Panginoon, gawin mo po akong maging isang instrumento ng iyong kapayapaan.

Panginoon, gawin mo po akong maging isang instrumento ng iyong kapayapaan.
Kung saan may poot, hayaan mo akong maghasik ng pag-ibig;
Kung saan may pagkakasala, pagpapatawad sa kasalanan;
Kung saan may pagdududa, magkaroon ng pananampalataya;
Kung saan may kawalan ng pag-asa, magkaroon ng pag-asa;
Kung saan may kadiliman, magkaroon ng liwanag;
Kung saan may kalungkutan, magkaroon ng kagalakan.

O banal na Maestro, pagkalooban mo po akong huwag masyadong maghanap,
Upang magbigay kasiyahan kaysa pasiyahin,
Upang maintindihan kaysa intindihin,
Upang magmahal kaysa mahalin;
Iyon ay sa pagbibigay tayo ay makakatanggap;
Iyon ay sa pagpapatawad tayo ay napapatawad;
Iyon ang pagkamatay sa sarili na tayo ay ipinanganak sa buhay na walang hanggan.

Gamitin ang pinaka-dakilang puwersa sa sangkatauhan...ang puwersa ng pag-ibig.

Mateo 19

16 At narito, lumapit sa kaniya ang isa, at nagsabi, Guro, ano ang mabuting bagay na gagawin ko upang ako'y magkaroon ng buhay na walang hanggan?
17At sinabi niya sa kaniya, Bakit mo itinatanong sa akin ang tungkol sa mabuti? May isa, na siyang mabuti: datapuwa't kung ibig mong pumasok sa buhay, ingatan mo ang mga utos.
18Sinabi niya sa kaniya, Alin-alin? At sinabi ni Jesus, Huwag kang papatay, Huwag kang mangangalunya, Huwag kang magnanakaw, Huwag sasaksi sa di katotohanan,
19Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina; at, Iibigin mo ang iyong kapuwa na gaya ng iyong sarili.
20Sinabi sa kaniya ng binata, Ang lahat ng mga bagay na ito ay ginanap ko: ano pa ang kulang sa akin?
21Sinabi sa kaniya ni Jesus, Kung ibig mong maging sakdal, humayo ka, ipagbili mo ang tinatangkilik mo, at ibigay mo sa mga dukha, at magkakaroon ka ng kayamanan sa langit: at pumarito ka, sumunod ka sa akin.
22Datapuwa't nang marinig ng binata ang ganitong pananalita, ay yumaon siyang namamanglaw; sapagka't siya'y isang may maraming pag-aari.
23At sinabi ni Jesus sa kaniyang mga alagad, Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Mahirap na makapasok ang isang taong mayaman sa kaharian ng langit.
24At muling sinasabi ko sa inyo, Magaan pa sa isang kamelyo ang dumaan sa butas ng isang karayom, kay sa isang taong mayaman ang pumasok sa kaharian ng Dios.
25At nang marinig ito ng mga alagad, ay lubhang nangagtaka, na nagsisipagsabi, Sino nga kaya ang makaliligtas?
26At pagtingin ni Jesus ay sinabi sa kanila, Hindi mangyayari ito sa mga tao; datapuwa't sa Dios ang lahat ng mga bagay ay mangyayari.
27Nang magkagayo'y sumagot si Pedro at sinabi sa kaniya, Narito, iniwan namin ang lahat, at nagsisunod sa iyo: ano nga baga ang kakamtin namin?
28At sinabi ni Jesus sa kanila, Katotohanang sinasabi ko sa inyo, na kayong nagsisunod sa akin, sa pagbabagong lahi pagka uupo na ang Anak ng tao sa luklukan ng kaniyang kaluwalhatian, kayo nama'y magsisiupo sa labingdalawang luklukan, upang magsihukom sa labingdalawang angkan ng Israel.
29At ang bawa't magiwan ng mga bahay, o mga kapatid na lalake, o mga kapatid na babae, o ama, o ina, o mga anak, o mga lupa, dahil sa aking pangalan, ay tatanggap ng tigisang daan, at magsisipagmana ng walang hanggang buhay.
30Datapuwa't maraming mga una na mangahuhuli; at mga huli na mangauuna.

Ang pambaligtad dito ay kapag mas humingi ka ng papuri mas kakaunti ang iyong matatanggap. Walang sinuman ang pumupuri sa isang naghahanap ng papuri. Ang pagpapaalam sa pangangailangan para sa papuri ay humahantong sa iyo upang yakapin ang katotohanan.

Sinuma ng isang Dtef master ang paksang ito na ang katotohanan laban sa panlilinlang. Kapag sa wakas nakakakita ka sa talukbong ng kung ano ang totoo at paano talaga ang mga bagay masasabi mo na hindi ito ang iniisip natin iba sa realidad ng katotohanan iba sa nakatago sa loob ng talukbong.

Ito ay magiging higit pa at maaaring hindi mo naisip man lang kapag ang iyong pagpapahalaga sa sarili o ego ay lumalayo mula sa iyong mga banal na sarili.

Maaari kang maniwala na ang kabaligtaran ng pag-mamahal ay galit. Hindi namin nakikita ang dalawang mga damdamin bilang magkabaligtad. Sa katunayan ang pag-mamahal at galit ay madalas na magkahanay.

Ang kabaligtaran ng pag-ibig ay takot. Kapag mayroon kang takot wala kang pag-ibig. Ang pagpapahalaga sa sarili o ego ay gumagamit ng takot bilang isang paraan upang mapanatili ang tunay na pag-ibig labas sa iyong buhay.

Kapag ang pag-ibig ay wala sa iyong buhay nabigo kang labanan ang pagpapahalaga sa iyong sarili. At pinapayagan ang takot na pumasok na kung saan ang pag-ibig ang dapat na naka-puwesto. Pinapayagan mong ang pagpapahalaga sa sarili na mapalitan ang presensiya ng Diyos.

Matutong makaranas ng tunay na pag-ibig na nangangahulugang iwan mo ang pagpipilit sa ego o sa pagpapahalaga sa sarili na marami kang dapat katakutan at ikaw ay nasa masamang mundo.

Ito ay nagsisimula sa pagsusuri ng iyong pag-aatubiling yakapin ang pag-ibig. Kung hindi ka nakakaranas ng pag-ibig sa iyong buhay ngayon ito ay dahil ikaw ay mga takot, kailangan mong suriin ang iyong mga takot ng may katapatan at may pag-ibig.

Kapag ginawa mo ito ikaw ay mag-iibang anyo mula ay sa iyong mga takot patungo sa pag-ibig at pagmamahal. Mabubuksan ang espasyo sa loob mo na maaari lamang ma-okupahan ng pag-ibig.

Sa espasyong ito ikaw ay nasa layunin sa paglalakad sa daan ng sagradong sarili ngunit una dapat mong makita kung paano mo papalitan ang takot para sa pag-ibig. Ang iyong matibay na ego ay nagpapatatag ng takot dahil ang takot ay tunay maging ang pag-ibig at ito rin ay makakatulong sa iyona  kumbinsihin ang iyong sarili na ikaw ay hindi kumpleto iyan ang pinagmumulan ng lahat ng takot.

Takot na maging walang kasaysayan o ang iyong hindi kaganapan ay malantad. Ikaw ay uubos ng maraming enerhiya sa paglikha ng isang maling imahe ng kaligayahan. Ang takot tungkol sa paglalantad ng walang kasaysayan ay magpapanatili sa iyo para maghanap ng relasyon na sinasabi ng iyong ego o pagpapahalaga sa sarili upang masiyahan ang pananabik sa loob mo.

Ang mangyayari ay makakapasok sa isang relasyon ikaw ay magsisimulang umibig, iyon ang iyong mas mataas na sarili sa iyong panloob na kagutuman, ito ay pulutong na nag-kukunwaring ibang bagay.

kaya hindi na nakakapagtaka na maraming tao na paulit-ulit naiisip na nakita na nila ang pag-ibig at paulit-ulit na ipinahahayag na naiwala nila ito.

May pagkakaiba kapag napansin mo na ang iyong panloob na kawalan ng kasaysayan at isipin kung hindi gugustuhin ang pananabik ay bahagi ng pagiging tao at ang pag-alam sa pag-ibig. Pagkatapos ay hayaan mong malaman ng iyong ego na ang takot ay hindi mo pinili ang pag-ibig ang iyong pinili.

Isipin lamang kung paano maaaring maging ang ating sistema kung alam ng mga tao na sila ay  kumpleto na. Ano pa ang kailangan mong bilhin? Ano pa ang kailangan maging pag-aari? Sino ang kailangan mong pasikatan? Sino ang kailangan mong makuha sa iyong braso?

Ang mga sagot ay magbibigay sa iyo ng ideya  kung gaano tayo umaasa sa mga takot na tayo ay hindi kumpleto at hindi katanggap-tanggap bilang tayo at kung paanong wala tayong kamalayan sa ating banal na koneksyon.

Ang takot na kapalit para sa pag-ibig ay simpleng takot sa pagiging hindi katanggap-tanggap. Halos lahat ng takot ay maaaring direktang bakas pabalik sa sariling pagpapahalaga. Kung mahal mo ang iyong sarili magagawa mong ibahin ang anyo ng iyong mga takot ng may pag-ibig sa halip na payagan ang mga ito na mag-direkta ng iyong buhay.Alisin ang takot.

Kung mayroon kang panloob na pakiramdam ng pagiging kumpleto at buong pag-kaalam ng mapagmahal na presensya na nandodoon at pagkatapos ang takot ay magiging mapagmahal na paanyaya upang madagdagan ang kaalaman o baguhin ang isang bagay sa iyong buhay.

Ang takot ay hindi na magbabanta sa iyo tulad ng dati kapag walang kabatiran sa iyong mas mataas na sarili. Ang kawalan ng kakayahan upang umasa sa pag-ibig na ating esensiya ay nagpapakita sa maraming porma.

Gusto ng iyong ego na maniwala ka na ikaw ay hindi katanggap-tanggap at tuwang tuwa na tulungan ka sa paglikha ng isang imahe upang patunayan na ito ay ganoon.

Ang manipestasyoon tulad ng labis na katabaan, personal na katamaran at sa walang kaayusan sa pagkain ay madalas na nakabase sa projection ng takot sa iyong sarili.

Maaaring maka-impluwensya ang ego sa iyo na huwag linangin ang lahat ng mga pagsisikap na mag-mahal sa iba. Sa pamamagitan ng pagtanggi na payagan ang mga panganib ng kapalagayang loob na enkwentro o sa pagpapa-unlad ng isang matapat na relasyon.

Madalas ginagawa ng iyong ego sa iyong sarili na ituloy ang iyong sariling layunin kahit makapinsala sa iba. Upang makakuha ng walang katapusang pag-uusap tungkol sa iyong sarili. Madalas ginagamit natin ang ekonomiya, ang tungkol sa lipunan at iba pang uri ng dahilan upang ipagtanggol ang pag-uugali ng hindi nagpapalawig ng pag-ibig halimbawa maaari mong idahilan ang hindi mo pagmamahal o walang konsiderasyong pag-uugali dahil ito ay iyong trabaho o dahil ginagawa ito ng iba.  

Ang ekspresyon ng pagka-inis o kagaspangan sa iba ay nakabase sa ego. Ito ay naririnig sa mga tindahan, sa mga daanan, sa opisina, sa paliparan, sa mga restaurant saan mang-lugar na madalas mong napupuntahan.

Ito ay ilan sa mga karaniwang expresyon ng isang ego na nakabatay sa takot na nakikipaglaban upang mailayo ka sa karanasan ng pag-ibig na iyong tunay na esensiya.

Bago mo simulang baguhin ang mga pag-uugali at ang mga disenyo ng pag-iisip kailangan mong suriin ang kapalit. Ano ang ilang mga bahagi sa iyo na makakatanggap ng kapalit kapag nakinig ng mabuti sa ego?

Ang iyong ego ay patuloy na gumagana ang kanyang kapalit ay hindi pera ngunit sa pagpapanatili lamang ng buhay. Ang iyong ego ay hindi bukas sa paggawa ng kontact sa Diyos dahil ito ay agad na maaalis.

Ang iyong ego ay direktang nakikipagtunggali sa iyong tunay na layunin kaya lagi siyang nandodoon. Ikaw ay nandito upang magbigay at tumanggap ng pag-ibig. Ang iyong ego ang nagpoprotekta sa iyo mula sa pangitain na iyon. Sa pamamagitan ng pagpapanatili sa iyong sistema ng paniniwala na nagdedeklara na ikaw ay hiwalay, mataas at espesyal.

Sa pamamagitan ng pagkabit ng takot sa iyong kakulangan maaari mong maiwasan ang pagkuha ng anumang panganib. Hangga't mayroon kang pagdududa sa sarili sa lahat ng inaalagaang mga takot ikaw ay garantisadong mananatili sa pagkakaalipin sa iyong maling sarili.

Ang iyong ego ay lumalakas sa pagkakasala sa iyong mas mataas na sarili na nakakaalam na dapat mong patawarin ang iyong sarili. Matuto mula sa mga pagkakamali at ilabas ang mga damdamin ng takot at pagkabalisa.

Ngunit ang ego ay nagbibigay sa iyo ng pagkakasala upang ito ay lumakas. Ang pagkakasala ay ang panloob na takot na dapat mong bayaran sa lahat ng mga pagkakamali na iyong ginawa sa iyong buhay.

Habang kinukumbinsi ka ng iyong ego na dapat kang magkasala at pinanatili kang naaalis mula sa iyong tunay na espiritu. Ang iyong ego ay hindi nagtatagos ng pag-ibig ang magalang na pondo ng ego ay bumubulong na ang pag-ibig ay isang mataas na dapat ay perpekto at ito ay puno ng panganib.

Binabababalaan ka nito na huwag masyadong magbigay ng sobrang pag-ibig dahil pagsasamantalahan at malalamangan ka lamang. At dahil ikaw ay espesyal sinasabi nito sa iyo na gusto ka lamang pakinabangan ng iba.

Nagpo-promote ang ego ng hindi awtentik na pag-ibig. Sa iyong relasyon sa iba, ang iyong ego ay kumukumbinsi sa iyo na ang iyong partner ay kailangan mo lamang upang punuan ang kawalan ng laman sa iyong kalooban.

Ito ay isang dakilang dapuan na laging magtatago sa iyo ng pagka-alam ng pag-ibig at kapayapaan. Palaging basahin ang kaalaman sa sagradong ito. Ito ay makakatulong na pasiglahin ang panloob na pambungad sa pag-ibig na iyong hinahanap at lansagin ang takot kung nakahanda ka ng gawin ang iminumungkahi ng sagradong aklat na ito.

Sinasabi nito na "ako ay umiiral bilang ako at ito ay sapat na; kung walang iba sa mundo ang magkaroon ng kamalayan uupo ako ng kuntento, isang mundo ang may kamalayan at pinakamalaki sa akin, iyon ay ang aking sarili at kung dumating ako sa aking sarili ngayon o sa sampung libong taon o sampung milyong taon masaya kong kukunin ito ngayon o may katumbas na kasiyahan maaari akong maghintay. "

Ipaalala sa iyong sarili na ikaw ay nilikha ng Diyos sa perpektong pag-ibig na hindi nababago at eternal. Habang kinikilala at pinatitibay, ito ay nagbibigay-daan sa bawat araw sa iyo na maalis ang takot ang kakulangan at ang pagiging hindi kumpleto.

Patuloy na isipin sa paninindigan ng pagiging isang nilikha ng Diyos na lampas sa mundo ng pagpapatunay ang magpapaalis sa takot papalayo.

Patawarin ang iyong sarili. At masayang salubungin ang pagdating pag-ibig pabalik sa iyong buhay. Kapag nagawa mo ito isang uri ng pagbabalanse ang nangyayari.

Kaysa sa pagsisihan ang mga nakalipas na kasalanan ng nakokonsensiya ikaw ay higit na tutuon sa pagpapaunlad ng kagalakan at serbisyo.

Sisimulan mong gawin kung ano ang orihinal na dahilan ng dumating ka dito. Pansinin ang mga ginagawang kabaitan ng ibang tao sa halip na pansinin ang kanilang mga maling gawain. Lahat tayo ay mabuti, disente at mapagmahal na kaluluwa na paminsan-minsan ay naliligaw. Kapag ikaw ay tumutuon sa kabutihan ng iba at hinahawakan ito sa iyong kaisipan ikaw ay kumikilos mula sa iyong mas mataas na sarili.

Ito ay makakatulong makapawi ng takot at galit. Paalalahanan ang iyong sarili kung ano ang mayroon ka na maaari mong ipamigay at kung gaano kamahal at kahalaga ng kung ano ang iyong ipamimigay. Nasa iyo ang parehong puwersang dumadaloy sa pamamagitan mo sa mga planeta upang ilipat ang mundo sa orbit, ang binhi upang umusbong at ang mga bulaklak na mamukadkad.

Walang hiwalay na Diyos para sa bawat tao mayroong isang unibersal na katalinuhan na dumadaloy sa ating lahat. Ito ang puwersa ng pag-ibig. Paalalahanan bawat oras ang iyong sarili sa tuwing pinagdududahan mo ang iyong sariling divinidad.

Patibayin sa iyong sarili na ikaw ay banal, na ikaw ay umiibig, na ikaw ay iniibig at hindi pinipilit ng iyong huwad na nag-iisip na ego para sabihing hindi niya alam ito.

Paalalahanan ang iyong sarili na ang parehong mga puwersang dumadaloy sa iyo na dumaloy din kay Jesu-Cristo at ito ay dapat makatulong sa tuwing sumusubok sumingit ang iyong ego upang ilagay ang mga takot ng kakulangan at pagdududa sa iyong kaisipan.

Tanggapin na ikaw ay sapat. Ako ay sapat. Manindigan na pinili mo ang pag-ibig at itinataboy papalayo ang mga pagdududa at takot. Gamit ang mas mataas na sarili bilang iyong bagong gabay na pinahintulutan upang dumating at mamahinga.

Hindi mo na kailangang patunayan sa iyong sarili ngunit maaari mo ng simulang siryosong tamasahin ang paglalakbay sa landas ng pag-ibig.

Dalhin ang mga peligro ng pakikipag-palagayang loob hangga't maaari. Yumakap at sumugal sa pagsasabi kung gaano mo kamahal at pinahahalagahan ang isang tao. Sabihin sa taong iyon na gusto mong maging mahina upang makilala siya ng mabuti. Ito ay magbubukas sa paraan ng puso sa pagpapahayag ng iyong sarili para talunin ang takot sa pakikipag-palagayang loob.

Gumamit ng anumang mga dahilan na magagawa mo upang ipahiwatig ang iyong mga pag-ibig at subukang huwag pansinin ang ahente sa pagpapahayag, ito ang sangkap ng kung ano ka at ang nararamdaman ang mahalaga. Hindi ang ahente na gagamitin mo.

Kung sakaling mag-umpisa bumalik ang mga takot, tumigil at tanungin ang iyong sarili, “ano ang hindi magugustuhan?" Hindi ka maaaring magkaroon ng mas mahusay na nakaraan kaya abandunahin ang ideya ngayon, ginawa mo kung ano ang alam mo kung paano kikilos sa naibigay na pagkakataon sa iyong buhay.

Yaong mga pagkakamali sa nakaraan ay hinihimok ng iyong ego na ang nais ay mapanatili kang hawak nito. Nakinig ka sa iyong huwad na sarili na-udlot at natakot sa ideya na makilala ng iba ang iyong totoong sarili.

Lumayo ka sa pag-ibig ngunit ngayon ikaw ay bumalik at gumawa ng kagustuhan para sa pag-ibig. Alam mo sa kailaliman ng kalooban mo na ang iyong nangungunang antas na ikaw ay dinesenyo para sa pag-ibig at kaligayahan.

Maaari kang pumili na bumalik sa makinang na liwanag ng pag-ibig na palaging nasa iyo. Pumunta ka doon ng madalas at ang lahat ng iyong mga takot ay papalitan ng pag-ibig.

Hayaan ang iyong mga pananaw na manatili sa pag-ibig. Ito ang pagsasakatuparan ng  iyong mas mataas na sarili. Ito ay ang pagsasakatuparan ng iyong mga banal na pakikipagsapalaran. Maaari mong gawin ang mga desisyon na maging malaya mula sa takot at pagdududa. Walang mas malaking kalayaan pa rito.

Medyo mahirap magpagaan ng pakiramdam at maunawaan na ang buhay ay kung ano ang mangyayari habang ikaw ay gumagawa ng iba pang mga plano. Ito ay ito. Ang bawat araw at saglit ng buhay mo ay nagaganap sa kasalukuyan sandali.

Gamit ang iyong kasalukuyang sandali upang habulin ang hinaharap ay isang naka-base sa ego na aktibidad kapag sa wakas magagawang mong sabihin na ikaw ay nakarating na saka mo malalaman kung ano ang pakiramdam ng maging malaya.

Hindi gusto ng mas mataas mong sarili ang maging tamad o walang layunin ngunit ang mapagtanto ang kapangyarihan sa pag-alam na ikaw ay dumating na. Kapag alam mo na, na ang sandaling ito ang iyong buong buhay hindi ka na tutuon sa nakaraan o sa hinaharap na mga sandali. At ilalabas mo ang stress at tensyon na kasama ng nagsusumikap na paraan ng pamumuhay.

Dahil sa pagkakalaya ikaw ay magiging mas produktibo at payapa kaysa sa dati kapag tumingin ka sa nakaraan o kinabukasan sa iyong sarili at hindi mo na papayagan ang iyong isip sa pamamahinga sa isang kahulugan pa rin sa kasalukuyan sandali....

Ang pagiging ganap na sa kasalukuyan ay nangangahulugan na makakaranas ka ng langit sa lupa dahil lubos na hinihigop ka ng iyong kaluluwa sa mga banal na sandali.

Upang maranasan ang lubos na kaligayahan sa pagka-alam na ikaw ay nandito ngayon sa panahong ito at iyon ay sapat na, ikaw ay palagi at magpakailanman mula noon at kailanman. Dapat mong matutunang magtiwala sa iyong mas mataas na sarili at pakawalan ang lahat ng mga itinanim na mga aral mula sa lahat ng ego na may impluwensya sa iyong buhay hanggang ngayon.

Magsisimula mong mapagtanto na ikaw ay wala sa paglilitis ngayon dito. Mapapagtanto mo sa lalong madaling panahon na ang iyong misyon ay upang maglingkod at palawakin ang pag-ibig na iyong pangunahing esensiya.

Kahit na maaari kang pumili upang gawin ang isang mahusay na panukala. Ang iyong pinakamahalang layunin ay upang manatiling nakatuon sa pagpapadala at pagtanggap ng mga pag-ibig ng Diyos.

Kung isasama mo ang sumusunod na mga ideya sa kaugalian ng iyong araw-araw na misyon ikaw ay magtatagumpay sa iyong layunin.

Ang kawalang kasaysayan ay isang napaka-positibong halaga sa iyong buhay ito ay mula sa wala na kung saan lahat ay nalikha. Ang espasyo ay itinuturing na wala, walang mga particle, walang mga porma. Kaya inilalarawan natin ito bilang wala.

Upang matatakot sa walang lamang espasyo o ang tanggihan ang halaga nito bilang isang bahagi natin ay nangangahulugan nagdududa tayo sa ating sariling pag-iral. Tayo ay nanggaling mula sa wala, sa lugar na wala sa mundong ito nagkaroon ng porma ngayon ay nandito.

Sumuko. Upang maunawaan ang konsepto ng pagsuko ito ay paghindi mo na nagagawang umasa sa iyong ego. Hindi kailanman nais ng ego na isaalang-alang mo ang pagsuko.

Ikaw ay nakabitin sa paniniwala na dapat kang nagsusumikap at nakakapit sa pamilyar na paraan ang palagay ng pagiging-nakadikit sa kung ano ang nangyari sa iyo noong nakaraan ay maaaring nakatanim sa iyo ng napaka-lalim sa pamamagitan ng iyong huwad na sarili.

Dapat mong matutunang kilalanin ang nakadikit na ego sa nakaraan at ginagamit nya ito upang mapanatili kang nakatigil at nagsusumikap. Isuko ang paniniwala na ang iyong mga nakaraan ang nagmamaneho ng iyong kasalukuyan.

Ang pagsuko ay nangangahulugan ding natututong makilala ang mga signal mula sa iyong mas mataas na sarili na may isang bagay sa loob mo na kailangang maging saksi.

Ang ibig sabihin nito ay ang pagsuko sa kung anuman ang nasa kasalukuyang sandali ng iyong buhay. Para sa maraming mga tao ito ay maaaring nakalilito upang malaman kung ang ego o espiritu ang responsible.

Ang paggamit ng imahe ng isang umaandar na bangka sa kahabaan ng isang lawa ay kapaki-pakinabang sa paggawa ng pagkakaiba sa pagitan ng ego at sa mas mataas na sarili.

Isalarawan sa isip ang bakas na dinaanan ng bangka bilang isang simbolo ng nakaraan. Ang bakas ay hindi ang nagtutulak sa bangka ito halos ang bakas na naiwan sa likuran ng kasalukuyang sandali ng paggalaw ng imahen ng bangka.

Ang nagpatakbo sa bangka ay ang enerhiya na nalikha sa ngayon. Hindi ko ikredito o sisisihin ang nakalipas para sa pagdating ng bangka sa kasalukuyang estado sa lugar na ito ng lawa. Ang nakaraan ay hindi maaaring maghatid sa iyo ngayon at ang nakalipas ay hindi responsable sa problema ng bangka.

Ipraktis ang pagsuko sa pamamagitan ng paglikha ng bagong kasunduan sa ngayon. Sumang-ayon na malaman na ang iyong mga nakaraan ay isang landas ng kasalukuyang sandali ang mga ito ay naiwan sa likod ng lahat ng sabay-sabay, malaman na kung ikaw ay nakakaranas ng paghihirap sa kasalukuyagn sandali ikaw ay susuko sa realidad.

Ang pagsuko ay nag-iimbita sa iyo sa kasalukuyang pagmamahal na magagamit sa bawat sandali ngayon. Anong kasiyahan maaari ang bawat sandali? Kahit na ang huling sandali.

Ang pagtanggap.  Ang kaliwanagan ay ang tahimik na pagtanggap ng kung ano ang totoo. Ang taong naliwanagan ay yaong tumangging pahintulutan ang kanilang mga sarili na mabalisa sa paglipas ng mga bagay na hindi tunay kung ano sila. Upang makarating sa halip na ipilit ay nangangahulugang ginagamit ang karunungan na tinatawag na panalangin ng katahimikan.

"Panginoong Diyos ipagkaloob mo sa akin ang katahimikan upang tanggapin ang mga bagay na hindi ko maaaring baguhin, ang katapangan na baguhin ang mga bagay na maaari kong mabago at ang karunungan upang malaman ang pagkakaiba.

Ang mabuhay ng isang araw sa bawat pagkakataon, ang malugod sa bawat pagkakataon, ang pagtanggap ng paghihirap bilang isang daanan sa kapayapaan, ang pagtanggap, tulad ng ginawa ni Jesus, ang makasalanang mundo bilang ito, hindi ayon sa kagustuhan ko, nagtitiwala na aayusin mo ang lahat ng mga bagay sa katwiran, Kung susuko ako sa Iyong kalooban, sa gayon ako ay maaari maging masaya ng may katuwiran sa buhay na ito, At kataas-taasang kasiyahan na makasama ka magpakailanman.
Amen.

Ang pag-alam sa pagkakaiba ay maaaring maging pinaka-mahirap na bahagi.
Mayroong isang sinaunang pagtuturo na nagsasabing "kung naiintindihan mo ang mga  bagay tulad ng kung ano sila,at  kung hindi mo maintindihan ang mga bagay  tulad ng kung ano sila." Ito ang esensiya ng pagtanggap. At ang paraan ng pagdating sa halip na pagpipilit.

Mistipikasyon. Ang iyong pisikal na pagkatao ay isang napakalaking milagro. Ito ay may libu-libong mga nagtatrabahong bahagi na may banal na tungkulin na nag-papatatag ng katalinuhan. Isaalang-alang ang iyong sirkulasyon ng dugo, ang paglanghap ng hangin, at oxygenasyon, ang iyong mga mata, mga kalamnan, mga buto ang lahat ay tumutugon sa utak at nervous system na lagpas sa pang-unawa.

Milya-milya ang malalaking ugat, ang maliliit na ugat, at bituka na may maliit na walang hanggang microbes lahat sila ay nagtatrabaho ng may pagkakaisa na may banal na katalinuhan na lumilikha ng katawang sinasakop mo.

Upang maging nasa estado ng mistipikasyon tumigil at pagmasdan ang himala at milagro na nasa ​​sa iyo. Payagan ang sarili na tamasahin ang mga mistipikasyon sa lahat ng nasa sa iyo. May mga kahanga-hangang makinarya na namamahay sa iyo at doon may hindi kayang unawaing misteryo ng multo sa makinarya na iyong kaisipan at kaluluwa na  nag-oobserba ng lahat.

Pagtitiyaga. Ang mapagmahal na presensya ay nag-aalok sa atin ng walang hanggan pagtitiyaga na nagmumula sa Diyos. Matiyagang tinitingnan ng Diyos sa atin ang isang bagay na dakila. Ang walang-katapusang pagtitiyaga ay magagamit mo sa lahat ng sandali.

Walang kinalaman kung saan ka nanggaling, kung paano ka nabuhay o kung gaano ka umasa sa iyong huwad na sarili ang walang hangganang pasensya ng Diyos ay laging nariyan. Hanapin ang mas mataas mong sarili. Ang pagdating sa halip na pagpupumilit. Hanapin ang espirituwal na kayamanan sa iyong loob; kung ano ka ay higit na mas mataas kaysa sinuman o anumang bagay lagpas sa iyong hinahangad. Iyon ay ang tinig ng mas mataas mong sarili na nagpapaalala sa iyo na tahimik tanggapin ang iyong sarili at isara ang matinding pagnanasa. Hindi mo maaaring makuha lahat. Ikaw ay ang lahat.

Nais ng mas mataas mong sarili ang kapayapaan. Nais ng iyong ego na panatilihin ka sa isang estado ng kaguluhan upang mapanatili nito ang kanyang kadalubhasaan at kontrol sa iyong buhay.

Marahil mas madalas kang nakikinig sa iyong ego sa karamihan ng iyong buhay. Ang resulta ng pakikinig sa ego ay ang karamihan sa atin ay pinapayagan ang ego na makipag-usap sa atin sa pagpili ng dominasyon sa halip na pagpaparaya na ating estilo ng pakikipag-ugnayan sa buhay.

Ang paggawa ng mga pagbabago mula sa dominasyon sa pagpaparaya ay nangangailangan ng pagdidisciplina sa ego at ang pakikinig sa iyong banal na sarili.

Mangibabaw sa iyong likas na humihimok na ego gawin ang transisyon mula sa dominasyon sa pagpaparaya ay lalong mahirap dahil ang pagnanais para sa kasiyahan ng ego ay malakas. Upang ilipat patungo sa pagpaparaya na hinihikayat ng mas mataas mong sarili palayo mula sa iyong ego hinihimok ng pangangailangan upang kontrolin at hatulang gugustuhin mong suriin ang mga katangian na nagpapanatili ng isang diskarte ng pagpaparaya sa buhay.

Upang maging mas mapagparaya at mabawasan ang kontrol ng iyong huwad na sarili simulan ang pagsasanay sa pagiging masiyahin sa kung ano ang kasalukuyang estado.

Kung may isang tao na mahal mo ay gumaganap nang maayos patungo sa iyong ego ninanais mo sa taong iyon upang maging mas mapilit. Kung ang taong iyon ay mapamilit ang iyong ego pagkatapos ay nagpasiya upang huwag gustuhin ang pagpipilit. Kung kumain ka ng masyadong marami nagsisimula kang mag-isip kung gaano kaganda ang magiging mas payat. Kung ikaw ay nagdidiyeta pagkatapos ang lahat ng iyong mga iniisip ay tungkol sa masasarap na pagkain.

Kung nanatili ka sa bahay sa loob ng mahabang panahon ang iyong ego ay nagsisimulang magsabi sa iyo kung gaano kaganda na maglakbay. Kapag nasa kalsada ka at simulan ang pag-iisip tungkol sa kung gaano kaganda ang manatili sa bahay. Kapag ikaw ay nasa isang relasyon sinisimulan mong isipin na magiging mas maganda kung ikaw ay walang ka-relasyon. Kapag wala ka sa isang relasyon iisipin mo namang magkaroon kaya ng ka-relasyon.

Kapag ang iyong mga anak ay nagtatakbuhan sa paligid ng bahay mag-iisip kang tumakas dahil naguguluhan ka. Kapag ikaw ay wala sa bahay ang iyong ego ay mag-uumpisang mag-isip ng walang anuman kundi ang iyong mga anak.

Kung nakilala ka sa ganitong uri ng panloob na dialogo tiyak na ang ego ay pansamantalang inihihiwalay ka mula sa iyong banal sa sarili. Sa kasalukuyang programa nito upang kumbinsihin ka sa iyong pagkakahiwalay kailangan nitong ihiwalay ka sa iyong pagiging sentro ng iyong pagkatao. At maaaring panatilihin ka nito sa ganitong estado na sinusubukang dominahin at kontrolin ang iba pa bilang isang paraan ng pagsubok makamit ang iyong panloob na balanse at ang lubos na kaligayahan.

Ang problema hindi ka maaaring makarating doon kung ikaw ay nakahiwalay mula sa mas mataas mong sarili. Habang nagsisimula kang makinig sa mas mataas mong sarili sa isang tahimik at mapagmuni-muning sandali. Magsisimula kang ma-relaks at ma-alis ang mga presyur.

Ihihinto mo ang maling pag-iisip na ang lahat sa iyong buhay ay kinakailangan ma- dominado at ma-kontrol o ang iba ay dapat mabuhay sa iyong ekspektasyon para ikaw ay maging masaya.

Ang mga tao ay kung ano sila. At ang iyong pangangailangan upang mag-dominado o baguhin ang mga ito sa anumang paraan ay utos ng iyong maling sarili. Ang iyong ego ay gaya ng dati sinusubukang kumbinsihin ka na ikaw ay hiwalay. Hindi rin nais nitong mahuli mo siya na kinokontrol nito ang iyong buhay kaya kinukumbinsi ka na pag-hindi mo dinominado ang iba lalamangan ka nila.

Ang iyong mas mataas na sarili ay talagang hindi na kailangang mangibabaw kaninuman o sa anumang bagay. Ito ang tiket sa kalayaan. Sa ngayon sa sandaling  ito ang iyong ego ay nagta-trabaho para kumbinsihin ka na ang mas mataas na sarili at pagpapayara ay katawa-tawang ideya.

Ang ego ay makikipagtalo na ang pagpapayara ay mangangahulugan ng pagpapahintulot sa kriminal na pag-uugali, maling kalusugan at sosyal na problem. Ang paboritong halimbawa nito ay mangangahulugan ito ng pagpapahintulot sa mga kriminal ng mundo na gumawa ng mga kasamaan habang pinanunood sila ng may pagpapayara.  

Ang mas mataas mong sarili ay nakikita nang lagpas ang logikang ito kaya siyempre kahit ikaw mismo makikita mo. Kung ikaw ay handa at pumapayag.

Kapag ikaw ay naging mapayapa sa loob doon ay makikita mo kung ano ang dapat mong ipamigay. Kapag ikaw ay dominado ng iyong ego dodominado ka ng iba. Kung walang panloob na armonya, walang mga panlabas na armonya. Kailangan ng ego ang ilusyon ng mga kaaway upang makontrol ka nito.

Kapag kinokontrol mo ang iba ito ay dahil pinahihintulutan mo na ego ang may kontrol. Ang kabalintunaan nito na ikaw ay nakakaapekto sa mundo sa paraan na nais mo kapag sinusubukang sakupin upang mapabuti ang mga kondisyon sa hindi pag-pagpapayara at paghatol. Doon lamang pag hindi ka na kinokontrol ng ego na maaari ka ng pumili na huwag kontrolin ang iba.

Ang pinaniniwalaan mong kapangyarihan kapag nagdodomina ka ng iba ay aktwal na  mga panlabas na aktibidad ng kumokontrol na ego. Ang iyong epekto sa buong mundo ay nagsisimula sa isang maliit na mundo ng iyong sarili.

Ikaw ay magsusulong ng kalayaan at kapayapaan kapag ikaw ay malaya sa kontrol ng ego at malalaman ang kapayapaan ang mas mataas mong sarili na naglalakbay sa landas ng mga banal na misyon. Ang isa sa mga unang hakbang sa kahabaan ng iyong daan sa pag-aaral ng pagpapayara sa pamamagitan ng pagsasanay na makita ang mundo kung ano siya talaga.. Sa halip na baguhin at pilitin sa kung ano ang gusto mo.

Ito ang ilan sa mga paraan na sinusubukan ng ego na mamuno sa ating buhay. Ang ating layunin ay makilala ng ating banal sa sarili ang magkaroon ng mas mataas na mga pagkakakilanlan ang magwagi mula sa ating mga mas mababang mga pagkakakilanlan.

Mahalagang ang mas mataas mong sarili ay nagnanais na nasa kapayapaan ka, nais nitong malaman mo ang katotohanan, at hindi na nangangailangan para sa iyo na mag dominado ng iba. Ito ay isang napaka-mapayapa at mapagmahal na lugar upang manatili. Sa puntong ito tumigil sa pagtingin sa kung paano mo maaaring makuha ang iyong banal na sarili sa kaayusan. At simulang tumingin sa kung paano gagawin ito pati ng mundo.

Kapag mayroon tayong isang mundo ng mga taong nagniningning panlabas ang uri ng mga bagay na ating pinag-uusapan sa pamamagitan ng sagradong aklat na ito.

Magsisimula nating makita ang isang buong bagong kaayusan sa mundo. Isang hindi pinangungunahang mundong makasarili o mundong maka ego.. At sa gayon ang ating konklusyon dito ay hindi isang kasagutan sa lahat ng mga masama sa ating lipunan. Hindi natin ililista ang lahat ng mga problema na ating nilikha bilang resulta ng pagpayag sa ating mga ego na maging domodominang mga puwersa ng ating mundo.

Hindi natin sinasabing nabigo tayong makilala na mayroon tayong maraming mga problema na lumaki mula sa ating mga sariling hindi pagtigil sa ginagawa habang pagbibigay-kasiyahan sa ating mga ego.

Hindi rin tayo bulag sa katotohanan na ang isang indibidwal na ego ay nakipag-ugnayan sa mga paraang gumawa ng mga digmaan, krimen, adiksyon, kahirapan, mga kawalang katarungan at paniniil ng pamahalaan.

Nakalikha tayo ng isang mundong maka-ego na sumasalamin sa pandaigdigang antas parehong may kakulangan sa lalim at kayamanan na umiiral sa ating mga indibidwal na mga buhay.

Ang mundong maka-ego ay maaalis kung maaalis natin ang ating mga indibidwal na ego. Ikaw bilang isang solong indibidwal ay may banal na misyon, ang misyon ay nangangailangan ng iyong pagpunta sa iyong mas mataas na espirituwal na kalikasan at mag-iimbita upang ipakita ang daan ng iyong banal na sarili sa iyong pang-araw araw na buhay. Nangangahulugan ito na hindi pagbibigay sa pangangailangan ng iyong ego, kung ang mga pangangailangan ay sumasalungat sa gabay ng iyong mas mataas na sarili.

Ang ating mundo ay isang koleksyon ng mga indibidwal na hinihimok ng mapagmahal na presensya na nasa loob ng lahat upang makamit ang banal na misyon personal man o panlahatan.

Ang mundo ay magiging isang payapa, ganap, may kooperasyon, mapagmahal, mabunga, mapagparaya may dalisay na kapaligiran. Habang ang bawat indibidwal na bahagi ng sama samang kamalayan ay puwersahang nag alis ng kanilang ego. Tulad ng maliit na mundo at ng malaking mundo.

Ang lahat ay kumilos nang wasto kabilang ang indibidwal na mga bahagi. Sa pamamagitan ng pagbabago sa mga indibidwal na kamalayan ang mundo ay magbabagong-anyo. Ang lahat ng mga problemang nakakaharap natin bilang grupo ay sumasalamin sa bawat isa sa atin.

Ang mundo ay nakakaranas ng isang espirituwal na kakulangan at sumasalamin sa ating pangangailangan sa kamalayan na makakuha ng daan sa ating mga banal na misyon. Ang solusyon sa mga indibidwal at pandaigdigang problema ay ang pagtagumpayan ng espirituwal na kakulangan.

Kapag gumawa ka ng mga pagbabago sa iyong kamalayan na nagbibigay-daan sa iyong sarili upang maging isang ahente ng mataas na kamalayan ikaw ay nag-aambag sa pagbabago ng ating mundo. Hindi ka naka-hiwalay sa iba pang mga kaluluwa sa mundong ito. Kabahagi ka ng magkakatulad na enerhiya mula sa iba pang mga tao sa ibang bansa. Ikaw ang lampara at ang Diyos ay ang kuryente. Ito dumadaloy sa iyo at dumadaloy din sa lahat ng mga nabubuhay na bagay.

Kapag gumawa ka ng desisyon na piliing gabay ang mas mataas mong sarili kaysa sa iyong huwad na sarili ikaw ay naka-plag sa banal na panloob na enerhiya. Kapag ang iyong buhay ay nakabase sa mga prinsipyo ng iyong mas mataas na sarili ikaw ay nag-aambag sa pagbabago ng buong mundo.

Dapat mong palakasin ang iyong kalooban upang piliin ang mga banal na daan. Habang ang mataas nating sarili ay nagsisimulang magtagumpay sa araw-araw na mga pagpapasya sa ating buhay tayo ay talagang makakagawa ng pag-unlad sa daan ng banal na pakikipagsapalaran para sa lahat ng sangkatauhan. Dapat mong alisin ang lahat ng pag-aalinlangan tungkol sa iyong kakayahan upang pangasiwaan ang naturang misyon at simulan upang malaman na ikaw ay parehong maliit na daigdig at malaking daigdig.

May uniberso sa loob mo. Isang pinag-isang patlang ng lahat ng posibilidad. Na maaari mong maabot habang ikaw ay naging isang mahabaging testigo. Maging tahimik, isarado ang panloob na diyalogo.

Ngunit ang pinakamahalagang lagpasan ay ang maling sarili na tinatawag nating ego. Iyon ang simula ng pagpapagaling na magsisimulang mangyari. Ang salitang ego ay naka-ukol upang pigilan ang mga indibidwal na tumingin sa loob at konsultahin ang mas mataas na bahagi ng kanilang mga sarili.

Ang mga pagdududa ay maglalaho at ang espirituwal na rebolusyon ay mahusay na maisasagawa. Ang mga ideya, mga pananaw at panloob na karunungan ay malakas na instrumento para sa paghiwalay sa huwad sarili.

Malalampasan natin ang ating ego sa pamamagitan ng panalangin na ito araw-araw imbitahin ang banal sa sarili upang gabayan tayo sa bawat araw habang ibinabahagi natin ang landas para sa banal na misyon: