Sabado, Mayo 30, 2015

Kakaibang nilikha

Kakaibang nilikha Pahayag 9:
17    At nakita ko sa pangitain ang mga kabayo, at ang mga dibdib ng mga sakay nito ay may mapulang baluti na gaya ng apoy, asul na gaya ng safiro, at dilaw na parang asupre. Ang mga ulo ng mga kabayo ay parang ulo ng leon, at ang kanilang bibig ay bumubuga ng apoy, usok at asupre. 18    Ang tatlong salot na pumatay sa ikatlong bahagi ng sangkatauhan ay ang apoy, usok at asupre na nagmula sa kanilang bibig. 19    Ang kapangyarihan ng mga kabayo'y nasa kanilang mga bibig at nasa kanilang mga buntot na parang ahas at may ulo na siyang ginagamit nila sa pananakit. 7    Ang mga balang ay parang mga kabayong handa na sa pakikipagdigma. Sila'y may putong na parang koronang ginto, at parang mukha ng tao ang kanilang mukha. 8    Parang buhok ng babae ang kanilang buhok at parang ngipin ng leon ang kanilang mga ngipin. 9    Natatakpan ng mga baluting bakal ang kanilang dibdib, at ang pagaspas ng kanilang pakpak ay parang dagundong ng mga karwaheng hila ng mga kabayong lulusob sa labanan. 10    Sila ay may buntot na may tulis gaya ng sa alakdan. Nasa buntot nila ang kapangyarihang manakit ng mga tao sa loob ng limang buwan. 11    Ang pinuno nila'y ang anghel na bantay sa banging napakalalim.
Isaias 14:

29    Huwag mo munang ipagdiwang, bayang Filistia, ang pagkabali ng pamalong inihampas sa iyo, sapagkat sa lahi ng ahas maaaring lumitaw ang ulupong, at mag-aanak ito ng lumilipad na dragon.


Job 40:

15    "Ang dambuhalang hayop ay tingnan mo, gaya mo'y nilikha ko dito sa mundo. Ito'y parang baka kung kumain ng damo.

16    Ang lakas niya'y naiipon sa kanyang katawan; ang kapangyarihan, sa himaymay ng kanyang laman.

17    Ang tigas ng buntot niya ay sedar ang katulad, ang kanyang mga hita'y siksik at matatag.

18    Parang tanso ang kanyang mga buto, sintigas ng bakal ang kanyang mga braso.

19    "Siya ay pangunahin sa mga nilikha, ngunit magagapi nang sa kanya'y lumikha.

20    Siya'y nanginginain doon sa mga bundok, doon sa tirahan ng kapwa niya hayop.

21    Siya'y doon lumalagi sa ilalim ng tinikan, nakatago sa gitna ng mga talahib sa putikan.

22    Sanga ng mga puno ang sa kanya'y tumatakip, sa kanya'y nakapaligid sa tabi nitong batis.

23    Hindi siya natatakot lumakas man ang agos; ang Jordan man ay lumalim, mahinahon pa rin kung kumilos.

24    Siya kaya ay mahuli sa pamamagitan ng bingwit, makuha kaya siya sa ilong sa pamamagitan ng kawit?
Job 3:

8    at sumpain ng mga salamangkerong nagpapaamo ng dambuhalang Leviatan Lieviatan, isang mala-alamat na dambuhalang halimaw sa karagatan na sumisimbolo sa kaguluhan at kasamaan.


Job 41: 1-34

1    "Mahuhuli mo ba ang Leviatan a sa pamamagitan ng pamingwit? Maitatali mo ba ang dila nito sa pamamagitan ng lubid?

2    Matatalian mo kaya ng lubid ang ilong nito? Tatagusan kaya ng kawit ang mga panga nito?

3    Siya kaya ay lumapit at lumuhod sa harap mo, magsalita nang malumanay at magmakaawa sa iyo?

4    Siya kaya'y makiusap at ikaw ay pangakuan, na sa habang buhay ikaw ay paglingkuran?

5    Siya kaya'y parang ibong tatalian at lalaruin upang mga babaing lingkod mo ay aliwin?

6    Tawaran kaya siya ng mga mamimili, paghatian kaya siya upang maipagbili?

7    Tablan kaya ang makapal niyang balat, sa ulo kaya niya'y tumagos ang matulis na sibat?

8    Hawakan mo siya kahit na minsan lang, hindi mo na uulitin dahil sa inyong paglalaban.

9    "Ang sinumang sa kanya'y makakakita, sa lupa'y mabubuwal, nawawalan ng pag-asa.

10    Kapag siya'y ginambala, ubod siya ng bagsik. Sa kanyang harapa'y walang nangangahas lumapit.

11    Sinong lulusob sa kanya at hindi mamamatay? Walang makakagawa nito sa buong sanlibutan.

12    "Ang kanyang mga binti ay malaki at matatag, at walang kaparis ang taglay nitong lakas.

13    Sino ang makakapag-alis sa panlabas niyang kasuotan? May sandata na bang nakatusok sa balat niyang makapal?

14    Sa bibig niya'y sino kaya ang maaaring magbuka? Nakakatakot na mga ngipin nakahanay sa bunganga niya.

15    Maraming kalasag, nakahanay sa kanyang likod; sintigas ng bato at nakalagay nang maayos.

16-17    Masinsin ang pagkaayos, ito'y dikit-dikit, walang pagitan, ni hangin ay di makasingit.

18    Kung siya ay bumahin, ang ilong ay nag-aapoy, mata niya'y mapula parang araw sa dapit-hapon.

19    Mula sa bibig niya'y may apoy na lumalabas, mga baga ng apoy ang doo'y sumisiklab.

20    Sa ilong niya'y nanggagaling ang makapal na usok, parang usok na nagmumula sa kumukulong palayok at damong sinusunog.

21    Hininga niya'y nagbabaga, sa init ay nag-aalab; naglalagablab na apoy sa bibig niya'y nagbubuhat.

22    Ang kanyang leeg nama'y puno ng kalakasan, sinumang makakita sa kanya'y kinikilabutan.

23    Walang mahinang bahagi sa kanyang balat, tulad ng bakal, matigas at makunat.

24    Ang tigas ng kanyang puso, bato ang katulad, gaya ng batong gilingan sa tibay at tatag.

25    Kapag siya ay tumayo masisindak rin ang pinakamalakas, wala silang magawa, at sa takot ay tumatakas.

26    Pagkat siya'y di tatablan kahit na ng tabak, maging ng palaso, ng punyal o ng sibat.

27    Sa kanya ang bakal ay parang dayaming marupok, ang katulad nitong tanso ay kahoy na nabubulok.

28    Sa palaso'y hindi siya maaaring mapatakbo, sa kanya'y parang dayami ang tirador at ang bato.

29    Kahoy na panghampas sa kanya'y para lamang patpat, tumatawa lamang siya kapag siya'y sinisibat.

30    Kaliskis ng kanyang tiyan ay napakatalas, at sa putik na daanan, nag-iiwan ng mga bakas.

31    Kaya niyang pakuluin ang malalim na tubig, hinahalo niya ang dagat na parang palayok ng langis.

32    Ang kanyang madaana'y kumikislap sa liwanag, ang akala mo sa tubig, puting buhok ang katulad.

33    Dito sa daigdig ay wala siyang katulad, pagkat siya'y walang takot, hindi nasisindak.

34    Sa lahat ng mga hayop ay mababa ang tingin niya, at sa kanilang lahat ang naghahari ay siya."
Isaias 27: 1

1    Sa araw na iyon, gagamitin ni Yahweh ang kanyang malupit at matalim na espada; paparusahan niya ang Leviatan, a ang tumatakas na dragon, at papatayin niya ang halimaw na nakatira sa dagat.
14 ikaw na rin ang dumurog sa mga ulo ng Leviatan, at ginawa mong pagkain ng mga nilikhang nasa ilang.
Deuteronomio 33:

20    Tungkol kay Gad ay sinabi: "Purihin ang Diyos na nagpalawak ng lupain ni Gad. Si Gad ay parang leon na nag-aabang at handang sumakmal ng leeg o kamay.

22    Tungkol kay Dan ay sinabi: "Isang batang leon ang katulad ni Dan, na palukso-lukso mula sa Bashan."

Biyernes, Mayo 29, 2015

Do not talk to the spirit of the dead. "Huwag kang matakot. Ano ba ang nakita mo?"

Do not talk to the spirit of the dead. "Huwag kang matakot. Ano ba ang nakita mo?"
"Isang espiritu na lumilitaw mula sa lupa," sagot ng babae.
1 Samuel 28: Sumangguni si Saul sa Isang Kumakausap sa Espiritu ng mga Namatay na

3 Patay na noon si Samuel at ipinagluksa siya ng buong Israel. Siya'y inilibing nila sa Rama, sa kanyang sariling bayan. Noon ay pinalayas na ni Saul ang mga sumasangguni sa espiritu ng mga namatay na at ang mga manghuhula.
4 Ang mga Filisteo ay nagkampo sa Sunem at sina Saul naman ay sa Gilboa. 5 Nanginig sa takot si Saul nang makita niya ang hukbo ng mga Filisteo. 6 Nang sumangguni siya kay Yahweh, hindi sumagot si Yahweh kahit sa pamamagitan ng panaginip, ni sa pamamagitan man ng Urim o ng mga propeta. 7 Dahil dito, iniutos niya sa kanyang mga tagapaglingkod na ihanap siya ng isang babaing kumakausap sa mga espiritu ng namatay na upang siya'y tanungin. Sinabi naman sa kanya ng kanyang mga lingkod na mayroong ganoong babae sa Endor.
8 Nagbalatkayo si Saul, isinama ang dalawa niyang tagapaglingkod at sila'y lumakad. Gabi na nang dumating sila sa Endor. Sinabi niya sa babae, "Tingnan mo nga kung ano ang magiging kapalaran ko; kausapin mo ang espiritu ng sinumang sasabihin ko sa iyo."
9 Sinabi sa kanya ng babae, "Hindi mo ba alam na pinalayas na ni Saul sa Israel ang mga sumasangguni sa mga espiritu ng patay at ang mga manghuhula? Bakit mo inilalagay sa panganib ang aking buhay?"
10 Kaya't nangako si Saul sa pangalan ni Yahweh. Sinabi niya, "Saksi si Yahweh, ang Diyos na buhay, a hindi ka mapaparusahan dahil sa gagawin mong ito."
11 Itinanong ng babae, "Kaninong espiritu ang gusto mong tawagin ko?"
"Kay Samuel," sagot niya.
12 Nang makita ng babae si Samuel, napasigaw ito. Sinabi niya kay Saul, "Bakit ninyo ako nilinlang? Kayo pala si Haring Saul!"
13 Sinabi ni Saul, "Huwag kang matakot. Ano ba ang nakita mo?"
"Isang espiritu na lumilitaw mula sa lupa," sagot ng babae.
14 Itinanong ni Saul, "Ano ang hitsura?"
"Isa siyang matandang lalaking nakabalabal," sagot ng babae. Natiyak ni Saul na si Samuel ang tinutukoy ng babae, kaya siya'y nagpatirapa at nagbigay-galang.
15 Itinanong ni Samuel kay Saul, "Bakit mo ginagambala ang aking pamamahinga?"
Sumagot siya, "May malaki akong suliranin. Sinasalakay kami ng mga Filisteo. Tinalikuran na ako ng Diyos at ayaw na niyang magpahayag sa akin, maging sa mga propeta o sa mga panaginip. Ipinatawag nga kita upang itanong kung ano ang dapat kong gawin."
[Nabuwal si Saul dahil sa sinabi ng Espiritu ni Samuel guhit ni Gustave Dore] 1 Samuel 28:7 - Dahil dito, iniutos niya sa kanyang mga tagapaglingkod na ihanap siya ng isang babaing kumakausap sa mga espiritu ng namatay na upang siya'y tanungin. Sinabi naman sa kanya ng kanyang mga lingkod na mayroong ganoong babae sa Endor.

16 Sinabi ni Samuel, "Bakit magtatanong ka pa sa akin gayong tinalikuran ka na ni Yahweh at siya'y kaaway mo na? 17 Iyan na ang katuparan ng ipinasabi niya sa iyo. Inalis na sa iyo ang pagiging hari, at ibinigay na kay David. 18 Hindi mo sinunod ang kanyang utos na lipulin ang mga Amalekita, kaya ginagawa niya ito sa iyo. 19 Ikaw at ang buong Israel ay ibibigay ni Yahweh sa kamay ng mga Filisteo. Bukas, ikaw at ang iyong mga anak ay mamamatay rin sapagkat niloob na ni Yahweh na mahulog kayo sa kamay ng mga Filisteo."
20 Dahil sa matinding takot sa sinabi ni Samuel, biglang nabuwal si Saul sa lupa. Bukod dito, hinang-hina na siya dahil sa pagod at gutom sapagkat maghapo't magdamag na siyang hindi kumakain. 21 Nilapitan siya ng babae at nakita niyang takot na takot si Saul. Kaya, sinabi niya, "Pinagbigyan ko po ang inyong kahilingan kahit alam kong nakataya ang aking buhay. 22 Ngayon po, ako naman ang hihiling sa inyo. Ipaghahanda ko kayo ng pagkain para lumakas kayo at makapagpatuloy sa inyong lakad."
23 Sumagot si Saul, "Ayokong kumain." Ngunit pinilit siya ng kanyang mga tauhan at ng babae. Pumayag na rin siya at pagkatapos ay naupo sa isang higaan. 24 Ang babae ay may isang pinatabang guya. Dali-dali niya itong kinatay. Nagmasa siya ng harina, ginawa itong tinapay na walang pampaalsa, 25 saka inihain kay Saul at sa mga kasamahan nito. Pagkakain, nagmamadali silang umalis.

Huwebes, Mayo 28, 2015

higante sa ibabaw ng lupa.

Genesis 6: 4 Nang panahong iyon, may mga higante sa ibabaw ng lupa. Sila ang naging bunga ng pakikipagtalik ng mga anak ng Diyos sa mga anak ng tao. Ang mga higanteng iyon ay tinanghal na mga dakilang bayani at tanyag na tao noong unang panahon. 2 Nang makita ng mga anak ng Diyos a na ang mga babaing anak ng tao ay magaganda, ang mga ito'y pumili sa kanila ng kanya-kanyang asawa. Bilang 13: 31 Ngunit sumagot ang ibang espiyang kasama niya, "Hindi natin sila kaya sapagkat mas malakas sila kaysa atin." 32 Hindi maganda ang kanilang ulat tungkol sa lupaing pinasiyasat sa kanila. Ito ang sinabi nila, "Malalaking tao ang nakatira doon at sinumang magtangkang sumakop sa kanila ay lalamunin nila. 33 Nakita namin doon ang mga higante. Sila ay mula sa lahi ni Anac. Mga tipaklong lamang kami kung ihahambing sa kanila."
1 Samuel 17: 1-58 Ang Hamon ni Goliat 1 Nagsama-sama ang mga hukbong Filisteo sa Soco na sakop ng Juda upang lusubin ang Israel. Nagkampo sila sa Efes-Dammim na nasa pagitan ng Soco at Azeka. 2 Si Saul naman at ang mga Israelita ay nagkampo sa may libis ng Ela, at doo'y naghanda sila sa pakikipaglaban sa mga Filisteo. 3 Magkaharap ang dalawang pangkat: ang mga Filisteo'y nasa isang burol, at nasa kabila naman ang mga Israelita; isang libis ang nakapagitan sa kanila. 4 Isang pangunahing mandirigma ang lumabas mula sa kampo ng mga Filisteo. Ang pangalan niya'y Goliat, at siya'y mula sa lunsod ng Gat. Ang kanyang taas ay halos tatlong metro. Hinamon niya ang mga Israelita na makipaglaban sa kanya. 5 Tanso ang kanyang helmet, gayundin ang kanyang kasuotang pandigma na tumitimbang ng 57 kilo. 6 Tanso rin ang nakabalot sa kanyang binti at hita, pati ang tabak na nakasakbat sa kanyang balikat. 7 Ang hawakan ng sibat niya'y napakalaki at ang bakal naman na tulis nito ay tumitimbang ng dalawampung libra. Nasa unahan niya ang tagadala ng kanyang kalasag. 8 Sumigaw si Goliat sa mga Israelita, "Bakit nakahanay kayong lahat diyan para lumaban? Ako'y isang Filisteo at kayo nama'y mga alipin ni Saul. Pumili na lang kayo ng ilalaban sa akin. 9 Kapag ako'y natalo, alipinin ninyo kaming lahat; ngunit kapag siya naman ang natalo, kayo ang aalipinin namin. 10 Hinahamon ko ngayon ang hukbo ng Israel. Pumili kayo ng ilalaban ninyo sa akin!" 11 Nang marinig ito ni Saul at ng mga Israelita, nanghina ang kanilang loob at sila'y natakot. Si David sa Kampo ni Saul 12 Si David ay anak ni Jesse na isang Efratita mula sa Bethlehem, Juda. Nang panahong iyon, si Jesse ay mahina na dahil sa katandaan. Walo ang anak niyang lalaki; Si David ang pinakabata. 13 Sina Eliab, Abinadab at Samma, ang tatlong pinakamatatanda niyang anak ay kasama ni Saul sa labanan. 14 Habang sila'y kasama ni Saul, ang bunso namang si David 15 ay pabalik-balik kay Saul at sa Bethlehem para alagaan ang mga tupa ng kanyang ama. 16 Sa loob ng apatnapung araw, umaga't hapong hinahamon ni Goliat ang mga Israelita. 17 Isang araw, inutusan ni Jesse si David, "Anak, dalhin mo agad itong limang salop ng sinangag na trigo at sampung tinapay sa iyong mga kapatid na nasa kampo. 18 Ibigay mo naman ang sampung hiwang kesong ito sa pinuno nila. Tingnan mo na rin ang kalagayan nila at ibalita mo sa akin. Mag-uwi ka ng kahit anong bagay na makapagpapatunay na galing ka nga roon." 19 Ang tatlong anak ni Jesse ay kasama nga ni Saul at ng mga Israelita sa libis ng Ela at nakikipaglaban sa mga Filisteo. 20 Kinabukasan, maagang bumangon si David. Ipinagbilin niya sa iba ang mga tupang inaalagaan at nagpunta sa lugar ng labanan, dala ang pagkaing ipinabibigay ng kanyang ama. Nang dumating siya sa kampo, palusob na ang buong hukbo at isinisigaw ang kanilang sigaw pandigma. 21 Nagharap na ang mga pangkat ng Israelita at ng mga Filisteo. 22 Iniwan ni David sa tagapag-ingat ng kagamitan ang kanyang dala at tumuloy siya sa lugar ng labanan upang kumustahin ang kanyang mga kapatid. 23 Samantalang sila'y nag-uusap, tumayo na naman si Goliat sa unahan ng mga Filisteo at muling hinamon ang mga Israelita. Narinig ito ni David. 24 Nang makita si Goliat, ang mga Israelita ay nagtakbuhan dahil sa matinding takot. 25 Sinabi nila, "Tingnan ninyo siya! Pakinggan ninyo ang kanyang hamon sa Israel! Sinumang makapatay sa kanya ay gagantimpalaan ng hari: bibigyan ng kayamanan, ipakakasal sa prinsesa, at ang buong sambahayan ng kanyang ama ay hindi na pagbabayarin pa ng buwis." 26 Tinanong ni David sa mga katabi niya, "Ano raw ang gantimpala sa sinumang makakapatay sa Filisteong iyan at sa makakapag-alis ng kahihiyan sa Israel? At sino ba ang paganong ito na humahamon sa hukbo ng Diyos na buhay?" 27 "Tulad ng narinig mo, ganoon ang gagawin ng hari sa makakapatay sa Filisteong iyan," sagot ng mga kausap niya. 28 Narinig ni Eliab, ang panganay na kapatid ni David ang pakikipag-usap niya sa mga kawal. Nagalit ito kay David at sinabi, "Anong ginagawa mo rito? At kanino mo iniwan ang iilang tupa na pinapaalagaan sa iyo? Alam ko kung anong nasa isip mo! Gusto mo lang manood ng labanan." 29 Sumagot si David, "Bakit, ano ba ang ginawa ko? Masama bang magtanong?" 30 Tinalikuran niya si Eliab at nagtanong sa iba, ngunit ganoon din ang sagot sa kanya. 31 Nakarating kay Saul ang mga sinabi ni David at ipinatawag niya ito. 32 Pagdating kay Saul, sinabi ni David, "Hindi po tayo dapat masiraan ng loob dahil lang sa Filisteong iyon. Ako po ang lalaban sa kanya." 33 Sinabi ni Saul, "Hindi mo kaya ang Filisteong iyon! Batambata ka pa, samantalang siya'y isang mahusay na mandirigma mula pa sa kanyang kabataan." 34 Ngunit sinabi ni David kay Saul, "Ako po ang nag-aalaga sa kawan ng aking ama. Kapag ang isa sa mga tupang inaalagaan ko ay tinatangay ng leon o oso, 35 hinahabol ko po ito at inaagaw ang tupa. Kapag hinarap ako ng leon o ng oso, hinahawakan ko ito sa panga at pinapatay. 36 Nakapatay na po ako ng mga leon at mga oso. Isasama ko po sa mga ito ang Filisteong iyon sapagkat ang nilalait niya'y ang hukbo ng Diyos na buhay." 37 Idinugtong pa ni David, "Iniligtas ako ni Yahweh mula sa mga mababangis na leon at mga oso. Ililigtas din niya ako sa kamay ng Filisteong iyon." Kaya't sinabi ni Saul, "Kung gayon, labanan mo siya at samahan ka nawa ni Yahweh." 38 At ipinasuot niya kay David ang kanyang kasuotang pandigma: ang helmet at ang tansong pambalot sa katawan. 39 Nang maisakbat na ni David ang tabak ni Saul at sinubukang lumakad, hindi siya halos makahakbang sapagkat hindi siya sanay sa ganoong kasuotan. Kaya sinabi niya kay Saul, "Hindi ko na po gagamitin ang mga ito." At hinubad niya ang nasabing kasuotang pandigma. 40 Pagkatapos, dinampot niya ang kanyang tungkod. Namulot siya ng limang makikinis na bato sa sapa, inilagay sa kanyang supot na pampastol at lumakad upang harapin si Goliat. Natalo ni David si Goliat 41 Si Goliat naman ay lumakad ding papalapit kay David, sa hulihan ng tagadala ng kanyang panangga. 42 Nang makita niyang si David ay isa lamang kabataang may maamong hitsura, nilait niya ito, at 43 pakutyang tinanong, "Anong akala mo sa akin? Aso ba ang lalabanan mo at may dala kang patpat?" At si David ay sinumpa ng Filisteo sa pangalan ng kanyang diyos. 44 Sinabi pa niya, "Halika nga rito at nang maipakain ko ang bangkay mo sa mga ibon at mga hayop." [Pinugutan ng ulo ni David si Goliat guhit ni Gustave Dore] 1 Samuel 17:50 - Natalo nga ni David si Goliat sa pamamagitan ng tirador at bato. Napatay niya ito kahit wala siyang tabak. 45 Sumagot si David, "Ang dala mo'y tabak, sibat at pantusok, ngunit lalabanan kita sa pangalan ni Yahweh, ang Makapangyarihang Diyos ng Israel na iyong hinahamak. 46 Ngayong araw na ito'y ibibigay ka ni Yahweh sa aking mga kamay! Pababagsakin kita at pupugutin ko ang ulo mo. At ipapakain ko sa mga ibon at sa mga mababangis na hayop ang mga bangkay ng mga kawal ng hukbong Filisteo. Sa gayon, malalaman ng buong daigdig na may Diyos sa Israel. 47 At makikita ng lahat ng narito na makakapagligtas si Yahweh kahit walang tabak at sibat. Kay Yahweh ang labanang ito at ibinigay na niya kayo sa aming mga kamay." 48 Nagpatuloy ng paglapit si Goliat. Patakbo siyang sinalubong ni David sa lugar ng labanan. 49 Dumukot siya ng bato sa kanyang supot at tinirador niya si Goliat. Tinamaan ito sa noo at bumaon ang bato roon. Si Goliat ay pasubsob na bumagsak sa lupa. 50 Natalo nga ni David si Goliat sa pamamagitan ng tirador at bato. Napatay niya ito kahit wala siyang tabak. 51 Patakbong lumapit si David, tumayo sa likod ni Goliat, hinugot ang tabak ni Goliat mula sa suksukan nito, at pinugutan ng ulo. Nang makita ng mga Filisteo na patay na ang kanilang pangunahing mandirigma, sila'y nagtakbuhan. 52 Sumigaw ang mga kawal ng Israel at Juda at hinabol nila ang mga Filisteo hanggang sa Gat, sa may pagpasok ng Ekron. Naghambalang sa daan ang bangkay ng mga Filisteo, mula sa Saaraim hanggang sa Gat at Ekron. 53 At nang magbalik ang mga Israelita buhat sa paghabol sa mga Filisteo, hinalughog nila ang kampo ng mga ito at kinuha ang lahat ng kanilang magustuhan. 54 Dinala ni David sa Jerusalem ang ulo ni Goliat, ngunit iniuwi niya sa kanyang tolda ang mga sandata nito. Iniharap si David kay Saul 55 Nakita ni Saul nang sinusugod ni David si Goliat. Itinanong niya sa pinuno ng kanyang hukbo, "Abner, kaninong anak ang batang iyon?" "Hindi ko po alam, Kamahalan," sagot ni Abner. 56 "Kung gayo'y ipagtanong mo kung sino ang kanyang ama," utos ng hari. 57 Nang magbalik si David, sinalubong siya ni Abner at sinamahan sa hari, dala pa rin ang ulo ni Goliat. 58 At tinanong siya ni Saul, "Kanino kang anak, binata?" Sumagot si David, "Anak po ako ni Jesse na taga-Bethlehem."

Miyerkules, Mayo 27, 2015

Ebanghelyo ni Thomas



Ebanghelyo ni Thomas
Ito ang mga salawikain ng ating Panginoong Hesus, na naitala sa pamamagitan ng Tomas, na tinatawag na Didymus. Sinumang nakaalam ng lihim na kahulugan ng mga katotohanan ay mabubuhay magpakailanman sa dagat ng walang hangganan at hindi makakaranas ng kamatayan.
Ang sinumang naghahanap ay nararapat magpatuloy sa paghahanap hanggang sa kanyang makita. At kapag nakita niya, siya ay maguguluhan sa pagmumuni-muni ng katotohanan, ngunit kapag siya ay lumampas sa panahon ng kaguluhan.
Siya ay mamamangha sa kaliwanagan ng ilaw, dahil ang daan ng katotohanan ay ang landas sa walang hanggang Diyos, at ang kahalagahan ng magandang pangitain ay ang pagpiga ng kaluluwa.
Ang taong nagnanais na pumailanglang sa lahat ng mga bagay ay dapat bumaba sa ibaba ng lahat ng mga bagay, dahil ang landas sa kaitaasan ay dumadaan sa kailaliman ng dalamhati, na lumilikha ng mga apoy ng buhay. Ang taong nagdusa at nakatatagpo ng buhay na pinagpala. "
"Kung sinasabi mo na ang tinitirahan ng Diyos ay nasa langit, ang mga ibon ay dumating doon bago ka. Kung sinasabi mo na ang tinitirahan ng Diyos ay nasa dagat, ang mga isda ay dumating doon bago ka.
Maunawaan mo na ang kaharian ng langit ay parehong nasa loob mo at sa labas mo, at malalaman mo na kung alinman ang nasa labas ay iyon din ang nasa loob.
 Kapag iyong nakita ang ilaw sa loob ng iyong sarili, malalaman mo na ikaw ay kilala na. Sa panahong iyun malalaman mo na ikaw ay anak ng buhay na magulang at ang iyong tadhana ay maging katulad nila. Ang taong hindi nakakakilala sa kanyang sarili, ay dukha sa ispiritu, dahil siya ay ang sarili nyang kahirapan. "
Maliban na ikaw ay maging tulad ng isang maliit na bata, hindi mo maaaring malaman ang kahulugan ng buhay, dahil ang iyong kaisipan ay dapat na maliwanagan mula sa kaharian ng kasinungalingan kung ikaw ay tuturuan ng eternal na katotohanan. "
Nakita ni Jesus ang mga sanggol na pinapasuso. Sinabi niya sa kanyang mga disipulo, "ang mga sanggol na pinapasuso ay tulad ng mga taong pumasok sa Kaharian." Sila ay nagtanong sa kanya, "kung gayon dapat ba kaming pumasok sa kaharian bilang sanggol?" Sinabi ni Jesus sa kanila, "Kapag nagawa mong dalawa ang isa, at kapag nagawa mong ang nasa loob na tulad ng nasa labas at ang nasa labas na tulad ng nasa loob, at kung ano ang nasa itaas tulad ng nasa ibaba, kapag nagawa mo ang lalaki at ang babae na iisa at parehong bagay, para ang lalaki ay hindi na lalaki, at ang babae ay hindi na babae, at kapag nagawa mo na ang mata ay palitan ng mata, at ang kamay ay palitan ng kamay, at isang paa upang palitan ang isang paa, at isang larawan upang palitan ang isang larawan, sa oras na iyon makakapasok ka sa Kaharian. "
Ang ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan ay isang kosmikong pagtuturo na naghahangad ibalik sa loob ng bawat isa sa atin ang kapasidad upang manirahan sa isang kamalayan at sa intelihenteng pamamaraan.

Ibabahagi natin ang mga Divinong karunungan. Mayroon lamang isang mabuti: ito ang Kaalaman at isang kasamaan: ito ang kamangmangan.
Alam mo ba na mayroong isang nakatagong kaalaman na inspirasyon ng lahat ng mga mahusay na relihiyon sa daigdig?
Itong superiyor na kaalaman na nagbibigay-daan sa atin upang sagutin ang mga katanungan na naging mahirap upang sagutin:
Sino ako? Saan ako nanggaling?
Saan ako papunta ?
Ano ang layunin ng aking buhay?

Ang sagradong kaalaman ay tinatawag ding superior na kaalaman.
Gayunman, ito ay malinaw na hindi natin tinatawag na ordinaryong porma ng kaalaman.

Ang ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan ay tumutukoy sa isang superiyor at transendental na karunungan para sa sangkatauhan.

Ang ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, ay sagrado at superiyor na kaalaman na maaaring magbigay sa atin ng kasagutan, solusyon, at mga regalo na ating kailangan.

At ang bawat isa sa atin ay may kaalamang ito na nakatago /naka-kubli sa ating loob. Kailangan lang nating matutunan 'kung paano gamitin ang lampara' metaporikong pangungusap. Tayo ay nabubuhay sa tinatawag na Impormasyon o sa panahon ng karunungan.

Sagana tayo sa impormasyon tungkol sa lahat ng mga panlabas na mga bagay, gayunpaman mayroon tayong kakaunting impormasyon o kaalaman tungkol sa
ang ating panloob na konstitusyon!
Paano tayo gumagana?
Ano ang nagpapasaya sa atin? Ano ang nagpapa-lungkot sa atin?
Bakit at paano tayo nagtatagumpay at paano tayo nabibigo, kapag tayo ay nabigo?

Walang taong hindi nagkaroon ng maling mga ideya tungkol sa kanyang sarili.
Ang seryosong problema ay hindi tayo nagbibigay ng sapat na atensyon sa ating sarili.

Ang ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, at ang kahalagahan ng mistical na pananaw ay isang kaalaman na nagbibigay-daan sa atin upang matuklasan ang ating sarili sa isang kumpleto at tunay na paraan. Hindi natin itinatanggi na ang intelektuwal na pag-aaral, ang isang propesyon at kasanayan upang kumita ng pera ay kinakailangan; ngunit iyon ay hindi sapat.

Maraming mga kalagayan na ang mga indibidwal na may isang mahusay na bahay, isang mamahaling kotse, may isang mahusay na asawa, magagandang anak, sapat na pera at, gayunpaman, sila ay hindi masaya.

Sa kabilang banda, may mga tao na hindi  masayang tumira sa isang naka-mamanghang mansyon, ni ang magkaroon ng maraming pera na sobra sa kanilang pangangailangan para sa araw-araw na pagkain, at magkaroon ng mamahalin na bagung-bagong kotse, gayunman, ang mga ito ay masaya sa kanilang  bahay kasama ang kanilang mga pamilya.

Sila ay mahirap ngunit malinis, maayos at payapa rin sa pamumuhay. Kaya, hindi pera lang ang maaaring magdala sa atin ng kaligayahan. Kailangan natin ang isang superior na kaalaman, isang kaalaman na nagbibigay-daan sa atin upang madagdagan ang nalalaman tungkol sa ating mga sarili.
Sa sandaling malaman at makilala natin ang ating tunay na sarili, maaari tayong tunay na maging masaya.

Ang pinakamataas na kaalaman ay ang ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, at ang kahalagahan ng mistical na pananaw, ang kaalaman tungkol sa atin, ang kaalaman na nasa atin. Ang Kaalamang ito ay maaaring aktibahin sa loob natin sa pamamagitan ng isang espesyal na pagsisikap. Malaki ang maitutulong ng mga sagradong aklat upang makaalam ng mga nakatagong kaalaman at kapangyarihan.

Ang lahat ng mga dakilang sibilisasyon ng mundo ay gumamit ng lihim na kaalaman upang maabot ang tugatog ng kanilang mga pagpapamulat sa kabihasnan; silang lahat ay uminom sa parehong orihinal na pinagmulan ng pinakamataas na kaalaman ang ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, at ang kahalagahan ng mistical na pananaw.

Si Hesus na taga Nazareth ay naghatid ng mga mensahe; ang bawat isa sa mga mensahe ay naglalaman ng kaalamang galing sa langit, ang parehong kosmikong prinsipyo, ganap na walang pinipili at unibersal.

Ang katawan ng doktrina na kung saan ating hinahatid ngayon ay rebolusyonaryo sa pinakamalawak na kahulugan ng salita. Mga sikretong kaalamang itinuro sa kanyang mga disipulo.

Ito ang tutulong sa atin upang malaman kung sino tayo, kung saan tayo nagmula at kung saan tayo papunta, ito ay naging isang pangunahing hangad ng tao.
Sinasabi nga nito: "Tao, kilalanin mo ang sarili mo... at makikilala mo ang uniberso at ang makapangyarihang Diyos ".

Dumating na ang oras upang galugarin natin ang ating sarili. Simpleng ibinubuhay ang ating buhay na walang pag-alam sa anumang bagay tungkol sa ating sarili, nang walang pag-alam kung sino tayo, kung saan tayo nagmula o kung ano ang dahilan ng ating pag-iral, ay hindi talagang mahalaga.

Kailangan nating hanapin ang mga sagot sa lahat ng mga katanungan, at para sa ating kapakanan, sa pinakamataas na kaalaman sa ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, at sa kahalagahan ng mistical na pananaw, ay dapat nating pag-aralan.

Ang lihim na agham, ang sekretong dokrina ay pinakamataas na kaalaman ng ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, at nasa kahalagahan ng mistical na pananaw.  Ito ay unibersal, eternal at walang hanggang nakatago sa loob ng tao.  Ang doktrina ng Panginoong Jesus ay ang pinakamataas na kaalaman, ang ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, at ang kahalagahan ng mistical na pananaw, ang sagradong kaalaman.

Ang ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, at ang kahalagahan ng mistical na pananaw, ay isang napaka-natural na pag-papandar ng ating kamalayan.  Ang ating diwa ay isa sa enerhiyang meron ang bawat tao
at ito ay isa sa pinakamataas na enerhiya na matatagpuan sa loob natin.

Itong kamalayang ito ang nagdadala sa loob ng sarili niya, ang Superior na kaalaman, ang pinakamataas na kaalaman, ang ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, at ang kahalagahan ng mistical na pananaw, ang sagradong kaalaman.
Ang kamalayan ay tinatawag ding 'budhi' o konsensiya, ang 'panloob na boses' o ang ating kaluluwa.

Kung ang kamalayan ay matatagpuan sa loob ng bawat tao at may kaalaman o ang ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, at ang kahalagahan ng mistical na pananaw, ang sagradong kaalaman na nakatago o naka-kubli sa loob nito, bakit karamihan sa mga tao ay hindi nagsasaliksik ng kaalamang ito o ng ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, at ang kahalagahan ng mistical na pananaw, ang sagradong kaalaman sa araw-araw nilang buhay?

Kahit na ang kamalayan ay nasa loob ng bawat tao at ito ay nagdadala sa loob mismo ng liwanag ng ispirituwal na intuwisyon ng katotohanan, at ang kahalagahan ng mistical na pananaw, ang sagradong kaalaman sa paraang tago,
ang balakid upang maisa-aktibo ang sagradong kaalaman ay marami.

Ang mga mag-aaral ay naghanap dito at doon, at ang tanging bagay sa nahihirapang aspirante na makuha ay maging puno sa mga kahila-hilakbot na intelektwal na pag-aalinlangan at pagkalito. May milyon-milyong mga teoryan at libu-libong mga may-akda. Ang ilan ay nag-uulit ulit lang ng mga ideya ng iba. Ang ilan ay tinatanggihan ng iba.

Ang resulta ay nakakatakot para sa karamihan ng mga mahihinang naghahanap. Hindi nila alam kung ano ang kanilang  gagawin. Naghahanap sila ng liwanag; nagmamakaawa sila, nananalangin at, walang nangyayari.

Ang isa pang balakid ay sa araw-araw nating buhay, ang mga tao ay may sariling pamantayan, ang kanilang naitaguyod na paraan ng pag-iisip.

Iniisip natin na ang ating mga pamantayan ay ang pinakamahusay.
Ang natutunang kamangmangan o ang mga tao na sa tingin nila na  alam na nila ang lahat ng bagay, iyan ang pinaka mahirap, dahil ang katotohanan ayon sa mga sinaunang maestro, hindi lamang sa hindi nila alam  ngunit ayaw nilang pansinin na hindi nila alam.
"

Ang mga makikinang na hanay ng mga ideya ay nagbibigay sa kanila ng kasarinlan upang tanggihan ang
anumang bagay na hindi amoy tulad ng alikabok sa silid aklatan o tintang galing sa mga unibersidad.

Yaong mga kawawang tao ng intelektuwal na gustong maglagay
ng isang karagatan sa isang kristal na salamin. Ipinagpalagay nila na ang mga unibersidad ay maaaring mag-kontrol sa lahat ng karunungan ng uniberso
at ang lahat ng mga batas ng kosmos ay mapipilitang mag- sumite ng kanilang sarili sa mga lumang akademikong mga panuntunan.

Ang mga mahilig sa pangangatwiran ay nag-nanais siyasating mabuti ang mga misteryo ng kalikasan gamit ang mahinang mga guro ng pag-iisip.
Hindi natin ma-itatanggi na ang pag-iisip at pangangatwiran ay kapaki-pakinabang sa praktikal na buhay upang isakatuparan ang ilang mga gawain sa araw-araw, ngunit ang pag-aanalisa upang pag-aralan at lutasin ang dakilang misteryo ng buhay at kamatayan sa pamamagitan ng pag-iisip ay katulad ng pag-nanais ma-obserbahan ang mga bituin gamit ang isang mikroskopyo o sa bakterya gamit ang teleskopyo.

Ito ay sinabi sa sagradong kaalaman at karunungan na ang"mabuti" ay nangangahulugang kung ano ang nasa lugar nito at ang "masama" ay nangangahulugan kung ano ang wala sa lugar nito. Kaya maaari nating magpagtibay na ang katalinuhan sa loob ng naka-paligid nito ay mabuti.

Gayunpaman, ang katalinuhan sa labas ng paligid nito ay nakapi-pinsala sa atin ng katakut-takot. Samakatuwid, kailangan nating i-eksperimento at patotohanan ang konsepto ng ating sarili na nakatago sa loob natin, ang mga kapasidad ng superior sa ating kaisipan
na hiwalay sa katalinuhan at magagawang magbigay sa atin ng kaalaman at ng direktang karanasan ng anumang hindi pangkaraniwang bagay.

Dapat nating maunawaan na ang mga opinyon, konsepto, teorya at pagpapalagay ay hindi nangangahulugan ng pagpapatunay, ang pag-eksperimento, ay hindi ang ganap na kamalayan ng anumang mga hindi pangkaraniwang bagay.

Minamahal na mga Kaibigan,ang sagradong kaalaman ay nag-aalok sa iyo ng susi at mga pamamaraan upang mag-eksperimento sa pamamagitan ng iyong sarili, sa isang pang-agham na paraan, ang bawat isa sa mga elemento na bumubuo sa unibersal na karunungan. Ang mga teorya ay walang silbi; ang kailangan natin ay maging praktikal at malaman sa pamamagitan ng ating sariling mga karanasan ang layunin ng ating pag-iral.

 Ibabahagi natin ang ilang mga pananaw sa paglalakbay na ito kung paano ito maaaring gawin.

Ang ating sariling partikular na sagradong kaalaman o karunungan ay maaaring muling matuklasan sa pamamagitan ng pagkakaroon ng isang praktikal na saloobin.

Isang paraan ng pamumuhay na palaging kasangkot ang pag-oobserba, pagbibigay pansin at pagtuklas ang ating sariling kamalayan sa pamamagitan ng mga kasanayan na nagbibigay sa atin upang mabuo ito ng ganap.

Pamilyar tayo na kung gusto nating linangin ang pisikal na lakas o enerhiya,
kailangan nating magsagawa  ng  pisikal na ehersishiyo.

Parehas, ang kamalayan ay isa pang uri ng enerhiya na nasa loob natin.
Kung kailangan nating linangin ito, kailangan nating sumali sa mga kasanayan at mga pamamaraan ng kamalayan. Habang ipinagpapatuloy ang iyong pagsasanay sa kanila, sineseryoso at masigasig.

Magsisimula magising ang iyong ang nakatagong kapangyarihan sa loob ng iyong kamalayan.

Pag may sapat na disiplina, isang araw ay ganap na magigising ng 100% ang iyong kamalayan sa loob ng iyong sarili.
Tunay na kawili-wili! Nakasasabik na paglalakbay ng pagtuklas ng ating sarili! Pag-aralan natin ang mga prinsipyo ng universal na karunungan at kung paano natin magagawang pag-aralan ang mga ito sa sagradong aklat na ito.

Walang pasubali!
Mayroong tatlong pangunahing mga prinsipyo na nagpapaliwanag sa sagradong kaalaman, at sa parehong oras, upang makilala ang pagkakaiba sa iba pang mga doktrina.

Ang mga ito ay:
a) Ang sikolohikal na pag-alis ng sarili sa kung ano ang hindi totoo sa loob ng ating pagkatao, iyon ay, ang lahat ng mga hindi kanais-nais na elemento na bumubuo sa pagkamakaako (ego), ang "sarili ko," ang buhay na pagbibigay ng katauhan sa lahat ng ating mga kamalian, mga depekto at mga masasamang ugali at bisyo.

b) Ang magkakatugmang pamumukadkad ng mga superior na kapangyarihan na nakatago sa loob natin na nagpapahintulot sa ating persepsyon ng mga dakilang realidad at sa iba pang mga dimensyon.

c) Ang hindi makasarili at palagiang pag-gawa ng pabor sa sangkatauhan, sinasakripisyo ang personal na interes upang dalhin sa kapakanan ang ating kapwa tao. Ang Kursong ito ay nakaayos sa paraan ng apat na dakilang mga haligi
o mga tema ng pag-aaral.

Hayaan maipaliwanag natin ng kaunti ang tungkol sa bawat isa sa mga ito.
Pilosopiya: Bilang isang pilosopiya,
Ang sagradong kaalaman ay palaging nagpapahiwatig ng isang mensahe, isang orientasyon, isang pagtuturo na palaging nakadirekta patungo sa kamalayan ng tao.

Sa lahat ng panahon, iba't ibang magagaling na maestro ng kaalaman ang sumisikat sa malalim na gabi sa lahat ng panahon.

Gayunman, sa kasalukuyan panahon ay isang sandali ng pagkalito.
Ang sangkatauhan ay nakatagpo ng isang estado ng ganap na kaguluhan; mayroong isang pandaigdigang krisis at isang bangkarote sa lahat ng mga etikal at moral na prinsipyo.

Sa sandaling ito dapat nating hanaping mabuti ang karunungan ng nakaraan, magbungkal mula sa mga naitagong kopya ng mga sagradong kaalaman
ang tumpak na oryentasyon upang magabayan tayo sa kasalukuyang panahon. Ito mga mahal na kapatid,
ang layunin ng sagradong kaalaman.

Sa pamamagitan ng paraan ng saykoanalisis, maaari tayong humalukay mula sa iba't ibang archaeological na labi ng nakatagong sagradong kaalaman, ang mga prinsipyo na nakapaloob sa mga ito.

Mayroong dalawang mga uri ng sagradong sining: ang isa ay ang pansariling sining na humahantong sa kawalan; ang isa ay ang sagradong maharlikang sining ng Kalikasan, ang layunin at tunay na sining, ang transendental na sining.

Ang huli ay naglalaman ng malinaw sa sarili nito ng may mahalagang kosmikong katotohanan. Ito ay ang tunay na nostikong sagradong sining.

Matutuklasan natin ang magagandang dakilang sinaunang kaalaman para matupad ang dakilang layunin.

 Mahalagang maging maliwanag, sa isang malinaw na paraan, na ang bawat isa sa atin ay may kanya-kanyangng sariling mga partikular na guardyans at mga divinong gabay.

Sa katotohanan, kailangan naming igiit na ang mga maharlikang encanto de dios ay sining ng kalikasan at isang paraan ng paglipat ng kosmikong aralin. Maghangad sa pinakamataas na kaharian.

Agham:
Kapag pinag-uusapan natin ang tungkol sa agham ang iniisip natin ay ang purong agham tulad ng  ginamit ni Hesus o Moises para makagawa ng mga kababalaghan.

Ang purong agham ay direkta, masigla at tunay na karanasan. Ang agham ngayong panahong ito ay isang huwad na agham,
isang agham na puno ng personal na interes, isang agham na hindi nirerespeto ang 'espirituwal na prinsipyo ng tao,
isang agham na kung saan ang katapusan ay nagbibigay katwiran sa dahilan, kahit na ito ay nagpapahiwatig ng pisikal at sikolohikal na sakit ng anumang buhay na nilalang, isang agham na nagbibigay katwiran ng pinaka-kahila-hilakbot na mga kabangisan na may salitang "pag-unlad."

Ang agham ay nangangahulugan ng kaalaman, at ang tunay na agham ay palaging sumasang-ayon na may kapansin-pansin na katibayan. Ang mga siyentipikong pananaliksik ay patuloy na nagbubukas ng mga hiwaga at misteryo sa ating uniberso. Kawili-wili, at may isang aklat na inaasahang marami sa mga katotohanan na pang-agham.Ang aklat na iyon ay ang Bibliya.

Isaias 40:

 
Walang Katulad ang Diyos
12 Sino ang makakasukat ng tubig sa dagat sa pamamagitan ng kanyang kamay?
Sino ang makakasukat sa lawak ng kalangitan?
Sinong makakapaglagay ng lahat ng lupa sa isang sisidlan?
Sino kaya ang makakapagtimbang sa mga bundok at burol?

13 Sino ang makakapagsabi ng dapat gawin ni Yahweh?
May makakapagturo ba o makakapagpayo sa kanya?

14 Sino ang kanyang puwedeng sanggunian para maliwanagan?
Sinong nagturo sa kanya ng landas ng katarungan?
Sinong nagkaloob sa kanya ng kaalaman at ng paraan upang makaunawa?

15 Sa harap ni Yahweh ang mga bansa ay walang kabuluhan, tulad lang ng isang patak ng tubig sa isang sisidlan;
at ang mga pulo ay parang alikabok lamang ang timbang.

16 Hindi sapat na panggatong ang lahat ng kahoy sa Lebanon.
Kulang pang panghandog ang lahat ng hayop sa gubat roon.

17 Sa kanyang harapan, ay walang halaga ang lahat ng bansa.
18 Saan ninyo ihahambing ang Diyos
at kanino ninyo siya itutulad?

19 Siya ba'y maihahambing sa mga imaheng ginawa ng tao, na binalutan ng ginto, at ipinatong sa pilak?
21 Hindi ba ninyo nalalaman?
Wala bang nagbalita sa inyo noon,
kung paano nagsimulang likhain ang sanlibutan?

22 Ang lumikha nito ay ang Diyos na nakaupo sa kanyang trono doon sa kalangitan; mula roon ang tingin sa tao'y parang mga langgam.
Ang langit ay iniladlad niyang tulad ng kurtina, tulad ng tolda upang matirahan.

23 Inaalis niya ang mga pinuno sa kapangyarihan, at ginagawang walang kabuluhan.
24 Tulad nila'y mga halamang walang ugat, bagong tanim at natutuyo agad;
at tila dayaming tinatangay ng hangin.

25 Kanino ninyo ihahambing ang banal na Diyos?
Mayroon ba siyang katulad?

26 Tumingala kayo sa langit!
Sino ba ang lumikha ng mga bituin?
Sino ba ang sa kanila'y nagpapakilos,
at sino ba ang nagbigay ng kanilang pangalan?
Dahil sa kanyang dakilang kapangyarihan, walang nawala sa kanila kahit isa man.

Job 26: 1-14

Inihayag ni Job ang Kapangyarihan ng Diyos
1 Tumugon naman si Job,
2 "Malaking tulong ka sa akin na isang mahina!
Sa palagay mo'y sumasaklolo ka sa akin na taong kawawa?

3 Ang walang nalalaman ay iyo bang tinuruan,
at ang tao bang hangal ay binigyan ng karunungan?

4 Sino kayang makikinig sa sinasabi mo?
At sino bang espiritu ang nag-udyok na sabihin ito?"

5 Ang sagot ni Bildad,
"Sa takot ay nanginginig maging ang kalaliman,
ganoon din itong dagat at ang doo'y naninirahan.

6 Ang daigdig ng mga patay, lantad sa mata ng Diyos. Sa paningin niya'y walang maikukubling lubos.
7 Ang kalawakan sa hilaga ay kanyang inilagay, ibinitin niya ang daigdig sa gitna ng kawalan.
8 Ang tubig ay iniipon sa balumbon ng mga ulap, at pinipigil niya ito kahit na anong bigat.
9 Ang buwang kabilugan, sa ulap ay kanyang tinatakpan.
10 Pinaghiwalay niya ang liwanag sa kadiliman, ng bilog na guhit sa ibabaw ng karagatan.
11 Mga haligi nitong langit ay nanginginig sa takot, nauuga, nayayanig kapag sinaway ng Diyos.
12 Sa kanyang kapangyarihan, pinatahimik niya ang dagat;
sa kanyang karunungan, pinuksa niya ang dambuhalang si Rahab.

13 Sa pamamagitan ng hininga niya, ang langit ay umaaliwalas, pinuksa ng kamay niya ang dambuhalang tumatakas.
14 Maliit na bahagi lang ito ng kanyang kapangyarihan, na hindi pa rin natin lubos na maunawaan.
Sino kaya ang tatarok sa tunay niyang kadakilaan?"



Roma 1:

 
Mga Kasalanan ng Sangkatauhan
               18 Nahahayag mula sa langit ang poot ng Diyos laban sa lahat ng kalapastanganan at kasamaan ng mga taong dahil mismo sa kanilang kasamaan ay hinahadlangan ang katotohanan. 19 Sapagkat ang maaaring malaman tungkol sa Diyos ay maliwanag, dahil iyon ay ipinapahayag sa kanila ng Diyos. 20 Mula pa nang likhain ng Diyos ang sanlibutan, ang kanyang likas na hindi nakikita, ang kanyang kapangyarihang walang hanggan at ang kanyang pagka-Diyos, ay maliwanag na inihahayag ng kanyang mga ginawa. Kaya't wala na silang maidadahilan pa. 21 Kahit na alam nilang may Diyos, siya'y hindi nila pinarangalan bilang Diyos, ni pinasalamatan man lang. Sa halip, naghaka-haka sila ng mga bagay na walang kabuluhan kaya't nagdilim ang hangal nilang pag-iisip. 22 Sila'y nagmamarunong ngunit lumitaw na sila'y mga hangal. 23 Tinalikuran nila ang kaluwalhatian ng Diyos na walang kamatayan, at ang sinamba nila'y mga larawan ng mga taong may kamatayan, ng mga ibon, ng mga hayop na may apat na paa, at ng mga hayop na gumagapang.
               24 Kaya't hinayaan na sila ng Diyos sa kanilang maruruming pagnanasa hanggang sa hindi na nila mapigil ang paggawa ng kahalayan sa isa't isa. 25 Ang katotohanan tungkol sa Diyos ay tinalikuran at pinalitan nila ng kasinungalingan. Sinamba nila at pinaglingkuran ang mga nilikha, sa halip na ang lumikha, na siyang dapat papurihan magpakailanman! Amen.
               26 Dahil dito'y hinayaan sila ng Diyos sa mahahalay na pagnanasa. Ayaw nang makipagtalik ng babae sa lalaki, at sa halip ay sa kapwa babae sila nakikipag-ugnayan. 27 Ganoon din ang mga lalaki; ayaw na nilang makipagtalik sa mga babae, at sa kanilang kapwa lalaki sila nahuhumaling. Ginagawa nila ang mga kasuklam-suklam na bagay, kaya't sila'y paparusahan ng nararapat sa kanilang masasamang gawa.
               28 Dahil ayaw nilang kilalanin ang Diyos, hinayaan sila ng Diyos sa masasamang pag-iisip at sa mga gawaing kasuklam-suklam. 29 Naging alipin sila ng lahat ng uri ng kasamaan, kabuktutan, kasakiman, masasamang isip, pagkainggit, pagpatay, pagtatalo, pandaraya at masasamang hangarin. Sila'y naging mahihilig sa tsismis, 30 mapanirang puri, nasusuklam sa Diyos,  walang pakundangan, mapagmataas, mayayabang, mapagkatha ng kasamaan, at suwail sa magulang. 31 Sila'y naging mga hangal, mga taksil, mga walang puso, at di-marunong lumingap sa kapwa. 32 Nalalaman nila ang utos ng Diyos na dapat mamatay ang mga gumagawa nito, ngunit patuloy sila sa paggawa nito at natutuwa pang makita na ang iba ay gumagawa rin ng ganoon.


Kaya, mayroong dalawang uri ng agham:
ang hindi banal na agham at ang purong agham.
Sa purong agham walang mga teorya, kung hindi ang katotohanan.

Mayroon tayong espesyal na disiplina upang mapagana ang pantaong kapangyarihan upang aktibahin ang ilang mga tagong kapangyarihan ng utak, na kung saan ay ganap na hindi kilala sa materyalistik na agham at na nagbibigay-daan sa atin upang patotohanan, sa pamamagitan ng ating sarili, ang lahat ng mga tanong na ito.

Ang pangunahing mga layunin ng lahat ng mga prinsipyo ng relihiyon ay upang "muling magkaroon ng koneksyon,"
upang ibalik ang tao sa kanyang sariling pagka-divino, ang sagradong kaalaman ang kailangan ng sangkatauhan.

Ang sagradong kaalaman ay mga pag-aaral sa agham ng relihiyon.
Ang sagradong kaalaman ay lumilikkha ng pananampalataya batay sa karanasan, sa pag-papapatunay, hindi sa mga teorya.

Ang kailangan natin ay sagradong kaalaman sa agham at relihiyon.
Maging sapat ang lakas-loob upang maalis ang lahat ng mga salik ng sigalot mula sa ating pag-iisip, at maidagdag ang ating pangalan sa naliwanagang mga tao.

Sa pamamagitan ng kalooban ng lahat ng mga banal na maliwanagan ang matatalinong tao sa pamamagitan ng lumikha ng lahat ng bagay, kinomisyon ang sagradong kaalaman upang makapaghatid ng isang tumpak na mapa nang sa gayon ang tao ay huwag maligaw sa madilim na kalituhan ng napakaraming mga teorya.

Gamit ang layuning iyon, matalinong nilikha ang isang sasakyan para sa maituro ang mga sagradong prinsipyo sa katauhan.
Ito ay napapaloob sa Divino Thirdeye Fellowship/Sagradong aklat.

Ang lahat ng mga pag-aaral na inaalok sa kasalukuyan sa pamamagitan ng institusyon na ito ay batay sa mga natatanging gawaing ito, mga kahanga-hanga at nagpapayamang misteryo ng sagradong kaalaman sa pamamagitan ng mga sagradong aklat. Ang Dtef ay isang non profit na organisasyong pribado, pang-agham, at kultural na institusyon na binubuo ng mga tao mula sa isang malawak na hanay ng mga propesyonal na mga gawain.

Ang Dtef ay may isa lamang solong layunin:
maghahatid at ang magbabahagi sa ating mga kapwa tao, sa isang seryoso at pang-agham na paraan, ang sagradong kaalaman sa  lahat ng oras, ang kaalaman na nagpapahintulot sa mga modernong tao na magkaroon ng isang mas makatao, may kamalayan at, samakatuwid, transendenteng paningin ng kanyang pag-iral.
Ang paghahanap ng mga landas na humahantong sa tagumpay. Maraming mga tao ang nagbabasa ng magandang mga libro, ngunit hindi sila makakuha ng kabutihan mula sa mga ito. Hindi nila mapagtanto na ang lahat ng anumang aklat o anumang araling kurso ay maaari lamang pumukaw sa kanila ng kanilang mga posibilidad; upang pasiglahin ang mga ito upang gamitin ang kanilang kapangyarihan at kalooban.

Maaari mong turuan ang isang tao mula ngayon hanggang sa araw ng pagwawakas, ngunit ang taong iyon ay matututo lamang kung ano ang natutunan ng kanyang sarili. "Maaari mong ihatid siya sa inuman ng tubig, ngunit hindi mo siya maaaring piliting uminom ng tubig."

Hanapin ang mabuti sa lahat ng tao at sa lahat ng bagay, dahil may mabuti sa lahat ng bagay. Hinihikayat natin ang isang tao sa pamamagitan ng pagtingin sa kanyang magagandang katangian at tulungan natin ang ating mga sarili sa pamamagitan ng pagtingin para sa kanila.

Makukuha natin ang kanilang mahusay na ninanais, isang pinakamahalaga bagay.. Bumabalik ang anumang binigay natin. Ang oras ay dumarating kapag ang karamihan sa ating ay nanganga-ilangan ng lakas at pag-asa; kapag kailangan nating maitaas. Kaya bumuo ng ugali ng paghikayat sa iba, at mahahanap mo ang isang kahanga-hangang gamot na pampalakas para sa parehong mga hinihikayat at ang iyong sarili, dahil makakabalik ka upang magbigay ng pag-asa nagbibigay-pag-asa at pasiglahin ang ating saloobin.

Ang buhay ay nagbibigay sa atin ng pagkakataon upang mapabuti. Subalit kung gagawin natin ito o hindi ay nakasalalay sa kung paano tayo mabuhay sa kung ano ang inaasahan sa atin. Ang unang araw ng bawat buwan, ang isang tao ay dapat umupo at suriin ang progresong nagawa niya. Kung hindi siya nakarating sa "inaasahan" niya dapat niyang matuklasan ang dahilan, at sa pamamagitan ng dagdag na pagpupunyagi sukatin kung hanggang saan pa ang kailangang gawin. Sa bawat oras na tayo ay nahuhuli sa kung ano ang binalak nating gawin, mawawala ang halaga para sa oras na iyon at pumanaw na magpakailanman.

Maaari tayong makahanap ng dahilan para sa paggawa nito, ngunit karamihan sa mga pagdadahilan ay mahinang pamalit para sa aksyon. Karamihan sa mga bagay ay posible. Maaaring para sa atin ay isang mahirap na gawain, ngunit ang mga mas mahirap na gawain ay may mas malaking gantimpala.

Ang mahihirap na mga bagay ang talagang bumubuo sa atin, anumang bagay na nangangailangan lamang ng isang maliit na pagsisikap, ay gumagamit ng napakakaunting mga kakayahan, at magbubunga ng isang kakarampot na ani ng pagtatagumpay. Kaya huwag umurong mula sa isang mahirap na gawain, para maisagawa ang isa sa mga ito ay madalas na magdadala sa atin nang higit pang mahusay kaysa sa isang dosenang higit na kakaunting pagwawagi.

Ang taong nakahandang magbayad ng presyo ay maaaring mag-tagumpay. Ang presyo ay hindi pera, ngunit ang pagsisikap. Ang unang mahahalagang kalidad para sa tagumpay ay ang pagnanais gawin ang isang bagay. Ang susunod na bagay ay upang malaman kung paano ito gawin; susunod na magdadala ito sa pagpapatupad.

Ang taong pinakamahusay na nakakagawa upang makamit ang anumang bagay ay ang isang taong may malawak na pag-iisip; ang taong nakakuha ng kaalaman, na maaaring, ito ay totoo, maging dayuhan sa partikular na kasong ito, ngunit ito ay mahalaga sa lahat ng situwasyon.

Kaya ang taong gustong maging matagumpay ay dapat na liberal; dapat niyang makuha ang lahat ng mga kaalaman na maaari niyang makuha; siya ay dapat na may alam hindi lamang sa isang sangay ng kanyang pagkatao ngunit sa bawat bahagi nito. Ang ganitong mga tao ang nagkakamit ng tagumpay.

Ang lihim ng tagumpay ay ang subukan lagi na mapabuti ang iyong sarili hindi mahalaga kung nasaan ka o kung ano ang iyong posisyon. Alamin ang lahat ng kayang matutunan.

Huwag tingnan kung gaano kaliit ang maaaring mong magawa, ngunit kung gaano kalaki ang maaari mong gawin. Ang ganitong mga tao ay palaging kinakailangan, dahil nagtatatag siya ang reputasyon ng pagiging isang dalubhasa. Mayroong palaging posisyon para sa kanya dahil ang progresibong mga kumpanya ay hindi kailanman nagtatanggal ng isang dalubhasa kung maaari itong makakatulong sa kanila.

Ang taong nakaka-abot sa tuktok ay ang matiyaga, malakas ang loob, masikap gumawa at hindi kailanman ang mahiyain, hindi alam ang gagawin, o mabagal gumawa.
Ang isang hindi pa subok na tao ay bihirang ilagay sa isang posisyon ng responsibilidad at kapangyarihan.

Ang taong pinili ay isang taong nakakagawa ng mga bagay, nakakamit ang mga resulta sa ilang mga linya, o nakukuha ang pangunguna sa kanyang kagawaran.
Siya ay inilagay doon dahil sa kanyang reputasyon ng paglalagay ng puwersa
at lakas sa kanyang mga pagsisikap, at dahil siya ay dati ng nagpakita na siya ay may lakas ng loob at pagpupunyagi.

Ang taong pinili sa mahalagang oras na iyun ay hindi likas na matalino; hindi siya nagtataglay ng anumang higit pang mga talento kaysa sa iba, ngunit natutunan niya na ang mga resulta ay maaari lamang magawa sa hindi napapagod na pagsisikap.

Ang "himala," sa buhay ay hindi basta
"nangyayari." Alam niya na ang tanging paraan para ito ay mangyari ay sa pamamagitan ng pananatili sa isang proposisyon at makita ito na matutupad. Iyon ay ang tanging lihim kasama ang mga panalangin kung bakit ang ilan ay nagtatagumpay at ang iba ay nabibigo.

Ang matagumpay na tao ay laging nakikita ang mga bagay na nagagawa at palaging nakakaramdam ng siguradong tagumpay. Ang tao na nabibigo ay laging nakakakita ng kabiguan, inaasahan nya ito at naaakit niya ito. Ang taong may tamang uri ng pagsasanay ay maaaring mag-tagumpay. Ito ay talagang isang kahihiyan na maraming mga kalalakihan at kababaihan, na mayaman sa kakayahan at talento, ay pinapayagan masayang dahil sa kakulangan ng tamang kaalaman.
Ang Lihim na Mundo at ang nakalabas na mundo. Lagpas sa makataong kaisipan.
Kung binabasa mo ngayon ang nilalaman ng sagradong aklat na ito. Ikaw ay isang tao sa iyong pamilya, Sa iyong lugar ng trabaho, sa lupon ng iyong mga kaibigan.
Ikaw ay isang taong na laging pinag- iisipang medyo kakaiba ang pag-iisip at pagkilos. Hindi isang taong masama pero kakaiba. Ito ay dahil iba kang tumingin sa mga bagay-bagay. Malalim ang iyong pananaw. Alam mo ang lihim na kaalaman na nasa mga sagradong aklat.
Meron kang ibang paraan sa pagtingin sa mga situwasyon at sa mundo. Kaya minsan tayo’y pinagtatawanan.
Pero alam natin na sa ating pamilya, sa ating mga katrabaho, sa ating mga kaibigan, kapag ang buhay nila ay nagkakaroon ng mga mabibigat na problema. Kapag ang kanilang perpektong pagsasama ay biglang nasira. At kapag ang kanilang karera o trabaho ay nawala, at kapag sila ay nagkasakit sa iyo sila tumatakbo upang humingi ng payo at tulong.
Ito ay dahil may tapang ka upang tingnan ang mundo sa ibang paraan. Meron kang lakas para mabuhay sa ibang paraan. At ito ay napaka-importante sa kaligtasan ng buhay.
Galugarin nating mabuti ang mga sikretong kaalaman at malalim na katalinuhan. May salita at wika na naririnig ng kalawakan na nasa patlang. May nakatagong kasukalan na humahawak sa ating lahat. Merong bukirin ng kapangyarihan na dapat nating gamitin.
Hindi lahat ng nakikita ay dapat paniwalaan at ang lahat ng iniisip ay magiging posibilidad dahil may hindi nakikitang napakalakas na pwersa sa sandaigdigan na hindi kayang ipaliwanag ng agham at ng katalinuhan ng tao.
Tuklasin ang iyong personal na alamat. Ito ang mga pangarap mong nais makamit.Iyan ang mahalaga mong obligasyon. Alamin ang iyong sariling misteryosong pwersa at misyon sa mundo. Halukayin ang magandang ideyang makaka-pagpabago sa takbo ng iyong buhay. Ihanda ang iyung espiritu at kagustuhan.
Dahil mayroong isang dakilang katotohanan sa mundong ito maging sino ka man o kahit ano man ang gawain mo kapag gusto mo talaga ang isang bagay  ito ay dahil sa pagnanais mo  na nagmula sa nag-iisang  uniberso at ito ay ang iyong misyon sa lupa.
Ang kaluluwa ng mundo ay nabibigyan ng sustansiya sa pamamagitan ng kaligayahan ng tao at sa pamamagitan din ng kanilang kalungkutan, inggit at paninibugho.
Upang mapagtanto ang sariling personal na alamat ay ang tunay na obligasyon ng isang tao.  
Lahat ng mga bagay ay iisa.
at kapag gusto mo ang isang bagay
lahat ng uniberso ay magtutulong-tulong sa pagtulong sa iyo upang makamit ito.
Ang buhay, ang kalayaan at ang pagtugis sa kaligayahan. Nabubuhay tayo upang sikaping makuha ang kaligayahan na nasa labas na parang isang kalakal. Tayo ay naging alipin sa ating sariling kagustuhan at sa labis na pananabik.

Ang Kaligayahan ay hindi isang bagay na maaaring sugurin o bilhin tulad ng isang murang terno. Ito ay isang ilusyon, ang walang katapusang pag-lalaro ng mga anyo. O ang walang katapusang pagpapaulit-ulit ng pagtitiis na napapanatili dahil sa labis na pagmimithi ng kasiyahan at pag-ayaw sa kalungkutan at sa sama ng kalooban.

Ito ang tinatawag na "prinsipyo ng kasiyahan." Lahat ng ating ginagawa ay isang pagsisikap upang lumikha ng kaligayahan, upang makuha ng isang bagay na gusto natin, o upang itulak palayo ng isang bagay na ay hindi kanais-nais at hindi natin gusto.

Tayo ay libreng mag-isip, at iyon ay ang puso ng problema. Ito ay ang pag-iisip tungkol sa kung ano ang ating gusto na nawalan na ng kontrol.

Ang mahirap na kalagayan ng modernong lipunan ay ang paghahangad nating maunawaan ang mundo, hindi sa tuntunin ng arkayko sa panloob na kamalayan, ngunit sa pamamagitan ng pagbibilang at baguhin kung ano ang mahiwatigan natin sa panlabas na mundo sa pamamagitan ng paggamit ng agham na paraan at pag-iisip.

Ang pag-iisip ay humantong sa higit pang mga pag-iisip at higit pang mga tanong. Hinahanap natin na matuklasan  ang pinakaloob na pwersa na lumikha ng mundo at gabayan ito sa kanyang daraanan.

Ngunit ina-akala natin na ang pinaka-esensiya ay nasa labas ng ating sarili, hindi bilang isang buhay na bagay, na tunay  nating sariling kalikasan. Kaya nasasabing “Ang isang taong tumitingin sa labas ay nananaginip, at ang isang taong tumitingin sa loob ay gising”.

Hindi mali sa pagnanais na maging gising, upang maging masaya. Ang mali ay ang hanapin ang kaligayahan sa labas kahit maaari lamang itong matatagpuan sa loob.

Higit kailanman sa kasaysayan ng tao ay nagkaroon ng napakaraming pag-iisip at higit kailanman ay nagkaroon ng maraming kaguluhan sa ating mundo.  

Maaaring sa bawat oras na tayo’y naghahanap ng solusyon sa isang problema, nakaka-likha tayo ng dalawa pang mga problema?
Ano ang kabutihan ng lahat ng pag-iisip kung ito ay hindi humantong sa mas higit na kaligayahan?

Mas masaya ba tayo?
Mas  nagagalak ba tayo bilang resulta ng lahat ng mga pag-iisip na ito? O tayo ay na-hihiwalay, na iaalis sa ating mas malalim at mas makabuluhang karanasan sa buhay?