at ako ay may hiwalay na premyo sa mundo, ang ikot ng karahasan ay mananatiling permanente.

• ... ang karahasan ... ay batay sa maling konsepto ... walang lunas ang maaaring makamit kung walang pagwawasto sa mga maling konsepto.

•Ang pagkuha ng seryosong pagtatapos sa karahasan ay nangangahulugan ng pagbibigay sa personal na premyo mula sa mundo.

• Upang ipagtanggol ang anumang bagay, pera, ari-arian, o katayuan sa buhay-ay nagkakaroon ng saysay lamang kung ang mga bagay ay mahalaga. Ngunit ang material na mundo ay lumilipas. Walang halaga ang mga ito. Ang tanging personal na premyong nagkakaroon ng halaga  ay ang pagkakaroon ng kakayahang lumikha ng malaya, ng may ganap na kamalayan ng kung paano gumagana ang katotohanan.

 • Ang pagiging isang taga-likha ay mas mahalaga kaysa sa buong mundo.
• Lahat ng nararanasan ko ay sumasalamin sa aking sarili

• Ang aking buhay ay bahagi ng bawat iba pang mga buhay: ang aking mga koneksyon sa lahat ng nabubuhay na bagay ay ginagawang imposible kapag mayroon akong kaaway. Wala akong pakiramdam upang tumutol, lumaban, lumupig, o manira.

• Hindi ko na kailangan mag-kontrol ng sinuman o anumang bagay: maaari kong maapektuhan ang pagbabago sa pamamagitan ng pagtatransporm ang tanging bagay na ako ay nagkaroon ng kontrol, kung saan ito ang aking sarili.

• ... posibleng suriin ang personal na espasyo ng isang tao ng eksakto ng may katarungan aninawin kung ang taong iyon ay nasisiyahan o hindi nasisiyahan sa kanyang buhay, kung may matatag o mahinang pakiramdam sa personal niyang pagkakakilanlan, isang konpormista o hindi konpormista, nagpapa halaga sa kaayusan kaysa sa kaguluhan, umaasa sa mabuti o nawawalan ng pag-asa.

Lihim # 3: Apat na landas patungo sa pagkakaisa

• Lahat ng mga espirituwal na mga sikreto ay mula sa puntong ito, na nangangahulugang ang karamihan, ay naka-depende sa iyong pagtanggap sa pagkakaroon ng isang katotohanan.
• ... isang kapwa tagalikha sa kalikasan
• ... ang utak ... ay isang kuwantum na makinarya.

• ... sa pamamagitan ng madyik ng kamalayan ... ang iyong utak ay nagpapadala ng isang senyal sa pinagmulan ng natural na batas. Ang pinakasimpleng kahulugan ng kamalayan ay ang pagkabatid; ang dalawang mga kasingkahulugan.

• "Ang kamalayan ay ang potensyal para sa lahat ng paglikha."
• Mas maraming kamalayan na mayroon ka, mas maraming potensyal ang maaari mong likhain. Ang purong kamalayan, dahil sumasailalim ito sa lahat ng bagay, ang dalisay na potensyal.

• Depende sa kamalayan: ang pagiging malikhain, ang pagiging malapit sa natural na batas, malapit sa pinagmulan, natutunaw ang mga hangganan, ang mga intensyon ay nagkakaroon ng resulta, lagpas sa oras at espasyo.

• "Sino ako sino ang gumagawa ng lahat ng pag-iisip na ito?" Iyan ang katanungan na humahantong sa purong kamalayan ... kung aalisan ng laman ang utak mo ng lahat ng mga pag-iisip (tulad ng nasa isang estado ng meditasyon), ang kamalayan ay lumalabas na hindi bakante, walang bisa, at maluwag sa loob.

Lampas sa mga limitasyon ng oras at espasyo, isang proseso-at tanging isa-ay nagaganap. Ang paglikha ay lumilikha mismo ng kaniyang sarili, ginagamit ang kamalayan bilang nagmomoldeng putik nito. Ang kamalayan ay nagiging bagay sa objektibong mundo, sa mga karanasan ng pansariling mundo.

• ... ang utak ng tao ay hindi dapat tumayo sa labas ng proseso ng pagiging malikhain. Sa pamamagitan ng pagbibigay atensyon at pagkakaroon ng pagnanais, masisindihan mo ang suwits sa paglikha.

• Ang kaluwalhatian ng espirituwal na paglalakbay ay kapareho ng kabalintunaan nito: nakakakuha ka ng ganap na kapangyarihan sa pamamagitan ng pagtatanto na ikaw ay gumagamit ng kapangyarihan na kasama ang pagsalungat sa iyong sarili.

• Kahit na ang karunungan ay nakamit at mapagtanto mo na ang iyong sariling utak ay gumagawa ng lahat ng bagay sa paligid mo, ang paghahanap ng kontrol suwits sa paglikha ay mailap. Subalit mayroong paraan. Sa likod ng anumang karanasan ay isang nakakaranas na nakakaalam kung ano ang nangyayari.

• Ang pagpunta doon ay isang proseso na magsisimula dito at ngayon.
• damdamin
Ang sentido na ang lahat ay mabuti, na ako ay namamahay sa mundo.
Isang pakiramdam ng kumpletong kapayapaan.

• Ang pag-iisip
"Mas marami akong nalalaman higit sa palagay kong kaya kong gawin.
"Kailangan kong malaman kung sino talaga ako."

• Mga aksyon o pagkilos
Bigla kong naramdaman na ang aking mga aksyon ay hindi akin lamang.
Nararamdaman ko ang dakilang kapangyarihan na kumikilos sa pamamagitan ko.
Ang aking mga pagkilos ay sumagisag kung sino ako at kung bakit ako nandito.
Ako ay kumikilos mula sa kumpletong integridad.

Sinuko ko ang pagkontrol at kung ano ang gusto ko ay simpleng dumarating sa akin.
Sinuko ko ang pakikipagbaka, at sa halip na bumabagsak pababa, ang mga bagay at mga pangyayari ay nagiging mabuti. Ang aking mga aksyon ay bahagi ng isang plano na maaari kong bahagyang masulyapan, ngunit alam ko dapat itong umiiral.

• Ang pagkakalikha
Napag-alaman ko na ang aking buhay ay may layunin, na ako ay mahalaga.
Naramdaman ko na ang sapalarang mga kaganapan ay hindi ala-suwerte ngunit nabubuo sa banayad na disenyo.
Nakikita ko na ako ay natatangi.
Napagtanto ko ng may paghanga na ang buhay ay walang katapusang kahalagahan.

• Ang aking buong buhay ay naging ligtas mula noong ako ay ipinanganak: Ako ay ligtas.
• Upang maging dalubhasa sa purong kamalayan, kailangan mong malaman kung paano mabuhay kasama nito.
• ... ang kasabihang ikaw ang estranghero - ang iyong karanasan ay sumasama sa kanya.
• ... ito ang biglaang paglawak na mahalaga.

• Walang iba ... ang makakakita ng tunay na kahalagahan ng iyong mga pribadong katauhan.
• Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng mapagmahal na Diyos
• Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng walang pag-iimbot na aksyon
• Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng kaalaman

·         Ang meditasyon ay humantong sa pagkakaisa sa pamamagitan ng pagninilay at pagtalikod

·          ... ang meditasyon ay lumalampas sa iba pang mga landas

·          Ang iyong meditasyon ay pumupunta nang direkta sa esensiya ng iyong pagkatao. Ang esensiyang iyon ay ang pag-ibig ng Diyos, hindi makasariling aksyon, at kaalaman na sinusubukang maabot.

·          ... ang pagkakaisa ay lihim na  naroon sa bawat sandali ng araw-araw na buhay.

·          ... walang nasasayang o pinipiling kosmikong disenyo.

• Ang Apat na landas
1. Ang pakiramdam ... Ang matinding pagnanasa ng puso upang hanapin ang tunay na kapayapaan sa pamamagitan ng pakikipagkaisa sa puso ng paglikha
2. Ang pag-iisip
3. Ang Aksyon ... ang Karma ay nagbibigay ng Dharma o kaliwanagan. Sa madaling salita, ang personal na pagkakakabit sa iyong sariling mga aksyon ay nagiging mga hindi pagkakakabit sa pamamagitan ng pagsasagawa ng mga pagkilos ng Diyos. Ang daan na ito ay umaabot sa katuparan nito kapag ang iyong pagsuko ay para ma-kumpleto na ang Dios ang nagpapatakbo ng lahat ng bagay na ginagawa mo.

4. Ang katauhan
• panloob, isang mahalagang desisyon ay nagawa na: ako ay magsisimula muli.
• Kapag sumasakit ang ating puso dahil sa karahasan at pagkakahati sa mundo, ang pagsisimula uli ay ang tanging pagpipilian.

Tumigil ka sa pagtingin sa mga repleksyon at  sa halip sa pinagmulan. Ang uniberso, tulad ng anumang salamin, ay neutral. Ipinapakita nito pabalik ang anong nasa harap nito, nang walang paghatol o distorsyon. Kung maaari kang magtiwala, kung gayon nakuha mo na ang mahalagang hakbang ng pagtatakwil.

Tinakwil mo ang paniniwala na ang mga panlabas na mundo ay may kapangyarihan sa iyo. Tulad ng lahat ng iba pa pang bagay sa daan patungo sa pagkakaisa, ang mabuhay sa katotohanang ito ang gagawa upang maging totoo ang mga ito.

• Ang pagbabago ng iyong realidad upang mapaglaanan ang Ikatlong Lihim
-Pag-ibig
-Ang pagtanggap
-Para mapaunlad ang kapayapaan ay mas mahusay kaysa ikalat ang galit at karahasan.
-ang walang paghuhusga

1 Corinto 13: 1-13

Ang Pag-ibig

               1 Makapagsalita man ako sa mga wika ng mga tao at ng mga anghel, kung wala naman akong pag-ibig, para lamang akong kampanang umaalingawngaw o pompiyang na kumakalampag. 2 Kung ako man ay may kakayahang magpahayag ng salita ng Diyos at umunawa sa lahat ng hiwaga, kung mayroon man ako ng lahat ng kaalaman at ng malaking pananampalataya na anupa't nakakapagpalipat ako ng mga bundok, ngunit kung wala naman akong pag-ibig, wala akong kabuluhan. 3 At kung ipamigay ko man ang lahat ng aking mga ari-arian at ialay ang aking katawan upang sunugin, a ngunit wala naman akong pag-ibig, wala rin akong mapapala!
               4 Ang pag-ibig ay matiyaga at magandang-loob, hindi maiinggitin, hindi mayabang ni mapagmataas man, 5 hindi magaspang ang pag-uugali, hindi makasarili, hindi magagalitin, o mapagtanim sa kapwa. 6 Hindi niya ikinatutuwa ang gawaing masama, ngunit ikinagagalak ang katotohanan. 7 Ang pag-ibig ay mapagpatawad, mapagtiwala, puno ng pag-asa, at mapagtiis hanggang wakas.
               8 Matatapos ang kakayahang magpahayag ng salita ng Diyos, titigil rin ang kakayahang magsalita sa iba't ibang mga wika, mawawala ang kaalaman, ngunit ang pag-ibig ay walang hanggan. 9 Hindi pa lubos ang ating kaalaman at ang kakayahan nating magpahayag ng mensaheng mula sa Diyos, 10 ngunit pagdating ng ganap, mawawala na ang di-ganap.
               11 Noong ako'y bata pa, ako'y nagsasalita, nag-iisip at nangangatwirang tulad ng bata. Ngayong ako'y mayroon nang sapat na gulang, iniwanan ko na ang mga asal ng bata. 12 Sa kasalukuyan, tila malabong larawan ang nakikita natin sa salamin, ngunit darating ang araw na harapan nating makikilala ang Diyos. Bahagya lamang ang nalalaman ko ngayon, ngunit darating ang araw na malulubos ang kaalamang ito, tulad ng lubos na pagkakilala niya sa akin.
               13 Kaya't ang tatlong ito'y nananatili: ang pananampalataya, pag-asa, at pag-ibig, ngunit ang pinakadakila sa mga ito ay ang pag-ibig.

• Kung hahayaan mo ang iyong sarili na maramdaman ito, ang mas mahusay na panig ng bawat karanasan ay naglalagay sa isip ng kagaanan, nababawasan ang stress, at nagre-resulta sa mas mababang balisa sa  pag-iisip at mas mababang presyon sa emosyonal na antas. Ang banayad na karanasan ay tahimik at maayos. Mararamdaman mo ang kapanatagan; hindi ka sumasalungat kaninuman. Walang umiihip na drama o kahit anumang pangangailangan para dito.

• ... Kung pinahahalagahan mo ito, ito ay lumalago. Kung pabor sa iyo ang mga matataas na antas, ang mundo ay magpapakita ng iyong pang-unawa pabalik sa iyo: ito ay palaging mananatiling nahahati, nakakagambala, nakababahala, at nagbabala. Ang pagpili ay nasa iyo upang gumawa sa antas ng kamalayan dahil, sa mga walang katapusang pagkakaiba-iba ng pagkakalikha, ang bawat pang-unawa ay nagbibigay sa pagtaas sa isang mundo na sumasalamin nito.

Lihim # 4: Kung ano hinahanap mo, iyun ang matutupad

• ... ang paghahanap ay isa pang salita para sa paghabol sa isang bagay.
• Ang lihim na espirituwal na nalalapat dito ay ito: kung ano ang hinahanap mo, iyun ang matutupad. Ang iyong kamalayan ang pinagmulan ng pagkakaisa. Sa halip na naghahanap sa labas ng iyong sarili, pumunta sa pinagmulan at alamin kung sino ka.

• Ang problema ay ang paghahanap ay nagsisimula sa isang maling palagay.
•Ang paghahanap ay tiyak na mapapahamak sapagkat ito ay isang paghahabol sa labas ng iyong sarili.
• Hindi mo alam kung saan ka pupunta. Ang ispirituwal na paglago ay kusang-loob.
• Huwag magpumilit makapunta doon ... ito ang espirituwal na paglalahad.

Mateo 7:

Humingi, Humanap, Kumatok
(Lucas 11:9-13)

               7 "Humingi kayo at kayo'y bibigyan; humanap kayo at kayo'y makakatagpo; kumatok kayo at kayo'y pagbubuksan. 8 Sapagkat ang bawat humihingi ay tatanggap; ang bawat humahanap ay makakatagpo; at ang bawat kumakatok ay pagbubuksan. 9 Bibigyan ba ninyo ng bato ang inyong anak kapag siya'y humihingi ng tinapay? 10 Bibigyan ba ninyo siya ng ahas kapag siya'y humihingi ng isda? 11 Kung kayong masasama ay marunong magbigay ng mabubuting bagay sa inyong mga anak, gaano pa kaya ang inyong Ama na nasa langit? Bibigyan niya ng mabubuting bagay ang sinumang humihingi sa kanya!

               12 "Gawin ninyo sa inyong kapwa ang nais ninyong gawin nila sa inyo. Ito ang buod ng Kautusan at ng mga isinulat ng mga propeta."