Awtomatikong humahantong sa pag-ibig sa kapwa-tao ang pagbabahagi ng mga kayamanan

Isang dtef master ang nagsabi:
Ako ay potensyal na hindi masusukat ng lahat na noon, ngayon at bukas  at ang aking kagustuhan ay parang binhi na naiwan sa lupa na maghihintay para sa tamang panahon at pagkatapos ay patuloy na mahahayag sa mga magandang bulaklak at mga puno ng makapangyarihang  engkantadong hardin at sa marilag na gubat likas na taglay ang pagkakaroon ng pagnanais ang binhi at mekanika sa katuparan nito.

Awtomatikong humahantong sa pag-ibig sa kapwa-tao ang pagbabahagi ng mga kayamanan dahil ang pinagmulan nito na kung saan ang lahat ng ito ay walang hangganang , hindi nakagapos at hindi mauubos.

Ang batas ng pangangailangan at suplay ay dharma ng bawat isa sa atin. Tayo ay may dharma, isang layunin sa buhay
kapag tayo ay nasa dharma, tayo ay masaya at may pag-ibig. Mahal natin ang ating trabaho kahit anong serbisyo. Andito tayo para magbigay may pangangailangan para dito.
Lumikha ng pangangailangan at inaalok ito.

Purihin ang tagumpay ng iba lalo na iyong mga kakumpitensya pati sa mga taong nagtuturing na kalaban mo sila.

Alamin ang katotohanang  nasa bawat kabiguan ay ang binhi ng tagumpay.

Ang pagkilala ng pagtanaw sa utang na loob ay isang kagandahang-loob ng Diyos, ang kabutihang-loob at pagkilala sa utang na loob ay natural na mga katangian ng isang taong mayaman ang kamalayan dahil ang tanging bagay upang puntahan pagkatapos ay ang pinakamahusay na mga prinsipyo ng pinakamataas.

At ang Diyos ay ang batawan ng lahat ng mga posibilidad ito ay mahalaga upang magkaroon ng isang malinaw na layunin sa ating kamalayan ngunit mahalaga rin na iwan ang ating pagkakadikit sa mga layunin at ang mga layunin ay nasa siwang at ang puwang ay ang nakatagong lakas upang ayusin at mamigay ng mga detalye na kinakailangan upang umepekto ang anumang mga kahihinatnan doon ay merong isang tumpak na mekanismo na kung saan ang lahat ng mga kagustuhan ay maaaring ipinahayag ang mga apat na hakbang  tulad ng sumusunod:

1.      Dumausdos tayo sa puwang sa pagitan ng mga kaisipan at puwang na bintana sa pasilyo ang puyo ng pagbabagong anyo
kung saan ang personal na pag-iisip ay nakikipanayam sa kosmikong saykiko.

2. Mayroon tayong isang malinaw na intension, isang malinaw na layunin sa  puwang.

3. Iniiwan natin ang pagkakadikit sa kalalabasan  dahil ang paghahabol sa kahihinatnan  o sa pagkuha ng naka-dikit ay ang paglabas sa puwang.  

4.  Hayaan ang uniberso na pangasiwaan ang mga detalye

Ang mga kasagutan ay lilipad sa screen ng ating kamalayan.  Ito ay mekanika
para sa katuparan ng anumang pagnanais.

Kapag tayo ay nagpupumilit isipin ang mga kasagutan ang isip noon ay napaka-aktibo at magulo ngunit sa huli dahil sa pagod at pagkadismaya mabibitawan ang iniisip na kasagutan ipaubaya sa uniberso at ang kaisipan ay magiging tahimik at dahan-dahang mas tahimik at marahil sobrang tahimik kaya ito ay halos hindi gumagalaw at dudulas sa puwang kung saan lalabas ang ating pagnanais at sa lalong madaling panahon ito ay ipapasa sa atin.

Ito ang totoong kahulugan ng magtanong at dapat kang makatanggap ng sagot o kumatok sa pinto at ikaw ang pagbubuksan.
.

Isa sa mga pinakamadali
at pinaka-walang hirap na paraan
ng pagdulas sa ang puwang ay sa pamamagitan ng proseso ng transendental na meditasyon
ito ay nagtuturo sa atin kung paano i-mahayag ang mga gusto natin mula sa antas ng ang puwang.

Ang kaligayahan at sangkatauhan
at ang katotohanan na tayo ay nandito upang gawing masaya ang lahat ng mga tao na dumating sa ating buhay.

Ang kapangyarihan ng matigas na layunin  o intensyon ay upang gumawa ng hindi na mababagong desisyon mula sa kung saan imposible ng bumalik.
Ito ay nag-iisang layunin
ito ay isang mahusay na tukoy na layunin
hindi makokontra ng iba pang mga salungat na kagustuhan o interes.

Upang makakuha ng kayamanan o anumang bagay sa pisikal na uniberso
dapat tayong magbalak na gumawa ng desisyon upang magpunta para sa desisyon na hindi  mababago,
may pagsaayos ng layunin hindi nababaligtad ng anumang bagay ang uniberso ang mangangasiwa ng mga detalye nag-aayos at mamimigay ng pagkakataon simpleng maging alerto sa mga pagkakataong ito.

Hindi tayo kinakailangan humatol
kapag iniwan ang ating mga pangangailangan sa patuloy na pagbubukod-bukod ng mga bagay mabuti o masama pagkatapos ay makakaranas tayo ng pinaka-katahimik sa ating kamalayan.

Ang ating panloob na dayalogo ay nagsisimulang maging tahimik kapag inaalis natin ang mga pasanin ng paghuhukom at pagkatapos ay mas madaling makapasok sa puwang.
Ito ay mahalaga upang maka- layo mula sa pagbibigay-kahulugan, mga label, mga paglalarawan, interpretasyon, pagsusuri, at paghatol na lumikha ng lahat ng ligalig
sa ating mga panloob na dayalogo.

Ang katotohanan na na-aayos ay bahagi ng likas na taglay ng kaalaman  at nagdudulot ng isang pagbabago sa kamalayan kung saan ay posibleng makalikha ng mga bagong katotohanan halimbawa ang pagiging pamilyar sa kaalaman ng sagradong  aklat na ito ay patuloy na makakalikha sa mga kondisyon para sa kayamanan at kasaganaan.

Ang pag-ibig sa ating sarili at sa ating mga customer.
Mahalin ang madla mahalin ang lahat ng tao mahalin ang trabaho dahil walang kapangyarihang mas malakas kaysa sa pag-ibig. Itakda ang kondisyon para sa daloy ng kayamanan.

Kumita ng pera para sa pagtulong sa iba tumulong sa iba upang kumita sila at ang pagtulong sa iba pang mga tao upang matupad ang kanilang mga kagustuhan.
Ito ay isang siguradong  paraan upang matiyak na kikita tayo para sa ating sarili pati na rin ang mas madaling pagtupad ng ating sariling pangarap.
Huwag mabuhay sa negatibiti.

Ang katotohanan na ang buhay ay ang magkakasamang pagkakaroon ng lahat ng mga kabaligtarang kahalagahan.
Kagalakan at kasiyahan, kalungkutan at sakit, taas at baba, mainit at malamig, dito at doon, liwanag at kadiliman, kapanganakan at kamatayan ang lahat ng
karanasan ay may kaibahan.
At walang kahulugan ang isa kung wala ang isa.  Isang matalinong propeta ang nagsabi:  Ang isang taong ipinanganak ng bulag mula sa kapanganakan ay hindi kailanman malalaman ang kahulugan ng kadiliman, dahil hindi kailanman niya naranasan ang liwanag.

Kapag mayroong isang tahimik na pagkakasundo at pagtanggap sa ating kamalayan ng mga buhay magkakasamang kahalagahan ng lahat ng mga magkakasalungat na halaga pagkatapos ay awtomatikong magiging hindi tayo mapang-husga. Ang nanalo at ang natalo ay nakita bilang dalawang poste ng parehong pagkatao.
Ang hindi paghatol ay humahantong sa pagtahimik ng mga panloob na dayalogo ng pagbubukas muli ng mga pintuan
sa pagkamalikhain.

Ang mga pagkakataon at ang pagiging bukas at tapat na komunikasyon sa bawat kakilalang tao ay isang pagkakataon para sa paglago at ang katuparan ng pagnanais. Dapat lamang maging alerto sa mga pagkakataon, sa pamamagitan ng pinataas na kamalayan, bukas at tapat na komunikasyon ay bubukas ang mga lagusan upang mapagtanto ang mga
mga pagkakataon.

Ang layunin sa buhay ay para sa purong nakatagong lakas. Andito tayo upang matupad ang ating layunin.
Nasa atin upang malaman kung ano ang ating layunin. Oras na alam na natin ang ating layunin pagkatapos ay ang maliwanag na pag-unawa na hahantong sa pananaw na tayo ay totoong may nakatagong lakas. Kailangan nating magagawa ang ating layunin napaka-simple sa simpleng termino
halimbawa ang aking mga layunin sa buhay ay upang magpagaling ng mga may sakit ng mga taong dumarating na may masaya at upang makalikha ng kapayapaan at pagkatapos ay pag-alam ng layunin ay bubukas ng pinto sa larangan ng purong nakatagong lakas.

Isang dtef master ang nagsabi:
Ako ay potensyal na hindi masusukat
ng lahat na noon, ngayon at bukas
at ang aking kagustuhan ay parang binhi na naiwan sa lupa na maghihintay para sa tamang panahon at pagkatapos ay patuloy na mahahayag sa mga magandang bulaklak at mga puno ng makapangyarihang  engkantadong hardin at sa marilag na gubat likas na taglay ang pagkakaroon ng pagnanais ang binhi at mekanika sa katuparan nito.

Tanungin ang mga ideolohiya, mag-tanong labas sa kapangyarihan, sa pamamagitan ng pagtatanong lamang kung ano ang pinaniniwalaan ng tao na totoong masisira sa hipnosis ng mga sosyal na pagkokondisyon ng kaisipan mapapalabas ang katotohanan.

Ang pagtanggap ay kinakailangan bilang pagbibigay upang makatanggap ng marikit ng isang ekspresyon ng karangalan ng pagbibigay.

Ang paggasta at ang serbisyo
Ang pera ay tulad ng dugo dapat itong dumaloy ang pag-iimbak at paghawak rito ay nagiging sanhi ng pagbagal upang palaguin ito.

Dapat itong dumaloy kung hindi ay nahaharangan at tulad ng namuong dugo ay maaari lamang ito magdulot ng pinsala. Ang pera ay enerhiyang buhay na pwedeng gamitin sa pakikipagpalitan at magamit bilang resulta ng mga serbisyo na ating ibinigay sa uniberso at upang panatilihin itong dumarating sa atin kailangan nating panatilihin itong umiikot-ikot.

Ang transendensiya ay walang hanggang oras para sa kamalayan para sa bangko ng talent at maayos.
Pag walang buhay na transendensiya ay walang kagandahan upang mabuhay sa isang ganap na buhay kinakailangan pumunta sa ibayo ng lahat ng mga hangganan.

Sinabi ng isang Dtef master:
Labas na lampas sa ideya ng tamang paggawa at pagkakasala mayroong isang lugar, magkikita tayo doon.
Ang ating karanasan ng transendensiya sa pamamagitan ng pagsasanay ng meditasyon ay nagbibigay sa atin ng isang panloob na katatagan at katahimikan na hindi natatakluban sa pamamagitan ng anumang aktibidad.

Ang katahimikan ay nananatili sa akin
para walang mga panlabas na karanasan ang maaaring maging istorbo sa aking kamalayan at karanasan ng sarili.

Ang walang hangganang kamalayan ay
 taliwas sa may hangganang oras ng kamalayan.

Ang may hangganang kamalayan dahil iniwan natin ang ating sarili ang sarili imahe ay ang mga sosyal na mascara.

Ang proteksiyon sa likod ng pakitang-tao kung saan natin itatago sa may hangganang   kamalayan.

Ang ating pag-uugali ay palaging naiimpluwensyahan sa pamamagitan ng nakaraan at umasang may takot sa hinaharap.

Ang may hangganang kamalayan ay pinapasan sa pamamagitan ng kasalanan at kalungkutan na nag-uugat sa takot, ito nagiging sanhi ng pagtanda at kamatayan.

Ang walang hangganang kamalayan ay ang kamalayan ng sarili.

Isang dtef master ang nagsabi: Hindi ako mag-aalala tungkol sa nakaraan at hindi ako matatakot sa hinaharap dahil ang aking buhay ay lubos na puro sa kasalukuyan at ang tamang sagot ay darating sa akin sa bawat sitwasyon habang ito ay nangyayari.

Ito rin ang estado ng lubos na kaligayahan.
Ang sarili ay hindi lamang kaharian ng pag-iisip ito ay nasa puwang sa pagitan ng ating pag-iisip, ang kosmikong pag-iisip na bumubulong ng mahina sa puwang sa pagitan ng ating mga saloobin.
Ito din ang tinatawag nating intuwisyon
ang may oras na kamalayan ay nasa pag-iisip, ito ang kakalkula ng kamalayan sa walang tiyak na oras na nasa ating puso.

Magtayo ng bangko ng talento
upang mapalaki ng labis ang pagiging malikhain at mag-aalok ng pinakamahusay na serbisyo.
Ito ay handa lagi bumuo ng isang bangko ng talento o grupo ng mga indibidwal na may mga natatanging talento ng pagsusumikap at kakayahan na kung saan ang indibidwal na mga talento kapag pinagsama-sama ay mas malakas kaysa kabuuan ng mga bahagi.

Mag-abuloy, nangangahulugan ito ng pag-bahagi ng ating kinikita nang walang kondisyon o mga taling nakalakip
kapag nagbibigay tayo ang bakyum ay nalilikha na makakaakit ng mas maraming kaginhawahan ng kung ano ang ating ibinigay.

Sinabi ng isang Dtef master:

Na kapag walang mayamang puso
ang kayamanan ay isang pangit na pulubi.

Unawain na ang pagkakaisa ang nasa likod ng mga pagkakaiba-iba

Pahalagahan ang katotohanan
Integridad, ang pagiging tapat, pagmamahal, pananampalataya, malasakit at ang kagandahan.

kapag nararamdaman natin ang kagandahan alam natin ito bilang katotohanan.

Ang kamalayan sa kayamanan ay
nagpapahiwatig ng kawalan ng pag-aalala. Ang kamalayan sa kayamanan ay nangangahulugang ng pagkawala sa pag-aalala sa pera. Ang tunay na mayamang tao ay hindi nag-alala tungkol sa pagkawala ng kanilang pera dahil alam nila na kung saan man ito nagmula doon ay may hindi mauubos na supplay nito.

Ang pagpapahayag ng matapat na pagpapahalaga at salamat sa lahat ng tumulong sa atin.

Ang kabataan at kalakasan.
Nakakaranas tayo ng kalusugan kapag ang ating pagkakakilanlan ng kung sino tayo ay mula sa pagtukoy sa ating sarili kapag tayo nakatukoy sa bagay kung ito man ay mga sitwasyon, pangyayari, mga tao o bagay iniiwan ating ang enerhiya sa bagay ng mga kagustuhan bilang resulta makakaramdam tayo ng kakulangan ng enerhiya at sigla kapag ang ating pagkakakilanlan ay mula sa sarili mananatili ang ating enerhiya sa ating sarili makakaramdam tayo ng lakas at maranasan natin ang kalakasan ng kabataan.

Ang lubos na kasiyahan para sa buhay.
Ito ay upang pahalagahan ang ating buhay sa lahat ng mga kalakasan nito at
pagpahayag ng sobrang saya at ito ay upang malaman na mayroon lamang isang buhay na nagpapahayag ng kanyang sarili sa maraming mga porma upang malaman na ang kapangyarihan ay nasa sa kasalukuyan sandali.

Sinabi ng isang dtef master:
Ang parehong agos ng buhay na tumakbo sa mundo ay tumatakbo sa pamamagitan ng ating ugat gabi at araw at sumayaw sa maindayog na panukala.
Ito ay ang parehong buhay na sumibol sa kagalakan sa pamamagitan ng alabok ng lupa sa napakakapal talas ng damo at mga nabiyak sa isang magulong alon ng mga halaman.
Tinatawag itong buhay ng bagabag sa edad ng pagsasayaw sa ating dugo.
Sa sandali ito upang makipag-ugnay sa  buhay na ito binagabag ng edad sa pagsasayaw sa ating dugo ang sandaling ito  upang magkaroon ng lubos na kasiyahan para sa buhay.

Ito ay upang harapin ang hindi nalalaman walang pag-aalala at kalayaan
ang hindi alam ay ang patlang ng lahat ng mga posibilidad sa bawat sandali ng kasalukuyan at ito ay kalayaan
lampas sa nalalaman ng mga nakaraang pagkokondisyon higit sa bilangguan ng puwang ng oras at pagsasagawa.

Sinabi ng isang Dtef master:
Na hindi mahalaga kung ano ang ating pananampalataya  hangga't kakaharapin natin ito. Ito ay kagalakan, ito ay kalayaan, ito ay lubos na kasiyahan para sa buhay. Ito ang mga hagdanang bato sa walang limitasyon mga lihim na kayamanan ng mabuting kapalaran.

Muli kailangan lamang magkaroon ng kamalayan sa mga ito. na basahin ang listahan ng araw-araw at makita ang ating buhay  sa pagbabago at maging isang expresyon ng kasaganaan ng walang hanggang kasaganaan may impinidad at kawalang-kamatayan.
Lumikha ng mas maraming kayamanan sa ating puso magnasa ng buo punan ang bawat materyal at di materyal na kayunin lumikha ng kayamanan at gastusin ito gastusin ito ng marangyan at pagkatapos ay ibahagi ito.
At pagkatapos ay ibigay ito sa iba ibigay ito sa ating mga anak sa ating pamilya sa ating mga kamag-anak sa ating mga kaibigan sa lipunan at sa mundo.

Ang kayamanan ay para sa uniberso
at ito ay hindi natin pag-aari
tayo ay pag-aari nito tayo ay pribilehiyong mga bata at ang uniberso ay piniling ibahagi itong kasaganahan sa atin Kailangan lang bigyan ng atensyon ang kasaganaan at ito ay magiging atin.

Ang atensyon ang magdadala sa atin kung nasaan ang ating atensyon.

Tayo ang ating atensyon.
Kapag ang ating atensyon ay pira-piraso
tayo ay pira-piraso kapag ang ating atensyon ay nasa nakaraan tayo ay nasa nakaraan at kapag ang ating atensyon ay nasa kasalukuyang sandali tayo ay nasa presensya ng Diyos at ang Diyos ay nasa atin.

Simpleng magkaroon ng kamalayan sa kasalukuyan ng kung ano ang ating ginagawaang presensya ng Diyos ay nasa lahat ng dako. Dapat lamang may kamalayang yakapin ito gamit ang ating atensyon.

Ang astral na katawan ay simpleng behikulo na ginagamit natin sa astral na kalagayan.

Ang astral na katawan ay simpleng behikulo na ginagamit natin sa astral na kalagayan. Ang bawat dimensyon ay may katumbas na katawan o behikulo para sa mga ito. Ang isa na pinaka-pamilyar sa iyo ay ang isa na pinakamalapit sa iyo, ito ay ang iyong pisikal na katawan at ang pisikal na katawan ay simpelng behikulo na ginagamit natin upang sakupin ang tatlong mga dimensyon ngunit mayroon pa tayong ibang mga katawan na kumikilos bilang mga behikulo sa iba't-ibang mga dimensyon na hindi natin namamalayan dahil tayo ay hindi laging nakatutok sa kanila.

Ngunit sa iba't-ibang mga dimensyon maaari mong minsang maisip na ang mga ito ay iba't ibang mga suson o iba't ibang mga antas tulad ng isang hagdan, ngunit talagang ito ay iba't ibang mga dimensyon na tumatagos sa bawat isa ang mga ito ay tuloy-tuloy kaya lamang hindi mo ito maranasan ay dahil nakatuon ka lamang sa tatlong mga dimensyon na kung saan ito lamang ang iyong nakikita.

Kaperas ito ng ideya na kapag may signal ng radyo sa lahat ng dako sa hangin ang tanging signal na maririnig mo ay kung saang istasyon ng radio mo ito itinuon. Iyon lang ang tanging istasyon na makukuha mo bagaman ang lahat ng iba pang mga istasyon ay sabay-sabay na nasa iyong silid sa parehong oras kung ilipat mo lang ang iyong radyo sa isang bagong istasyon ang astral projeksyon ay maihahalintulad sa tono ng iyong sariling receiver o tagatanggap sa mga prikensiya ng mga iba't ibang mga dimensyon upang maramdaman at makipag-ugnayan sa kanila.

Ang astral projeksyon ay ganap na ligtas at natural na proseso na kung saan ang ating astral na katawan ay humihiwalay mula sa ating pisikal na katawan at napupunta sa astral na kalagayan. Bakit natin nasabi na ito ay lubos na ligtas at natural? Ito ay dahil ginagawa mo ito gabi- gabi. Sa bawat gabi kapag ikaw ay natutulog nangyayari ang astral projeksyon ang iyong pisikal na katawan ay natutulog, ang iyong kamalayan ay nalilipat mula sa pisikal na katawan sa iyong astral na behikulo at natatandaan mo ang mga karanasan ito bilang mga panaginip.

Ano ang astral projeksyon?
Ang astral projeksyon ay nangyayari kapag ang ating kamalayan, ang ating pagkaalam kung sino tayo, ay bumubukas sa ating astral na behikulo at pagkatapos ay nagkakaroon tayo ng karanasan sa astral na dimensyon.  Ang kamalayan, ang kung sino tayo, ay higit pa sa pisikal na katawan. Ito ay isang bagay na maaaring gumalaw, lumipat sa paligid ng ibat ibang dimensyon. Ang pisikal na katawan ay nakatali sa tatlong mga dimensyon ngunit ang iyong kamalayan ang kung sino ka ay talagang kayang magpalipat lipat sa iba pang mga dimensyon. Kaya sinasabing kilala mo na ang iyong sarili bago ka pa man ipanganak ngunit nawaglit ito ng nagkaroon ka ng pisikal na katawan.

Iyon ang mangyayari kapag tayo ay nag-aastral proyek sinasama natin ang ating kamalayan palabas ng ating mga pisikal na behikulo at lumilipat sa isa pang behikulo palipat sa astral. Upang muling makita at maranasan ang bagay na hindi nakikita sa pisikal na mundo.

Ang bawat tao'y nakakaranas nito sa regular na batayan dahil ginagawa mo ito gabi-gabi kapag ikaw ay natutulog. Bahagi ng proseso ng pagtulog ay ang pagsasalin ng kamalayan mula sa pisikal papunta sa astral at iyan ay kinakailangang bahagi ng pagtulog, ang pamamahinga at pagpapagaling para sa pisikal na katawan ay ang paglipat ng kamalayan sa isang iba't ibang mga behikulo.

Ano ang astral na kalagayan?
Ang astral na kalagayan ay simpleng bahagi ng ika-limang dimensyon. Napag-usapan na natin ang tungkol sa tatlong mga dimension ang haba, lapad at ang taas. Ang ikaapat na dimensyon kung minsan ay tinatawag na isang mahalagang kalagayan o eterikong kalagayan na nakaugnay sa oras. Ang astral na mundo ay bahagi ng ika-limang dimensyon. Sa ngayon tayo ay malinaw na sumasakop sa una, ikalawa at ikatlo ngayon ang ika-apat ay ang eteriko na nakaugnay sa oras kahit na may mas mataas pang dimensyon. Mayroong pang-higit na dimension na umiiral sa labas ng astral na mundo.

Ang astral na kalagayan ay naglalaman ng limang sukat na aspeto ng mga bagay at mga bagay na ito sa tatlong dimensional na kalagayan tulad ng iyong katawan ito ay hindi humihinto sa pag-iral at ang iyong kamalayan ay hindi humihinto sa pag-iral.

Lahat ng bagay na umiiral ay umiiral sa maramihang mga antas tayo ay naka- tune in lang ngayon sa tatlong-dimensional na aspeto.

Iyon ang dahilan kung bakit kapag narinig mo ang kwento ng sinaunang kultura, sila ang mga sinaunang tao na nagkukwento sa mga taong taga siyudad at sinasabing ang mga bagay tulad ng maaari mong makita tulad ng malaking puno ngunit hindi mo talagang nakikita ang malaking puno kung ano ang tinutukoy nila ay ang ating abilidad upang mahiwatigan lamang ang tatlong mga dimensyon at hindi lumalampas at hindi nakikita maliban ang tatlong-dimensional na kalikasan na katangian ng mga bagay na nakapaligid sa atin.

2 Corinto 12: 1-21

Mga Pangitain at mga Pahayag

               1 Kailangan kong magmalaki, kahit na wala akong mapapala sa paggawa nito. Ang sasabihin ko naman ngayo'y ang mga pangitain at mga pahayag mula sa Panginoon. 2 May kilala akong isang Cristiano na dinala sa ikatlong langit, labing-apat na taon na ang nakakalipas. Hindi ko lang matiyak kung iyo'y isang pangitain lamang, o tunay na pangyayari; ang Diyos lamang ang nakakaalam. 3 Inuulit ko, siya'y dinala sa Paraiso. At tulad ng sabi ko, ang Diyos lamang ang nakakaalam kung ito nga'y isang pangitain o tunay na pangyayari. 4 Nakarinig siya roon ng mga bagay na di kayang ilarawan ng salita at di dapat bigkasin ninuman. 5 Ipagmamalaki ko ang taong iyon, at hindi ang aking sarili, maliban sa aking mga kahinaan. 6 At kung ako'y magmalaki man, hindi ako lalabas na hangal, sapagkat totoo ang sasabihin ko. Ngunit hindi ko ito gagawin, sapagkat ayaw kong mag-isip ang sinuman nang higit tungkol sa akin kaysa kanyang nakita o narinig sa akin.

Pahayag 4: 1-11

Pananambahan sa Langit

               1 Pagkatapos kong masaksihan ang mga bagay na ito, nakita ko sa langit ang isang bukas na pinto.
               At muli kong narinig ang tinig na parang tunog ng isang trumpeta, na ang sabi sa akin, "Umakyat ka rito, at ipapakita ko sa iyo kung ano pang mga mangyayari pagkatapos nito." 2 At agad akong napuspos ng kapangyarihan ng Espiritu, at nakita ko sa langit ang isang trono at ang isang nakaupo roon. 3 Ang anyo niya'y maningning na parang mahahalagang batong jasper at kornalina. May isang bahagharing nagniningning na parang esmeralda sa palibot ng trono. 4 Nakapaligid naman dito ang dalawampu't apat pang trono na sa bawat isa'y may nakaupong isang pinuno na nakadamit ng puti at may koronang ginto sa ulo. 5 Mula sa trono ay gumuguhit ang kidlat, kasabay ng mga ugong at mga kulog. Sa harap ng trono ay may pitong nagniningas na sulo; ito ang pitong espiritu ng Diyos. 6 Sa harap ng trono ay may tila dagat na salamin na sinlinaw ng kristal.
               Sa apat na panig ng trono ay may apat na buhay na nilalang, na punung-puno ng mga mata sa kanilang harap at likod. 7 Ang unang buhay na nilalang ay katulad ng leon; katulad naman ng baka ang pangalawa; kamukha ng tao ang pangatlo; at katulad naman ng agilang lumilipad ang pang-apat. 8 Ang bawat isa ay may tig-aanim na pakpak, at punung-puno ng mga mata sa harap at likod. Walang tigil ang kanilang pag-awit araw at gabi,
"Banal, banal, banal, ang Panginoong Diyos na Makapangyarihan sa lahat,
ang Diyos ng nakaraan, ng kasalukuyan, at siyang darating."
9 Tuwing umaawit ng papuri, parangal at pasasalamat ang apat na buhay na nilalang sa nakaupo sa trono, na nabubuhay magpakailanman, 10 ang dalawampu't apat na pinuno naman ay nagpapatirapa sa harap ng trono at sinasamba ang nakaupo doon, ang nabubuhay magpakailanman. Iniaalay nila ang kanilang korona sa harap ng trono, at sinasabi,
11 "Aming Panginoon at Diyos!
Karapat-dapat kang tumanggap ng papuri, karangalan, at kapangyarihan;
sapagkat ikaw ang lumalang sa lahat ng bagay, at ayon sa iyong kagustuhan, sila'y nilalang mo at pinapanatili."

Ang iba't ibang mga dimensyon ay pinamamahalaan ng iba't ibang mga batas kaya dapat tayong tumingin sa astral na kalagayan, sa iba't ibang mga pag-iral, sa iba't ibang mga dimensyon sa labas ng tatlong mga dimensyon na nauugnay tayo.  

Kapag tinitingnan natin ang iba't ibang mga dimensyon at subukang paghahambingin ang mga ito, ang iba't ibang mga dimensyon ay tunay na pinamamahalaan ng iba't ibang mga batas. Isa sa mga kagiliw-giliw na mga bagay-bagay tungkol sa astral na kalagayan ay, mas kakaunti ang nais nating tawagan batas na nandito.

Ang pisikal na mundo na kung saan tayo naroroon ay karaniwang may mga pangunahing batas na namamahala rito. Habang tumataas tayo sa dimensyon mas kumukonti ang mga batas na ating na eenkwentro halimbawa sa astral na mundo dito ay walang grabidad o bigat, dito ay walang oras sa sandaling makapunta  ka sa astral umiiral ka ng labas sa oras.

Mayroong ding iba't ibang mga batas ng pisika na namamahala sa mosyon o paggalaw.
Noong ang mga sinaunang tao ay tumingin sa mas mataas na dimensyon ng magkaroon sila ng mga karanasan sa mas mataas na dimensyon napansin nila ang kawalan ng mga batas at ang iba't ibang grado ng kalayaan na nagmumula doon.

At kapag naranasan ng sinaunang tao ang mas mataas na dimensyon, sinasabi nila na ito ay isang napakagandang lugar, ito ay langit, ito ay paraiso kaya ang konsepto na mayroon tayo sa langit, sa paraiso, ng lahat ng mga iba't ibang mga relihiyon sa daigidig ay nagsasalarawan ng mga karanasan ng mga sinaunang mga tao sa mas mataas na dimensyon.

Awit 19: 1-14

Ang Paglilikha at ang Kadakilaan ng Diyos
Katha ni David upang awitin ng Punong Mang-aawit.1 Ang kaluwalhatian ng Diyos ay ipinapahayag ng kalangitan!
Ang ginawa ng kanyang kamay, ipinapakita ng kalawakan!
2 Sa bawat araw at gabi, pahayag ay walang patlang, patuloy na nagbibigay ng dunong at kaalaman.
3 Wala silang tinig o salitang ginagamit,wala rin silang tunog na ating naririnig;
4 ngunit abot sa lahat ng dako ang kanilang tinig,balita ay umaabot hanggang sa dulo ng daigdig. Gumawa ang Diyos sa langit ng tahanan para sa araw,
5 tuwing umaga'y lumalabas ito na parang masayang kasintahan, tulad ng masiglang manlalaro na handang-handa sa takbuhan. 6 Sa silangan sumisikat, lumulubog sa kanluran,
walang nakapagtatago sa init nitong taglay.

Genesis 1: 1-31

Ang Kasaysayan ng Paglikha

               1 Nang pasimula ay nilikha ng Diyos ang langit at ang lupa; a 2 ang lupa ay walang hugis o anyo. Dilim ang bumabalot sa kalaliman at kumikilos ang Espiritu ng Diyos b sa ibabaw ng tubig. 3 Sinabi ng Diyos: "Magkaroon ng liwanag!" At nagkaroon nga. 4 Nasiyahan ang Diyos nang ito'y mamasdan. Pinagbukod niya ang liwanag at ang dilim. 5 Ang liwanag ay tinawag niyang Araw, at ang dilim naman ay tinawag na Gabi. Lumipas ang gabi, at sumapit ang umaga---iyon ang unang araw.
               6 Sinabi ng Diyos: "Magkaroon ng kalawakang maghahati sa tubig upang ito'y magkahiwalay!" 7 At nangyari ito. Ginawa ng Diyos na pumagitan ang kalawakan sa tubig na nasa itaas at sa tubig na nasa ibaba. 8 Langit ang itinawag niya sa kalawakan. Lumipas ang gabi, at sumapit ang umaga---iyon ang ikalawang araw.
               9 Sinabi ng Diyos: "Magsama-sama sa isang dako ang tubig sa silong ng langit upang lumitaw ang lupa." At nangyari nga ito. 10 Tinawag niyang Lupa ang tuyong bahagi at Dagat naman ang nagsama-samang tubig. Nasiyahan siya nang ito'y mamasdan. 11 Pagkatapos, sinabi ng Diyos: "Magkaroon sa lupa ng lahat ng uri ng tumutubong halamang nagkakabinhi at mga punong namumunga." At nangyari ito. 12 Tumubo nga sa lupa ang gayong mga halaman. Nasiyahan siya nang ito'y mamasdan. 13 Lumipas ang gabi, at sumapit ang umaga---iyon ang ikatlong araw.
               14 Sinabi ng Diyos: "Magkaroon ng mga tanglaw sa langit upang mabukod ang araw sa gabi. Ito ang magiging batayan sa bilang ng mga araw, taon at kapistahan. 15 Mula sa langit, ang mga ito'y magbibigay ng liwanag sa daigdig." At gayon nga ang nangyari. 16 Nilikha ng Diyos ang dalawang malalaking tanglaw: ang Araw, upang magbigay liwanag sa maghapon, at ang Buwan, upang tumanglaw kung gabi. Nilikha rin niya ang mga bituin. 17 Inilagay niya sa langit ang mga tanglaw na ito upang magbigay ng liwanag sa daigdig, 18 tumanglaw kung araw at gabi, at magbukod sa liwanag at dilim. Nasiyahan ang Diyos nang ito'y kanyang mamasdan. 19 Lumipas ang gabi, at sumapit ang umaga---iyon ang ikaapat na araw.
               20 Sinabi ng Diyos: "Magkaroon sa tubig ng maraming bagay na may buhay, at magkaroon din ng mga ibon sa himpapawid." 21 Nilikha ng Diyos ang mga dambuhala sa dagat, at lahat ng bagay na nabubuhay sa tubig, gayundin ang lahat ng uri ng ibon. Nasiyahan ang Diyos nang ito'y mamasdan. 22 Pinagpala niya ang mga ito at sinabi: "Magpakarami ang lahat ng bagay na nabubuhay sa tubig at punuin ang karagatan; magpakarami rin ang mga ibon at punuin ang daigdig." 23 Lumipas ang gabi, at sumapit ang umaga---iyon ang ikalimang araw.
               24 Sinabi ng Diyos: "Magkaroon ng lahat ng uri ng hayop sa lupa---maaamo, maiilap, malalaki at maliliit." At gayon nga ang nangyari. 25 Ginawa nga niya ang lahat ng ito, at nasiyahan siya nang ito'y kanyang mamasdan.
               26 Pagkatapos, sinabi ng Diyos: "Ngayon, likhain natin ang tao ayon sa ating larawan, ayon sa ating wangis. Sila ang mamamahala sa mga isda, sa mga ibon sa himpapawid at sa lahat ng hayop, maging maamo o mailap, malaki o maliit." 27 Nilalang nga ng Diyos ang tao ayon sa kanyang larawan. Sila'y kanyang nilalang na isang lalaki at isang babae, 28 at sila'y pinagpala niya. Sinabi niya, "Magpakarami kayo at punuin ninyo ng inyong mga anak ang buong daigdig, at kayo ang mamahala nito. Binibigyan ko kayo ng kapangyarihan sa mga isda sa tubig, sa mga ibon sa himpapawid, at sa lahat ng mga hayop na nasa ibabaw ng lupa. 29 Ibinibigay ko rin sa inyo ang lahat ng uri ng halamang nagkakabinhi at mga bungangkahoy bilang pagkain ninyo. 30 Ang lahat ng halamang luntian ay ibinibigay ko naman sa lahat ng hayop sa ibabaw ng lupa at sa lahat ng mga ibon." At ito nga ang nangyari. 31 Pinagmasdan ng Diyos ang lahat niyang ginawa, at lubos siyang nasiyahan. Lumipas ang gabi, at sumapit ang umaga---iyon ang ikaanim na araw.
Jeremias 31:
35 Si Yahweh ang naglagay ng araw upang lumiwanag sa maghapon,
at ng buwan at mga bituin upang tumanglaw sa magdamag;
siya ang nagpapagalaw sa dagat kaya umuugong ang mga alon;
ang pangalan niya'y Yahweh, ang Makapangyarihan sa lahat!

Roma 1:

20 Mula pa nang likhain ng Diyos ang sanlibutan, ang kanyang likas na hindi nakikita, ang kanyang kapangyarihang walang hanggan at ang kanyang pagka-Diyos, ay maliwanag na inihahayag ng kanyang mga ginawa. Kaya't wala na silang maidadahilan pa.

Kapag ikaw ay nag astral sa mas mababang dimensyon masasagupa mo ang mas maraming mahihigpit na batas ang mga bagay ay istrikto mas siksik  at mas kakaunti ang digri ng kalayaan.

Ng maranasan ng mga sinaunang tao ang dimensyon sa ibaba natin, sinasabi nilang napakaraming batas doon susunod ka kung ano ang iniuutos sa iyo, sinasabi nilang doon ay kakila-kilabot, ito ay isang lugar ng paghihirap, ng hapdi at walang taong gustong pumunta doon kaya iyan ang mas mababang dimensyon na sa bandang huli ay tinatawag ng impiyerno ng mga relihiyon sa mundo.

Pahayag 20: 1-15

Ang Sanlibong Taon

               1 Pagkatapos nito'y nakita ko ang isang anghel na bumababa mula sa langit, hawak ang isang malaking kadena at ang susi ng bangin na walang kasing-lalim. 2 Sinunggaban niya ang dragon, ang matandang ahas na walang iba kundi ang Diyablo o Satanas, at ginapos ito sa loob ng sanlibong taon. 3 Ito'y inihagis ng anghel sa bangin na walang kasing-lalim, saka isinara at tinatakan ang pinto nito upang hindi siya makalabas at makapandaya pa sa mga bansa hangga't hindi natatapos ang sanlibong taon. Pagkatapos nito'y palalayain siya sa loob ng maikling panahon.
               4 At nakakita ako ng mga trono, at ang mga nakaupo doon ay binigyan ng karapatang humatol. Nakita ko rin ang mga kaluluwa ng mga taong pinugutan dahil sa pagpapatotoo tungkol kay Jesus at sa pagpapahayag ng salita ng Diyos. Hindi sila sumamba sa halimaw ni sa larawan nito, ni tumanggap man ng tatak ng halimaw sa kanilang noo o kamay. Binuhay sila upang magharing kasama ni Cristo sa loob ng sanlibong taon. 5 Ito ang unang pagbuhay sa mga patay. Ang iba pang mga patay ay bubuhayin din pagkaraan ng sanlibong taon. 6 Mapalad at lubos na pinagpala ang mga nakasama sa unang pagbuhay sa mga patay. Walang kapangyarihan sa kanila ang pangalawang kamatayan; sila'y magiging mga pari ng Diyos at ni Cristo, at maghahari silang kasama niya sa loob ng sanlibong taon.

Ang Pagkatalo ni Satanas

7 Pagkatapos ng sanlibong taon ay palalayain si Satanas mula sa kanyang pagkabilanggo. 8 Lalabas siya at dadayain ang mga bansa sa buong mundo, ang Gog at Magog. Titipunin niya ang mga ito at isasama sa pakikipagdigma. Ang hukbong ito ay magiging sindami ng buhangin sa tabing-dagat. 9 Kumalat sila sa buong mundo at pinaligiran ang kampo ng mga hinirang ng Diyos at ang pinakamamahal na lunsod. Ngunit umulan ng apoy mula sa langit at tinupok ang mga kampon ni Satanas. 10 At ang Diyablong nandaya sa kanila ay itinapon sa da- gat na apoy at asupre na pinagtapunan din sa halimaw at sa huwad na propeta; magkakasama silang pahihirapan, araw at gabi, magpakailanman.

Ang Huling Paghuhukom

               11 Pagkatapos nito'y nakita ko ang isang malaking tronong puti at ang nakaupo doon. Naglaho ang lupa't langit sa kanyang harapan, at hindi na nakita pang muli. 12 Nakita kong nakatayo sa harap ng trono ang mga namatay, maging dakila at hamak, at binuksan ang mga aklat. Binuksan ang isa pang aklat, ang aklat ng buhay. Hinatulan ang mga patay ayon sa kanilang ginawa, batay sa nakasulat sa mga aklat. 13 Iniluwa ng dagat ang mga patay na naroroon. Iniluwa din ng Kamatayan at ng daigdig ng mga patay ang mga nakalagak sa kanila. Hinatulan ang lahat ayon sa kanilang mga ginawa. 14 Pagkatapos ay itinapon din sa lawa ng apoy ang Kamatayan at ang daigdig ng mga patay. Ang lawa ng apoy ay ang pangalawang kamatayan. 15 Itinapon sa lawa ng apoy ang sinumang hindi nakasulat ang pangalan sa aklat ng buhay.

Pahayag 14: 1-20

Ang Awit ng mga Tinubos

               1 Tumingin ako, at nakita ko ang Kordero na nakatayo sa Bundok ng Zion, kasama ang 144,000 tao. Nakasulat sa kanilang noo ang pangalan ng Kordero at ang pangalan ng kanyang Ama. 2 At narinig ko mula sa langit ang isang tinig na sinlakas ng mga alon sa dagat at dagundong ng kulog. Ang tinig na narinig ko'y parang tugtugan ng mga alpa. 3 Sila'y umaawit ng isang bagong awit sa harap ng trono, at sa harap ng apat na nilalang na buhay at sa harap ng mga pinuno. Walang makaunawa sa awit na iyon kundi ang 144,000 na tinubos mula sa sanlibutan. 4 Ito ang mga lalaking nanatiling malinis at hindi nagkaroon ng anumang kaugnayan sa mga babae. Sumusunod sila sa Kordero saanman siya magpunta. Sila'y tinubos mula sa buong sangkatauhan bilang mga unang handog sa Diyos at sa Kordero. 5 Hindi sila nagsinungaling kailanman at wala silang anumang kapintasan.

Ang Tatlong Anghel

               6 Nakita ko rin ang isa pang anghel na lumilipad sa kalawakan, dala ang walang katapusang Magandang Balita upang ipahayag sa mga tao sa lupa, sa lahat ng bansa, lahi, wika, at bayan. 7 Sinabi niya nang malakas, "Matakot kayo sa Diyos at luwalhatiin ninyo siya! Sapagkat dumating na ang oras ng kanyang paghatol. Sambahin ninyo ang Diyos na lumikha ng langit, lupa, dagat, at mga bukal ng tubig!"
               8 Sumunod naman ang ikalawang anghel na nagsasabi, "Bumagsak na! Bumagsak na ang makapangyarihang Babilonia! Pinainom niya ang lahat ng tao ng alak ng kanyang kahalayan!"
               9 At sumunod sa dalawa ang ikatlong anghel na sumisigaw nang malakas, "Sinumang sumasamba sa halimaw at sa larawan nito, at nagpatatak sa kanyang noo o sa kamay, 10 ay paiinumin ng Diyos ng alak ng kanyang poot na walang halong ibinuhos sa kopa ng kanyang galit. Pahihirapan sila sa apoy at asupre sa harapan ng mga banal na anghel at ng Kordero. 11 Ang usok mula sa apoy na nagpapahirap sa kanila ay mag-aalab magpakailanman. Araw at gabi ay maghihirap nang walang pahinga ang mga sumamba sa halimaw at sa kanyang larawan, at ang mga natatakan ng kanyang pangalan."
               12 Kailangang magpakatatag ang mga hinirang ng Diyos, ang mga sumusunod sa utos ng Diyos at nananatili sa pananampalataya kay Jesus.
               13 At narinig ko mula sa langit ang isang tinig, na nagsasabi, "Isulat mo, mula ngayon, mapalad ang naglilingkod sa Panginoon hanggang kamatayan!" At sinabi ng Espiritu, "Totoo nga! Matatapos na ang kanilang paghihirap sapagkat ang kanilang ginawa ang magpapatunay sa kanilang katapatan."

Ang Pag-aani

               14 Tumingin uli ako, at nakita ko naman ang isang puting ulap, at nakaupo rito ang isang kamukha ng Anak ng Tao, may suot na koronang ginto at may hawak na isang matalim na karit. 15 Isa pang anghel ang lumabas mula sa templo at malakas na nagsalita sa nakaupo sa ulap, "Gamitin mo na ang iyong karit, gumapas ka na sapagkat panahon na; hinog na ang aanihin sa lupa!" 16 Ginamit nga ng nakaupo sa ulap ang kanyang karit, at ginapas ang dapat anihin sa lupa.
               17 At isa pang anghel ang nakita kong lumabas mula sa templo sa langit; may hawak din itong matalim na karit. 18 Lumabas naman mula sa dambana ang isa pang anghel. Siya ang namamahala sa apoy sa dambana. Sinabi niya sa anghel na may matalim na karit, "Gamitin mo na ang iyong karit, at anihin mo ang mga ubas sa lahat ng ubasan sa lupa, sapagkat hinog na ang mga ito!" 19 Kaya't ginamit ng anghel ang kanyang karit, inani ang mga ubas, at inihagis sa pisaan. Ang pisaang ito ay larawan ng matinding poot ng Diyos. 20 Pinisa sa labas ng bayan ang mga ubas at mula sa pisaan ay bumaha ng dugo. Ang lawak ng baha ay umabot hanggang 300 kilometro, at ang lalim ay sintaas ng sa nguso ng kabayo.

Kaya ang konsepto ng langit at Impiyerno ay ang pagsasalarawan ng mga sinaunang tao na nagpapaliwanag ng kanilang mga karanasan sa mas mataas at mas mababang mga dimensyon.

Kapag ang pinag-usapan natin ang tungkol sa pisika na namamahala sa mosyon o pag-galaw, ang isa sa mga kagiliw-giliw na bagay ay ang mga paggalaw na ating nararanasan sa pisikal na mundo na kung manggagaling sa isang lugar at papunta sa isang lugar nagagawa natin ang paglipat maging sa astral na mundo sa pamamagitan ng ating kagustuhan o kalooban, sa halip na isang pisikal na paglalakad. Nagagawa ito sa pamamagitan ng astral na paglalakbay.

Bagaman tayo ay nakatali sa tatlong mga dimension ang taas, haba, lapad na nakatali sa oras at distansya, hindi maaaring ihiwalay sa atin kung ano ang pagkakaiba sa pagitan mo na nandidito at ikaw na nasa ibang lugar maliban sa oras na kinakailangan upang makarating mula rito papunta sa ibang lugar. Sa pamamagitan ng astral na paglalakbay.

Kapag tinanggal mo ang oras sa labas ng ekwasyon, isang bagay na interesante ang mangyayari walang konsepto ng oras lahat ng bagay ay umiiral sa parehong punto sa eksaktong parehong espasyo. Walang oras sa mundo ng astral maging sa astral na kalagayan.

Kaya sa simpling pag punta mula rito papunta roon simpling naisin kung saan mo gustong pumunta ay makakapunta ka mula sa isang lugar papunta sa ibang lugar sa pamamagitan ng kagustuhan o pag nanais napapabilis lang ito kung sanay ng mag meditate at gumamit ng makapangyarihang mga orasyon kaysa pisikal na maglakad kung saan ninanais mong makarating, ito ang astral na paglalakbay.

Maaari kang tumagos sa matitigas na bagay at maglakbay sa malalayong distansya sa isang iglap, kapag ikaw ay nasa astral na  mundo.  Kung nais mong maging biglang nasa bundok Banahaw madali mo lang itong magagawa, ipako o ipukos mo ang iyong kaisipan sa lugar na iyon at ang pagpunta doon agad agad mayroong isang sensasyon ng mabilis na paggalaw at pagkatapos ay biglang nakarating ka na sa lokasyon dahil wala tayong mga konsepto ng oras kaya maging ang konsepto ng distansya ay nababago.

Ang iba't ibang mga batas na ating nararanasan sa astral na mundo dahil natatandaan natin na galing tayo sa astral na mundo, sa bawat oras na nakakatulog tayo ang iba't ibang mga batas na naranasan natin doon ay nagsasalaysay sa mga pulutong ng mga klasikong nakakabangungot na senaryo na pamilyar sa lahat ng mga tao. Kaya kinakailangang naka shield bago matutulog o kapag maglalakbay sa astral na mundo na kasama ang mga warrior angels bilang escorts. Dapat na alam ang mga sikretong rituwals at orasyon para rito.

AWIT 91: 1-16 Siyang naghahangad ng pagkupkop ng Kataas-taasan, At nananatili sa kalinga niyong Makapangyarihan; Makapagsasabi sa kanyang Panginoon; “Muog ka’t tahanan, Ikaw ang aking Diyos, ang Diyos na tangi kong pinagtiwalaan.” Ikaw’y ililigtas niya sa panganib, sa umang na bitag, At kahit ano mang mabigat na salot di ka magdaranas. Lulukuban niya sa lilim ng kanyang malabay na pakpak Sa kalinga niya ay natitiyak mo na ikaw ay ligtas; Iingatan niya’t ipagsasanggalang, pagkat siya’y tapat, Pagsapit ng gabi, di ka matatakot sa anumang bagay, Maging sa gagawing biglaang paglusob pagsapit ng araw. Ni sa ano pa mang darating na salot pagkagat ng dilim, Di ka matatakot sa kasamaan mang araw kung dumating. Kahit na mabuwal sa iyong harapan ang sanlibong tao, Sa iyong paligid ang bilang ng patay maging sampung libo, Di ka matatakot, at natitiyak mong di ka maaano. Ikaw’y nagmamasid at sa panonood iyong mamamasdan, Yaong masasama ay makikita mong pinarurusahan. Sapagkat si Yahweh ang iyong ginawang tagapagsanggalang, At ang pinili mong mag-ingat sa iyo’y Kataas-taasan, Di mo aabuting ikaw’y mapahamak, at walang daratal kahit anong uring mga paghihirap sa iyong tahanan. Susuguin niya ang maraming anghel,sila’ng susubaybay, kahit saang dako ikaw maparoon, tiyak iingatan. Sa kanilang palad ay itatayo ka’t, sila’ng magtataas Nang hindi masaktan ang mga paa mo sa batong matalas. Kahit ang tapakan mo ay mga leon, ahas na mabagsik, Di ka maaano sa mga serpiyente’t leong mababangis. Ang sabi ng Diyos, “Aking ililigtas ang tapat sa akin, At iingatan ko ang sinumang taong ako’y kikilalanin. Pag sila’y tumawag, laging handa ako na sila’y pakinggan’ Aking sasamahan at kung may hilahil ay sasaklolohan; Aking ililigtas at ang bawat isa ay pararangalan. Sila’y bibigyan ko’t gagantimpalaan ng mahabang buhay, At nakatitiyak na tatamuhin nila’y kaligtasan!”

Halimbawa kapag ikaw ay may panaginip na nahuhulog ka, halos lahat ng tao ay nakaranas ng managinip ng parang nahuhulog siya sa kawalan, isa sa mga dahilan kung bakit nangyayari iyun, ay dahil ang ating mga pisikal na katawan sa ating kaisipan ay nasanay sa konsepto ng grabidad o bigat.

kapag mayroon tayong karanasan sa astral na kaharian sa ating mga panaginip walang grabidad doon kaya biglang mararamdaman natin na tayo ay parang lumulutang  o nahuhulog na parang-may mali maaarng palagi nating nararamdaman na nahuhulog tayo ng walang hangganan o walang katapusan pero maaari rin namang nating gawin ang kabaligtaran minsan nananaginip tayo alam ko naranasan nyo rin na kung saan lumilipad ka o lumulutang sa ibabaw ng lungsod o ng iyong bahay.

 Isa pang klasikong senaryo ng bangungot ay ang sitwasyon na hindi ka makatakbo habang nananaginip at natatakot. Lahat tayo ay nakaranas na parang may humahabol sa atin sa panaginip ngunit hindi natin maigalaw ang ating mga paa at hita. Hindi natin makuhang tumakas at makalayo.

Isa sa mga bagay na nangyayari sa ganoong senaryo ay ang iyong utak ay nagsisimulang mag- panic dahil sa ikaw ay natatakot habang nasa astral na mundo sinusubukan mong itakbo ang iyong mga paa ngunit hindi mo ito maitapak at wala kang tatapakan dahil ang iyong astral na katawan ay hindi isang katawan na may laman at buto kaya hindi magkakaroon ng konekyon sa iyong utak kaya nararanasan mo ang panik tulad ng hindi ka makakilos na para kang naninigas.

Isa pang klasikong senaryo ay kung hindi mo maigalaw ang iyong mga paa hindi ka  makaalis sa lupa, hindi ka makaakyat ng hagdan dahil ang iyong mga paa ay hindi mo maigalaw o nararamdaman mong ikaw ay lumulubog iyan ay magkakaugnay na konsepto ito ay paraan ng mga bagay na makipag-ugnayan sa mundo ng astral o tumatagos ka sa matitigas na bagay, lumalagpas ang iyong kamay sa matitigas na bagay, tumatagos ka sa pader,
na lumulutang kang pababa sa sahig at tumataas sa kisame.

Isa sa mga pinaka mahalagang aspeto upang tunay na maunawaan mo ang tungkol sa astral na kalagayan ay ang astral na mundo ay tumutugon sa ating mga iniisip, ang ating iniisip ay nalilikha doon.

Ngayon iyan ay hindi nangyayari sa pisikal na mundo kahit na ano ang iyong iniisip ngayon ang iyong kuwarto ay hindi nagbabago  at palaging ganoon ang hitsura. Ang mga saloobin at pantasiya at mga imahe o ano pa man ang iyong iniisip sila ay umiiral lamang sa tabing ng iyong kaisipan.

Isa sa tunay na mahalagang bagay na dapat maunawaan sa astral, dito nalilikha ang iyong iniisip, ang mga bagay sa mundo ng astral ang enerhiya na umaalinsunod sa pag-iisip kaya kung ano ang iniisip mo sa astral ay nagiging ang iyong mga kaisipan sa ngayon kung ano ang iniisip mo sa mundo ng astral ito ang iyong magiging realidad.

Ito ang dahilan kung bakit kapag nakatulog ka ng may iniisip sa iyong diwa at ito’y nakababahala hindi kataka takang ito rin ang iyong mapapanaginipan sa gabi, iyan ang dahilan kapag nakatulog ka sa gabi at iniisip mo ang isang tao, iniisip mo ang isang lugar hindi kataka takang managinip ka na dawit sila o mapanigipan ang lugar dahil kapag ipinasok mo ang mundo ng astral ng may iniisip sa iyong isip iyon ang senaryo na magiging iyong realidad.

Kaya kapag ang tao ay nananaginip sa astral na mundo, ito ay katulad ng ang lahat ng tao ay mayroong kani-kanilang sariling suot suot na helmet ng birtual na katotohanan na pinalilipad lamang sa kung ano ang nais nilang makita sa kanilang harapan.

Ang iyong mga panaginip ay karaniwang ang iyong sariling mga projeksyon sa astral na mundo salungat sa tunay na karanasan sa astral. Bahagi ng proseso sa astral projeksyon ay pag-aaral na tanggalin ang suot suot na helmet ng birtual ng katotohanan upang maaari nating makita ang realidad sa astral na mundo, hindi kung ano ang iniisip natin na dapat makita. Sapagkat iba ang realidad ng katotohanan sa mundo ng astral.

Kaya iyan ang isang mahalagang aspeto upang maunawaan ang tungkol sa astral na mundo, na kung ano ang iyong iniisip, ang iyong ninanais, ang iyong mga kinatatakutan, ang iyong ginugusto, ang iyong mga pantasya, sila ang iyong mararanasang realidad doon.

Ang karaniwang inisip ng tao ay nasa 30-40,000 na mga ideya sa loob ng isang araw, kung saan ito ay isang pares sa bawat segundo. Iyan ang dahilan kung bakit ang iyong mga panaginip ay minsang magulo at nag-aagawan dahil mga 30-40,000 na ideya ang biglang lumilitaw sa iyong harapan biglang nahahayag sa iyong mga panaginip. Kung ano ang iyong iniisip halos iyun din ang iyong mapapanaginipan sa mundo ng astral.

Sa araw umiiral ang mga ito sa tabing ng iyong isip ngunit sa gabi kapag nakatulog ka na at nakarating ka na sa astral na mundo lahat ng mga bagay-bagay na iyong iniisip ay nagiging realidad na inaasahan sa harap ng iyong sarili.  Lahat ng mga iba't ibang mga nagkukumpetensyang mga iniisip ay naglalaban-laban para sa iyong atensyon. Iyan ang dahilan kung bakit minsan ang ating mga panaginip ay hindi pangkaraniwan, mapanganib at walang tiyak na layunin dahil sa magkakasalungat na mga eksena at mga kaganapan ang nasa ating kaisipan.

Kaya importanteng maunawaan na kung ano ang ipinanukala sa ating walang kamalayang kaisipan, ito ay nagiging bahagi ng ating astral na mundo. Kaya ang ating mga panaginip na naging karanasan sa astral na mundo ay ginagamit ng mga psychiatrists at psychologists, kapag sila ay makipag-usap sa isang taong magpapagamot, isa sa mga bagay na kanilang tatanungin sa iyo ay ang tungkol sa iyong mga panaginip, ikuwento mo sa akin ang iyong mga panaginip na iyong natatandaan, ano ang pinakauna mong napapanaginipan na iyong natatandaan mula ng iyong pagkabata.

Mayroon ka bang panaginip na nauulit? Ano ang pinaka-matingkad mong panaginip na iyong natatandaan?  Alam ng mga psychiatrists at psychologists na ang mga karanasan na mayroon ka sa iyong mga panaginip ay maaaring maging isang bintana sa iyong walang kamalayang kaisipan, ang iyong mga takot, ang iyong mga pangarap, lahat ng iyan ay maaaring  manipesto o talaan na dumadaan sa pamamagitan ng iyong mga panaginip.

Kaya mahalagang tandaan natin na ang ating mga iniisip ay nagiging realidad. Maraming beses ang iyong mga panaginip ay simpleng ang iyong mga iniisip na nagmamanipesto sa harapan mo sa astral na mundo.

Genesis 41:

Ipinaliwanag ni Jose ang mga Panaginip ng Faraon

               1 Pagkaraan ng dalawang taon, ang Faraon naman ang nanaginip. Napanaginipan niyang siya'y nakatayo sa pampang ng Ilog Nilo. 2 Walang anu-ano'y may pitong magaganda't matatabang bakang umahon sa ilog at nanginain ng damo. 3-4 Umahon din mula sa ilog na iyon ang pitong pangit at payat na baka. Lumapit ang mga ito at kinain ang pitong matatabang baka. At nagising ang Faraon. 5 Nakatulog siyang muli at nanaginip na naman. May pitong uhay na tumubo sa isang puno ng trigo. Malalaki at matataba ang mga butil nito. 6 Pagkatapos, may sumibol na pitong uhay. Ang mga ito ay payat at tuyot ang mga butil dahil sa hampas ng hanging silangan. 7 Kinain ng mga payat ang matatabang uhay, at muling nagising ang Faraon. Noon niya nalamang siya pala'y nananaginip. 8 Pagsapit ng umaga, nabagabag siya, kaya't ipinatawag niyang lahat ang mga salamangkero at mga matatalinong tao sa buong Egipto. Isinalaysay niya ang kanyang mga panaginip, ngunit isa ma'y walang makapagpaliwanag ng kahulugan ng mga ito.
               9 Lumapit sa Faraon ang tagapangasiwa ng mga inumin at sinabi sa kanya, "Ako po'y may malaking pagkukulang na nagawa. 10 Nang magalit po kayo sa amin ng punong panadero at ipabilanggo ninyo kami sa tahanan ng kapitan ng mga tanod, 11 kami po'y parehong nanaginip. 12 Isa pong binatang Hebreo na alipin ng kapitan ng mga tanod ang kasama namin doon. Siya po ang nagpaliwanag ng aming panaginip. 13 Sinabi po niyang ako'y mababalik sa tungkulin at ang punong panadero'y bibitayin; nangyari pong lahat ang kanyang sinabi."
               14 Ipinatawag agad ng Faraon si Jose. Nang mailabas na sa bilangguan, siya'y nag-ahit, nagbihis at kaagad humarap sa hari. 15 Sinabi ng Faraon sa kanya, "Ako'y nanaginip ngunit walang makapagsabi sa akin ng kahulugan niyon. Nabalitaan kong mahusay kang magpaliwanag ng mga panaginip."
               16 "Hindi po ako ang makapagpapaliwanag, kamahalan," sabi ni Jose. "Ang Diyos po ang siyang magbibigay ng katugunan sa inyong katanungan."
               17 Sinabi ng Faraon, "Ako raw ay nakatayo sa pampang ng Ilog Nilo. 18 May pitong magaganda at matatabang bakang umahon sa ilog at nanginain. 19 Walang anu-ano'y pitong mga payat na baka, pinakapangit na sa nakita ko sa buong Egipto, ang umahon din sa ilog. 20 Kinain ng mga payat ang matatabang baka, 21 ngunit parang walang anumang nangyari. Matapos kainin ang matataba, iyon pa rin ang ayos ng mga payat, napakapangit pa rin, at ako'y nagising. 22 Muli akong nakatulog at nanaginip na naman. May nakita akong pitong uhay sa isang puno ng trigo na hitik na hitik ng hinog na butil. 23 Sa puno ring ito, may sumibol na pitong uhay, ngunit lanta, napakapayat ng mga butil, at tinuyo ng hanging silangan. 24 Kinain ng mga payat na uhay ang matataba. Isinalaysay ko na ito sa mga salamangkero, ngunit walang makapagpaliwanag sa akin."
               25 "Iisa po ang kahulugan ng dalawa ninyong panaginip," sabi ni Jose. "Ipinapaalam sa inyo ng Diyos kung ano ang kanyang gagawin. 26 Ang pitong matatabang baka po ay pitong taon; iyon din po ang kahulugan ng pitong uhay na matataba ang butil. 27 Ang sinasabi ninyong pitong payat na baka at ang pitong uhay na payat ang mga butil ay pitong taon ng taggutom. 28 Gaya ng sinabi ko sa inyo, iyan po ang gagawin ng Diyos. 29 Magkakaroon ng pitong taong kasaganaan sa buong Egipto. 30 Ang kasunod naman nito'y pitong taon ng taggutom at dahil sa kapinsalaang idudulot nito, malilimutan na sa Egipto ang nagdaang panahon ng kasaganaan. 31 Mangyayari ito dahil sa katakut-takot na hirap na daranasin sa panahon ng taggutom. 32 Dalawang ulit po ang inyong panaginip, mahal na Faraon, upang ipaalam sa inyo na itinakda na ng Diyos ang bagay na ito, at malapit na niya itong isagawa.
               33 "Ang mabuti po'y pumili kayo ng taong matalino at may kakayahan upang siyang mamahala sa Egipto. 34 Maglagay kayo sa buong bansa ng mga tagalikom ng ikalimang bahagi ng lahat ng aanihin sa loob ng pitong taong kasaganaan. 35 Lahat ng inaning butil sa panahong iyon ay dapat ipunin, ikamalig sa mga lunsod at pabantayang mabuti. Bigyan ninyo ng kapangyarihan ang mga tagalikom upang maisagawa ang lahat ng ito. 36 Ang maiipong pagkain ay ilalaan para sa pitong taon ng taggutom na tiyak na darating sa Egipto. Sa gayon, hindi mamamatay sa gutom ang mga mamamayan sa buong bansa."

Ginawang Tagapamahala sa Egipto si Jose

               37 Nagustuhan ng Faraon at ng kanyang mga kagawad ang panukala ni Jose. 38 Sinabi nila, "Bakit pa tayo hahanap ng iba, samantalang nasa kanya ang Espiritu a ng Diyos?" 39 Kaya't sinabi ng Faraon kay Jose, "Ang Diyos ang nagpakita sa iyo ng lahat ng ito, kaya't wala nang hihigit pa sa iyo sa karunungan at pang-unawa. 40 Ikaw ang pamamahalain ko sa buong bansa, at susundin ka ng lahat. Ang aking trono lamang ang hindi mapapasaiyo. 41 At ngayon, inilalagay kitang gobernador ng buong Egipto!" 42 Inalis ni Faraon sa kanyang daliri ang singsing na pantatak at isinuot iyon kay Jose; binihisan niya ito ng damit na lino at sinabitan ng gintong kuwintas sa leeg. 43 Ipinagamit kay Jose ang pangalawang sasakyan ng hari, at binigyan siya ng tanod pandangal na nauuna sa kanya at sumisigaw, "Lumuhod kayo!" Sa gayon, ipinailalim sa kanya ang pamamahala sa buong Egipto. 44 Sinabi ng Faraon kay Jose, "Ako ang Faraon at ikaw ang aking pangalawa, ngunit kung wala kang pahintulot, walang sinuman sa Egipto na makakagawa ng anuman." 45 Binigyan niya si Jose ng bagong pangalan: Zafenat-panea. At ipinakasal sa kanya si Asenat na anak ni Potifera, ang pari sa Heliopolis. b Bilang gobernador, pinamahalaan ni Jose ang buong lupain ng Egipto.
               46 Tatlumpung taon si Jose nang magsimulang maglingkod sa Faraon. Pagkaalis niya sa harapan ng hari, nilibot niya ang buong Egipto. 47 Pitong taong nag-ani nang sagana sa buong lupain. 48 Inipon ni Jose ang lahat ng pagkain sa Egipto at ikinamalig sa mga lunsod. Sa loob ng pitong taon ng kasaganaan, inipon niya sa bawat lunsod ang mga pagkaing inani sa palibot nito. 49 Ang naipon niyang trigo ay sindami ng buhangin sa dagat, kaya't hindi na niya tinatakal dahil sa dami.
               50 Bago dumating ang taggutom, nagkaanak si Jose ng dalawang lalaki kay Asenat. 51 Tinawag niyang Manases c ang panganay, sapagkat sinabi niya, "Niloob ng Diyos na malimot ko ang aking naging hirap sa bahay ng aking ama." 52 Efraim d naman ang ipinangalan sa pangalawa, sapagkat ang sabi niya, "Pinagkalooban ako ng Diyos ng mga anak sa lupain ng aking paghihirap."
               53 Natapos ang pitong taon ng kasaganaan sa Egipto. 54 At sumunod ang pitong taong taggutom, tulad ng sinabi ni Jose. Ngunit sa buong Egipto'y may pagkain, samantalang taggutom sa ibang bansa. 55 Nang wala nang makain ang mamamayan, sila'y dumaing sa Faraon. Sinabi niya sa mga taga-Egipto, "Mag-punta kayo kay Jose, at sundin ninyo ang kanyang sasabihin." 56 Lumaganap ang taggutom sa buong bansa. Binuksan ni Jose ang lahat ng mga kamalig, at pinagbilhan ng trigo ang mga taga-Egipto. Palubha nang palubha ang taggutom sa buong Egipto. 57 Lumaganap din ito sa ibang mga bansa, kaya't ang mga
mamamayan nila'y pumunta sa Egipto upang bumili ng pagkain kay Jose.

Genesis 37:

    5 Minsan, nanaginip si Jose at lalong namuhi ang mga kapatid niya nang ito'y ikuwento niya sa kanila. 6 Sabi ni Jose, "Napanaginipan ko, 7 na tayo ay nasa bukid at nagbibigkis ng trigo. Tumayo ang aking binigkis at yumukod sa paligid nito ang inyong mga binigkis."
               8 "Ano! Ang ibig mo bang sabihin ay maghahari ka sa amin?" tanong nila. At lalo silang nagalit kay Jose.
               9 Nanaginip muli si Jose at isinalaysay sa kanyang mga kapatid ang ganito: "Nakita ko sa aking panaginip na ang araw, ang buwan at labing-isang bituin ay yumuko sa aking harapan."
               10 Sinabi rin niya ito sa kanyang ama, at ito'y nagalit din sa kanya.
               "Anong ibig mong sabihin?" tanong ng ama. "Kami ng iyong ina't mga kapatid ay yuyuko sa harapan mo?" 11 Inggit na inggit kay Jose ang kanyang mga kapatid. Inisip-isip namang mabuti ng kanyang ama ang mga bagay na ito.

Ipinagbili si Jose at Dinala sa Egipto

               12 Isang araw, nasa Shekem ang mga kapatid ni Jose at pinapastol doon ang kawan ng kanilang ama. 13 Sinabi ni Israel kay Jose, "Gumayak ka at sumunod sa iyong mga kapatid."
               "Opo," tugon ni Jose.
               14 Sinabi pa ng kanyang ama, "Tingnan mo kung sila'y nasa mabuting kalagayan. Pagkatapos, bumalik ka agad at nang malaman ko." Lumakad nga si Jose mula sa libis ng Hebron at nakarating sa Shekem. 15 Sa kanyang paglalakad, nakita siya ng isang lalaki at tinanong kung anong hinahanap niya.
               16 "Hinahanap ko po ang aking mga kapatid na nagpapastol ng aming kawan," sagot niya. "Saan ko po kaya sila makikita?"
               17 Sinabi ng lalaki, "Umalis na sila at ang dinig ko'y sa Dotan pupunta." Sumunod si Jose at natagpuan nga roon ang mga kapatid.
               18 Malayo pa'y natanaw na siya ng mga ito. Nagkaisa silang patayin siya. 19 Sinabi nila, "Ayan na ang mahilig managinip! 20 Patayin natin siya at ihulog sa balon, at sabihing siya'y sinila ng mabangis na hayop. Tingnan natin kung ano ang mangyayari sa kanyang mga panaginip."
               21 Narinig ito ni Ruben at binalak niyang iligtas si Jose. Sabi niya, "Huwag, huwag nating patayin. 22 Huwag natin siyang pagbuhatan ng kamay; ihulog na lamang natin sa balon." Sinabi niya ito, sapagkat ang balak niya ay iligtas ang kapatid at dalhin ito sa kanyang ama. 23 Paglapit ni Jose, hinubad nila ang mahabang damit nito na may manggas, b 24 at inihulog sa isang tuyong balon.
               25 Habang sila'y kumakain, may natanaw silang pangkat ng mga Ismaelitang mula sa Gilead. Ang kanilang mga kamelyo ay may kargang mga gagawing pabango na dadalhin sa Egipto. 26 Sinabi ni Juda sa kanyang mga kapatid, "Wala tayong mapapala kung papatayin natin ang ating kapatid. 27 Mabuti pa'y ipagbili na lamang natin siya sa mga Ismaelita kaysa ating saktan! Siya'y kapatid din natin, laman ng ating laman at dugo ng ating dugo." At sila'y nagkasundo. 28 Kaya't nang may dumaraang mga mangangalakal na Midianita, iniahon nila si Jose at ipinagbili sa halagang dalawampung pirasong pilak. At si Jose'y dinala ng mga Ismaelita sa Egipto.
               29 Pagbalik ni Ruben sa balon, nakita niyang wala na roon si Jose. Sa laki ng kanyang pagdaramdam, pinunit niya ang kanyang damit. 30 Lumapit siya sa kanyang mga kapatid at ang sabi, "Wala na sa balon si Jose! Ano ang gagawin ko ngayon?"
               31 Nagpatay sila ng kambing at itinubog sa dugo nito ang hinubad na damit ni Jose. 32 Pagkatapos, dinala nila ito sa kanilang ama at sinabi, "Nakita po namin ang damit na ito, tingnan nga ninyo kung ito nga ang sa mahal ninyong anak."
               33 Nakilala niya agad ang damit. "Kanya nga ito! Pinatay ng mabangis na hayop ang anak ko! Pihong nagkaluray-luray ang kanyang katawan." 34 Sinira ni Jacob ang suot niyang damit, at nagsuot ng damit-panluksa. Ipinagluksa niya nang mahabang panahon ang nangyari sa kanyang anak. 35 Inaliw siya ng lahat niyang mga anak ngunit patuloy ang kanyang pamimighati. Sinabi niya, "Mapupunta ako sa daigdig ng mga patay na nagdadalamhati dahil sa pagkawala ng aking anak." Patuloy siyang nagluksa dahil kay Jose.
               36 Samantala, pagdating sa Egipto, ipinagbili si Jose ng mga Midianita kay Potifar, isang punong kawal ng Faraon at kapitan ng mga tanod sa palasyo.

Mateo 1:

    18 Ito ang naganap nang ipanganak si Jesu-Cristo. Si Maria na kanyang ina at si Jose ay nakatakda nang magpakasal. Ngunit bago sila makasal, nalaman ni Maria na siya'y nagdadalang-tao sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Espiritu Santo. 19 Subalit dahil isang taong matuwid si Jose na kanyang mapapangasawa, at ayaw nitong malagay sa lubos na kahihiyan si Maria, binalak niyang hiwalayan a si Maria nang palihim.
               20 Ngunit habang pinag-iisipan ito ni Jose, nagpakita sa kanya sa panaginip ang isang anghel ng Panginoon. Sinabi nito sa kanya, "Jose, anak ni David, huwag kang matakot na pakasalan si Maria, sapagkat ang sanggol na dinadala niya ay mula sa Espiritu Santo. 21 Magsisilang siya ng isang batang lalaki at Jesus ang ipapangalan mo sa sanggol sapagkat ililigtas niya ang kanyang bayan sa kanilang mga kasalanan."
               22 Nangyari nga ang lahat ng ito upang matupad ang sinabi ng Panginoon sa pamamagitan ng propeta,
               23 "Tingnan ninyo; 'Maglilihi ang isang birhen at magsisilang ng isang sanggol na lalaki, at tatawagin itong Emmanuel.' " (Ang kahulugan nito'y "Kasama natin ang Diyos").
               24 Nang magising si Jose, sinunod nga niya ang utos ng anghel ng Panginoon at pinakasalan niya si Maria. 25 Ngunit hindi niya sinipingan si Maria hanggang magsilang ito ng isang anak na lalaki. At Jesus nga ang ipinangalan ni Jose sa sanggol.