Lunes, Mayo 27, 2019
Linggo, Mayo 26, 2019
Huwebes, Mayo 23, 2019
Miyerkules, Mayo 22, 2019
Martes, Mayo 14, 2019
Tayo ay katulad ng isang maliit na bangka na inihagis sa isang binabagyong karagatan
Kailangan nating tuklasin kung bakit kumilos tayo sa paraang ikinikilos
natin, bakit tayo nag-iisip tulad ng pag-iisip natin, saan nangagaling
ang ating mga emosyon, saan nanggagaling ang ating mga saloobin? Paano
gumagana ang ating buong sikolohikal na proseso?
Iyan ay isang bagay na dapat nating paghandaang gawin ang pagtahak sa landas ng pantas dapat tayong maging handa upang gumawa ng isang salamin
at hawakan ang salamin sa harapan natin at talagang pag-aralan natin ang ating repleksyon.
1 Corinto 2:
Ang Karunungan ng Diyos
6 Sa mga matatag na sa buhay espirituwal ay nangangaral kami ng salita ng karunungan, hindi karunungan ng mundong ito, o ng mga tagapamahala sa mundong ito na ang kapangyarihan ay lilipas. 7 Subalit ang ipinapahayag namin ay ang lihim na karunungan ng Diyos na hindi nahayag noong una, na itinalaga na niya para sa ating ikaluluwalhati bago pa likhain ang sanlibutan. 8 Walang isa man sa mga tagapamahala sa daigdig na ito ang nakaunawa sa karunungang iyon, sapagkat kung naunawaan nila iyon, hindi sana nila ipinako sa krus ang Panginoon ng kaluwalhatian. 9 Subalit tulad ng nasusulat,
"Hindi pa nakikita ng mata, o naririnig ng tainga,
ni hindi pa sumasagi sa isip ng tao
ang mga inihanda ng Diyos para sa mga umiibig sa kanya."
10 Ngunit ito'y inihayag na ng Diyos sa atin sa pamamagitan ng Espiritu. Sinasalikisik ng Espiritu ang lahat ng bagay, maging ang pinakamalalim na layunin ng Diyos. 11 Sapagkat walang nakakaalam sa iniisip ng isang tao maliban sa kanyang sariling espiritu. Gayundin naman, walang nakakaalam sa mga iniisip ng Diyos maliban sa Espiritu ng Diyos. 12 Ang tinanggap natin ay hindi ang espiritu ng sanlibutan kundi ang Espiritu na mula sa Diyos upang maunawaan natin ang mga kaloob niya sa atin.
13 Kaya nga, kami ay nangangaral hindi sa pamamagitan ng karunungan ng tao kundi sa pamamagitan ng Espiritu. Ang ipinapaliwanag namin ay mga katotohanang espirituwal para sa mga pinapanahanan ng Espiritu. 14 Sapagkat ang taong di pinapanahanan ng Espiritu ay ayaw tumanggap ng mga kaloob mula sa Espiritu ng Diyos. Para sa kanila, kahangalan ang mga iyon at di nila nauunawaan, sapagkat ang mga bagay na espirituwal ay mauunawaan lamang sa paraang espirituwal. 15 Sinisiyasat ng taong pinapanahanan ng Espiritu ang lahat ng bagay, ngunit walang sinumang makakasiyasat sa kanya.
16 "Sino ang nakakaalam ng pag-iisip ng Panginoon?
Sino ang makapagpapayo sa kanya?"
Ngunit nasa atin ang pag-iisip ni Cristo.
Pag-aralan natin kung sino tayo dahil kung gusto nating malaman ang uniberso at ang Diyos, kung gusto nating malaman ang malaking larawan, iyan ay nagsisimula sa pamamagitan ng pag-aaral kung sino tayo sa pag-aaral ng malaking larawan.
Ang uniberso na ating mahahanap sa loob ng ating sarili dahil sa sandaling ikaw ay tunay na makaka-unawa sa ating mga sarili at lahat ng bagay na nakapaloob sa loob natin. Pagkatapos, sa pamamagitan ng pagmuni-muni at ektensyon maaari nating maunawaan ang uniberso at ang Diyos. At ang ating lugar at lahat ng iyon.
Marcos 4:
Ang Layunin ng Talinhaga
(Mateo 13:10-17)(Lucas 8:9-10)
10 Nang nag-iisa na si Jesus, ang ilan sa mga nakikinig ay lumapit sa kanya kasama ang Labindalawa. Hiniling nilang ipaliwanag niya ang talinhaga. 11 Sinabi niya, "Ipinagkaloob na sa inyo ang karapatang maunawaan ang hiwaga tungkol sa kaharian ng Diyos, ngunit sa iba, ang lahat ng bagay ay itinuturo sa pamamagitan ng talinhaga. 12 Nang sa gayon,
'Tumingin man sila nang tumingin ay hindi sila makakakita,
at makinig man sila nang makinig ay hindi makakaunawa.
Kung gayon, sana'y nagbalik-loob sila sa Diyos
at nagkamit sana sila ng kapatawaran.'"
Paliwanag sa Talinhaga Tungkol sa Manghahasik
(Mateo 13:18-23)(Lucas 8:11-15)
13 Pagkatapos, tinanong sila ni Jesus, "Hindi pa ba ninyo nauunawaan ang talinhagang ito? Paano ninyo mauunawaan ang iba pang mga talinhaga? 14 Ito ang kahulugan ng talinhaga: ang binhing inihahasik ay ang mensahe tungkol sa kaharian ng Diyos 15 at ang mga binhi namang nalaglag sa daan ay ang mga taong nakikinig sa mensahe ng Diyos. Pagkarinig nila'y dumating si Satanas at inalis ang mensaheng inihasik sa kanila. a
16 "Ang katulad ng mga binhing nalaglag sa batuhan ay ang mga taong nakikinig at malugod na tumatanggap sa mensahe ng Diyos. 17 Subalit ang mensahe ay hindi tumitimo sa kanilang puso kaya't hindi sila nananatili doon. Pagdating ng kapighatian o pag-uusig dahil sa mensahe ng Diyos, agad silang sumusuko.
18 "Ito naman ang kahulugan ng mga binhing nalaglag sa may damuhang matinik. May mga taong nakikinig ng mensahe ng Diyos 19 ngunit dahil sa alalahanin sa buhay na ito, pagkasilaw sa salapi, o kaya'y pagkahumaling sa ibang mga bagay, ang mensahe ay nawalan na ng puwang sa kanilang puso kaya't hindi ito nakapamunga.
20 "Ito naman ang kahulugan ng mga binhing nalaglag sa matabang lupa. May mga taong nakikinig at tumatanggap sa mensahe ng Diyos at namumunga nang masagana; may tigtatatlumpu, may tig-aanimnapu at may tigsasandaan."
Walang Lihim na Hindi Mabubunyag
(Lucas 8:16-18)
21 Nagpatuloy si Jesus ng pagsasalita. Sinabi niya, "Sinisindihan ba ang ilawan upang itago sa isang malaking takalan, b o kaya'y sa ilalim ng higaan? Hindi ba't kapag nasindihan na ay inilalagay ito sa talagang patungan ng ilaw? 22 Walang natatagong di malalantad, at walang lihim na di mabubunyag. 23 Makinig ang may pandinig!"
24 Idinugtong pa niya, "Unawain ninyong mabuti ang inyong naririnig. c Ang panukat na ginagamit ninyo sa iba ay siya ring gagamiting panukat sa inyo, at higit pa roon. 25 Sapagkat ang mayroon ay bibigyan pa, ngunit ang wala, kahit ang kakaunting nasa kanya ay kukunin pa."
Ang Talinhaga ng Binhing Tumutubo
26 Sinabi pa ni Jesus, "Ang kaharian ng Diyos ay maitutulad sa isang taong naghasik ng binhi sa kanyang bukid. 27 Natutulog siya kung gabi at bumabangon kung araw. Samantala, ang binhi ay tumutubo at lumalago ngunit hindi alam ng naghasik kung paano. 28 Ang lupa ang nagpapasibol at nagpapabunga sa mga pananim; usbong muna ang lumilitaw, saka ang tangkay; pagkatapos, nahihitik ito sa butil. 29 Kapag hinog na ang mga butil, agad niya itong ipagagapas sapagkat panahon na para ito'y anihin."
Ang Talinhaga ng Butil ng Mustasa
(Mateo 13:31-32, 34)(Lucas 13:18-19)
30 "Saan pa natin maihahambing ang kaharian ng Diyos? Anong talinhaga ang gagamitin natin upang mailarawan ito?" tanong ni Jesus. 31 "Ang katulad nito ay butil ng mustasa na siyang pinakamaliit sa lahat ng binhi. 32 Ngunit kapag itinanim, ito'y lumalago at nagiging pinakamalaki sa lahat ng tanim; ito'y nagkakasanga nang mayabong, kaya't ang mga ibon ay nakakapamugad sa lilim nito."
Ang Paggamit ng mga Talinhaga
33 Ipinangaral ni Jesus sa kanila ang mensahe sa pamamagitan ng maraming talinhagang tulad ng mga ito, ayon sa abot ng kanilang pang-unawa. 34 Hindi siya nangaral sa kanila nang hindi gumagamit ng talinhaga; ngunit ipinapaliwanag niya ang mga ito sa kanyang mga alagad kapag sila-sila na lamang.
Ang isa pang aspeto na dapat nating tanungin sa ating mga sarili ay nais ba talaga nating baguhin upang talagang mabago ang iba't-ibang mga aspeto ng ating mga buhay, kaliwanagan, katotohanan, kapayapaan, at kaligayahan iyon ang uri ng mga bagay-bagay na
hindi kailanman maaaring maranasan mula sa isang libro.
Mag-aral ng iba't-ibang espirituwal na landas ngunit sa dulo ang mahalaga ay maranasan ito sa kung ano ang iyong direktang gagawin para makamit ang kaliwanagan, kapayapaan, katotohanan, at kaligayahan. Hindi kailanman Ito magmumula sa ibang tao kailangang direktang maranasan ito ng ating sarili.
Bawat naghahanap ay may malalim na pakiramdam na mayroon pang higit sa buhay, isang dakilang katotohanan na kailangang matuklasan. Iyon ang pangyayari kay Nicodemus, isang gabing lumapit siya kay Hesu- Kristo dahil naghihinala siyang ang batang guro ay maaaring ang Mesiyas na ipinangako sa Israel sa pamamagitan ng Diyos.
Tingnan natin ang dakilang
maestro tulad ni Hesus Kristo isang gising na maestro siya ay tinanong ng mga disipulo, "maestro ano ang katotohanan?"
Sa situasyon na iyon ng tinanong si Jesus ng maestro ano ang katotohanan? Siya ay tumalikod at lumakad ng palayo.
Ang sinasabi ng dakilang maestro ay iyan ay isang bagay na hindi maaaring maituro lamang, iyan ay isang bagay na dapat nating direktang maranasan upang malaman ang katotohanan, panloob na kapayapaan, at kasiyahan iyan ay mga bagay na hindi maaaring ma-ipaliwanag.
Isang bagay na hindi magagawa ng ibang tao para sa iyo, isa ring bagay na hindi natin maaaring mabili. Ito ang mga bagay na dapat nating direktang maranasan sa pamamagitan ng paglalakad sa isang partikular na landas sa pamamagitan ng pagtatrabaho sa isang partikular na aspeto ng ating sikolohiya.
Sa pamamagitan ng pag-gawa ng mga bagay na ito tulad ng meditasyon, astral projection sa pamamagitan ng mga pamamaraang ito makakarating tayo sa karanasang ito upang maiintindihan ang kahulugan ng ating buhay, ang katotohanan ng kung sino tayo at kung ano ang nagpapagana sa atin.
Ang proseso ng pagbabago at pagpapabuti ay hindi isang walang hirap na proseso. Ito ay hindi basta-basta mangyayari sa simpleng panonood ng ilang mga programa sa telebisyon. Ito ay hindi mangyayari dahil lamang dumalo tayo sa isang lekture o nagbasa ng isang aklat. Ang pagbabago ay hindi isang walang kibong proseso ngunit isang aktibong nakabatay sa kaalaman na nakukuha sa pamamagitan ng direktang karanasan.
Ito ay isang directang karanasan na nagbibigay-daan sa atin upang baguhin ang ating pananaw sa iba't-ibang mga aspeto ng ating buhay. Ito ay isang direktang karanasan sa iba't-ibang uri ng ating sikolohiya na nagbibigay-daan sa atin upang alisin ang ilang mga balakid na umiiral sa ating kapayapaan, sa ating at sa ating kaligayahan. Kung matututo tayong alisin ang mga bagay tulad ng galit, takot at pagkakasala.
Ang mga bagay na ito ay isang balakid sa panloob na kapayapaan, sa panloob na kaligayahan. Ang mga ito ay hindi basta mawawala sa loob ng isang araw dahil nagbasa ka ng isang libro.
Ito ang mga bagay na dapat nating direktang gawin sa ating sarili. Nasa atin ang pag-alis ng mga balakid sa karanasan ng katotohanan, sa kapayapaan at sa paggising ng kamalayan.
Kahina-hinayang na karamihan ng mga tao ay nabuhay sa mundong ito ng hindi kailanman malalaman ang kanilang sariling situasyon sa buhay. Sila ay walang kamalayan sa kanilang kapalaran at walang kamalayan sa kanilang tunay na pagkakakilanlan.
Filipos 4:
11 Natutunan ko nang masiyahan, maging anuman ang aking kalagayan. 12 Naranasan ko na ang maghikahos; naranasan ko na rin ang managana; natutuhan ko na ang sikreto kung paano masiyahan sa anumang kalagayan sa buhay, ang mabusog o ang magutom, ang managana o ang maghirap. 13 Ang lahat ng ito'y magagawa ko dahil sa lakas na kaloob sa akin ni Cristo.
Marahil na engkwentro mo ang konseptong ito sa iba't-ibang mga grupong espirituwal at iba pang mga daan sa kaliwanagan.
Na talagang ang lahat ng bagay na natatagpuan natin sa pisikal na mundo ay mga kilos lamang, isang distraksyon ang lahat ng mga bagay ang ating trabaho, mga kotse, ang mga bahay, ari-arian, pera at iba pang mga bagay-bagay at lahat ng ito sa huli para sa maraming mga tao ay nagiging isang distraksyon.
Sila ay nadakip sa isang distraksyon at nawala sa kanilang landas nawala sila sa kanilang mga kurso ng buhay, sila ay mga natali sa lahat ng mga materyalistikong bagay at hindi kailanman nila matutuklasan kung sino sila, bakit sila nandito at kung ano ang kanilang mga layunin sa buhay?
At iyon ay isa sa mga aspeto ng landas ng pantas ang masagot ang mga katanungan, sino tayo? Bakit tayo nandito? Ano ang dahilan kaya andito tayo?
At talagang tumingin sa kanyang sarili kung ano ang dapat makamit. Ang ibang mga tao bagaman sa buhay na ito ay may panloob na simbuyo mayroong isang pagtulak na nanggagaling mula sa isang lugar sa loob ng isang tao.
Upang hanapin ang isang espirituwal na landas, ito ay hindi dahil hindi mo kayang pamahalaan ang iyong buhay o dahil ikaw ay hindi masaya sa buhay, ito hindi sa ganoong kadahilanan . Ito ay dahil alam mo may higit pang bagay sa buhay may nakatagong lalim maliban sa pagiging buhay.
Hindi ito nangangahulugan na alam mo kung nagkakaroon ka ng kahirapan o mayroon kang isang maginhawang buhay o ng magandang trabaho at isang masayang pamilya pero alam mo sa kaloob looban mo may nagsasabi sa iyo ng isang bagay tumutulak sa iyo sa mahabang panahon na mayoon pang mas esensiya ang buhay.
Tumingin ka sa labas makikita mo ang magandang araw mabuti man ang mood mo o masama. Tumingin ka sa sa kalye tumingin ka sa mga tao at sa iba pa pagkatapos ay mag-isip ka mapapansin mo may iba pang esensiya ang buhay. Ang buhay ay hindi lamang isang Lunes hanggang linggo o simpleng tag-init o tag-araw, ito ay isang pare-parehong ikot mayroong ibang bagay sa likod ng mga eksena ito. Ang tinatawag nating katutubong kaalaman.
Na mayroong pang-ibang bagay na mas higit pa sa buhay marahil nang galing ka na doon mula noong bata ka pa marahil nagkaroon ka ilang mga karanasan na nagpaisip sa iyo na mayroon pang-higit sa buhay na hindi mo pa natutuklasan. Mayroong higit pa sa buhay na karamihan sa mga tao ay walang kamalayan.
Napakalaking bilang ng sangkatauhan ang nabubuhay pero nabubuhay na nangangarap. sila ay nag-aalala sa kanilang mga bahay, sa kanilang relasyon, sa kanilang mga kotse o sa iba’t ibang bagay ngunit para sa ilan sa atin alam natin na mayroon pang mas mahalaga kaysa sa mga iyun na parang ibinubulong sa atin na kailangan natin tuklasin halos tulad ng isang palaisipan na kailangan nating masagot at makuha.
Ang paghahanap para sa espirituwal na landas at ang paghahanap para sa panloob na pagbabago ay mula sa loob ng isang tao mula sa banal na kislap na dinadala nating lahat sa loob natin sa totoo tayong lahat ay katulad ng isang patak na kinuha mula sa isang malaki at dakilang karagatan o marahil kung iisipin ito, tayo ay tulad ng isang maliit na butil ng buhangin na kinuha mula sa isang malaking dalampasigan.
Mayroong isang bahagi ng isang bagay na mas dakila na makikita natin sa loob ng lahat ng tao na tinatawag natin kaluluwa. Isang bahagi ng pinagmulan ng lahat ng bagay na tinatawag nating Diyos. Mayroong isang pinagmulan ng lahat ng bagay, pinagmulan ng lahat ng enerhiya sa uniberso at tayo ay bahagi niya.
Tayo ay naging bahagi ng dakilang karagatan o bahagi ng dakilang dalampasigan at nasa loob natin ang isang piraso na nagnanais na makabalik sa kabuuan, isang piraso na nasa atin na nananabik sumanib pabalik sa pinagmulan ng lahat ng bagay at ang bawat pangunahing relihiyon o espirituwal na landas ay nagpapahayag ng parehong prinsipyo na nakapaloob sa atin isang bahagi ng isang bagay na mas dakila at ang proseso ng buhay at kamatayan ay isa lamang paglalakbay sa piraso ng banal na kislap at may pagtatangkang bumalik pabalik sa pinagmulan.
Ang isa pang kontrobersyal na tanong,
tayo ba ang may kontrol ng ating mga buhay? Harangan mo ang sinumang taong na makikita mo sa lansangan at tanungin mo, ikaw ba ang may kontrol ng iyong buhay? Siyempre ako ang may kontrol ng buhay ko, ang sagot niya.
Malaki na akong tao, Mayroon akong trabaho, mayroon akong mapagkukunan, may bahay at kotse, may relasyon. Kahit sinong may edad na tao ang tanungin mo: ikaw ba ang may kontrol ng buhay mo? Makakakuha ka ng umaalingawngaw na sagot: oo siyempre hindi ako laging masaya sa lahat ng ito ngunit ako ay siguradong may kontrol sa karamihan ng mga aspeto ng aking buhay.
Mabuti, ang gusto nating imungkahi dito ay ang eksaktong kabaligtaran Kung tunay nating nakikita sa mga bagay kung titingin tayo sa buong kurso ng ating buhay matutuklasan natin na tayo ay katulad ng isang maliit na bangka na inihagis sa malaking bumabagyong karagatan isang maliit na bangka na ibinato sa malaking bumabagyong karagatan.
Na kung saan sa katapusan hindi ang bangka ang naglalayag sa sarili nitong kurso kung hindi ang hangin at ang mga alon habang sinusubukan naming i-layag ang bangka ng ating mga buhay ang makikita natin na maraming beses na tayo ay minamaneho sa kurso ng ating buhay sa pamamagitan ng mga panlabas na kadahilanan tulad lamang ng isang bangka na gustong maglayag mula sa isang isla sa kabilang isla at ang
hangin at ang mga alon ay patuloy na kumikilos sa bangka kaya sa halip na papuntang tuwid sa isang linya ang bangka ay nadadala sa kung saan saang lupalop.
Iyan ang talagang natatagpuan natin sa maraming mga aspeto ng ating buhay tayo ay ipinanganak na may isang layunin isang tadhana ng isang bagay upang makamit ang dapat lang nating gawin ay pumunta mula sa punto A hanggang punto B pero minsan tayo ay naililihis palayo sa ating kurso na kapag sinusubukan nating makabalik sa ating kurso napupunta tayo sa ibang
direksyon kung minsan hindi na tayo kailanman makabalik sa kurso natin dito
minsan nauubos natin ang ating buong buhay sa pagsubok na hanapin kung ano ang orihinal nating kurso.
Tayo ay katulad ng isang maliit na bangka na inihagis sa isang binabagyong karagatan sa huli ang hawak lang natin ay ang ilusyon na tayo ang may kontrol ngunit sa katotohanan ang hangin at ang mga alon ang mga panlabas na kadahilanan sa ating mga buhay mga bagay tulad ng mga emosyon at mga saloobin na nanggaling mula sa iba't ibang mga lugar na sa huli tayo ay walang kontrol sa pwedeng kalalabasan ng ating buhay.
Lucas 15:
Ang Nawala at Natagpuang Anak
11 Sinabi pa ni Jesus, "May isang tao na may dalawang anak na lalaki. 12 Sinabi sa kanya ng bunso, 'Ama, ibigay na po ninyo sa akin ang mamanahin ko.' At hinati nga ng ama ang kanyang ari-arian. 13 Pagkalipas ng ilang araw, ipinagbili ng bunso ang kanyang kaparte at nagpunta siya sa malayong lupain. Nilustay niya roon sa pamamagitan ng mga bisyo ang lahat niyang kayamanan. 14 Nang maubos na ito, nagkaroon ng matinding taggutom sa lupaing iyon, kaya't siya'y nagsimulang maghirap. 15 Namasukan siya sa isang tagaroon, at siya'y pinagtrabaho nito sa isang babuyan. 16 Sa tindi ng kanyang gutom, at dahil sa wala namang nagbibigay sa kanya ng pagkain, halos kainin na niya ang mga bungangkahoy na kinakain ng mga baboy. 17 Ngunit napag-isip-isip niya ang kanyang ginawa at nasabi niya sa sarili, 'Labis-labis ang pagkain ng mga alila ng aking ama, samantalang ako'y namamatay dito sa gutom! 18 Babalik ako sa aking ama at sasabihin ko sa kanya, "Ama, nagkasala po ako sa Diyos at sa inyo. 19 Hindi na po ako karapat-dapat na tawaging anak ninyo; ibilang na lamang ninyo akong isa sa inyong mga alila."' 20 At siya'y nagpasyang umuwi sa kanila.
"Malayo pa'y natanaw na siya ng kanyang ama, at dahil sa matinding awa ay patakbo siyang sinalubong, niyakap, at hinalikan. 21 Sinabi ng anak, 'Ama, nagkasala po ako sa Diyos at sa inyo. Hindi na po ako karapat-dapat na tawaging anak ninyo.' 22 Ngunit tinawag ng ama ang kanyang mga alila, 'Madali! Kunin ninyo ang pinakamagandang damit at bihisan ninyo siya. Suotan ninyo siya ng singsing at bigyan ninyo siya ng sandalyas. 23 Katayin ninyo ang pinatabang guya at tayo'y magdiwang. 24 Sapagkat ang anak kong ito ay namatay na, ngunit siya ay nabuhay; nawala, ngunit muling natagpuan.' At sila nga'y nagdiwang."
25 "Nasa bukid noon ang anak na panganay. Nang umuwi ito at malapit na sa bahay, narinig nito ang tugtugan at sayawan. 26 Tinawag niya ang isang utusan at tinanong, 'Bakit? Ano'ng mayroon sa atin?' 27 'Dumating po ang inyong kapatid!' sagot ng alila. 'Ipinapatay po ng inyong ama ang pinatabang guya dahil ang inyong kapatid ay nakabalik nang buhay at walang sakit.' 28 Nagalit ang panganay at ayaw niyang pumasok sa bahay. Pinuntahan siya ng kanyang ama at pinakiusapan. 29 Ngunit sumagot siya, 'Pinaglilingkuran ko kayo sa loob ng maraming taon at kailanma'y hindi ko kayo sinuway. Ngunit ni minsa'y hindi ninyo ako binigyan ng kahit isang maliit na kambing para magkatuwaan kami ng aking mga kaibigan. 30 Subalit nang dumating ang anak ninyong ito, na lumustay ng inyong kayamanan sa masasamang babae, ipinagpatay pa ninyo siya ng pinatabang guya!' 31 Sumagot ang ama, 'Anak, lagi kitang kapiling at ang lahat ng aking ari-arian ay sa iyo. 32 Nararapat lang na tayo'y magsaya at magdiwang, sapagkat patay na ang kapatid mo, ngunit nabuhay; nawala, ngunit muling natagpuan.'"
Tayo ay naging reaktibong nilikha simple tayong nagkakaroon ng reaksyon sa mga pangyayari sa ating buhay at kapag pinag-isipan natin nagsisimula tayong kumilos at sinisimulan nating pag-aralan ang ating sikolohiya kung ano ang nangyayari para sa susunod na ilang linggo tayo ay kumikilos sa maraming aspeto tulad ng mga robot-na naka-programa kaysa sa isang indibidwal at iyon ang isang kasindak-sindak.
Ngunit sa ngayon kung gusto kong gumanda ang iyong pakiramdam pupurihin kita tulad ng maganda ang suot mong damit gusto ko ang iyong buhok para kang bumabata
at iyun ay magpapaganda sa iyong pakiramdam iyon ay magbibigay sa iyo ng pakiramdam ng pagmamataas ngunit maaari ko ring gawin ang kabaligtaran kung gusto kong pasamain ang iyong pakiramdam maaari kitang insultuhin puwede kitang asarin, pagtawanan, o magsabi ng mga negatibong bagay sa iyo para makalikha ng isang reaksyon kahit mayroon kang magandang araw ngayon o masamang araw.
Ngayon marahil naka-depende tayo sa kung sino ang lagi nating nakakasama o marahil sa ilang mga taong nakasalamuha natin kung masaya tayong kasama ang ilang tao na talagang gusto nating nakakasama masaya ang reaksyon sa sitwasyon na nagiging isang positibong reaksyon ngunit marahil kung tayo ay nakukulitan sa isang ahente o nagkaka problema sa isang katrabaho o sa management ng ating kumpanya o isang bagay na nangyari sa trabaho o hindi talaga tayo nagkakaayos sa isang tao
Iyan ay makakalikha ng ibang reaksyon marahil galit, pagkainis, pagkabigo o takot na mawalan ng trabaho o ang isang bagay tulad niyan kaya maging mabuti o masama ang ating mood ay naka- depende sa kung sino ang ating nakakasama kung hahanapin ang kahulugan kapag pinindot ng isang tao ang pindutan doon nagmumula kung okay tayo kahit mabuti o masama ang ating mood nakaka apekto sila.
Sa ngayon maaaring naka-depende ka sa iyong asawa o kasintahan kung nasa mabuting mood o masamang mood ka dahil kung sila ay nasa masamang mood na nakadirekta sa iyo at naka-impluensiya sa iyo sa masamang mood at pagkatapos ay naidirekta mo ito sa isang kaibigan sa telepono.
Ito ay isang uri ng isang naka-gapos na reaksyon ito ay patuloy na impluwensya ng mga tao sa paligid natin madalas itong mangyari hindi lamang ibang tao ang nakaka-impluwensiya at kumokontrol ng mga pangyayari sa ating mga buhay pati mismo ang mga nangyayari sa ating kapaligiran mga bagay tulad ng ating kotse kapag nagmamadali tayong umalis tapos flat ang gulong naiinis tayo at nagagalit.
Ganyang mga bagay kung biglang nag crash ang ating ginagamit na computer sa opisina nakakainis iyan. Maging kung biglang may kailangang bayarang hindi kasama sa badget mo.
Kaya kung titingnan mo ang tipikal mong araw kahit maganda o masamang araw ang mga kaganapan, ang iyong damdamin o pananaw na nagaganap sa araw na iyun ay naka-depende sa mga panlabas na kadahilanan halimbawa ng mga tao na nalulumbay walang sinuman ang nais na nalulumbay ngunit kung sakaling nakaranas ka ng depresyon hindi mo maaaring basta basta lamang itigil ito. At basta sabihin hindi na ako nalulungkot ang damdamin na iyan ay isang reaksyon na nanggagaling mula sa iba pang pinag-mulan.
Kaya kapag tumingin ka pabalik sa iba't ibang mga estado ng ating mga buhay maraming beses tayo ay mainam.
Ang paggawa ng mga bagay sa ating buhay mula sa ating mga saloobin, sa ating mga aksyon, sa ating mga emosyon
ay isa lamang na reaksyon sa isang bagay na panlabas at kung hindi iyon ang kaso sana ang lahat ng tao ay nagiging masaya sa lahat ng oras hindi ba? Siyempre ikalulugod natin na maging masaya 24/7 dahil ayaw nating kontrahin ang kasiyahan ngunit dahil sa mga panlabas na kadahilanan.
Natatagpuan natin ang ating saloobin, ang ating mga emosyon at ang ating mga aksyon ay halos katulad ng isang roller coaster tayong lahat ay nasa isang sitwasyon na kung saan nag-rereact tayo sa isang tao ng may galit at natagpuan natin ang ating sarili na kinakailangang humihingi ng tawad at sinasabi na ang mga bagay na ito ay nangyayari ng hindi mo kagustuhan.
Patawad hindi ko alam kung ano ang iniisip ko hindi ko alam kung ano ang dumating sa akin kaya sa sitwasyong iyon ang galit na iyon ay isang reaksyon mula sa ibang bagay na dumating ang ating pisikal na organismo ang kumuha ng kontrol sa ating mga saloobin, sa ating mga emosyon at sa ating mga aksyon subalit nag-iiwan ito sa ating mag-isang nakaupo napahiya at nahihiya.
Sa ating mga aksyon kailangan nating humihingi ng paumanhin at sinusubukang baguhin ang pinsalang nagawa at sa isang karagdagang hakbang iminumungkahi natin na hindi tayo ang may kontrol sa ating sariling isip sa kung ano ang ating iniisip at iyon ang isang bagay na madali nating ma-ilarawan sa ngayon.
Sa ngayon dapat tayong magsagawa ng meditasyon ang gagawin lang natin ay umupo isara ang ating mga mata at
walang ibang iisipin kundi isang kalmadong asul na lawa.
Ang mabilis nating matatagpuan ay magagawa nating makuha ang imahe ng kalmadong asul na lawa sa ilang segundo siguro bago pumasok ang ibang kasipian sa ating diwa. Naku anong oras na? Ano ang aking bibilhin bago umuwi ng bahay? O kaya may deadline nga pala akong dapat tapusin o kaya malapit na ang pasko.
Ang susunod na bagay na ma-didiskubre mo ay ang constant na estado ng isang walang katapusang daloy ng mga kaisipan na pumapasok sa ating diwa sa isang naibigay na panahon
Sinasabi ng modernong sikolohiya na karaniwang 30-40,000 na mga kaisipan sa isang araw ang pumapasok sa ating diwa kaya nakikipag usap tayo ng maramihang mga saloobin bawat Segundo at ito’y umaagos sa pamamagitan ng ating kamalayan iyun ang nangyayari.
Iyan ang mga hangin at mga alon na umaakay sa kurso ng ating mga buhay at hindi natin maaaring ihinto ang mga kaisipang iyon kaya ang buong layunin ng meditasyon ay upang ma-kontrol ang intelektwal na proseso at upang wakasan na ang walang katapusang serye ng mga kaisipan upang matuklasan kung ano pa ang iba pang nasa likuran nito.
Samakatuwid, dahil sa resulta ng walang katapusang daloy ng mga kaisipan bilang resulta ng lahat ng mga reaksyon sa mga tao at sa ating kapaligiran malalaman natin na tayo ay hindi kailanman nasa kasalukuyan sandali ang kabalintunaan ng pagiging tao na tayo ay maaaring nabubuhay ng 85 taong ng hindi nararamdaman ito at nalalagpasan dahil lagi tayong wala sa kasalukuyang sandali.
Ikaw ay palaging nasa hinaharap
o ikaw ay palaging nasa nakaraan ikaw ay pisikal na andito ngayon ngunit dalawang segundong nakalipas ikaw ay wala ang iyong kaisipan ay nag-iisip ng ibang bagay.
Iyan ay isang bagay na dapat nating paghandaang gawin ang pagtahak sa landas ng pantas dapat tayong maging handa upang gumawa ng isang salamin
at hawakan ang salamin sa harapan natin at talagang pag-aralan natin ang ating repleksyon.
1 Corinto 2:
Ang Karunungan ng Diyos
6 Sa mga matatag na sa buhay espirituwal ay nangangaral kami ng salita ng karunungan, hindi karunungan ng mundong ito, o ng mga tagapamahala sa mundong ito na ang kapangyarihan ay lilipas. 7 Subalit ang ipinapahayag namin ay ang lihim na karunungan ng Diyos na hindi nahayag noong una, na itinalaga na niya para sa ating ikaluluwalhati bago pa likhain ang sanlibutan. 8 Walang isa man sa mga tagapamahala sa daigdig na ito ang nakaunawa sa karunungang iyon, sapagkat kung naunawaan nila iyon, hindi sana nila ipinako sa krus ang Panginoon ng kaluwalhatian. 9 Subalit tulad ng nasusulat,
"Hindi pa nakikita ng mata, o naririnig ng tainga,
ni hindi pa sumasagi sa isip ng tao
ang mga inihanda ng Diyos para sa mga umiibig sa kanya."
10 Ngunit ito'y inihayag na ng Diyos sa atin sa pamamagitan ng Espiritu. Sinasalikisik ng Espiritu ang lahat ng bagay, maging ang pinakamalalim na layunin ng Diyos. 11 Sapagkat walang nakakaalam sa iniisip ng isang tao maliban sa kanyang sariling espiritu. Gayundin naman, walang nakakaalam sa mga iniisip ng Diyos maliban sa Espiritu ng Diyos. 12 Ang tinanggap natin ay hindi ang espiritu ng sanlibutan kundi ang Espiritu na mula sa Diyos upang maunawaan natin ang mga kaloob niya sa atin.
13 Kaya nga, kami ay nangangaral hindi sa pamamagitan ng karunungan ng tao kundi sa pamamagitan ng Espiritu. Ang ipinapaliwanag namin ay mga katotohanang espirituwal para sa mga pinapanahanan ng Espiritu. 14 Sapagkat ang taong di pinapanahanan ng Espiritu ay ayaw tumanggap ng mga kaloob mula sa Espiritu ng Diyos. Para sa kanila, kahangalan ang mga iyon at di nila nauunawaan, sapagkat ang mga bagay na espirituwal ay mauunawaan lamang sa paraang espirituwal. 15 Sinisiyasat ng taong pinapanahanan ng Espiritu ang lahat ng bagay, ngunit walang sinumang makakasiyasat sa kanya.
16 "Sino ang nakakaalam ng pag-iisip ng Panginoon?
Sino ang makapagpapayo sa kanya?"
Ngunit nasa atin ang pag-iisip ni Cristo.
Pag-aralan natin kung sino tayo dahil kung gusto nating malaman ang uniberso at ang Diyos, kung gusto nating malaman ang malaking larawan, iyan ay nagsisimula sa pamamagitan ng pag-aaral kung sino tayo sa pag-aaral ng malaking larawan.
Ang uniberso na ating mahahanap sa loob ng ating sarili dahil sa sandaling ikaw ay tunay na makaka-unawa sa ating mga sarili at lahat ng bagay na nakapaloob sa loob natin. Pagkatapos, sa pamamagitan ng pagmuni-muni at ektensyon maaari nating maunawaan ang uniberso at ang Diyos. At ang ating lugar at lahat ng iyon.
Marcos 4:
Ang Layunin ng Talinhaga
(Mateo 13:10-17)(Lucas 8:9-10)
10 Nang nag-iisa na si Jesus, ang ilan sa mga nakikinig ay lumapit sa kanya kasama ang Labindalawa. Hiniling nilang ipaliwanag niya ang talinhaga. 11 Sinabi niya, "Ipinagkaloob na sa inyo ang karapatang maunawaan ang hiwaga tungkol sa kaharian ng Diyos, ngunit sa iba, ang lahat ng bagay ay itinuturo sa pamamagitan ng talinhaga. 12 Nang sa gayon,
'Tumingin man sila nang tumingin ay hindi sila makakakita,
at makinig man sila nang makinig ay hindi makakaunawa.
Kung gayon, sana'y nagbalik-loob sila sa Diyos
at nagkamit sana sila ng kapatawaran.'"
Paliwanag sa Talinhaga Tungkol sa Manghahasik
(Mateo 13:18-23)(Lucas 8:11-15)
13 Pagkatapos, tinanong sila ni Jesus, "Hindi pa ba ninyo nauunawaan ang talinhagang ito? Paano ninyo mauunawaan ang iba pang mga talinhaga? 14 Ito ang kahulugan ng talinhaga: ang binhing inihahasik ay ang mensahe tungkol sa kaharian ng Diyos 15 at ang mga binhi namang nalaglag sa daan ay ang mga taong nakikinig sa mensahe ng Diyos. Pagkarinig nila'y dumating si Satanas at inalis ang mensaheng inihasik sa kanila. a
16 "Ang katulad ng mga binhing nalaglag sa batuhan ay ang mga taong nakikinig at malugod na tumatanggap sa mensahe ng Diyos. 17 Subalit ang mensahe ay hindi tumitimo sa kanilang puso kaya't hindi sila nananatili doon. Pagdating ng kapighatian o pag-uusig dahil sa mensahe ng Diyos, agad silang sumusuko.
18 "Ito naman ang kahulugan ng mga binhing nalaglag sa may damuhang matinik. May mga taong nakikinig ng mensahe ng Diyos 19 ngunit dahil sa alalahanin sa buhay na ito, pagkasilaw sa salapi, o kaya'y pagkahumaling sa ibang mga bagay, ang mensahe ay nawalan na ng puwang sa kanilang puso kaya't hindi ito nakapamunga.
20 "Ito naman ang kahulugan ng mga binhing nalaglag sa matabang lupa. May mga taong nakikinig at tumatanggap sa mensahe ng Diyos at namumunga nang masagana; may tigtatatlumpu, may tig-aanimnapu at may tigsasandaan."
Walang Lihim na Hindi Mabubunyag
(Lucas 8:16-18)
21 Nagpatuloy si Jesus ng pagsasalita. Sinabi niya, "Sinisindihan ba ang ilawan upang itago sa isang malaking takalan, b o kaya'y sa ilalim ng higaan? Hindi ba't kapag nasindihan na ay inilalagay ito sa talagang patungan ng ilaw? 22 Walang natatagong di malalantad, at walang lihim na di mabubunyag. 23 Makinig ang may pandinig!"
24 Idinugtong pa niya, "Unawain ninyong mabuti ang inyong naririnig. c Ang panukat na ginagamit ninyo sa iba ay siya ring gagamiting panukat sa inyo, at higit pa roon. 25 Sapagkat ang mayroon ay bibigyan pa, ngunit ang wala, kahit ang kakaunting nasa kanya ay kukunin pa."
Ang Talinhaga ng Binhing Tumutubo
26 Sinabi pa ni Jesus, "Ang kaharian ng Diyos ay maitutulad sa isang taong naghasik ng binhi sa kanyang bukid. 27 Natutulog siya kung gabi at bumabangon kung araw. Samantala, ang binhi ay tumutubo at lumalago ngunit hindi alam ng naghasik kung paano. 28 Ang lupa ang nagpapasibol at nagpapabunga sa mga pananim; usbong muna ang lumilitaw, saka ang tangkay; pagkatapos, nahihitik ito sa butil. 29 Kapag hinog na ang mga butil, agad niya itong ipagagapas sapagkat panahon na para ito'y anihin."
Ang Talinhaga ng Butil ng Mustasa
(Mateo 13:31-32, 34)(Lucas 13:18-19)
30 "Saan pa natin maihahambing ang kaharian ng Diyos? Anong talinhaga ang gagamitin natin upang mailarawan ito?" tanong ni Jesus. 31 "Ang katulad nito ay butil ng mustasa na siyang pinakamaliit sa lahat ng binhi. 32 Ngunit kapag itinanim, ito'y lumalago at nagiging pinakamalaki sa lahat ng tanim; ito'y nagkakasanga nang mayabong, kaya't ang mga ibon ay nakakapamugad sa lilim nito."
Ang Paggamit ng mga Talinhaga
33 Ipinangaral ni Jesus sa kanila ang mensahe sa pamamagitan ng maraming talinhagang tulad ng mga ito, ayon sa abot ng kanilang pang-unawa. 34 Hindi siya nangaral sa kanila nang hindi gumagamit ng talinhaga; ngunit ipinapaliwanag niya ang mga ito sa kanyang mga alagad kapag sila-sila na lamang.
Ang isa pang aspeto na dapat nating tanungin sa ating mga sarili ay nais ba talaga nating baguhin upang talagang mabago ang iba't-ibang mga aspeto ng ating mga buhay, kaliwanagan, katotohanan, kapayapaan, at kaligayahan iyon ang uri ng mga bagay-bagay na
hindi kailanman maaaring maranasan mula sa isang libro.
Mag-aral ng iba't-ibang espirituwal na landas ngunit sa dulo ang mahalaga ay maranasan ito sa kung ano ang iyong direktang gagawin para makamit ang kaliwanagan, kapayapaan, katotohanan, at kaligayahan. Hindi kailanman Ito magmumula sa ibang tao kailangang direktang maranasan ito ng ating sarili.
Bawat naghahanap ay may malalim na pakiramdam na mayroon pang higit sa buhay, isang dakilang katotohanan na kailangang matuklasan. Iyon ang pangyayari kay Nicodemus, isang gabing lumapit siya kay Hesu- Kristo dahil naghihinala siyang ang batang guro ay maaaring ang Mesiyas na ipinangako sa Israel sa pamamagitan ng Diyos.
Tingnan natin ang dakilang
maestro tulad ni Hesus Kristo isang gising na maestro siya ay tinanong ng mga disipulo, "maestro ano ang katotohanan?"
Sa situasyon na iyon ng tinanong si Jesus ng maestro ano ang katotohanan? Siya ay tumalikod at lumakad ng palayo.
Ang sinasabi ng dakilang maestro ay iyan ay isang bagay na hindi maaaring maituro lamang, iyan ay isang bagay na dapat nating direktang maranasan upang malaman ang katotohanan, panloob na kapayapaan, at kasiyahan iyan ay mga bagay na hindi maaaring ma-ipaliwanag.
Isang bagay na hindi magagawa ng ibang tao para sa iyo, isa ring bagay na hindi natin maaaring mabili. Ito ang mga bagay na dapat nating direktang maranasan sa pamamagitan ng paglalakad sa isang partikular na landas sa pamamagitan ng pagtatrabaho sa isang partikular na aspeto ng ating sikolohiya.
Sa pamamagitan ng pag-gawa ng mga bagay na ito tulad ng meditasyon, astral projection sa pamamagitan ng mga pamamaraang ito makakarating tayo sa karanasang ito upang maiintindihan ang kahulugan ng ating buhay, ang katotohanan ng kung sino tayo at kung ano ang nagpapagana sa atin.
Ang proseso ng pagbabago at pagpapabuti ay hindi isang walang hirap na proseso. Ito ay hindi basta-basta mangyayari sa simpleng panonood ng ilang mga programa sa telebisyon. Ito ay hindi mangyayari dahil lamang dumalo tayo sa isang lekture o nagbasa ng isang aklat. Ang pagbabago ay hindi isang walang kibong proseso ngunit isang aktibong nakabatay sa kaalaman na nakukuha sa pamamagitan ng direktang karanasan.
Ito ay isang directang karanasan na nagbibigay-daan sa atin upang baguhin ang ating pananaw sa iba't-ibang mga aspeto ng ating buhay. Ito ay isang direktang karanasan sa iba't-ibang uri ng ating sikolohiya na nagbibigay-daan sa atin upang alisin ang ilang mga balakid na umiiral sa ating kapayapaan, sa ating at sa ating kaligayahan. Kung matututo tayong alisin ang mga bagay tulad ng galit, takot at pagkakasala.
Ang mga bagay na ito ay isang balakid sa panloob na kapayapaan, sa panloob na kaligayahan. Ang mga ito ay hindi basta mawawala sa loob ng isang araw dahil nagbasa ka ng isang libro.
Ito ang mga bagay na dapat nating direktang gawin sa ating sarili. Nasa atin ang pag-alis ng mga balakid sa karanasan ng katotohanan, sa kapayapaan at sa paggising ng kamalayan.
Kahina-hinayang na karamihan ng mga tao ay nabuhay sa mundong ito ng hindi kailanman malalaman ang kanilang sariling situasyon sa buhay. Sila ay walang kamalayan sa kanilang kapalaran at walang kamalayan sa kanilang tunay na pagkakakilanlan.
Filipos 4:
11 Natutunan ko nang masiyahan, maging anuman ang aking kalagayan. 12 Naranasan ko na ang maghikahos; naranasan ko na rin ang managana; natutuhan ko na ang sikreto kung paano masiyahan sa anumang kalagayan sa buhay, ang mabusog o ang magutom, ang managana o ang maghirap. 13 Ang lahat ng ito'y magagawa ko dahil sa lakas na kaloob sa akin ni Cristo.
Marahil na engkwentro mo ang konseptong ito sa iba't-ibang mga grupong espirituwal at iba pang mga daan sa kaliwanagan.
Na talagang ang lahat ng bagay na natatagpuan natin sa pisikal na mundo ay mga kilos lamang, isang distraksyon ang lahat ng mga bagay ang ating trabaho, mga kotse, ang mga bahay, ari-arian, pera at iba pang mga bagay-bagay at lahat ng ito sa huli para sa maraming mga tao ay nagiging isang distraksyon.
Sila ay nadakip sa isang distraksyon at nawala sa kanilang landas nawala sila sa kanilang mga kurso ng buhay, sila ay mga natali sa lahat ng mga materyalistikong bagay at hindi kailanman nila matutuklasan kung sino sila, bakit sila nandito at kung ano ang kanilang mga layunin sa buhay?
At iyon ay isa sa mga aspeto ng landas ng pantas ang masagot ang mga katanungan, sino tayo? Bakit tayo nandito? Ano ang dahilan kaya andito tayo?
At talagang tumingin sa kanyang sarili kung ano ang dapat makamit. Ang ibang mga tao bagaman sa buhay na ito ay may panloob na simbuyo mayroong isang pagtulak na nanggagaling mula sa isang lugar sa loob ng isang tao.
Upang hanapin ang isang espirituwal na landas, ito ay hindi dahil hindi mo kayang pamahalaan ang iyong buhay o dahil ikaw ay hindi masaya sa buhay, ito hindi sa ganoong kadahilanan . Ito ay dahil alam mo may higit pang bagay sa buhay may nakatagong lalim maliban sa pagiging buhay.
Hindi ito nangangahulugan na alam mo kung nagkakaroon ka ng kahirapan o mayroon kang isang maginhawang buhay o ng magandang trabaho at isang masayang pamilya pero alam mo sa kaloob looban mo may nagsasabi sa iyo ng isang bagay tumutulak sa iyo sa mahabang panahon na mayoon pang mas esensiya ang buhay.
Tumingin ka sa labas makikita mo ang magandang araw mabuti man ang mood mo o masama. Tumingin ka sa sa kalye tumingin ka sa mga tao at sa iba pa pagkatapos ay mag-isip ka mapapansin mo may iba pang esensiya ang buhay. Ang buhay ay hindi lamang isang Lunes hanggang linggo o simpleng tag-init o tag-araw, ito ay isang pare-parehong ikot mayroong ibang bagay sa likod ng mga eksena ito. Ang tinatawag nating katutubong kaalaman.
Na mayroong pang-ibang bagay na mas higit pa sa buhay marahil nang galing ka na doon mula noong bata ka pa marahil nagkaroon ka ilang mga karanasan na nagpaisip sa iyo na mayroon pang-higit sa buhay na hindi mo pa natutuklasan. Mayroong higit pa sa buhay na karamihan sa mga tao ay walang kamalayan.
Napakalaking bilang ng sangkatauhan ang nabubuhay pero nabubuhay na nangangarap. sila ay nag-aalala sa kanilang mga bahay, sa kanilang relasyon, sa kanilang mga kotse o sa iba’t ibang bagay ngunit para sa ilan sa atin alam natin na mayroon pang mas mahalaga kaysa sa mga iyun na parang ibinubulong sa atin na kailangan natin tuklasin halos tulad ng isang palaisipan na kailangan nating masagot at makuha.
Ang paghahanap para sa espirituwal na landas at ang paghahanap para sa panloob na pagbabago ay mula sa loob ng isang tao mula sa banal na kislap na dinadala nating lahat sa loob natin sa totoo tayong lahat ay katulad ng isang patak na kinuha mula sa isang malaki at dakilang karagatan o marahil kung iisipin ito, tayo ay tulad ng isang maliit na butil ng buhangin na kinuha mula sa isang malaking dalampasigan.
Mayroong isang bahagi ng isang bagay na mas dakila na makikita natin sa loob ng lahat ng tao na tinatawag natin kaluluwa. Isang bahagi ng pinagmulan ng lahat ng bagay na tinatawag nating Diyos. Mayroong isang pinagmulan ng lahat ng bagay, pinagmulan ng lahat ng enerhiya sa uniberso at tayo ay bahagi niya.
Tayo ay naging bahagi ng dakilang karagatan o bahagi ng dakilang dalampasigan at nasa loob natin ang isang piraso na nagnanais na makabalik sa kabuuan, isang piraso na nasa atin na nananabik sumanib pabalik sa pinagmulan ng lahat ng bagay at ang bawat pangunahing relihiyon o espirituwal na landas ay nagpapahayag ng parehong prinsipyo na nakapaloob sa atin isang bahagi ng isang bagay na mas dakila at ang proseso ng buhay at kamatayan ay isa lamang paglalakbay sa piraso ng banal na kislap at may pagtatangkang bumalik pabalik sa pinagmulan.
Ang isa pang kontrobersyal na tanong,
tayo ba ang may kontrol ng ating mga buhay? Harangan mo ang sinumang taong na makikita mo sa lansangan at tanungin mo, ikaw ba ang may kontrol ng iyong buhay? Siyempre ako ang may kontrol ng buhay ko, ang sagot niya.
Malaki na akong tao, Mayroon akong trabaho, mayroon akong mapagkukunan, may bahay at kotse, may relasyon. Kahit sinong may edad na tao ang tanungin mo: ikaw ba ang may kontrol ng buhay mo? Makakakuha ka ng umaalingawngaw na sagot: oo siyempre hindi ako laging masaya sa lahat ng ito ngunit ako ay siguradong may kontrol sa karamihan ng mga aspeto ng aking buhay.
Mabuti, ang gusto nating imungkahi dito ay ang eksaktong kabaligtaran Kung tunay nating nakikita sa mga bagay kung titingin tayo sa buong kurso ng ating buhay matutuklasan natin na tayo ay katulad ng isang maliit na bangka na inihagis sa malaking bumabagyong karagatan isang maliit na bangka na ibinato sa malaking bumabagyong karagatan.
Na kung saan sa katapusan hindi ang bangka ang naglalayag sa sarili nitong kurso kung hindi ang hangin at ang mga alon habang sinusubukan naming i-layag ang bangka ng ating mga buhay ang makikita natin na maraming beses na tayo ay minamaneho sa kurso ng ating buhay sa pamamagitan ng mga panlabas na kadahilanan tulad lamang ng isang bangka na gustong maglayag mula sa isang isla sa kabilang isla at ang
hangin at ang mga alon ay patuloy na kumikilos sa bangka kaya sa halip na papuntang tuwid sa isang linya ang bangka ay nadadala sa kung saan saang lupalop.
Iyan ang talagang natatagpuan natin sa maraming mga aspeto ng ating buhay tayo ay ipinanganak na may isang layunin isang tadhana ng isang bagay upang makamit ang dapat lang nating gawin ay pumunta mula sa punto A hanggang punto B pero minsan tayo ay naililihis palayo sa ating kurso na kapag sinusubukan nating makabalik sa ating kurso napupunta tayo sa ibang
direksyon kung minsan hindi na tayo kailanman makabalik sa kurso natin dito
minsan nauubos natin ang ating buong buhay sa pagsubok na hanapin kung ano ang orihinal nating kurso.
Tayo ay katulad ng isang maliit na bangka na inihagis sa isang binabagyong karagatan sa huli ang hawak lang natin ay ang ilusyon na tayo ang may kontrol ngunit sa katotohanan ang hangin at ang mga alon ang mga panlabas na kadahilanan sa ating mga buhay mga bagay tulad ng mga emosyon at mga saloobin na nanggaling mula sa iba't ibang mga lugar na sa huli tayo ay walang kontrol sa pwedeng kalalabasan ng ating buhay.
Lucas 15:
Ang Nawala at Natagpuang Anak
11 Sinabi pa ni Jesus, "May isang tao na may dalawang anak na lalaki. 12 Sinabi sa kanya ng bunso, 'Ama, ibigay na po ninyo sa akin ang mamanahin ko.' At hinati nga ng ama ang kanyang ari-arian. 13 Pagkalipas ng ilang araw, ipinagbili ng bunso ang kanyang kaparte at nagpunta siya sa malayong lupain. Nilustay niya roon sa pamamagitan ng mga bisyo ang lahat niyang kayamanan. 14 Nang maubos na ito, nagkaroon ng matinding taggutom sa lupaing iyon, kaya't siya'y nagsimulang maghirap. 15 Namasukan siya sa isang tagaroon, at siya'y pinagtrabaho nito sa isang babuyan. 16 Sa tindi ng kanyang gutom, at dahil sa wala namang nagbibigay sa kanya ng pagkain, halos kainin na niya ang mga bungangkahoy na kinakain ng mga baboy. 17 Ngunit napag-isip-isip niya ang kanyang ginawa at nasabi niya sa sarili, 'Labis-labis ang pagkain ng mga alila ng aking ama, samantalang ako'y namamatay dito sa gutom! 18 Babalik ako sa aking ama at sasabihin ko sa kanya, "Ama, nagkasala po ako sa Diyos at sa inyo. 19 Hindi na po ako karapat-dapat na tawaging anak ninyo; ibilang na lamang ninyo akong isa sa inyong mga alila."' 20 At siya'y nagpasyang umuwi sa kanila.
"Malayo pa'y natanaw na siya ng kanyang ama, at dahil sa matinding awa ay patakbo siyang sinalubong, niyakap, at hinalikan. 21 Sinabi ng anak, 'Ama, nagkasala po ako sa Diyos at sa inyo. Hindi na po ako karapat-dapat na tawaging anak ninyo.' 22 Ngunit tinawag ng ama ang kanyang mga alila, 'Madali! Kunin ninyo ang pinakamagandang damit at bihisan ninyo siya. Suotan ninyo siya ng singsing at bigyan ninyo siya ng sandalyas. 23 Katayin ninyo ang pinatabang guya at tayo'y magdiwang. 24 Sapagkat ang anak kong ito ay namatay na, ngunit siya ay nabuhay; nawala, ngunit muling natagpuan.' At sila nga'y nagdiwang."
25 "Nasa bukid noon ang anak na panganay. Nang umuwi ito at malapit na sa bahay, narinig nito ang tugtugan at sayawan. 26 Tinawag niya ang isang utusan at tinanong, 'Bakit? Ano'ng mayroon sa atin?' 27 'Dumating po ang inyong kapatid!' sagot ng alila. 'Ipinapatay po ng inyong ama ang pinatabang guya dahil ang inyong kapatid ay nakabalik nang buhay at walang sakit.' 28 Nagalit ang panganay at ayaw niyang pumasok sa bahay. Pinuntahan siya ng kanyang ama at pinakiusapan. 29 Ngunit sumagot siya, 'Pinaglilingkuran ko kayo sa loob ng maraming taon at kailanma'y hindi ko kayo sinuway. Ngunit ni minsa'y hindi ninyo ako binigyan ng kahit isang maliit na kambing para magkatuwaan kami ng aking mga kaibigan. 30 Subalit nang dumating ang anak ninyong ito, na lumustay ng inyong kayamanan sa masasamang babae, ipinagpatay pa ninyo siya ng pinatabang guya!' 31 Sumagot ang ama, 'Anak, lagi kitang kapiling at ang lahat ng aking ari-arian ay sa iyo. 32 Nararapat lang na tayo'y magsaya at magdiwang, sapagkat patay na ang kapatid mo, ngunit nabuhay; nawala, ngunit muling natagpuan.'"
Tayo ay naging reaktibong nilikha simple tayong nagkakaroon ng reaksyon sa mga pangyayari sa ating buhay at kapag pinag-isipan natin nagsisimula tayong kumilos at sinisimulan nating pag-aralan ang ating sikolohiya kung ano ang nangyayari para sa susunod na ilang linggo tayo ay kumikilos sa maraming aspeto tulad ng mga robot-na naka-programa kaysa sa isang indibidwal at iyon ang isang kasindak-sindak.
Ngunit sa ngayon kung gusto kong gumanda ang iyong pakiramdam pupurihin kita tulad ng maganda ang suot mong damit gusto ko ang iyong buhok para kang bumabata
at iyun ay magpapaganda sa iyong pakiramdam iyon ay magbibigay sa iyo ng pakiramdam ng pagmamataas ngunit maaari ko ring gawin ang kabaligtaran kung gusto kong pasamain ang iyong pakiramdam maaari kitang insultuhin puwede kitang asarin, pagtawanan, o magsabi ng mga negatibong bagay sa iyo para makalikha ng isang reaksyon kahit mayroon kang magandang araw ngayon o masamang araw.
Ngayon marahil naka-depende tayo sa kung sino ang lagi nating nakakasama o marahil sa ilang mga taong nakasalamuha natin kung masaya tayong kasama ang ilang tao na talagang gusto nating nakakasama masaya ang reaksyon sa sitwasyon na nagiging isang positibong reaksyon ngunit marahil kung tayo ay nakukulitan sa isang ahente o nagkaka problema sa isang katrabaho o sa management ng ating kumpanya o isang bagay na nangyari sa trabaho o hindi talaga tayo nagkakaayos sa isang tao
Iyan ay makakalikha ng ibang reaksyon marahil galit, pagkainis, pagkabigo o takot na mawalan ng trabaho o ang isang bagay tulad niyan kaya maging mabuti o masama ang ating mood ay naka- depende sa kung sino ang ating nakakasama kung hahanapin ang kahulugan kapag pinindot ng isang tao ang pindutan doon nagmumula kung okay tayo kahit mabuti o masama ang ating mood nakaka apekto sila.
Sa ngayon maaaring naka-depende ka sa iyong asawa o kasintahan kung nasa mabuting mood o masamang mood ka dahil kung sila ay nasa masamang mood na nakadirekta sa iyo at naka-impluensiya sa iyo sa masamang mood at pagkatapos ay naidirekta mo ito sa isang kaibigan sa telepono.
Ito ay isang uri ng isang naka-gapos na reaksyon ito ay patuloy na impluwensya ng mga tao sa paligid natin madalas itong mangyari hindi lamang ibang tao ang nakaka-impluwensiya at kumokontrol ng mga pangyayari sa ating mga buhay pati mismo ang mga nangyayari sa ating kapaligiran mga bagay tulad ng ating kotse kapag nagmamadali tayong umalis tapos flat ang gulong naiinis tayo at nagagalit.
Ganyang mga bagay kung biglang nag crash ang ating ginagamit na computer sa opisina nakakainis iyan. Maging kung biglang may kailangang bayarang hindi kasama sa badget mo.
Kaya kung titingnan mo ang tipikal mong araw kahit maganda o masamang araw ang mga kaganapan, ang iyong damdamin o pananaw na nagaganap sa araw na iyun ay naka-depende sa mga panlabas na kadahilanan halimbawa ng mga tao na nalulumbay walang sinuman ang nais na nalulumbay ngunit kung sakaling nakaranas ka ng depresyon hindi mo maaaring basta basta lamang itigil ito. At basta sabihin hindi na ako nalulungkot ang damdamin na iyan ay isang reaksyon na nanggagaling mula sa iba pang pinag-mulan.
Kaya kapag tumingin ka pabalik sa iba't ibang mga estado ng ating mga buhay maraming beses tayo ay mainam.
Ang paggawa ng mga bagay sa ating buhay mula sa ating mga saloobin, sa ating mga aksyon, sa ating mga emosyon
ay isa lamang na reaksyon sa isang bagay na panlabas at kung hindi iyon ang kaso sana ang lahat ng tao ay nagiging masaya sa lahat ng oras hindi ba? Siyempre ikalulugod natin na maging masaya 24/7 dahil ayaw nating kontrahin ang kasiyahan ngunit dahil sa mga panlabas na kadahilanan.
Natatagpuan natin ang ating saloobin, ang ating mga emosyon at ang ating mga aksyon ay halos katulad ng isang roller coaster tayong lahat ay nasa isang sitwasyon na kung saan nag-rereact tayo sa isang tao ng may galit at natagpuan natin ang ating sarili na kinakailangang humihingi ng tawad at sinasabi na ang mga bagay na ito ay nangyayari ng hindi mo kagustuhan.
Patawad hindi ko alam kung ano ang iniisip ko hindi ko alam kung ano ang dumating sa akin kaya sa sitwasyong iyon ang galit na iyon ay isang reaksyon mula sa ibang bagay na dumating ang ating pisikal na organismo ang kumuha ng kontrol sa ating mga saloobin, sa ating mga emosyon at sa ating mga aksyon subalit nag-iiwan ito sa ating mag-isang nakaupo napahiya at nahihiya.
Sa ating mga aksyon kailangan nating humihingi ng paumanhin at sinusubukang baguhin ang pinsalang nagawa at sa isang karagdagang hakbang iminumungkahi natin na hindi tayo ang may kontrol sa ating sariling isip sa kung ano ang ating iniisip at iyon ang isang bagay na madali nating ma-ilarawan sa ngayon.
Sa ngayon dapat tayong magsagawa ng meditasyon ang gagawin lang natin ay umupo isara ang ating mga mata at
walang ibang iisipin kundi isang kalmadong asul na lawa.
Ang mabilis nating matatagpuan ay magagawa nating makuha ang imahe ng kalmadong asul na lawa sa ilang segundo siguro bago pumasok ang ibang kasipian sa ating diwa. Naku anong oras na? Ano ang aking bibilhin bago umuwi ng bahay? O kaya may deadline nga pala akong dapat tapusin o kaya malapit na ang pasko.
Ang susunod na bagay na ma-didiskubre mo ay ang constant na estado ng isang walang katapusang daloy ng mga kaisipan na pumapasok sa ating diwa sa isang naibigay na panahon
Sinasabi ng modernong sikolohiya na karaniwang 30-40,000 na mga kaisipan sa isang araw ang pumapasok sa ating diwa kaya nakikipag usap tayo ng maramihang mga saloobin bawat Segundo at ito’y umaagos sa pamamagitan ng ating kamalayan iyun ang nangyayari.
Iyan ang mga hangin at mga alon na umaakay sa kurso ng ating mga buhay at hindi natin maaaring ihinto ang mga kaisipang iyon kaya ang buong layunin ng meditasyon ay upang ma-kontrol ang intelektwal na proseso at upang wakasan na ang walang katapusang serye ng mga kaisipan upang matuklasan kung ano pa ang iba pang nasa likuran nito.
Samakatuwid, dahil sa resulta ng walang katapusang daloy ng mga kaisipan bilang resulta ng lahat ng mga reaksyon sa mga tao at sa ating kapaligiran malalaman natin na tayo ay hindi kailanman nasa kasalukuyan sandali ang kabalintunaan ng pagiging tao na tayo ay maaaring nabubuhay ng 85 taong ng hindi nararamdaman ito at nalalagpasan dahil lagi tayong wala sa kasalukuyang sandali.
Ikaw ay palaging nasa hinaharap
o ikaw ay palaging nasa nakaraan ikaw ay pisikal na andito ngayon ngunit dalawang segundong nakalipas ikaw ay wala ang iyong kaisipan ay nag-iisip ng ibang bagay.
Miyerkules, Mayo 8, 2019
Ang Aklat Espirituwal ng pagtatagumpay sa buhay
Ang Aklat Espirituwal ng pagtatagumpay sa buhay gamit ang
makapangyarihang orasyon, ritwals, panalangin at mga sikretong kaalaman, ang
bubuo sa tunay na pag aaral na ating ituturo sa aklat na ito.
Kapag ang kaalamang ito ay isinama sa iyong kamalayan, ito ay magbibigay sa iyo ng kakayahan upang lumikha ng walang limitasyong kayamanang ispiritual, kayamanang panlupa,
kapayapaang ng pag-iisip, kaligayan ng pamilya, matagumpay na kalagayan sa buhay
at marami pang iba. Magagawa mo ito ng hindi ganoon kahirap, at
upang makaranas ng
tagumpay sa bawat
pagpupunyagi.
Ang Ispiritual na Tagumpay sa buhay ay maaaring
maipaliwanag bilang patuloy na pagpapalawak ng kaligayahan
at ang progresibong
pagsasakatuparan
ng mga karapat-dapat na mga layunin. Ang ispiritual naTagumpay ay ang kakayahan
nating matupad ang mga kagustuhan, ang
mga pangarap at ang mga inaasahan.
Gayunman, ang espirituwal na Tagumpay, kabilang ang
paglikha ng kayamanang
panlupa, ay palaging itinuturing
na isang proseso na
nangangailangan ng matinding pagsusumikap. Kailangan natin ang isang
mas malawak na espirituwal na diskarte upang mag-tagumpay at maging masagana, ang masaganang pag-daloy ng lahat ng mabuting bagay sa ating buhay. Gamit ang kaalaman at kasanayan ng espirituwal na batas, inilalagay natin ang ating sarili sa pagkakatugma sa kalikasan at lumikha ng may pag-iingat, kasiyahan at pag-ibig.
mas malawak na espirituwal na diskarte upang mag-tagumpay at maging masagana, ang masaganang pag-daloy ng lahat ng mabuting bagay sa ating buhay. Gamit ang kaalaman at kasanayan ng espirituwal na batas, inilalagay natin ang ating sarili sa pagkakatugma sa kalikasan at lumikha ng may pag-iingat, kasiyahan at pag-ibig.
Maraming mga
aspeto sa tagumpay; ang kayamanan sa materyal
ay isang bahagi lamang.
Bukod dito, ang pagtatagumpay ay isang paglalakbay, at hindi isang destinasyon. Ang materyal na kasaganaan ay isa lamang sa mga bagay na nagpapaligaya sa ating
paglalakbay.
Ngunit ang tagumpay Kasama rin dito ang magandang kalusugan, magandang enerhiya at sigasig para sa buhay, pagtupad sa tamang relasyon, malikhaing kalayaan, pandamdamin at
sikolohikal na katatagan, isang pakiramdam ng kagalingan, at kapayapaan ng pag-isip.
Ngunit ang tagumpay Kasama rin dito ang magandang kalusugan, magandang enerhiya at sigasig para sa buhay, pagtupad sa tamang relasyon, malikhaing kalayaan, pandamdamin at
sikolohikal na katatagan, isang pakiramdam ng kagalingan, at kapayapaan ng pag-isip.
Kahit na may karanasan tayo
sa lahat ng mga bagay na ito, tayo ay mananatiling hindi
kumpleto maliban kung ating
aalagaan at papalakihin ang
binhi ng dibinidad na nasa loob ng ating pagkatao. Sa katotohanan,tayo ay may nakakubling dibinidad, at ang embrayo ng ating pagiging imahe ng Diyos na nasa ating pagkatao ay naghahangad ng ganap na pag-litaw at matupad ang tunay na kapangyarihan at kaganapan.
binhi ng dibinidad na nasa loob ng ating pagkatao. Sa katotohanan,tayo ay may nakakubling dibinidad, at ang embrayo ng ating pagiging imahe ng Diyos na nasa ating pagkatao ay naghahangad ng ganap na pag-litaw at matupad ang tunay na kapangyarihan at kaganapan.
Ang totoong ispirituwal na tagumpay ay ang pagkakaroon
ng karanasan sa mga himala.
Ito ang pagkakaalis ng tiklop ng dibinidad sa loob ng ating pagkatao. Ito ang pagkaunawa ng ating dibinidad
kahit saan tayo mapunta, sa anumang
pang-unawa. Sa mga
mata man ng isang bata, sa kagandahan ng isang
bulaklak, o sa paglipad at
paglalakbay ng isang ibon. Kapag nasimulan nating maranasan sa ating buhay ang
pagpapahayag ng mapaghimalang dibinidad,
hindi paminsan-minsan lamang , ngunit sa lahat ng oras. Sa panahong iyon ay ating
malalaman ang totoong kahulugan
ng ispirituwal na tagumpay.
Bago natin pag-aralan ang mga batas sa ispirituwal dapat nating maunawaan ang konsepto ng ispituwal na batas.
Ang ispituwal na batas
ay isang proseso na kung saan ang hindi nakikita ay
makikita, na kung saan ang hindi mapatunayan ay napapatunayan; ito ang proseso na
kung saan ang nagmamatyag ang siyang
minamatyagan; na kung saan
ang tumatanaw ang
magiging tanawin; ito ang proseso na kung
saan ang taong
nangangarap ay matutupad ang kaniyang pinangarap.
Para matupad ang mga pinapangarap kinakailangan ang matindi at napalakas
na panalangin at pag gamit ng ibat ibang orasyon.
Paano ba napapagana ang mga makapangyarihang orasyon? Unang una dapat
kilalanin mo ang tunay mong pagka-tao, sino ka ba? Ikaw ba ang tunay mong
pangalan? Ano ka ba? Ang mga kaalaman mo ba at paniniwala ay galing sa iyung
mga ninuno, sa mga magulang, mga kamag-anak sa mga kaibigan. Nagkaroon ba ng
impluensiya sa pagkatao mo ang iyung pinanggalingan, ang iyung kapaligiran at ang
iyung pinag-aralan?
Upang mapagana mo ang mga kapangyarihan ng mga orasyon kailangan munang
makilala mo kung sino ka at ano ang bumubuo para maging ganyan ang iyung
paniniwala at principyo.
Alam mo ba paano ang tamang panalangin, ang tamang meditasyon, meron ka bang tamang ritwals na ginagawa, may pinakamataas na pokus ka na ba? (Sagradong Aklat 30) Kung saan pumupunta ang pukos, ang enerhiya ay dumadaloy.
Ng pinaka mataas na konsentrayon?
Ng pinaka-mataas na meditasyon? (Sagradong Aklat 27) ) Alam mo ba ang tunay na
original name ng guardian angel mo? (Sagradong Aklat 9 with efod and pendant).
Ano ang ibig sabihin ng buhay mo? Ano ang magiging kontribusyon mo sa
sandaigdigan? Ilan lamang iyan sa mga sikretong kaalaman na dapat mong masagot
upang mapagana ang makapangyarihang orasyon.
Ang lahat ng paglikha sa
sangkatauhan at kalawakan, lahat ng
nakikita sa pisikal na mundo, ay resulta ng
mga bagay na hindi nakikita at nagbabagong anyo para makita.
Lahat ng ating nakikita ay galing sa kawalan at hindi dating nakikita Ang ating pisikal na katawan, ang pisikal na sandaigdigan at lahat ng mga bagay na maaari nating mawatasan sa pamamagitan ng ating mga pandama ay ang pagbabagong anyong transpormasyon mula sa hindi nakikita, mula sa lihim, mula sa hindi maipahayag patungo sa nakikita, sa pagkakilala at sa pagiging hayag.
Lahat ng ating nakikita ay galing sa kawalan at hindi dating nakikita Ang ating pisikal na katawan, ang pisikal na sandaigdigan at lahat ng mga bagay na maaari nating mawatasan sa pamamagitan ng ating mga pandama ay ang pagbabagong anyong transpormasyon mula sa hindi nakikita, mula sa lihim, mula sa hindi maipahayag patungo sa nakikita, sa pagkakilala at sa pagiging hayag.
Ang pisikal na sandaigdigan ay walang iba kung hindi ang sariling
pagkurba pabalik sa kanyang sarili para maranasan sa sarili nito ang pagiging espiritu, isipan, at
pisikal na kalagayan. Sa ibang salita,
ang lahat ng
mga proseso ng
paglikha ay proseso na kung saan
ang Sarili o
pagka- dibinidad ay naipapahayag.
Ang kumikilos na kamalayan ay nagpapahayag ng sarili nito bilang
mga bagay ng sandaigdigan sa walang hanggang paggalaw ng buhay.
Ang pinagmulan ng lahat ng paglikha ay ang dibinidad (o ang espiritu), ang proseso ng paglikha ay ang paggalaw ng dibinidad (o ang isip), at ang mga bagay ng paglikha ay ang pisikal na sandaigdigan (kasama ang
pisikal na katawan).
mga bagay ng sandaigdigan sa walang hanggang paggalaw ng buhay.
Ang pinagmulan ng lahat ng paglikha ay ang dibinidad (o ang espiritu), ang proseso ng paglikha ay ang paggalaw ng dibinidad (o ang isip), at ang mga bagay ng paglikha ay ang pisikal na sandaigdigan (kasama ang
pisikal na katawan).
Tapang, pagkamalikhain, simbuyo ng
damdamin at ang lubos na
kaligayahan.
Ano ba ang konseptong
ng kamalayan o ng diwa? Ano ang
ibig sabihin kapag lahat tayo ay
biglang may malay-tao? Alamin natin ito sa isang bagong antas ang ibig sabihin ba nito ay tayong lahat ay
naliwanagan. O ito lamang ang simula
ng pagkalabit ng gatilyo upang masimulan ang ating pinanggalingan.
Ano ang ibig sabihin
ng kamalayan? Isang
tanong na kailangang
masagot sa dalawa
at maraming iba't
ibang paraan dahil ang implikasyon ng
kung ano ito ay
nangangahulugang mauunawaan natin kung ano ang
kamalayan at dahil dito maaari mo
na itong direktang maranasan. Ito ang malalim na espirituwal
sa gitna ng implikasyon ng ebolusyon
para sa ating lahat.
Ito ang lugar para mag-simula
at mapagtanto na
ang kamalayan ay
ang saligan ng
lahat ng pagkatao na
nangangahulugagn ito ang saligan ng lahat ng ating
karanasan sa bawat sandali, kahit
alam natin ang katotohanang ito o hindi. Kapag walang kamalayan andoon ang
kamatayan.
kaya ang lahat ng ating nararanasan ay nagaganap
sa loob ng
isang batawan o isang lugar.. kung
tayo ay magtutuon sa likas na katangian ng batawan kaysa sa mga
bagay na talagang lumilitaw dito at
simulan nating
pakiramdaman na ng may higit pang atensyon
sa mga ito
ay magsisimula nating mapansin na ang batawan ay sandigan ng ating karanasan
sa bawat sandali hindi
mahalaga kung ano ang lumilitaw na nangyayari
at kung bibigyan
natin ng higit pang pansin ang likas na
katangian ng batawan dito natin
mapapagtanto na ang
batawan ay ang pinaka-matalik na
karanasan ng kung ano ang ibig sabihin ng pangingibabaw
ng kung ano ang ating sarili sa bawat sandali kaya ang kamalayan
ay ang sandigan
ng lahat ng pagkatao ito ang
sandigan ng lahat ng ating mga karanasan sa
bawat solong sandali at ito ang tunay nating pagka-tao.
Isa sa mga bagay na kawili-wiling mapansin at maunawaan tungkol
sa kamalayan ay maraming mga tao sa kanyang buong buhay
ay hindi pumansin sa sarili niyang kamalayan dahil ang kanyang
atensyon ay palaging nasa mga bagay ang
pagtaas ng kamalayan
at hindi kailanman sa saligan na nasa
batawan na kung
saan siya ay lumabas dahil maaari
tayong mabuhay at hindi natin Makita at malaman ang tunay nating pagkatao kaya ito
ay dapat maging isang pangunahing
kahulugan kung ano ang ating kamalayan ito ang dapat maging
sandigan ng lahat ng tao pero may isa pang elemento ang kamalayan
ito ay tinatawag nating malikhaing
inspirasyon ang rebolusyon
ng malikhaing inspirasyon sa
ebolusyon na nagpapatawat
gumigiit na dapat tayong maging kalmado
kapag may
dumating mula sa kawalan kagaya ng nilikha ng Diyos ang sanlibutan.
dumating mula sa kawalan kagaya ng nilikha ng Diyos ang sanlibutan.
Kung maaari nating
tawagin na ang Diyos
ang enerhiya at ang katalinuhan na pinag-simulan ng
malikhaing proseso, ito na ang mga palaso upang matulak ang lakas ng loob at magkaroon ng malikhaing inspirasyon ito ang
pinakamaganda at ang pinakamahusay
na bahagi ng bawat isa sa bawat sandali at ang
isa pang aspeto ng
kamalayan ay ang
malikhaing aspeto ang bahagi na nasa atin upang lumikha ng isang
mas mahusay na mundo at ito ang pinaka ulirang mapusok na espiritwal
na damdamin na lumalakas at lahat tayo sa ating pinakamahusay na kaisipan na may kagustuhang Makita natin ang mas
mahusay na paraan na likas sa ating pagiging malikhain.
Ang kamalayan ay
isang kosmikong karanasan.
Tayo ang mga mata
at ang mga
tainga ng sansinukob. Tayo ang tinig ng
uniberso at kapag tayo ay
tumitingin sa pamamagitan ng
ating mga mata ang
uniberso ay tumitingin sa
kanyang sarili sa pamamagitan ng mga
mata kung talagang maranasan natin ng lubos ang
ating kamalayan ang
ibang pagdama, persepsyon, ibang
katalusan ang iba't ibang pakiramdam
ang ibang kalooban ang ibang pag-uugali
ang ibang mga sosyal na pakikipag-ugnayan sa
ibang personal na relasyon ng ibang Paraan ng kahayagan ng kapaligiran ng
iba't ibang pwersa
ng kalikasan dahil ang ating kamalayan ay ang saligan ng pagkatao na magpapakita ng pagkakaiba sa lahat ng
bagay na tinatawag nating katotohanan.
Kung
ating malilikha itong kritikal na pagkilos na ito para makatulong sa mga tao.
Makagawa ng serbisyo para sa lipunan at tayo ay magsama-sama para maabot ang
punto sa mundo maaari nating mapahinto ang pangunahing sakuna na mangyayari sa
ating sangkatauhan.
Anumang nangyayari sa ating isip
ay nangyayari sa ating utak. Anumang nangyayari sa ating utak ay
nangyayari sa ating katawan. At ang ating katawan ay
magkasala-salabid. ang ating mga isip ay magkasa-salabid. At ngayon
dumating na tayo sa
mas malalim na antas, higit pa sa isip at
katawan, ang mahusay na espirituwal na mga
tradisyon na tinatawag
na ang kaluluwa
o ang kaibuturan
ng ating kamalayan, na lampas an
sa ating isip at katawan.
Ang kaibuturan ng kamalayan ay ang
pagkabatid at pagka-alam. Andoon na siya, ng
ikaw ay isang sanggol,
ng ikaw ay isang bata, ng ikaw ay lumaki na hanggang ngayon andoon siya sa iyo.At hindi ito nako-kondisyon
ng mga karakter,
ng mga pagsusuri, na,, kung gaano karaming pera mayroon ka. At ito ang tinatawag sa espirituwal na mga
tradisyon bilang kaluluwa.
At ang kamalayang
ito dahil sa hindi ma kondisyon, ay isang lugar ng pagiging malikhain,
may pananaw, may mabuting pasiya, imahinasyon,
may tamang pagpili, kalayaan, mga
posibilidad, at kawalan
ng katiyakan.
Dahil
sa paglaganap ng kawalan ng katiyakan, mayroong isang patuloy na proseso ng
pagiging malikhain.
At ang mga mahusay na tradisyon ng karunungan ang nagsabi, na kung panghahawakan mo ito, makikita mo na ito - ang iyong tiket sa kalayaan.
At ang mga mahusay na tradisyon ng karunungan ang nagsabi, na kung panghahawakan mo ito, makikita mo na ito - ang iyong tiket sa kalayaan.
Ang kamalayan ay batawan ng ating
buhay,na iiba sa lahat
ng bagay na tinatawag nating katotohanan,
maging ito man ay sa personal na relasyon
o panlipunan pakikipag-ugnayan
o pagdama o katalusan
o kapaligiran o
kalagayan ng kaisipan at emosyon. At Kung makuha
natin ang isang ideya ng lugar na
ito ng kalayaan, tayo ay sabay-sabay na
eepekto sa lahat ng bagay.
May tatlong bahagi ng tunay na buhay. Ang espiritu, kaisipan, at katawan,
o ang tagamasid, ang proseso ng pagmamasid at ang minamasid. Lahat sila ay pareho
pareho lamang. Lahat sila ay may isa lamang na pinagmulan:
ang batawan ng dalisay
na posibilidad na busilak ang hindi nya pa pagpapahayag.
Ang mga pisikal na batas ng sandaigdigan ay
ang aktwal na kabuuang proseso ng dibinidad na paggalaw, o
ang kamalayan sa paggalaw. Kapag naiintindihan natin ang mga batas na ito at ilapat ang mga ito sa ating buhay, ang anumang gustohin natin ay maaaring malikha, dahil ang parehong mga batas na ginamit ng kalikasan upang lumikha ng isang gubat, o ng isang kalawakan,
o ng isang bituin, o ng katawan ng isang tao ay maaari magdala sa atin na matupad pagtupad ang ating mga pinakamalalim na kagustuhan at mga pangarap.
ang kamalayan sa paggalaw. Kapag naiintindihan natin ang mga batas na ito at ilapat ang mga ito sa ating buhay, ang anumang gustohin natin ay maaaring malikha, dahil ang parehong mga batas na ginamit ng kalikasan upang lumikha ng isang gubat, o ng isang kalawakan,
o ng isang bituin, o ng katawan ng isang tao ay maaari magdala sa atin na matupad pagtupad ang ating mga pinakamalalim na kagustuhan at mga pangarap.
Ngayon pag-aralan naman natin ang mga espiritwal na batas ng
pagtatagumpay at Makita natin kung paano, ilalapat ito sa ating mga buhay.
Ang
batas ng nakatagong lakas.
Ang pinagmulan ng lahat ng paglikha ay purong kamalayan, dalisay na posibilidad na naghahanap ng pagpapahayag mula sa
ang hindi nakikita patungo sa mga nakikita..
At kapag Napagtanto natin na ang ating tunay na sarili ay isang dalisay na posibilidad na may nakatagong lakas at kapangyarihan, tayo ay hahanay sa kapangyarihan na maghahayag ng lahat ng mga bagay sa sandaigdigan.
Ang pinagmulan ng lahat ng paglikha ay purong kamalayan, dalisay na posibilidad na naghahanap ng pagpapahayag mula sa
ang hindi nakikita patungo sa mga nakikita..
At kapag Napagtanto natin na ang ating tunay na sarili ay isang dalisay na posibilidad na may nakatagong lakas at kapangyarihan, tayo ay hahanay sa kapangyarihan na maghahayag ng lahat ng mga bagay sa sandaigdigan.
Ng pasimula, walang pagkakaroon
o ng di-pagkakaroon, ang sandaigidigan ay walang maipahayag o maipakitang enerhiya…ang isang hininga o kawalan ng hininga, sa pamamagitan ng sarili nitong kapangyarihan walang sinuman ang andoon.
Awit ng pagkakalikha…..
o ng di-pagkakaroon, ang sandaigidigan ay walang maipahayag o maipakitang enerhiya…ang isang hininga o kawalan ng hininga, sa pamamagitan ng sarili nitong kapangyarihan walang sinuman ang andoon.
Awit ng pagkakalikha…..
Ang batas ng espirituwal na tagumpay
ay ang Batas
ng Purong posibilidad.
Ang batas na ito ay
batay sa katotohanan na ang tunay
nating estado ay ang purong kamalayan. Ang purong kamalayan ay ang purong
posibilidad., ito ay ang patlang ng lahat ng posibilidad
at walang katapusang pagkamalikhain.Ang purong kamalayan ay ang ating
mga espirituwal na pinakadiwa.
Ang pagiging walang katapusan at walang hanggan, ito rin ay purong kagalakan.
Ang iba pang mga katangian ng kamalayan ay ang purong kaalaman,
walang katapusang katahimikan, perpektong balanse, ang
kakayahan upang hindi magapi, ang pagiging payak, at ang lubos na pagiging masayahin. Ito ang ating mahalagang kalikasan.
Ang ating mahalagang kalikasan ay ang
dalisay posibilidad at ang nakatagong
lakas.
Kapag natuklasan mo ang iyong mahalagang
kalikasan at alam mo ang tunay
mong pagkatao, sa pagkakaalam mo lamang at sa tunay na pagkakakilala mo sa
iyong sarili ay ang abilidad na matupad mo ang anumang
pangarap na mayroon
ka, dahil ikaw ay may walang hanggan posibilidad, ang
napakadakilang potensyal na ikaw ang dati, ang ngayon at ang iyung ninanais.
napakadakilang potensyal na ikaw ang dati, ang ngayon at ang iyung ninanais.
Ang Batas ng Purong posibilidad ay maaari ring tawaging batas ng
kaisahan, dahil ang pinagbabatayan ng walang
katapusang pagkakaiba-iba ng buhay ay ang pagkakaisa
ng isang malaganap na espiritu. Walang paghihiwalay sa
pagitan mo at patlang sa batawan
ng enerhiya. Ang batawan ng dalisay
na posibilidad ay ang iyong Sarili. At
habang nararanasan mo ang tunay mong kalikasan, lalo kang napapalapit sa
batawan ng purong posibilidad.
Ang karanasan ng Sarili, o ang pagsangguni sa sarili,. ay
nangangahulugan na ang ating
panloob na punto ng reperensiya ay ang ating sariling
espiritu, at hindi ang mga bagay ng ating karanasan.
Ang kabaligtaran ng pagsasangguni sa
sarili ay ang pagsasagguni sa bagay.
Sa pagsasagguni sa bagay tayo ay naiimpluwensyahan sa pamamagitan ng mga bagay sa labas ng ating Sarili, ito ay kinabibilangan ng mga sitwasyon, ng mga
pangyayari, ng mga tao, at ng mga bagay. Sa pagsasagguni sa bagay tayo lagi nating hinihingi ang pag-apruba ngiba. Ang ating pag-iisip at ang ating pag-uugali ay palaging sa umaasa sa kanilang tugon. Samakatuwid ito ay naka batay sa takot.
Sa pagsasagguni sa bagay tayo ay naiimpluwensyahan sa pamamagitan ng mga bagay sa labas ng ating Sarili, ito ay kinabibilangan ng mga sitwasyon, ng mga
pangyayari, ng mga tao, at ng mga bagay. Sa pagsasagguni sa bagay tayo lagi nating hinihingi ang pag-apruba ngiba. Ang ating pag-iisip at ang ating pag-uugali ay palaging sa umaasa sa kanilang tugon. Samakatuwid ito ay naka batay sa takot.
Sa pagsasagguni sa bagay nakakaramdam tayo ng matinding pangangailangan upang kontrolin ang mga bagay. Dama natin ang isang matinding
pangangailangan para sa
panlabas na pagsang-ayon.. Ang pangangailangan para sa pagsang-ayon, ang pangangailangan upang kontrolin ang mga bagay, at ang pangangailangan para sa mga panlabas na kapangyarihan ang mga pangangailangang ito ay na naka-base sa takot. Ang ganitong uri ng kapangyarihan ay hindi ang kapangyarihang dalisay ng purong posibilidad,o ang kapangyarihan ng Sarili, o tunay na kapangyarihan.
panlabas na pagsang-ayon.. Ang pangangailangan para sa pagsang-ayon, ang pangangailangan upang kontrolin ang mga bagay, at ang pangangailangan para sa mga panlabas na kapangyarihan ang mga pangangailangang ito ay na naka-base sa takot. Ang ganitong uri ng kapangyarihan ay hindi ang kapangyarihang dalisay ng purong posibilidad,o ang kapangyarihan ng Sarili, o tunay na kapangyarihan.
Kapag narararanasan natin ang kapangyarihan ng
Sarili, tayo ay walang takot, walang pamimilit upang
makontrol, at walang pakikibaka para sa pagsang-ayon o panlabas na kapangyarihan.
Sa pagsasagguni sa bagay, ang iyong sinasangunian ay ang iyong pagkamakaako (ego). Ang Pagkamakaako, gayunpaman, ay hindi ang totoo mong sarili.
Ang Pagkamakaako ay ang iyong sariling-imahe, ito ay ang iyong maskarang sosyal, ito ang papel na iyung ginagampanan.
Sa pagsasagguni sa bagay, ang iyong sinasangunian ay ang iyong pagkamakaako (ego). Ang Pagkamakaako, gayunpaman, ay hindi ang totoo mong sarili.
Ang Pagkamakaako ay ang iyong sariling-imahe, ito ay ang iyong maskarang sosyal, ito ang papel na iyung ginagampanan.
Ang iyong maskarang
sosyal ay tumutubo sa pamamagitan ng kapangyarihan,
dahil
nakatira ito sa takot.
Ang iyong tunay na sarili, na ang iyong espiritu, ang iyong kaluluwa, ay ganap na Malaya sa ng mga bagay na ito. ito ay hindi
tinatablan ng mga pintas, ito ay walang takot sa anumang hamon, at ito ay hindi nagpapailalim kaninuman.
nakatira ito sa takot.
Ang iyong tunay na sarili, na ang iyong espiritu, ang iyong kaluluwa, ay ganap na Malaya sa ng mga bagay na ito. ito ay hindi
tinatablan ng mga pintas, ito ay walang takot sa anumang hamon, at ito ay hindi nagpapailalim kaninuman.
Gayon pa man, ito ay mapagpakumbaba at hindi nagpaparamdam ng pagmamataas kahit kanino man, dahil
kinikilala nito na ang lahat ay ang parehong
Sarili, ang parehong diwa sa iba't ibang balatkayo.
Iyan ang mahalagang pagkakaiba sa pagitan pagsasanguni sa bagay at pagsasanguni sa sarili. Sa pagsasanguni sa sarili , mararanaan mo ang iyong tunay na pagkatao, ang pagkataong hindi natatakot sa anumang hamon, may paggalang sa lahat ng mga tao, at hindi nagpapa ilalim kanino man.Ang Sariling-kapangyarihan samakatuwid ay ang tunay na kapangyarihan.
Iyan ang mahalagang pagkakaiba sa pagitan pagsasanguni sa bagay at pagsasanguni sa sarili. Sa pagsasanguni sa sarili , mararanaan mo ang iyong tunay na pagkatao, ang pagkataong hindi natatakot sa anumang hamon, may paggalang sa lahat ng mga tao, at hindi nagpapa ilalim kanino man.Ang Sariling-kapangyarihan samakatuwid ay ang tunay na kapangyarihan.
Ang kapangyarihang pagsasaguni sa bagay,
gayunpaman, ay maling kapangyarihan. Sa pagiging pagkamakaako-(ego) nakabatay ang kapangyarihan ito, tumatagal lamang hangga't ang bagay
ng sanggunian ay
hindi pa lumilipas. Tulad halimbawa ng pagiging
president ng isang bansa o ng isang korporasyon o kung mayroon kang maraming pera, ang kasiyahan mo ay nakaakibat sa titulo, ng trabaho, ng
pera.
Ang pagkamakaako-ay nakabatay sa kapangyarihan na nananatili habang andiyan pa ang pamagat, kapag nawala na ang trabaho at naubos na ang pera kasamang nawawala ang kapangyarihan.
Ang pagkamakaako-ay nakabatay sa kapangyarihan na nananatili habang andiyan pa ang pamagat, kapag nawala na ang trabaho at naubos na ang pera kasamang nawawala ang kapangyarihan.
Ang pansariling-kapangyarihan, sa kabilang banda, ay permanente, dahil ito ay batay sa kaalaman
sa Sarili. At may
mga katangian ang pansariling-kapangyarihan.
Ito ay nakakapag-anyaya ng mga tao sa iyo, at ito din ang kumukuha ng mga bagay na gusto mo sa iyo. Ito ay umaakit ng mga tao,ng sitwasyon, at mga pangyayari upang suportahan ang iyong mga kagustuhan at mga hinahangad.
Ito ay nakakapag-anyaya ng mga tao sa iyo, at ito din ang kumukuha ng mga bagay na gusto mo sa iyo. Ito ay umaakit ng mga tao,ng sitwasyon, at mga pangyayari upang suportahan ang iyong mga kagustuhan at mga hinahangad.
Ito ay tinatawag ding suporta
mula sa mga batas
ng kalikasan. Ito ay ang suporta ng pagka-dibinidad,
ito ay ang suporta
na mula sa estado
ng biyaya. Ang iyong
kapangyarihan ay tulad
ng pagiging masiyahin na naka bigkis
sa mga tao, at mga
tao ay nasisiyahang naka bigkis sa iyo. Ang Iyong kapangyarihan ay ang pagbibigkis,
isang pagbibigkis na mula sa tunay na pag-ibig.
Paano natin
maaaring i-aplay ang Batas ng Purong posibilidad, ang
araruhan ng lahat ng posibilidad, sa ating
buhay?kung
nais mong tamasahin ang mga pakinabang ng mga batawan ng purong posibilidad, ,kung nais mong ganap na magamit ng iyong pagkamalikhain na likas na taglay sa purong kamalayan, kung gayon dapat kang magkaroon ng daanan papunta sa purong kamalayan.
nais mong tamasahin ang mga pakinabang ng mga batawan ng purong posibilidad, ,kung nais mong ganap na magamit ng iyong pagkamalikhain na likas na taglay sa purong kamalayan, kung gayon dapat kang magkaroon ng daanan papunta sa purong kamalayan.
Ang isang paraan upang magkaroon ng daanan sa batawan ay
sa pamamagitan ng
araw-araw na pagsasanay sa katahimikan, meditasyon, at magkaroon ng ugaling walang paghuhusga . Magpalipas ng iyung oras
sa kalikasan para mabigyan ka ng daan sa mga katangian na likas sa batawan:
walang hanggang pagkamalikhain, kalayaan,
at lubos na kaligayahan.
Ang pagsasanay ng katahimikan ay nangangahulugan ng paggawa ng isang pangako sa isang tiyak na oras sa simpleng pagiging ikaw lang mag-isa.
Ang pagkaranas ng katahimikan ay nangangahulugang umiiwas mula sa aktibidad ng pananalita.
Ang pagsasanay ng katahimikan ay nangangahulugan ng paggawa ng isang pangako sa isang tiyak na oras sa simpleng pagiging ikaw lang mag-isa.
Ang pagkaranas ng katahimikan ay nangangahulugang umiiwas mula sa aktibidad ng pananalita.
Nangangahulugan din itong panaka-nakang pag-iwas mula
sa naturang mga
gawain tulad ng panonood sa telebisyon, pakikinig sa
radyo,o pagbabasa ng isang libro. Kung hindi
mo bibigyan ang
iyong sarili upang maranasan ang katahimikan,
ito ay lilikha ng ligalig sa iyong panloob na
pag-iisip.
Magtabi ng kaunting oras sa bawat pagkakataon upang makaranas ng katahimikan. O gumawa ng isang pangako
upang mapanatili ang katahimikan para sa isang tiyak na
tagal ng panahon sa bawat araw. Maaari mong gawin ito
loob ng dalawang oras,
o kung sobra ito para sa iyo, gawin itong isang oras na tagal
ng panahon. At
gumawa ng isang katahimikan
bilang karanasan para sa isang pinalawig na tagal ng panahon, tulad ng isang buong araw,
o ng dalawang araw,
o kahit isang
buong linggo.
Ano ang mangyayari kapag pumunta ka sa
karanasang ito ng katahimikan? Sa umpisa ang
iyong panloob na kaisipan
ay magiging mas magulo. Magkakaroon ka ng isang
malakas na saloobin upang sabihin ang mga bagay-bagay. Na parang kabaliwan lang lahat ng mga ito sa unang araw o ika-lawang araw kapag nagpasya kang gawing ang pagpapalawig sa tagal ng katahimikan.
Pero kapag nanatili ka sa karanasang ito, ang panloob na kaisipan ay
nag-uumpisang maging tahimik. At sa
lalong madaling panahon ang katahimikan ay magiging malalim.
Ito ay dahil pagkatapos ng karanasan ang kaisipan
ay susuko; napagtanto
nito na walang punto sa
pag-ikot-ikot sa paligid at
kung ikaw ay ang sarili, ang espiritu, ang pumipili at hindi magsasalita.
Sa oras na iyun, ang panloob na kaisipan ay tatahimik, mag-uumpisa kang makaranas ng katahimikan sa batawan ng dalisay sa purong posibilidad.
kung ikaw ay ang sarili, ang espiritu, ang pumipili at hindi magsasalita.
Sa oras na iyun, ang panloob na kaisipan ay tatahimik, mag-uumpisa kang makaranas ng katahimikan sa batawan ng dalisay sa purong posibilidad.
Ang panaka-nakang pagsasanay ng katahimikan kung kalian maginhawang gawin ito para sa iyo ay
isang paraan upang makaranas ng Batas
ng Purong posibilidad. Ang magpalipas ng oras
sa bawat araw sa
pag-ninilay-nilay ay mabuti. Dapat kang magnilay
kahit tatlumpung minuto sa umaga,
at tatlumpung minuto
sa gabi.
Sa pamamagitan ng pagninilay-nilay
matututunan mong maranasan ang batawan ng purong katahimikan at purong kamalayan. Sa batawan na iyon ng dalisay na katahimikan ay ang batawan ng walang hangganang ugnayan, ang batawan ng walang hangganang-aayos ng kapangyarihan, ang tunay na
saligan ng paglikha na kung saan ang lahat ay konektado sa lahat ng iba pang bagay.
matututunan mong maranasan ang batawan ng purong katahimikan at purong kamalayan. Sa batawan na iyon ng dalisay na katahimikan ay ang batawan ng walang hangganang ugnayan, ang batawan ng walang hangganang-aayos ng kapangyarihan, ang tunay na
saligan ng paglikha na kung saan ang lahat ay konektado sa lahat ng iba pang bagay.
Ang ikalimang espirituwal na batas, ay ang batas ng intensyon at pagnanais, makikita mo kung paanong maaari mong ipakilala ang isang hindi maipaliwanag na salpok ng intensyon sa patlang na ito, at ang paglikha ng iyong mga kagustuhan ay darating ng kusa. Ngunit una, dapat kang makaranas ng katahimikan. Ang Katahimikan ay ang unang kinakailangan para mahayag ang iyong mga kagustuhan, dahil sa katahimikan namamalagi ang iyong koneksyon sa batawan ng dalisay na posibilidad na maaaring magbigay ng walang hanggang mga detalye para sa iyo.
Isipin mong bumabato ka ng maliliit na bato sa isang lawa at
mapapanuod mo ang pag-galaw ng maliliit na alon. Pagkatapos, matapos maubos ang maliit na alon , marahil magtatapon ka uli ng isa pang maliliit na
bato. Iyan ang eksakto
mong ginagawa kapag ikaw ay pumupunta sa batawan ng purong
katahimikan at ipakilala
ang iyong intensyon.
Sa katahimikang ito,
kahit na ang pinakamalabong intensyon
ay lilikha ng maliliit na alon mula sa magkabilang panig
ang ilalim na saligan ng unibersal na kamalayan, na konektado
sa lahat lahat.
Subalit, kung hindi ka makaranas
ng katahimikan sa
kamalayan,kung ang iyong isip ay tulad ng magulong
karagatan, maaari mong itapon ang isang buong gusali rito, at wala kang mapapansin kahit ano.
Sa Biblia ang ekpresyon,. Maging tahimik, at alam mong ako ang Diyos ... Ito ay maaari lamang tuparin sa pamamagitan ng pagninilay.
Sa Biblia ang ekpresyon,. Maging tahimik, at alam mong ako ang Diyos ... Ito ay maaari lamang tuparin sa pamamagitan ng pagninilay.
Ang isa pang paraan upang makapunta sa batawan ng dalisay na posibilidad ay sa pamamagitan ng pagsasanay ng walang-paghatol.Ang paghatol ay ang patuloy na pagsusuri ng
mga bagay bilang
tama o mali, mabuti
o masama. Kapag ikaw ay nag-papatuloy sa pagsusuri, sa pag uuri uri, paglalagay ng label, pagsusuri, lumikha ka ng maraming ng
kaguluhan sa iyong
panloob na dialogue. Kaguluhan ito nagpapasikip ng daloy ng enerhiya sa pagitan mo at sa larangan ng
dalisay kalamangang mangyari. Literal mong pisilin ang agwat sa pagitan ng mga saloobin.
panloob na dialogue. Kaguluhan ito nagpapasikip ng daloy ng enerhiya sa pagitan mo at sa larangan ng
dalisay kalamangang mangyari. Literal mong pisilin ang agwat sa pagitan ng mga saloobin.
Mag-subscribe sa:
Mga Post (Atom)